Mild gekruid (5) – Soms eet ik met mijn handen

tekst: Anniek Verheijen

illustratie: Ellen Marcellis

Bij mij in de buurt wonen nieuwe mensen. Rondom hun huis ruikt het vaak erg kruidig. Deze mensen komen uit het buitenland en wonen nu in Horst aan de Maas. Het zijn nieuwe dorpsgenoten.  

In het begin was ik nieuwsgierig. Wie zijn deze mensen? Hoe zitten ze in elkaar? Via VluchtelingenWerk ben ik met deze mensen in aanraking gekomen. Als vrijwilliger help ik hen de taal te leren. Maar ik leer ook veel van hen! Ze vertellen me over hun land van herkomst, Eritrea, en langzaam leer ik hun cultuur kennen. Inmiddels kan ik aardig met mijn handen eten, gebruik ik veel gebaren om mijn taal te ondersteunen, en is tijd minder belangrijk geworden. Als ik spontaan langs kom en vraag of het wel uitkomt, beginnen ze te lachen. Bij hen komt het altijd uit. 

Via hun verhalen krijg ik een kijkje in een andere wereld. En ik leer ze over de Nederlandse samenleving. Deze nieuwe dorpsgenoten doen hard hun best om in te burgeren, gaan naar school, zitten bij de sportclub en staan open voor allerlei vormen van verbinding. Ze zijn blij dat ze weer een toekomst hebben. En ik ben blij dat ik hen mag helpen om een basis voor deze toekomst te leggen.

Wil jij eigenlijk ook meer weten over jouw nieuwe buren? En ben je 1,5 uur per week beschikbaar? Word dan vrijwilliger bij VluchtelingenWerk Horst aan de Maas! Stuur een email naar horstsweethorst@gmail.com en ik help je verder.

*********

Mild gekruid is een coproductie van Ellen Marcellis Illustrations, Mooionkruid en Horst-sweet-Horst over de ervaringen van Anniek Verheijen en ondergetekende als vrijwilliger bij VluchtelingenWerk Horst aan de Maas. Klik hier voor een meer uitgebreide introductie en voor eerdere afleveringen.