Wat volgt is een ingezonden stuk: de mening van de schrijver is niet noodzakelijk dezelfde als die van Horst-sweet-Horst. Klik hier voor de spelregels voor ingezonden stukken.14 februari is er een discussieavond over de intensieve veehouderij. Belangengroepen krijgen allemaal een spreektijd van twee minuten voor een verkooppraatje. Het zal deze avond vooral gaan over ruimtelijke ordening en mestverwerking. Belangrijk. Kom dus.
Voor ruimtelijke ordening mag woon- en leefklimaat niet worden vergeten. Dit laatste is in een training van de gemeenteraad nadrukkelijk aan de orde geweest. Daaraan zal dus ook inhoud gegeven moeten worden.
Waarom is mest eigenlijk een probleem geworden? Net als de intensieve veehouderij als geheel, is het een probleem geworden door de concentratie van dieren. Alle daaraan ten grondslag liggende problemen zijn door de lokale politiek steeds weer aan de kant geschoven. Er gold (voor de coalitie) maar één ding: de boer moet kunnen groeien. De omgeving telde niet mee. Alleen door landelijke wetgeving was er nog enige controle De gevolgen zien we.
Terug naar de mest. Door de grote concentratie hebben we hier niet genoeg grond om de mest op een zinvolle en verantwoorde wijze te kunnen benutten. Het probleem is: er is gewoon te veel mest. Zinvol is alleen een mestverwerking, die leidt tot de mogelijkheid mest economisch over grote afstanden (bijvoorbeeld naar het buitenland) te transporteren. Boeren met grote hoeveelheden mest zouden dat op een milieuvriendelijke manier op de locatie van de veehouderij zelf moeten verwerken. Niet de grote mestdrogerijen, met fijnstof en stankoverlast, maar het concentreren door bijvoorbeeld flotatie en persbanden op eigen locatie, zonder gebruik van grote hoeveelheden lucht. Er zijn methoden die met reële kosten eenvoudig te realiseren zijn. Geen grote transporten naar centrale verwerkers. Agrariërs met meer dan tweeduizend varkens bijvoorbeeld lossen hun eigen probleem verantwoord op. De kleinere kunnen met voorrang hun mest kwijt in de directe omgeving op het land.
Door sommigen wordt mestvergisting een mestverwerking genoemd. MESTVERGISTING IS NIET ZINVOL. Voor een economische mestvergisting zijn afval of cosubstraten nodig. Dan is het geen agrarische activiteit meer. Het maakt het mestprobleem niet kleiner, ER KOMT MEER MEST UIT DAN ERIN GAAT. En veel stank. Het draait alleen om de subsidie, duurder dan windenergie.
Er zal deze avond over stellingen worden gediscussieerd. Met stellingen is de keuzerichting te sturen.
Het mestprobleem is een groot probleem, op een gegeven moment geldt dan ook: GENOEG IS GENOEG. We willen toch niet een land doorgeven dat stinkt? Het eenzijdige politieke denken moet om.
Ik hoor graag reacties.
Andries Brantsma
Geen opmerkingen:
Een reactie posten