soms het multifunctionele kunstwerk is dat het koninklijk
karakter van het in de Horster Beatrixstraat gelegen Beatrixpark moet tonen. Dit
naar aanleiding van de vijfduizend euro die het project Beatrixpark ontmoet kunst in oktober 2011 ontving. Voor dat bedrag
zou een kunstenares een multifunctioneel kunstwerk maken ‘wat enerzijds het koninklijk karakter
van ons park laat zien en wat anderzijds gebruikt
kan worden door de jeugd om te spelen’. Dat het bij die
ronde zitelementen (ik neem tenminste aan dat het dat zijn) niet om het
multifunctionele kunstwerk ging, was me natuurlijk wel duidelijk, maar wat was
er dan wél van het kunstwerk geworden?
Natuurlijk kwam er geen antwoord op die vraag, zoals er nog
altijd veel te veel hier gestelde vragen onbeantwoord blijven. Is een beetje
wisselwerking dan toch teveel gevraagd? Moet ik dan echt overal zelf achteraan
zitten?
Terug naar de zaak zelf. Vorige week viel me ineens dit
ingepakte … tja, hoe zullen we het noemen? … dit ingepakte object op.
Afgelopen week ben ik er nog enkele malen langs gefietst,
maar de verpakking bleef er maar omheen zitten. Hoewel een kunstwerk op zich,
prikkelt die verpakking de nieuwsgierigheid. Te weinig lefgozer om dat plastic
ervan af te rukken, begaf ik me op het internet om erachter te komen wat eronder verborgen zit. En ziedaar, wat lezen we in een verslag van NL Doet (de
actie met de verschrikkelijkste van alle verschrikkelijke namen voor acties) in
het Beatrixpark op 16 maart? ‘Tijdens de
lunch kwam Jacqueline Hanssen uitleg geven over het kunstwerk wat op 30 april
in ons park komt te staan. Het ging over het ontwerp, de plaats van het object
en wat er van de bewoners wordt verwacht. De overgrote meerderheid van de
aanwezigen was razend enthousiast. De plaats voor het kunstwerk werd definitief
bepaald. Daarbij bleek dat we een heuse tegelknipper en plakker in ons midden
hadden. Dat was nog eens een verrassing. Met het organiserend comité ontvingen
we de firma Hoeijmakers die het grondwerk voor ons kunstobject gaat doen en
sloegen een paal de grond in die voor de firma Hoeijmakers een ijkpunt vormt
voor de plaatsing in de komende weken.’
Dat doet potverdomme dan toch weer heel goed, zeg ik ditmaal
zonder enig cynisme. Maakt van Koninginnedag bij nader inzien toch een dag om
naar uit te kijken.
Resteert natuurlijk nog steeds de vraag wat er onder het
plastic verborgen zit ‘wat enerzijds het
koninklijk karakter van ons park laat zien en wat anderzijds
gebruikt kan worden door de jeugd om te spelen’. Ik gok op iets
in de vorm van een kroon of troon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten