Verder met de serie over de bijzondere scriptie uit 1949 van Jet Jansen over Griendtsveen. Vandaag de zevende aflevering, over de directeur van de Maatschappij Griendtsveen, Jan van de Griendt. Klik hier, hier, hier, hier, hier en hier voor de eerdere afleveringen.
Als haar scriptie het einde nadert, wijdt Jet een beschouwing aan de directeur van Maatschappij Griendtsveen, Jan van de Griendt. Daaruit blijkt opnieuw dat Jet er niet voor terugschrikt haar ongezouten mening te geven. Ze zet hem neer als een directeur van de oude stempel: ‘Hij heeft niemand nodig, de mensen hebben hém nodig.’ De passage over Jan van de Griendt is interessant genoeg om hier volledig weer te geven.
De directeur is nu ruim vijftig jaar en heeft in zijn jeugd de glorie van de Peel en de machtige positie van zijn vader meegemaakt. Hij is een oude liberaal die van jongs af aan opgegroeid is in het idee, dat winst maken verreweg het belangrijkste is in het leven. De belangen van de arbeiders komen zo niet op de laatste dan toch een na de laatste plaats.
Als er bij een of andere gelegenheid geld voor iets nodig is, dan kan men er meestal wel van op aan dat de groot-grondbezitter een bedrag beschikbaar stelt, maar de Griendtsvenaren zijn door de lage lonen niet in staat het loon zelf bij elkaar te brengen, wat in andere omstandigheden voor hen een veel prettiger idee zou zijn geweest.
Als haar scriptie het einde nadert, wijdt Jet een beschouwing aan de directeur van Maatschappij Griendtsveen, Jan van de Griendt. Daaruit blijkt opnieuw dat Jet er niet voor terugschrikt haar ongezouten mening te geven. Ze zet hem neer als een directeur van de oude stempel: ‘Hij heeft niemand nodig, de mensen hebben hém nodig.’ De passage over Jan van de Griendt is interessant genoeg om hier volledig weer te geven.
 |
| Borstbeeld van de stichter van Griendtsveen, Eduard van de Griendt |
Boven dit alles, Griendtsveen zoals het reilt en zeilt, staat de
Maatschappij met de directeur Jan van de Griendt, een zoon van Eduard van de
Griendt, de stichter van Griendtsveen.
De directeur is nu ruim vijftig jaar en heeft in zijn jeugd de glorie van de Peel en de machtige positie van zijn vader meegemaakt. Hij is een oude liberaal die van jongs af aan opgegroeid is in het idee, dat winst maken verreweg het belangrijkste is in het leven. De belangen van de arbeiders komen zo niet op de laatste dan toch een na de laatste plaats.
Als er bij een of andere gelegenheid geld voor iets nodig is, dan kan men er meestal wel van op aan dat de groot-grondbezitter een bedrag beschikbaar stelt, maar de Griendtsvenaren zijn door de lage lonen niet in staat het loon zelf bij elkaar te brengen, wat in andere omstandigheden voor hen een veel prettiger idee zou zijn geweest.
 |
| Op initiatief van de maatschappelijk werkster bracht Sinterklaas na de Tweede Wereldoorlog voortaan jaarlijks een bezoek aan Griendtsveen |
Nu in de laatste jaren de rechten van de arbeider op
velerlei gebied zijn vastgelegd en de werkgever gebonden is aan allerlei
bepalingen, hoeft de arbeider niet meer het gevoel te hebben dat het wel en wee
van zijn gezin van een persoon afhangt. Toch kan men na een gesprek met de
directeur van de Maatschappij niet aan de indruk ontkomen dat wat hem betreft
de oude toestand nog in tact is. Hij heeft niemand nodig, de mensen hebben hém
nodig. Men zal nu licht begrijpen dat de verhouding tussen de overige notabelen
van Griendtsveen zoals het hoofd van de school, de pastoor enz. en de directeur
nog wel eens wat te wensen overlaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten