Niemand leest die partijprogramma’s voor de gemeenteraadsverkiezingen.
Begrijpelijk en tegelijkertijd ook wel weer jammer. Begrijpelijk omdat het
overwegend saaie kost is. Jammer omdat je er veel uit kunt leren en er zo hier
en daar zelfs de nodige lol aan kunt beleven. Neem bijvoorbeeld het programma
van de VVD (klik
hier).
De VVD is de partij van de ferme taal: ‘Geweld is helemaal uit den boze.
Hufters die dit verpesten pakken we hard aan.’ De partij van woorden die
enigszins uit de mode zijn geraakt: ‘Raddraaiers worden opgespoord en
aangepakt.’ De partij ook met oog voor detail: ‘De groenvoorziening in de
kernen moet laag gesnoeid zijn.’ En niet te vergeten de partij van Gewoon.Doen:
‘We vinden het normaal dat de gemeente opneemt wanneer je ze belt.’
Heel erg relaxed lijkt de VVD niet: ‘Het is noodzakelijk dat de gemeente een
anti-radicaliseringsprogramma opstelt en invoert.’ En: ‘De gemeente neemt een proactieve
rol in het voorkomen dat imams haat kunnen zaaien.’ En: ‘Voor haatpredikers is
er in Horst aan de Maas geen plaats.’ Mocht dat nog niet duidelijk genoeg zijn:
‘Haatpredikers krijgen geen podium in Horst aan de Maas.’
Ook op hangjongeren heeft de VVD het niet zo: ‘Aandachtspunten [van het team
handhaving] zijn het aanspreken van hangjeugd en hun ouders.’ Zet daar eens
tegenover wat de PvdA zegt in haar programma (klik
hier): ‘Jongvolwassenen hebben hun eigen
ruimtebehoefte om elkaar te ontmoeten, gewoon wat te hangen of te skaten.’ Wat
een verademing.
N.B. Dit stukje verscheen gisteren in
Via
Horst aan de Maas (klik
hier).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten