‘Ik ben erg geschrokken van de toonzetting van een aantal insprekers. Ik vind
het nogal iets wat er gezegd is.’ Aldus CDA-gemeenteraadslid en commissielid
Henk Weijs, afgelopen woensdagavond tijdens de vergadering van de gemeentelijke
Commissie Ruimte. Hij reageerde op vier mensen die aan het begin van de
vergadering hun mening kenbaar hadden gemaakt over het besluit van het Horster gemeentebestuur
om medewerking te verlenen aan de bouw van een megavarkensstal aan de
Kleefsedijk in Sevenum. Omdat de geluidsapparatuur haperde, wist ik niet wat
die vier insprekers hadden gezegd. Inmiddels heb ik de door hen uitgesproken
teksten ontvangen, gelezen en gepubliceerd (klik hier). Nu zeg ik in navolging
van Henk Weijs: ik ben erg geschrokken en vind het nogal iets wat er is gezegd.
Alleen ben ik, in tegenstelling tot Henk, niet geschrokken van de toonzetting.
Die is soms recht voor z’n raap, maar is dat iets om van te schrikken? Nee,
waar ik van ben geschrokken is de wanhoop, de miskenning, de radeloosheid, de
frustratie die eruit spreekt. Het gevoel in de steek te worden gelaten, voor de
gek te worden gehouden, te worden bedonderd, slachtoffer te zijn van spelletjes.
Elk gemeenteraadslid, elke volksvertegenwoordiger zou zich rot moeten schrikken
bij het horen van zulke geluiden. Voor de goede orde: dit zijn geen geluiden
van oproerkraaiers, van beroepsquerulanten, van effectbejagers. Nee, dit zijn
geluiden van mensen die zich jaren en jaren hebben ingevreten in de meest
ingewikkelde dossiers, mensen die daardoor van de hoed en de rand weten, mensen
die daardoor op voet van gelijkheid kunnen praten met ambtenaren en beleidsbepalers
en hun duurbetaalde adviseurs. Dit zijn geluiden van mensen die soms ten koste
van hun eigen gezondheid honderden, duizenden uren van hun vrije tijd hebben
geïnvesteerd om hun, en ook onze, leefomgeving op peil te houden.
De politiek ziet toch zo reikhalzend uit naar burgerparticipatie? Welnu, hier
heb je die burgerparticipatie voor het grijpen, dit is burgerparticipatie in
optima forma. Burgerparticipatie is namelijk meer dan zelf leuke plannetjes bedenken
of juichend achter overheidsplannetjes aanhollen. Burgerparticipatie is ook, of
misschien nog wel méér, in het geweer komen tegen jou onwelgevallige overheidsplannetjes.
Hoe hinderlijk misschien ook: dat verzet vermindert wel de kans op zelfgenoegzaamheid,
scherpt de geest, leidt tot nog beter overwogen overheidsbesluiten en daarmee tot
een nog betere samenleving.
De geluiden van mensen die woensdagavond inspraken, zijn geluiden van mensen
die je moet koesteren, mensen die je moet omarmen, mensen die je moet stimuleren
zich nog verder te ontwikkelen, mensen die je moet faciliteren en subsidiëren. Geluiden
van mensen waar je trots op moet zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten