De wereld van de verloren wieldoppen is bij mijn weten nog
onontgonnen terrein. Of is ooit serieus onderzocht hoe groot het percentage
verloren wieldoppen is dat wordt teruggevonden door de rechtmatige eigenaar? Hoe
groot het percentage wieldopverliezers is dat serieus op zoek gaat naar zijn of
haar verloren wieldop? Hoe groot het percentage verloren wieldoppen is dat
wordt meegenomen door anderen dan de bezitter van de auto van de verloren wieldop?
Hoe groot het percentage verloren wieldoppen is dat überhaupt wordt meegenomen?
Behalve wieldopverliezers heb je ook
verlorenwieldoprechtopzetters. Zijn dat inderdaad de enige onbaatzuchtige
wereldverbeteraars zoals Jelmer beweert? Hoe groot is eigenlijk het percentage
verloren wieldoppen dat rechtop wordt gezet? Hoe groot is het percentage niet
rechtopgezette verloren wieldoppen dat wordt teruggevonden? Welke motieven hebben
wieldoprechtopzetters? Hoe hoog scoort Nederland op de ranglijst van verlorenwieldoprechtopzetnaties?
Kennen andere landen überhaupt een verlorenwieldoprechtopzetcultuur?
Wie neemt de verloren wieldop op en gaat er op promoveren?
Zelf ben ik onlangs toegetreden tot het gilde der
verlorenwieldoprechtopzetters. Zou u ook moeten doen. Ik heb tot dusverre drie
verloren wieldoppen rechtop gezet. M’n gevoel van eigenwaarde is weer helemaal
terug! Je krijgt er telkens zo’n enorme kick van! Ik doe er weer toe, ben van betekenis voor de maatschappij. We zijn er op de
wereld om elkaar te helpen, nietwaar? Was ik een beetje uit het oog verloren.
Weet u wat ook zo fijn is aan het verlorenwieldoprechtopzetten? Dat het zo’n
kleine moeite is. Ik bedoel: je kunt wel gaan mantelzorgen of vrijwilligerswerk
bij een vereniging doen, maar daar ben je een hoop tijd mee kwijt en voor je
het weet heb je ook nog allerlei gezeik aan je kop. Heeft bovendien een veel te
hoog kijk-mij-eens-goed-zijn-gehalte. Nee, geef mij maar het
verlorenwieldoprechtopzetten: in alle anonimiteit je steentje bijdragen aan een
betere wereld.
Maar dan nu mijn top 5 van in Horst aan de Maas
rechtopgezette verloren wieldoppen, waaruit zal blijken dat het
verlorenwieldoprechtopzetten ook nog bepaalde vaardigheden vereist:
5. Horst, Tienrayseweg, afrit A73:
Met alle respect voor de verlorenwieldoprechtopzetter, maar
de kans dat de betreffende automobilist zijn verloren wieldop op deze manier
terugvindt, lijkt me nagenoeg uitgesloten. De verloren wieldop had natuurlijk
juist aan de andere kant van het bord moeten staan.
4. Horst, Tienrayseweg, nabij Parkhotel:
Rechtopzetten en niet onderuitgezakt zetten! Hoe vaak moet
ik dat nou nog zeggen? Ook nog eens veel te ver van de weg verwijderd.
3. Tienray, Spoorstraat:
Ook al enigszins onderuitgezakt. En weliswaar dicht op de
weg, maar te zeer gericht op het tegemoetkomende verkeer.
2. Kronenberg, Americaanseweg:
Op zich perfecte locatie, alleen: wat staat er met de
verloren wieldop te gebeuren als de wegbeheerder het omleidingsbord verwijdert?
1. Horst, Westsingel:
Voorbeeldig! Verder geen woorden aan vuil maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten