Klein mysterie 494 – Herinneringsbank

Op vakantie in Praag verbaasde ik me twee jaar geleden over de commercie die de stad in haar greep had. Ik kende de stad nog uit de communistische tijd. Niet dat dat zo’n pretje was, maar dit was wel het andere uiterste. Toppunt van die doorgeschoten commercialisering vond ik de met reclame behangen (zit)banken. Ik troostte me met de gedachte dat zoiets bij ons volstrekt ondenkbaar is.

Woensdag nam burgemeester Van Rooij bij het Sint-Annakapelletje aan de St. Annaweg een bank in gebruik. Stond daar dan nog geen bank? Jawel hoor:

Deze kwam ervoor in de plaats:

Naar mijn smaak allebei geen wonderen van schoonheid, maar daar gaat het nu even niet om. De nieuwe bank is een zogeheten herinneringsbank. Herinneringsbanken zijn een initiatief van de Vereniging Innovatief Platteland. Ze worden, tegen betaling, geplaatst door particulieren, ondernemers en overheden als ‘emotionele investering in het mooie platteland van Noord-Limburg om zich daar als het ware een eigen plek te veroveren’. Zo kunnen ‘mooie herinneringen aan familieleden of bijzondere gebeurtenissen worden gekoesterd en gedeeld met de toevallige voorbijganger, met recreanten of buurtbewoners’. Daarmee is de koek bepaald nog niet op: de banken moeten bijvoorbeeld ook bijdragen aan de vitalisering van het buitengebied, de binding van burgers met het omliggende platteland vergroten, ‘vanuit positie ondernemers’ de identiteit van de regio versterken en de belangstelling voor en overdracht van de streekgeschiedenis bevorderen. Het is maar goed dat de banken duurzaam (‘cradle to cradle’) zijn, anders zouden ze beslist bezwijken onder de last van alle goede bedoelingen. Eenvoudig even zitten is er tegenwoordig niet meer bij.

Terug naar de bank bij het Sint-Annakapelletje. Die is geplaatst door de firma Mertens BV, die in 2013 haar zestigjarig bestaan viert. Mooie mijlpaal, goed dat het bedrijf zijn maatschappelijke verantwoordelijkheid neemt. Met de locatie is ook al niets mis. Als je tenminste niet achterstevoren op de bank gaat zitten. Doe je dat wel, dan zit je oog in oog met een lelijk industrieterrein. Van de weeromstuit zou je dan ook nog het tekstbordje op de rugleuning gaan lezen. Moet je dus vooral niet doen. De kans dat je steil achterover slaat is namelijk levensgroot. Waar je hoogstens iets als ‘Geschonken door Mertens BV bij gelegenheid van het 60-jarig bestaansjubileum’ zou verwachten, staat in werkelijkheid dit (klik op de afbeelding om haar te vergroten):

De Praagse banken zijn schaamteloos en onverhuld commercieel. Deze bank is ogenschijnlijk ideëel maar in feite even commercieel. Ik weet eigenlijk niet wat ik liever heb. 

P.S. Op www.bankvertelt.nl gaat de reclamespot voor Mertens BV ongegeneerd verder. En dat allemaal over de rug van die arme Anna. 

Intermezzo – Vottetaes

Het heeft er alle schijn van dat Johan (klik hier, hier en hier) als Horster nieuwscommentator van het toneel is verdwenen. Vermoedelijk heeft z’n toetsenbord het uiteindelijk dan toch begeven. In Oet Hors heeft Johan een waardig opvolger. Richtte Johan zijn pijlen vooral op het gemeentelijk afvalbeleid, bij Oet Hors zijn migranten steevast het mikpunt. Op een bericht op InHorst over de aanhouding van een ‘Slavische vrouw’ (is dat hetzelfde als een Balkantype?) wegens zakkenrollerij reageerde Oet Hors deze week bijvoorbeeld zo:

‘Ja ja zo gaat dat tegenwoordig met die open grenzen dat volk komt hier maar stelen roven en weet ik wat niet allemaal meer geef os eiguh hors mar terug zodat je de knip weer in oow achtertes kaan stoppuh dat volk opsluiten en terugsturen naar oa siberie. Slim he overheid om de grenzen open te stellen jaren geleden en nu in januari voor dat ander zooitje dan zal dit steeds vaker voorkomen grrrrr’

Hoe verwerpelijk van inhoud ook, dat bijna complete ontbreken van interpunctie maakt het ook wel weer een beetje grappig (Oet Hors noemt zijn commentaren zelf overigens ‘kolderiek’). Wat evenwel absoluut niet door de beugel kan is dat ‘achtertes’. Het aan elkaar plakken van een Nederlands en een dialectwoord zou nog te vergeven zijn als het Horster dialect geen woord kende voor ‘achterzak’ of ‘kontzak’. Oet Hors zou beter moeten weten. Hij doet z’n schuilnaam in elk geval geen eer aan, want het Horster dialect heeft wel degelijk een prachtig woord voor achterzak/kontzak: vottetaes.

Nu het woord vottetaes eenmaal is gevallen, is het misschien ook goed meteen maar te refereren aan een Horster voetballer van enkele decennia her: voor je het weet gaan anderen met zijn verhaal aan de haal en dat is niet de bedoeling. Welnu, er was eens een Horster voetballer. IJverig, gezegend met bepaalde kwaliteiten, maar ook behept met de nodige beperkingen. Geen hemelbestormer, wel bruikbaar op het niveau waarop Wittenhorst destijds acteerde (derde en vierde klasse). Al vrij snel zocht hij zijn heil elders. Hij zou al lang in de vergetelheid zijn geraakt als daar niet zijn vottetaes was. De vottetaes van zijn voetbalbroekje. Altijd gevuld met een zakdoek, bedoeld om zijn door transpiratievocht beslagen brillenglazen mee te poetsen.

Zijn claim to fame berust dan ook niet zozeer op zijn voetbalcapaciteiten als wel op de vottetaes en de zakdoek die daaruit bungelde. Hetgeen sommigen gelukkig regelmatig in herinnering brengen. 

Toen sportkledingfabrikanten voetbalbroekjes op een gegeven moment niet langer uitrustten met een vottetaes, ging het rap bergafwaarts met zijn loopbaan. Zou die eeuwige zakdoek soms een prestatiebevorderende substantie hebben bevat?

Klein mysterie 493 – St. Josephstraat (2)

‘Ik verheug me al op protestdemonstraties, posteracties, sit downs, bezettingen van het gemeentehuis, kraaienpoten op het wegdek en wat dies meer zij.’ Drie weken geleden geschreven in reactie op de verontwaardiging van de St. Josephstraatbewoners over het gemeentelijk voornemen het doorgaand verkeer uit het centrum van Horst voortaan via hun straat te leiden. Vol verwachting begaf ik me de afgelopen weken op gezette tijden naar de St. Josephstraat. Telkens keerde ik ernstig teleurgesteld huiswaarts. Géén protestdemonstraties, géén posteracties, géén sit downs, géén bezettingen van het gemeentehuis, géén kraaienpoten op het wegdek. En je zult het altijd zien, sla je één dag over, hangt de hele straat ineens vol protestaffiches en krijgt InHorst de primeur.

Al mijn moeite voor niets! Wéten die bewoners dan niet dat Horst-sweet-Horst óók altijd graag bereid is een vuurtje op te poken?

Volgens InHorst hebben de buurtbewoners ook nog een alternatief plan bedacht. Daarbij snijdt het mes aan twee kanten: de St. Josephstraat blijft de slaapstraat die ze altijd was en desondanks leidt het plan tot ‘een betere en veiligere verkeersafwikkeling’. Vier maatregelen kunnen dat bewerkstelligen:

1. het verkeer moet vanaf de rotonde Venrayseweg – Meterikseweg rechtstreeks naar de Westsingel worden geleid;

2. vanaf de Westsingel moet het verkeer via de kortste weg naar het centrum en weer terug worden geleid;

3. de onoverzichtelijke kruising Herstraat – Americaanseweg – Kloosterstraat moet worden aangepast;

4. de parkeerproblemen bij zwembad en sporthal en aanpalende straten moeten worden opgelost.

Ik zou de voorstellen van de St. Josephstraatbewoners willen karakteriseren als een geslaagde poging de rekening op andermans bordje te leggen. Zelf de dans ontspringen en de bewoners van Meterikseweg, Westsingel, Americaanseweg en Kloosterstraat opzadelen met het probleem (met als logisch gevolg dat de bewoners van die straten uiteraard op hun beurt beginnen te klagen, enz. enz.).

Morgen staat het Centrumplan Horst en de daarmee samenhangende verkeersproblematiek op de agenda van de gemeenteraad. Hoe dat zal gaan? Een gokje: raadsbreed medeleven met de St. Josephstraatbewoners gaat gepaard met de roep om nader onderzoek, hetgeen de verantwoordelijk wethouder zonder dralen toezegt met de restrictie dat ‘weliswaar alles nog eens tegen het licht zal worden gehouden, maar nadrukkelijk alle opties open blijven’. Oh ja, en om de St. Josephstraatbewoners helemaal te contenteren komen er meer parkeerplaatsen rond zwembad en sporthal (want als we iets goed kunnen in Horst aan de Maas, is het wel parkeerplaatsen aanleggen). Kou weer voor even uit de lucht, gemeenteraad tevreden, wethouder tevreden, St. Josephstraatbewoners tevreden. Wat wil je nog meer?

De ware oplossing ligt natuurlijk in ontmoediging van het autogebruik, onder meer door invoering van betaald parkeren. Enige probleempje: dáár wil niemand aan. Wel de lusten, niet de lasten.

Als autoloze sla ik het hele gedoe overigens geamuseerd gade. En mocht het nodig zijn dan kom ik er wel tussendoor fietsen. 

Intermezzo – Burgemeestersrace

De wereld hield z’n adem in, internet barste uit zijn voegen, Twitter ontplofte … en ik? Ik was donderdagavond helaas niet in de gelegenheid de burgemeestersrace tijdens de avondwielervierdaagse in Well bij te wonen. Gelukkig deden de heren en vooral hun hondstrouwe paladijnen (met in hun kielzog de regionale media) via Twitter minutieus verslag van deze gebeurtenis die de aardbol op zijn grondvesten deed daveren:

Lucien Peeters (wethouder gemeente Venray): ‘Team Venray Bloeit is er klaar voor, vanavond regioburgemeestersrace in MFC de Buun te Well!’

Hans Gilissen (burgemeester gemeente Venray): ‘Straks deelnemen aan avondwieler4daagse Well voor het goede doel. Wielershirt zit strak als corset, maar dat hoort zo zegt Lucien Peeters.’

Lucien Peeters: ‘Aërodynamische burgemeester!’

Jos Teeuwen (wethouder gemeente Venlo): ‘4 burgemeesters Antoin Scholten, Kees van Rooij, Hans Gilissen klaar voor avond wieler 4 daagse in Well.’

Harry Smeets (strategisch beleidsadviseur/bestuursadviseur gemeente Venlo): ‘3 regionale kopmannen!’

Wilma Delissen (burgemeester gemeente Peel en Maas): ‘Ha ha, wel sportieve collega’s in bijzondere kledij!’

Petra Dassen-Housen (burgemeester gemeente Beesel): ‘Zet ’m op mannen!’

Lucien Peeters: ‘Voor de avondwieler4daagse in MFC De Buun zijn burgemeesters Antoin Scholten, Kees van Rooij, Hans Gilissen, Herr Francken topfit!’

Gemeente Horst aan de Maas: ‘Wethouder Paul Driessen coacht burgemeester Kees van Rooij naar overwinning in prominentenrit avondwielervierdaagse Well. Topevenement voor het goede doel!’

Hans Gilissen: ‘Ondanks uitmuntende coaching Lucien Peeters moest ik buigen voor overmacht van collega’s Kees van Rooij, Antoin Scholten, Ulrich Franken.’

Kees van Rooij: ‘Collega’s dank voor de sportieve krachtmeting voor regionale goede doelen!’

Gemeente Horst aan de Maas: ‘Burgemeester Horst aan de Maas verslaat collega’s van Venray, Venlo en Weeze.’

Streekomroep Reindonk: ‘Reindonk Nieuws: Kees van Rooij verslaat collega-burgervaders in Wieler Vierdaagse.’

InHorst: ‘Kees van Rooij verslaat collega’s op de fiets.’

Marlies Janssen-Kusters (gemeenteraadslid Horst aan de Maas): ‘Sportieve prestatie :-)’

Hans Gilissen: ‘Complimenten voor perfecte organisatie Wielervierdaagse Well. Leuke opzet, geweldige sfeer. Volgend jaar weer van de partij!’

Klein mysterie 492 – Raymond (3)

‘Plasterk is voorstander van metamorfose Zwarte Piet’, lees ik op Nu.nl. Een jaar, een maand, een week, een dag, zelfs een uur geleden nog maar zou ik geërgerd hebben verder geklikt op zoek naar echt nieuws. De minister van Binnenlandse Zaken als de zoveelste in een onafzienbaar lange rij van mensen die zich roeptoeterend menen te moeten profileren ten koste van een ook mij bijzonder dierbaar Nederlands fenomeen. Alsof er niks belangrijkers is om je druk over te maken.

Sinds een uur weet ik wel beter. Sinds een uur ben ik zelf gemetamorfoseerd. Sinds een uur besef ik dat Zwarte Piet wel degelijk óók met racisme van doen heeft. Wie me tot dit inzicht heeft gebracht? Raymond Knops. Hoe vaak heeft het Hegelsomse CDA-Tweede Kamerlid me de afgelopen jaren al niet tot razernij weten te brengen? En wéér is het hem gelukt. Maar ditmaal ben ik hem voor de verandering óók dankbaar. Dankbaar voor het feit dat hij me de ogen heeft geopend. Dankbaar voor het feit dat hij me van m’n dwaalspoor heeft afgebracht.

Gisteravond twitterde een zekere Ronald van Vuuren: ‘VN stuurt waarnemers naar Nederland’. Deze tekst ging vergezeld van een foto van vijf zwarte VN-soldaten met een gefotoshopte veer op hun helm (klik hier). ‘Humorrr, dit mag ik mijn volgers niet onthouden’, zal Raymond hebben gedacht en hij retweette de tweet van Ronald van Vuuren.

‘Zwarte Piet heeft helemaal niets met racisme te maken’,  schreeuwt bijna heel Nederland in koor. De (re)tweet van Raymond en de bijbehorende foto – die ik een uur geleden onder ogen kreeg – hebben me doen inzien dat het tegendeel het geval is. Stereotypen waarvan je hoopte dat ze allang uitgeroeid zouden zijn, worden er juist in bevestigd.

Stel nu eens dat dat Sinterklaas geen Zwarte Pieten als knechtjes had, maar Limbo’s. Onnozelaars met een bijkans onverstaanbaar brabbeltaaltje, afkomstig uit een achtergebleven gebied in de periferie. Raymond zou er geheid op hoge toon Kamervragen over stellen, waarin gegarandeerd woorden als ‘smakeloos’, ‘onnodige bevestiging van vooroordelen’, ‘minachting’ en ‘discriminatie’ zouden opduiken. Nee, kom me vooral niet aan mijn Limburgers. Misschien nog wel terecht ook. Maar Raymond is toch van het CDA? En dat heeft toch iets met de Bijbel? Viel daarin niet ergens te lezen ‘Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet’?

Klein mysterie 491 – Roze hartje

‘Wil je misschien dit mysterie oplossen? Wie neemt nu op een wandeling door de Moelbaerebos roze verf mee om een hartje in de oude beuk te verven? Succes ermee.’ Zo luidde de tekst van een vorige week ontvangen e-mail. Bijgevoegd was een foto:

 Terwijl ik mezelf eerder beschouw als iemand die vragen oproept, zijn er blijkbaar ook mensen die mij zien als iemand die vragen kan beantwoorden. Streelt ontegenzeggelijk mijn ego. Dat ‘Moelbaerebos’ kon me eveneens wel bekoren – zou er ‘Kasteelpark Ter Horst’ hebben gestaan, dan had ik de e-mail rücksichtslos terzijde geschoven.

‘Wie neemt nu op een wandeling door de Moelbaerebos roze verf mee om een hartje in de oude beuk te verven?’ In eerste instantie denk je dan aan iemand die op een niet alledaagse manier zijn of haar liefde aan zijn of haar partner wil betonen. Maar kan het niet evengoed onderdeel zijn van een speurtocht door het bos? Of wijst het gebruik van roze verf in combinatie met een hartje misschien in de richting van de zoveelste provocatie in de recent ontbrande strijd tussen Nederland en Rusland?

Even overwoog ik de vragensteller terug te mailen met de mededeling dat ik z’n vraag gezien het overschot aan mogelijke antwoorden helaas niet kon beantwoorden. Totdat me ineens iets te binnenschoot. Zou dat hartje misschien zijn aangebracht op …? Ik spurtte naar de Moelbaerenbos. En jawel hoor:

Het hartje is inderdaad aangebracht op een markante beuk langs het paadje dat vanaf de splitsing Wittebrugweg-Nachtegaallaan naar de Herenbosweg leidt. Met die wetenschap in het achterhoofd vallen alle puzzelstukjes vervolgens snel in elkaar. De beuk is namelijk de laatste van drie monumentale beuken die in een nog niet eens zo heel grijs verleden op deze plaats stonden.

Door iemand die het kan weten, heb ik me een tijdje geleden laten vertellen dat ‘De Drie Beuken’ eertijds een begrip waren. Ze vormden een oriëntatiepunt. Jongens die na schooltijd óp schuup gingen, verzamelden zich bij De Drie Beuken. Maar ook voor amoureuze ontmoetingen werd afgesproken bij De Drie Beuken. Toen Kasteelpark Ter Horst enkele jaren geleden zo nodig in de markt gezet moest worden, kwam iemand op het onzalige idee de ene nog resterende beuk De Liefdesboom te noemen. Mijn zegsman vermoedt daarin de hand van een voormalig wethouder (nee, niet LL). Maar zoals de benaming Kasteelpark Ter Horst nooit ingang heeft gevonden, zo heeft De Liefdesboom dat ook nooit gedaan, de vermelding op informatiepanelen ten spijt (klik op de afbeelding om haar te vergroten).

Bij toeval ontmoette ik mijn zegsman zaterdag langs de lijn bij een voetbalwedstrijdje. Ik vertelde hem van de e-mail die ik had ontvangen. Samen kwamen we al snel tot de conclusie dat het ongetwijfeld de voormalige wethouder moet zijn geweest die gewapend met mesje, kwast en rozeverfblik het hartje moet hebben aangebracht en beschilderd in een tot mislukken gedoemde poging De Liefdesboom alsnog echt op de kaart te zetten. 

Intermezzo – Jukeboxjournalistiek

‘Jukeboxdemocratie’ is een weinig gebezigd begrip waarmee wordt uitgedrukt dat de burger iets vraagt en de politicus dat verzoek inwilligt. Gebaseerd op het aloude Frans Nienhuysprincipe ‘U vraagt, wij draaien’.  

‘Jukeboxjournalistiek’ is als we Google moeten geloven (hoewel daar steeds minder aanleiding voor is, stel ik voor dat we dat in dit geval toch doen) een nog nooit gebezigd begrip. Ik wil het echter bij dezen ten doop houden. Naar analogie van jukeboxdemocratie wordt met jukeboxjournalistiek uitgedrukt dat de burger iets vraagt en de journalistiek dat verzoek inwilligt. Gebaseerd op het aloude Frans Nienhuysprincipe ‘U vraagt, wij draaien’.

Afgelopen week werd in ons eigenste Horst aan de Maas een fraai staaltje jukeboxjournalistiek ten beste gegeven. Horst-sweet-Horst wierp vorige week maandag de interessante vraag op wat er toch was geworden van de ooit met zoveel bombarie in Horst gedropte centrumstewards. De vraag ging vergezeld van een sneer naar ‘de journalistiek of wat daar voor door moet gaan’. Die had zich immers nooit om dezelfde vraag bekommerd. Blijkbaar voelden zowel InHorst als Streekomroep Reindonk zich hierdoor aangesproken. Beide media berichtten donderdag dat de stewards hun activiteiten ruim een half jaar geleden hebben gestaakt. ‘Hiertoe heeft het centrummanagement besloten omdat de centrum stewards in praktijk niet de toegevoegde waarde voor het centrum betekende die vooraf was verwacht. Zo geeft voorzitter Jan Nabben van het centrummanagement Horst desgevraagd aan.’

Het blijft jammer dat Centrummanagement Horst en Jan Nabben deze opheldering niet uit zichzelf verschaften. Ook had de verklaring wat mij betreft best wat minder summier gemogen. Zo zou enige informatie over wat in deze kringen ongetwijfeld ‘het kostenplaatje’ heet, niet hebben misstaan. En wat zou er na de stopzetting van het project toch zijn gebeurd met de groene poloshirts en vesten van de stewards? Maar goed, laat ik niet teveel klagen: beter iets dan niets.    

Ik moet zeggen dat ik het wel zie zitten als deze proeve van jukeboxjournalistiek een vervolg zou krijgen: Horst-sweet-Horst verzint de vragen wel, de lokale en regionale media gaan ermee aan de slag, kunnen ermee scoren en Horst-sweet-Horst prijst ze vervolgens de hemel in. Is dat geen mooie deal? Zullen we maar meteen beginnen? Ja? Oké, dan is de vraag van deze week: wat is er toch geworden van de verzinkbare Horster urilift?

Ons in 2011 in het kader van het Integraal Veiligheidsbeleid 2012-2015 al met enig aplomb door het gemeentebestuur in het vooruitzicht gesteld, is er sindsdien niets meer vernomen van deze aanwinst voor Horst-centrum. Terwijl ik – en naar ik aanneem velen met mij – toch zo reikhalzend uitkijk naar de ongetwijfeld magische momenten waarop de urilift majestueus uit de bestrating oprijst dan wel er na gedane zaken weer in verdwijnt. 

Ingezonden – Brieven aan Dieuwertje Blok

Nog maar nauwelijks tot de geruststellende conclusie gekomen dat ik mij op Horst-sweet-Horst nooit heb bezondigd aan het gebruik van het werkwoord zwartepieten, ontving ik twee aan Dieuwertje Blok gerichte brieven van Ger Gubbels, de ene mede geschreven namens zijn in Horst aan de Maas geboren en getogen oom Piet, de andere geschreven namens Wiebe Draijer, voorzitter van de SER.  

Horst, 20 oktober 2013

Geachte mevrouw Blok, beste Dieuwertje,

Allereerst van harte gefeliciteerd met de Gouden Stuiver die u gewonnen hebt met uw programma “het Sinterklaasjournaal”. En dat is meteen ook de reden dat ik me tot u wend (u zit dicht bij het vuur).

Zoals waarschijnlijk heel veel Nederlanders heb ik een oom die Piet heet, een naam waar hij doorgaans meer dan tevreden mee is. Het feit dat de knechten van Sinterklaas zijn naam dragen vervult hem dan ook met trots. Of eigenlijk moet ik zeggen, vervulde hem met trots.

De laatste jaren is het de gewoonte om de naam Piet te combineren met woorden die duiden op hun functie of op een karaktertrek. Zo komt, naast de Hoofdpiet, elk jaar wel een keer de Pakjespiet voorbij, gevolgd door de Sufpiet, de Schoorsteenpiet, de Vergispiet, de Sorrypiet, de Wegwijspiet, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Mijn oom wordt gek van deze p(r)ietpraat. Zelfs als wij, zijn familie, een grapje maken over zijn hobby (kanaries), trekt hij wit weg en zou hij het liefst van de aardbodem verdwijnen.

Mijn verzoek aan u is dan ook om  het Piet-deel te schrappen uit de naam van de knecht van Sinterklaas. Laten we hem gewoon “Zwarte” noemen. Dat is toch ook duidelijk?

Vol verwachting van uw antwoord, teken ik, met vriendelijke groet,

ook namens mijn oom Piet,

Ger Gubbels

Horst, 20 oktober 2013

Geachte mevrouw Blok, beste Dieuwertje,

Allereerst van harte gefeliciteerd met de Gouden Stuiver die u gewonnen hebt met uw programma “het Sinterklaasjournaal”. En dat is meteen ook de reden dat ik me tot u wend (u zit dicht bij het vuur).

Als voorzitter van de SER wil ik u erop attent maken, dat wij elk jaar een bisschop verwelkomen uit een land waarvan de economie in een nog mogelijk deplorabeler toestand verkeert dan die van Nederland. Lijkt het u ook niet verstandiger om hem voortaan uit een economisch gezien meer stabiel land te laten komen? Ikzelf denk daarbij aan een van de Scandinavische landen of aan Duitsland, een land waar de crisis nauwelijks vat op lijkt te hebben. Bovendien wonen er in ons buurland puissant rijke bisschoppen, iets wat onze brave kinderen zeker ten goede zal komen.

Bijkomend voordeel is, dat de Sint elk jaar bij Lobith ons land binnen kan komen (infrastructuur is aanwezig). Ik heb wel het verzoek om hem niet te veel Pieten mee te laten brengen (vanwege associaties met het verleden).

Vol verwachting van uw antwoord, teken ik, met vriendelijke groet,

namens Wiebe Draijer, voorzitter van de SER,

Ger Gubbels

Klein mysterie 490 – Meteriksebaan (2)

Sommige dingen gaan je bevattingsvermogen te boven. De betonverharding langs de Meteriksebaan is zoiets. Op 9 september sprak ik er al eens mijn onbegrip over uit. Sindsdien is het er alleen nog maar onbevattelijker op geworden, zoals J. Peeters zaterdag ook al constateerde.

Samenvatting van het voorafgaande in 67 woorden: in de zomer van 2010 werden op diverse plaatsen langs de Meteriksebaan beukenhagen geplant, vermoedelijk in een poging de verkeerssnelheid ter plekke te beteugelen. De beukenhagen leidden een kommervol bestaan. Dit noopte de gemeente Horst aan de Maas in juni van dit jaar tot maatregelen. Die bestaan uit het aanbrengen van een betonverharding tussen rijbaan en fietspad, met in het midden van de verharding een opstaand betonblok.

Kun je bij de bedoelingen van deze operatie al vraagtekens zetten (zoals gedaan op 9 september), de uitvoering is pas echt onnavolgbaar. Ergens in juni moeten de werkzaamheden zijn begonnen en nu, vier maanden later, zijn ze nog altijd niet voltooid. Met name het geklungel met de opstaande betonblokken is even lachwekkend als ten hemel schreiend. Om te beginnen duurde het al een eeuwigheid voor ze er waren.

Eenmaal gearriveerd begon het lastige karwei van het bevestigen van de betonblokken op de betonverharding. Ik ben er niet bij geweest, maar het heeft er alle schijn van dat daarvoor Prittstiften zijn gebruikt.

Anders valt moeilijk te verklaren waarom de betonblokken er binnen de kortste keren schots en scheef bij lagen.

Gevaarlijk voor de gebruikers van zowel de rijbaan als het fietspad, dus daarvoor moest een oplossing komen, liefst duurzamer dan een Prittstift. Die lijkt nu dan eindelijk gevonden: ook de betonblokken die nog vastzaten zijn nu weer losgemaakt, in de betonverharding zijn uitsparingen gefreesd en daarin worden de betonblokken verzonken. Specie moet ervoor zorgen dat ze nu wel op hun plaats blijven.

Bedenk bij dit alles ook nog dat het in elke fase een komen en gaan was van zogeheten geleidebakens én dat de betonblokken door hun verdiepte ligging per saldo enkele centimeters lager zijn geworden en daardoor een nog minder afschrikwekkende barrière tussen rijbaan en fietspad vormen.

‘Vraagt iemand zich wel eens af wat dit al allemaal gekost heeft??’, zegt J. Peeters. Goeie vraag. Ik zou er graag nog een tweede aan toe willen voegen: vraagt iemand zich wel eens af wie dit allemaal betaalt? De aannemer (Palmen Infra BV uit Weert)? Of de gemeente? Lijken me typisch van die vragen waar jukeboxjournalisten wel wat mee kunnen. Vol verwachting zie ik (en ongetwijfeld ook J. Peeters) de antwoorden tegemoet.  

Intermezzo – Gemeenteraad (3)

Op 27 september publiceerde de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) een model subsidieverordening (klik hier). Die gaat vergezeld van een liefst 49 bladzijden tellende begeleidende brief met onder meer een advies aan gemeenten hoe ze kunnen regelen dat topfunctionarissen van gesubsidieerde instellingen geen exorbitante beloningen krijgen (klik hier).

Op 8 oktober vergaderde de Horster gemeenteraad. Bijna 27 minuten van zijn kostbare tijd besteedde de raad aan de vraag hoe gemeenten kunnen regelen dat topfunctionarissen van gesubsidieerde instellingen geen exorbitante beloningen krijgen (klik hier en klik vervolgens door naar 1.01.00 uur). Je zou verwachten dat de modelverordening van de VNG een hoofdrol speelde in de discussie. Dat deed ze ook, maar op een heel andere manier dan verwacht.

Rudy Tegels (CDA): ‘Laten we nu eens rustig de modelverordening van de VNG afwachten. We willen daar niet op vooruitlopen. Wij wachten op de VNG.’

Bram Hendrix (Essentie): ‘We hoeven niet rústig af te wachten, de VNG komt nog dit jaar met een modelverordening.’

Roy Bouten (PvdA-PK): ‘Het college moet snel nadat de VNG met haar modelverordening is gekomen een voorstel doen.’

Thijs Coppus (SP): ‘We gaan niet lijdzaam wachten op de verordening van de VNG. Misschien is het wel een verordening van helemaal niks.’

Wachten (al dan niet lijdzaam) op de VNG-verordening? Hoezo dat? Die verordening was er op het moment van de raadsvergadering al anderhalve week! Leek absoluut niet tot de heren te zijn doorgedrongen. Rraarrrrr. Nog rraarrrrrder werd het na een korte schorsing van de vergadering.

Burgemeester Van Rooij: ‘Ons is zojuist jurisprudentie van vorige week van de rechtbank in Oost-Brabant naar voren gebracht. Die verwijst naar de modelverordening van de VNG, die er inmiddels dus blijkt te zijn.’

Dat de tussenuitspraak van de rechtbank Oost-Brabant niet dateert van ‘vorige week’ maar al van 9 april, doet nu even niet ter zake. Wél de mededeling dat de modelverordening er dus al is. Je zou verwachten dat de discussie zich daarna toespitste op de vraag of Horst aan de Maas al dan niet de VNG-verordening zou moeten overnemen (of dat werd besloten tot uitstel van de behandeling van dit item om iedereen de tijd te gunnen de modelverordening tot zich te nemen). Maar nee hoor, iedereen ging vrolijk voort op de ingeslagen weg.

Rudy Tegels: ‘Laten we gewoon afwachten tot de modelverordening er ligt.’

Bram Hendrix: ‘Wij hebben er vertrouwen in dat de VNG met een goed voorstel komt.’

Collectief aftreden na deze wanvertoning gaat wellicht wat ver. Maar het minste wat je mag verwachten is dat gemeenteraadsleden, college van burgemeester en wethouders en alles wat daar verder omheen hangt de Horster burgers hun excuses aanbieden voor het feit dat ze hun huiswerk op 8 oktober niet hadden gemaakt. Ze twitteren toch allemaal zo graag? Nou dan, niets dat ze hoeft te beletten zich per tweet te verontschuldigen. 

Klein mysterie 489 – Schutting (3)

De Speld bericht vandaag dat minister Opstelten (Veiligheid en Justitie) lokscholieren gaat gebruiken om lokstudieadviseurs te ontmaskeren. Vorige week maakte dezelfde minister al bekend lokpubers te zullen inzetten in de strijd tegen pedoseksuelen. Behalve lokpubers, lokscholieren en lokstudieadviseurs zijn er ook lokauto’s, lokdrugs, lokfietsen, lokgeld, lokhoeren, lokhomo’s, loklaptops, lokmobieltjes, lokoma’s, lokporno, lokportemonnees en lokvogels. De inzet van lokjoden is wel eens overwogen, maar voor zover bekend nooit in de praktijk gebracht. Bestaan er ook lokschuttingen? Zo ja, is dit er een?

Ik heb het al eens eerder gezegd: op 11 augustus ramde een auto het hek van Villa Renschdael aan de Venloseweg in Horst. Kort daarna verrees voor het beschadigde hek een schutting. Sindsdien fiets ik er minimaal driemaal per week langs, hopend dat de schutting is voorzien van inspirerende teksten en/of betoverende schilderingen. Mysterieuze teksten en/of onheilspellende schilderingen mag ook. Als die maagdelijke schutting maar tot leven komt.

Telkens weer kom ik van een kouwe kermis thuis. Of het nu graffitisten, posterplakkers, ordinaire verfspuiters of tag-aanbrengers zijn, allemaal laten ze de schutting links liggen. Ik heb inmiddels het sterke vermoeden dat dit valt te verklaren uit hun vrees dat ze met een lokschutting van doen hebben. ‘Hier wagen wij ons niet aan! Zó’n mooie schutting op zó’n mooie locatie, dat is te mooi om waar te zijn. Daar moet wel iets achter zitten. Wat? Nou, wat dacht je van een lokschuttingobservator?’

Zou het werkelijk zo zijn? Zou er inderdaad achter die schutting al twee maanden een mannetje verborgen zitten, tot in de toppen van z’n tenen gemotiveerd om al wie voornemens is de schutting te ontmaagden erbij te lappen? Kan bijna niet anders, als je het mij vraagt. Zou ook meteen verklaren waarom er na twee maanden nog steeds geen enkele actie is ondernomen het beschadigde hek te repareren of te vervangen.

Om de proef op de som te nemen heb ik vrijdag een Mini-Mars onder de schutting geschoven. En wat denk je? Een half uur later was ie weg! Als dat niet duidt op menselijke bewoning van de ruimte tussen schutting en hek weet ik het ook niet meer! Een ander teken dat daarop wijst is dat diezelfde ruimte aan de bovenkant sinds kort is afgedekt met blauw plastic.

Nu gaat het er alleen nog om het bewijs rond te krijgen dat het inderdaad een lokschuttingobservator is die hier alle goedwillende Horster schuttingbeschilderaars en –beschrijvers de pis lauw maakt. Lijkt me wel wat voor een lokgraffitist om dat enge mannetje te ontmaskeren. Wie klaart dit klusje?