De komende weken op Horst-sweet-Horst de inzendingen voor de Horst-sweet-Horst-schrijfwedstrijd. Vandaag het door Jorn Kessels geschreven verhaal (kijk voor andere verhalen en meer
informatie over de schrijfwedstrijd in de balk rechts naast dit verhaal onder
het kopje ‘Schrijfwedstrijd’):
Het is weer zo’ndag
De jaarlijkse fietstocht van de KBO stond bijna op het punt
van beginnen. In alle vroegte zijn Teng en Stiena van huis vertrokken. Zoals
ieder getrouwd stel op leeftijd hadden ook zij dezelfde elektrische fiets in
dames en heren uitvoering met bijbehorende matchende windjacks. In de
fietstassen van Stiena zaten vers gesmeerde witte puntjes, twee flesjes
kraanwater, sinaasappels en een thermoskannetje koffie. Teng had de dag van te
voren nog de accu’s opgeladen, de kettingen gesmeerd en de banden van precies
voldoende lucht voorzien. Tevens had hij het bandenreparatiesetje
gecontroleerd. Na het ontbijt en het kopje koffie, werd op teletekst nog even
het weer gecontroleerd en hup, daar gingen ze.
Eenmaal aangekomen op de startlocatie bleek dat Teng de
verkeerde schoenen aan had. In plaats van de fietsschoenen had hij per ongeluk
zijn zondagse schoenen aan. Dit liet Stiena niet ongemerkt en een geplaatste
sneer volgde in het bijzijn van zijn vrienden van de kaartclub. Daarop volgde
een instemmend geknik en gehum van de aanwezige dames van de wekelijkse
creaclub. Er werd nog wat gesproken over koetjes en kalfjes, maar daarna was
het tijd om de tweewielige rossen te bestijgen. Het is een fietstocht door de
Peel van tachtig kilometer met om de twintig kilometer een pauze voor een
welverdiende versnapering. Aan het eind van de tocht is er nog de kans om in
het centrum van Horst een hapje te eten bij Kwalitaria ’t Hukske.
De fietstocht verloopt voorspoedig en dankzij het goede voorbereidende
werk van Teng zijn er onderweg, op wat sneren van Stiena over de schoenkeuze
na, geen ongemakken. Voldaan komt men aan in het centrum van Horst en parkeert
men de fietsen bij het gemeentehuis. In de Kwalitaria wordt genoten van een
schnitzel menu, een gedeeld blikje cola light en een klein softijs na. Dat het
zondag is betekent niet dat Teng meteen zelf een blikje cola light mag
nuttigen.
Vervolgens wordt er bij Grand Café Liesbeth nog een kopje koffie met een neutje gedronken. De cola was Teng naar de blaas geschoten en hij zocht het toilet op. Op de terugweg kwam hij nog een oud collega van Henraath tegen waardoor hij wat afgeleid was. In een vlaag van verstandverbijstering ging hij pardoes op de schoot van een jonge aantrekkelijke blonde dame zitten. Dit tot groot vermaak van het gehele terras en tot groot ongenoegen van Stiena. Als blikken konden doden zaten er geen erwtjes in. Oftewel het was tijd om naar huis te gaan. Met z’n staart tussen de benen liep Teng zwijgend achter Stiena aan naar de fietsen. De eerste minuten op de fiets was het muisstil, totdat Stiena zei: ‘Ge got toch ni zoëmá óppe slup ván en vremde vrouw zitte?’ Teng wist het, het is weer zo’ndag.
Jorn Kessels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten