maandag 10 september 2012

Intermezzo – Film

Na de bok van vorige week natuurlijk geen kwaad woord meer over het CDA. Is trouwens ook geen reden voor. Heel goed bezig, die jongens, hebben de groove duidelijk weer helemaal gevonden!
Neem nu Raymond Knops. Precies de spijker op z’n kop slaan met de vergelijking tussen Al Qaeda en links, de daaropvolgende storm vol bravoure trotseren, voor de vorm op een enkel punt gewiekst een beetje gas terugnemen, maar ondertussen wel z’n punt gemaakt. Chapeau!
Wat helaas een beetje onderbelicht is gebleven, is dat Raymond ook nog een kickstart heeft gemaakt in z’n nieuwe dubbelfunctie van regisseur/acteur. Hij debuteerde vorige week met twee filmpjes op YouTube. Onbegrijpelijk dat ze tot op heden bij elkaar nog geen duizend keer zijn bekeken, terwijl het hier toch heus cinematografische meesterwerkjes betreft in de traditie van Ger Driessen.
Zei ik trouwens dat Raymond een kickstart heeft gemaakt als regisseur en acteur? Misschien liggen z’n grootste kwaliteiten nog wel op het gebied van ensceneren en casten. In de eerste plaats moet je maar op een scenario komen waarin een Henk en Ingrid verklaren dat ze op 12 september op jou gaan stemmen. Briljante persiflage, vooral omdat de figuur ‘Henk en Ingrid’ door anderen nog totaal niet is uitgemolken. Geert zal er beslist nachten van wakker liggen.
Maar op het idee komen is één, acteurs vinden die een geloofwaardige Henk en Ingrid kunnen neerzetten is een heel ander chapiter. Dan komt het dus aan op casting. Honderden Henken moeten de revue zijn gepasseerd en Raymond pikt precies de juiste eruit: Henk Bleker! Want als er één Henk is met een reputatie van onkreukbaarheid, eerlijkheid en betrouwbaarheid dan is het natuurlijk Henk Bleker wel. Geniaal gewoon! Even geniaal is het trouwens om daar een frisse, volkse, enthousiaste en nog onbedorven Ingrid tegenover te zetten. Waar ie ze vandaan getoverd heeft, mag Joost weten, maar overtuigen doet ze (klik hier)!
En dan de zorgfilm (klik hier, jammer genoeg is de insluitfunctie – voor wie dat iets zegt – bij beide films uitgeschakeld). Zwaar onderwerp, desondanks een dijenkletser van jewelste. Beter dan de Horster wethouder Leon Litjens kan ik het niet omschrijven: ‘Goed en leuk.’ Raymond speelt zichzelf in deze film en dat is een rol die ’m werkelijk op het lijf geschreven is. Onbetwist hoogtepunt zijn de laatste veertien seconden als Raymond letterlijk uit z’n rol stapt en z’n stropdas ontknopend tegen twee collega-acteurs zegt ‘Ja, ik maak me hier ook echt zorgen om’. Hierbij vergeleken is Nicolas Cage echt een beginneling.
Nu in een volgende film nog een vleugje seks erbij (‘Sex sells’) en Raymond gaat een zorgeloze toekomst tegemoet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten