Ik mag dan geen autofreak en niet eens een autoliefhebber
zijn, ik ben wel de trotse bezitter van een Citroën DS.
En ik was ook razend benieuwd naar het tweede nummer van ZOAB. Zaterdag viel het eindelijk op de
deurmat. Inmiddels heb ik het uit en het dient gezegd: het was het lange
wachten (meer dan een jaar) waard.
ZOAB staat (in dit
geval) voor Zeer Origineel Auto Blad. ZOAB
doet z’n naam alle eer aan. Peter van Brummelen, journalist van Het Parool schreef over het eerste
nummer: ‘Geen geleuter over cilinderinhoud, acceleratievermogen en
brandstofverbruik maar vooral veel rare foto’s en heerlijke onzinverhalen.’
Voor het tweede nummer geldt precies hetzelfde. Zomaar
enkele hoogtepunten: een fotoserie over eenzame auto’s op verlaten
parkeerplaatsen (‘soms wil een auto gewoon even alleen zijn’), mensen die
vertellen over hun favoriete speelgoedautootje, een opsomming van de namen van
alle parkeerplaatsen langs de Nederlandse autosnelwegen (van Kalix Berna tot De
Knoest en van Voetpomp tot Geulenkamp) en een beschouwing over ‘de automens’
geïllustreerd met heerlijke foto’s. En dat allemaal gegoten in een vormgeving
om je vingers bij af te likken. Je zou er warempel autofreak of op z’n minst
–liefhebber van worden (klik hier om ZOAB
te bestellen; klik hier voor de ZOAB
Facebookpagina).
Als lid van het gilde der verlorenwieldoprechtopzetters
raakte ik uiteraard helemáál in de zevende hemel bij het aanschouwen van een
serie van vijf foto’s van rechtopgezette verloren wieldoppen. ‘Weesdop’ is de
jaloersmakende benaming die de redactie heeft bedacht voor de verloren
wieldoppen. Het rechtopzetten ervan noemt ze een ‘raar fenomeentje’. Zo
denigrerend als het klinkt zal het wel niet bedoeld zijn. Anders moet ik
misschien eens wat flink gespierde en rijkelijk getatoeëerde medegildeleden
richting ZOAB-redactie sturen.
‘Misschien moet je als je een wieldop verliest net zoals bij
vermiste katten een A4-tje ophangen in de buurt’, heet het in de begeleidende
tekst bij de wees/wieldopfoto’s. Behalve vermistedierenbriefjes (klik hier en
hier) ook vermistewieldopbriefjes? Interessante gedachte!
Nog nagenietend van ZOAB fietste ik gisteren over de Campsbosweg.
En geloof het of niet, wat zag ik daar, met punaises bevestigd aan een boom? Juist!
(klik op de foto om haar te vergroten)
Geweldig! En doe me een plezier: mocht u ook ergens een
verlorenwieldopbriefje tegenkomen, maak er een foto van en mail die naar horstsweethorst@gmail.com. Ik betuig
u al bij voorbaat mijn onuitsprekelijke dank.
Misschien moet ie hier eens kijken of Keesje er tussen zit :
BeantwoordenVerwijderenhttp://www.flickr.com/photos/enschedeaanzee/sets/1095712/
@eazy: Zul je altijd zien dat Keesje net onderaan zo'n toren ligt ... Ziet er wel fantastisch uit, moet ik zeggen. En dat bordje 'Geen wieldoppen te koop' is helemáál geweldig.
BeantwoordenVerwijderenHet Eindhovense boek "verweesde viaducten" van Wladimir Manshanden deed mij meteen aan Horst Sweet Horst denken. Het boek laat een mooi kunstproject zien op het kruispunt van taal, geschiedenis en openbare ruimte. Zie deze link:
BeantwoordenVerwijderenhttp://www.zooproducties.nl/product.asp?id=441
Zijn er in Horst aan de Maas ook verweesde viaducten? En zijn het er genoeg voor een top vijf?
@anoniem: 'Verweesde viaducten' staat al een tijdje in mijn boekenkast - ongelezen, maar daar komt door uw reactie verandering in. Daarna ga ik zoek naar verweesde Horster viaducten. Een top 5? Ik weet niet, het is de vraag of Horst aan de Maas überhaupt wel vijf viaducten telt ...
BeantwoordenVerwijderen