Vorige week vrijdag (28 juni) moest ik met de trein vanaf
station Horst-Sevenum naar Maastricht. De twintig minuten overstaptijd in Venlo
benutte ik voor een bezoekje aan de stationskiosk. Mijn oog viel op een boek
waarvan ik het bestaan nog niet kende:
Ik ben dan zo dat ik dat boek per se wil hebben. Liefst
meteen. Omdat Tim Parks een geweldig schrijver is, omdat Italië een geweldig
land is, omdat sporen een geweldige manier van reizen is. Hoewel ik een
boekenbon op zak had, kon ik de verleiding van een onmiddellijke aanschaf weerstaan:
het regende dat het goot en zo waterdicht was mijn tas nou ook weer niet.
Bovendien had ik op de terugweg in Venlo andermaal twintig minuten overstaptijd,
ruim voldoende om het boek dan alsnog tot het mijne te maken. Helaas ging die
vlieger niet op: bij terugkomst in Venlo (18.58 uur) bleek de kiosk al
gesloten.
Ik kon twee dingen doen: het boek via internet bestellen zodat ik het maandag in huis had óf hopen dat de enige Horster boekhandel, Bruna, het gewoon in de winkel had staan, zodat ik het zaterdag al tot mij kon nemen. Ik koos voor laatstgenoemde optie, mede omdat ik de plaatselijke boekhandel en zijn medewerkers een warm hart toedraag en het belangrijk vind dat ie blijft voortbestaan.
Zaterdag. Bruna heeft het boek godverdegodver niet in de
winkel staan. Het warme hart indachtig besluit ik het dan maar te bestellen.
‘Mooi, dan ligt het donderdag voor u klaar.’
‘Donderdag!?’
‘Ja, vanwege bezuinigingen wordt er in plaats van driemaal nog
slechts tweemaal per week geleverd.’
Het warme hart zit me te zeer in de weg om de bestelling
alsnog te annuleren.
Donderdag. ‘Goeiemiddag. Ik kom Italië op het spoor van Tim Parks ophalen.’
‘Even kijken … ja, is binnengekomen. Alleen zit het nog ingepakt
en u moet weten: er is vanmorgen een hele pallet met boeken binnengekomen die
allemaal moeten worden uitgepakt.’
‘Maar wanneer kan ik het dan komen ophalen?’
‘Dat zal vandaag niet meer lukken. Ik vind het heel
vervelend, maar het is niet anders.’
Ondanks het warme hart verzucht ik dat ik het boek al lang in huis had gehad als ik het via bol.com of nota bene de webshop van Bruna had besteld. De verkoopster kan
dat slechts beamen.
Vrijdag is het boek er dan eindelijk. Bijna een week voor
een heel gangbaar boek – zelfs 25 jaar geleden was dat al lang. Warm hart of
niet, de volgende keer doe ik het beslist anders: gewoon meteen via bol.com of
een andere digitale boekenboer bestellen.
De hele gang van zaken heeft me doen beseffen dat de plaatselijke boekhandel toch ten dode is opgeschreven. Het erge is dat het er alle schijn van heeft dat (het concern) Bruna daar geen traan om laat. Steeds legere planken en een steeds minder breed aanbod wezen de afgelopen jaren al in een bepaalde richting die door bovenstaande ervaring alleen maar wordt bevestigd: alle ballen op de bestsellers en laat de rest maar stikken. Winst is het enige waar het om draait, het doet er niet toe of die nu wordt behaald met boeken, printerpatronen of sigaretten. Dat de medewerkers van het Horster filiaal er tegen de stroom in nog het beste van proberen te maken valt te prijzen, maar geloof me, uiteindelijk zal het geen zoden aan de dijk zetten.
De hele gang van zaken heeft me doen beseffen dat de plaatselijke boekhandel toch ten dode is opgeschreven. Het erge is dat het er alle schijn van heeft dat (het concern) Bruna daar geen traan om laat. Steeds legere planken en een steeds minder breed aanbod wezen de afgelopen jaren al in een bepaalde richting die door bovenstaande ervaring alleen maar wordt bevestigd: alle ballen op de bestsellers en laat de rest maar stikken. Winst is het enige waar het om draait, het doet er niet toe of die nu wordt behaald met boeken, printerpatronen of sigaretten. Dat de medewerkers van het Horster filiaal er tegen de stroom in nog het beste van proberen te maken valt te prijzen, maar geloof me, uiteindelijk zal het geen zoden aan de dijk zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten