De Norbertuswijk is mijn favoriete Horster wijk. Kan ermee te maken hebben dat
ik er vijftig jaar heb gewoond. Sinds gisteren is de Norbertuswijk er nog
mooier op geworden. Gisteren werd aan de Gebroeders van Doornelaan namelijk Zonder
versnelling vooruit onthuld, een prachtig kunstwerk van Jeu van Helden. Zonder
versnelling vooruit is zowel een eerbetoon aan de gebroeders Van Doorne als
aan de inmiddels zestigjarige Norbertuswijk.
De respectievelijk in America en Griendtsveen geboren Hub (1900-1979) en Wim
van Doorne (1906-1978) waren de oprichters van de DAF (Van Doorne’s
Automobielfabriek). Hub, de techneut van de gebroeders, was de uitvinder van de
revolutionaire Variomatic (‘het pientere pookje’), de automatische
versnellingsbak.
Zonder versnelling vooruit bestaat uit drie silhouetten
van de iconische DAF-jes. Het is uitgevoerd in staal dat is opgespoten in drie van
de meest typische DAF-kleuren. In de silhouetten zijn oorspronkelijk
handgeschreven woorden uitgefreesd. Die woorden zijn de antwoorden van een
groot aantal (ex-)wijkbewoners op de vraag welke associaties de Norbertuswijk
bij hen oproept.
Op de zes wieldoppen van de drie autootjes valt meer te lezen over de
gebroeders Van Doorne en de totstandkoming van het kunstwerk. (Mocht een van die
wieldoppen ooit verloren worden, dan is dus meteen duidelijk waar het ding
thuishoort.)
Zonder versnelling vooruit is een kunstwerk waar je nooit op uitgekeken
raakt. En ook niet op uitgelezen en over uitgepraat. Dat komt vooral door al
die woorden en de herinneringen en beelden die ze oproepen. Mijn top 5 van
Norbertuswijkassociaties in het DAF-kunstwerk:
5.
Bescheidenheid siert de mens, dus mijn eigen bijdrage slechts op plaats 5.
Stoeprante.
Begin jaren zeventig. Zegersstraat en Westerholtstraat. Zalige zomers lang. Felle
discussies over de puntentelling. Snelsnel een boterham en een appel en dan
weer door.
4.
Komt ook voor als
maar ik prefereer
Luukeze. Uitgesproken met een heel lange u. Geen idee
meer wie Luukeze (= Lucassen) is/was.
3.
Trapveldjes. Behalve stoeprante was het natuurlijk ook voetballen,
voetballen, voetballen. Viel er op het ene trapveldje niks te voetballen, dan
op naar het andere. Trapveldjes in overvloed in de Norbertuswijk. Kom daar maar
eens om in andere Horster wijken.
2.
Beej Grubben (minisupermarkt)
. En in één adem:
Gezusters Coumans (groenteboerinnen)
. En eigenlijk zouden
Beurskens
(drogisterij) en
Kunzeler (stoffen) daar ook nog bij moeten horen. Legendarisch
rijtje uit de jaren zeventig. Middenstandspioniers aan de Van Doornelaan. Het
beoogde winkelcentrum is er nooit van gekomen. Opvolgers hebben de pioniers
nooit gekregen.
1.
Snoepautomaat. De snoepautomaat van Jac van den Munckhof. Die tevens een
wasserette bestierde in het pand waarin nu het Chinees restaurant is gevestigd.
En een snoeploket. Dat ook op zondagmorgen geopend was. Waar je ook felroze
waterijsjes aan twee stokjes kon krijgen. En niet te vergeten de
voetbalplaatjes van Van der Hout.
P.S. Niet uit te sluiten valt dat ik de komende tijd nog eens terugkom op het
kunstwerk en de woorden die het herbergt – er valt zó veel over te zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten