Intermezzo – Zonneweides (2)

Evertsoord uit, altijd lastig. Hij speelde een bij voorbaat verloren wedstrijd afgelopen maandag in de voormalige kerk van Evertsoord, wethouder Thijs Kuipers (D66+GroenLinks). Ga er ook maar aan staan: vrijwel in je eentje moeten opboksen tegen een dorp dat een gesloten front vormt. Ze lustten ‘m rauw, de boeren, burgers en buitenlui van de kleinste kern van de gemeente Horst aan de Maas. Wat hij ook zei, hoe hij het ook zei: z’n woorden leidden tot woede, hoongelach, verwijten, onbegrip, wantrouwen, verontwaardiging. En hij was nota bene te gast: het Overlegplatform Evertsoord had de wethouder uitgenodigd om uitleg te komen geven over de mogelijke komst van honderden hectaren zonneweides in Evertsoord (ik schreef er hier al eerder over).

Het verzet in Evertsoord tegen die zonneweides heeft onmiskenbaar not-in-my-backyard-trekjes: (bijna) elke Nederlander is warm voorstander van zonneweides en windturbines totdat die bij hem of haar in de achtertuin dreigen te belanden. En toch moeten die dingen ergens komen, óók in de achtertuintjes van mensen die daar niet op zitten te wachten – zo heeft Nederland, zo heeft de gemeenteraad van Horst aan de Maas besloten.

Maar het verzet brengt ook hier een diepe kloof tussen burger en overheid aan het licht. De Evertsoordse burger is er heilig van overtuigd dat al lang is besloten dat die zonneweides in zijn dorp komen, terwijl de Horster overheid bezweert dat nog niets vaststaat. Formeel is inderdaad nog niets besloten en staat nog niets vast. Toch zou het ook mij hooglijk verbazen als die dingen uiteindelijk níet in Evertsoord zouden belanden. Wat wil je ook als je als gemeente vindt dat er één grootschalig gebied met zonneweides (‘energielandschap’) in Horst aan de Maas moet komen en je Evertsoord en omgeving daarvoor als enige geschikte plek ziet?

Als er slechts één keuze is, is kiezen vrij eenvoudig. ‘Er is toch eerst een gebiedsverkenning door een onafhankelijke verkenner?’, zegt de gemeente. Maar hoe onafhankelijk is die door de gemeente aangestelde, betaalde en geïnstrueerde verkenner daadwerkelijk? Hij moet in elk geval wel heel sterk in zijn schoenen staan als hij tot de conclusie zou komen dat Evertsoord en omgeving bij nader inzien toch niet geschikt zijn als locatie voor zo’n energielandschap.

Dat de wethouder zich telkens beroept op (‘verschuilt achter’, zullen ze in Evertsoord zeggen) een enquête die mede ten grondslag ligt aan de gemeentelijke keuzes, vergroot het Evertsoordse wantrouwen alleen maar. De wethouder noemt die enquête (klik hier) representatief, Evertsoord bestrijdt dat. Ik ben (gelukkig) geen statisticus. Toch heb ook ik wel degelijk vraagtekens bij opzet en representativiteit van de enquête.

Wat allemaal niet wegneemt dat ik wel een beetje te doen had met de wethouder in dit hol van de leeuw. ‘Een beetje’ inderdaad, want hij mag deze Slag van Evertsoord dan verloren hebben, ik ben ervan overtuigd dat hij de oorlog gaat winnen. Wat betekent dat die honderden hectaren zonneweides in Evertsoord er gewoon komen, onder meer omdat dadelijk ongetwijfeld gaten worden geschoten in het nu nog gesloten Evertsoordse front.