Intermezzo – Californische gronddeal (3)

Woensdag behandelt de gemeenteraad van Horst aan de Maas een rapport van Bureau Necker over de omstreden gronddeal in glastuinbouwgebied Californië. U weet wel, die deal waarbij Lodewijk Burghout, de directeur van Californië BV, als privépersoon ver beneden de marktprijs grond kocht van zijn eigen werkgever. Het rapport van Necker werd op 3 juli aangeboden aan de gemeenteraadsleden, maar wordt pas woensdag openbaar gemaakt. De gemeente legde op 4 juli uit waarom: ‘Hiermee wordt voorkomen dat in het zomerreces over het rapport in de pers en sociale media al veel meningsvorming ontstaat, waar de raad(sleden)en college(leden) niet op kunnen reageren, omdat de openbare behandeling pas later plaatsvindt.’ 

Met het rapport gebeurde wat altijd gebeurt met zulke rapporten: het werd gelekt naar de pers. Gisteren citeerde De Limburger eruit. Logisch gevolg: toch meteen voortijdige meningsvorming in de sociale media en nu ook op Horst-sweet-Horst.

Eerst over die geheimhouding: waarom is het zo erg als er meningsvorming ontstaat in pers en sociale media? In het geval Californië komt alle eer toe aan pers en sociale media. Zonder hun feitenonderzoek en meningsvorming zou het nooit tot een onderzoek zijn gekomen. De gemeenteraad zou ook dankbaar moeten zijn voor reacties in pers en sociale media op het rapport. Die zouden de raad juist kunnen helpen bij zijn eigen meningsvorming. En dat raadsleden en collegeleden niet zouden kunnen reageren blijkt onzin te zijn: burgemeester Ryan Palmen veegde gisteren al zijn straatje schoon in De Limburger.

Aan de Californië-deal kleven juridische en morele aspecten. Over de juridische aspecten schrijft De Limburger: ‘Volgens het Necker-rapport is de vergunningverlening volgens de regels gegaan en hebben ambtenaren en politici niks fout gedaan.’ Journalist Rob Cox noemt dat ‘een matige conclusie’ omdat iedereen op het gemeentehuis zich in allerlei bochten wrong om vergunningen te regelen voor Burghout. Zit iets in lijkt me, maar als we voor het gemak toch even aannemen dat Necker gelijk heeft, resteren de morele aspecten.

Dat een bedrijf ver onder de prijs grond verkoopt aan zijn eigen directeur is op zich al verwerpelijk, maar wat het tot een niet te verteren zaak maakt is dat overheden, waaronder de gemeente Horst aan de Maas, indirect aandeelhouder zijn van dat bedrijf. Volgens De Limburger zegt Burghout in het rapport: ‘Sinds 2019 wist iedereen dat ik achter de plannen zat.’ Iedereen? Volgens burgemeester Palmen drong dit besef pas in mei 2021 door op het gemeentehuis. Zelfs als dit zo is, blijft de vraag waarom het gemeentebestuur ook daarna de rode loper voor Burghout bleef uitleggen en waarom het de gemeenteraad niet meteen op de hoogte bracht. Omdat het de integriteitsverdenking niet rond had, volgens burgemeester Palmen. Dat kan zo zijn, maar niets stond het gemeentebestuur in de weg om de deal in het openbaar als laakbaar te kwalificeren en om de rode loper in te ruilen voor een spijkerbed. Dit gebeurde niet. In plaats daarvan bleef het gemeentebestuur maar halfslachtig handelen en de gemeenteraad afschepen.  

Dat het morele kompas van het gemeentebestuur in elk geval in deze zaak niet functioneerde, is hoogst verontrustend. Her en der wordt de verwachting uitgesproken dat woensdag koppen gaan rollen. Die verwachting heb ik zelf niet. Zelfreinigend vermogen ontbreekt in de Horster politiek. En het is de gemeenteraad die de koppen zou moeten laten rollen, maar een grote raadsmeerderheid heeft in deze zaak vanaf het begin alles voor zoete koek geslikt. Het zou daarom ongeloofwaardig zijn als de raad nu ineens wel een hoge toon zou aanslaan.