Ruim twee weken geleden Sint-Petersburg vanuit de lucht
naderend, sprongen behalve de samengeklonterde datsja’s vooral enorme complexen van onbestemde bouwsels in het
oog. Russische favela’s? Allerminst,
zo werd later duidelijk vanuit de trein. Het bleek te gaan om garageboxen. Geen
tientallen, geen honderden, maar duizenden per complex. Strak in het gelid,
tientallen rijen van vaak vele honderden meters lang.
Vorige week bezocht ik het fotofestival in Naarden. Te veel
moois om op te noemen, maar voor de aardigheid toch even mijn top 3: 3. Marieke
van der Velden, A Monday in Kabul; 2.
Jan Banning, Down and Out in the South;
1. Janus van den Eijnden, New York Subway Drivers. Deze top 3 was al bepaald voordat ik de laatste van de elf
festivallocaties bezocht: een garage in de Cattenhagenstraat 16-18. Met werk
van Marcel Brons. En laat die nou uitgerekend een fascinatie hebben voor
Russische garageterreinen in het algemeen en de Sint-Petersburgse in het
bijzonder! Garagedoc heet zijn
project. Het bestaat uit foto’s, video’s en tekst, behalve in Naarden ook allemaal
terug te vinden op zijn website. Uit de festivalcatalogus: ‘Het project weerspiegelt de grote machtige Russische samenleving op
kleine schaal. Het geeft inzicht in de opzet van het garagesysteem, de
omgeving, de eigenaren, de inhoud, de historie en de botsing met het huidige
Russische politieke klimaat.’ In één woord: ge-wel-dig (zelfs geweldiger
dan de New Yorkse metrobestuurders)!
Horst heeft helaas geen garageterreinen en bijgevolg geen garageterreinencultuur.
Horst heeft wel garageboxen. Naar schatting circa tweehonderd, bij mijn weten
uitsluitend te vinden in jaren zestig- en zeventigwijken. Geïnspireerd door het
project van Marcel Brons besloot ik dit weekeinde tot een (hernieuwde) kennismaking
met de Horster garageboxen. Conclusie: Horst heeft jammer genoeg óók al geen
garageboxencultuur (althans ik heb hem niet kunnen ontdekken). Gelukkig hoeft dat
een top 5 van Horster garageboxen niet in de weg te staan:
5. Julianastraat:
Niets heerlijker dan een bal tegen een garageboxdeur
hengsten. Oké, een kinderlijk genoegen, maar wat is er mis met kinderlijke
genoegens? Alle Verboden te voetballen-bordjes
op garageboxdeuren de wereld uit, om te beginnen uit Horst!
4. Van Goghstraat:
De gemiddelde Horster garagebox: saaier dan saai. Dood in de
pot.
3. Zegersstraat:
Vier ogenschijnlijk doodnormale garageboxen. Zijn het
waarschijnlijk ook. Toch heb ik er dierbare herinneringen aan. Ik woonde er
begin jaren zeventig schuin tegenover. De garageboxen vormden samen met de
parkeerplaatsen ervoor het gedroomde decor voor een potje straatvoetbal. De
garageboxdeuren fungeerden als goals. Op één na dan, als ik het me goed
herinner de tweede van links. Die was van meneer S. en die garageboxdeur moest
je te allen tijde vermijden. Want meneer S. was geen voetballiefhebber. To say the least.
2. Henri Dunantplein:
Wat verf niet vermag. Ook de onderling afwijkende
deurknoppen, klinken en patronen (horizontaal dan wel verticaal) doen deze
garageboxen er bovenuit steken.
1. Zwaluwstraat:
In tegenstelling tot de meeste andere Horster garageboxen
niet weggestopt, maar gewoon in het zicht. Ze ogen ook net een tikkeltje
desolater – garageboxen hóren desolaat te ogen. Een pre is verder dat dit de enige
Horster boxen met reclame zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten