Klein mysterie 588 – Filmhuis

In één week tijd twee films gezien: Una via a Palermo (in Italië uitgebracht onder de titel Via Castellana Bandiera) en Boyhood. Hoewel Italiaanse films bij mij altijd een streepje voor hebben, was ik niet bijster onder de indruk van Una via a Palermo. Dat wil zeggen: tot de slotscène en de aftiteling. De combinatie van majestueus beeld en de hartverscheurende, betoverende muziek van de Siciliaanse broers Enzo en Lorenzo Mancuso maakte alles meer dan goed en heeft ertoe geleid dat hier nu al meer dan een week deze muziek uit de speakers klinkt (af en toe afgewisseld door andere nummers van de Fratelli Mancuso):

Vreemd genoeg kon het allerwegen de hemel in geprezen Boyhood me evenmin helemaal overtuigen. Aardige film, hoor, maar het lukte mij niet het meesterwerk erin te herkennen dat recensenten en bioscoopbezoekers er wereldwijd in zien: zo nu en dan hinderlijk clichématig, te weinig aan de verbeelding overlatend, te zeer uit op effectbejag.

Una via a Palermo zag ik in filmtheater de Nieuwe Scene in Venlo. Ik was er ongeveer anderhalf uur reistijd aan kwijt. Van de circa honderd stoelen in de zaal waren er precies vijf (5) bezet. Boyhood zag ik in Dok6 in Panningen. Mijn autobezittende en –rijdende zus wilde de film gelukkig ook zien, anders had een reis van vele uren, zo niet dagen, in het verschiet gelegen. Van de meer dan vierhonderd stoelen in de zaal waren er uiteindelijk precies twee (2) bezet.

Ik kom hierop vanwege het haalbaarheidsonderzoek naar de exploitatie van cultureel centrum ’t Gasthoês. Want dat onderzoek bracht, behalve een hoop onduidelijkheid (klik hier en hier), ook fantastisch nieuws: het voornemen in het nieuwe Gasthoês een filmhuis te vestigen. Films als Una via a Palermo en Boyhood voortaan op loopafstand! Andere films trouwens evenzeer: bijlage 7 van het haalbaarheidsonderzoek rept van zestien ‘populaire films’, zestien ‘arthousefilms’ en veertien kinderfilms per jaar, waarbij wordt gerekend op een gemiddeld aantal bezoekers per voorstelling van respectievelijk vijftig, vijfentwintig en veertig. (En nu maar hopen dat de dames en heren beleidsbepalers zich niet nog eens achter de oren gaan krabben na het vernemen van de bezoekersaantallen bij bovenstaande door mij bijgewoonde voorstellingen.)

Ook over het filmhuis is het onderzoeksverslag overigens teleurstellend zwijgzaam. Veel meer dan dat in de voormalige kapel een filmhuis moet komen, valt er niet te lezen. Over exploitatie, exploitant, programmering en de verhouding tot het bestaande Filmhuys (klik hier) geen woord. Wel wordt expliciet vermeld dat het gaat om een filmhuis en niet om een bioscoop. Wat het onderscheid is? Dat vermeldt het onderzoeksverslag dan jammer genoeg weer niet. Wikipedia definieert ‘filmhuis’ evenwel als ‘een publieke uitgaansgelegenheid die zich toelegt op het vertonen van films buiten het reguliere commerciële aanbod om’. Dat conflicteert dan weer met de ‘populaire films’ van hierboven. Rrrraarrr.

Of is besloten tot ‘filmhuis’ om ook de optie van een bioscoop bij Interchalet niet uit te sluiten? De gemeenteraad besloot immers vorig jaar de mogelijkheid van een bioscoop bij Interchalet open te houden als er niet binnen twee jaar een bioscoop in het centrum van Horst zou zijn. En met een ‘filmhuis’ in plaats van een ‘bioscoop’ verdwijnt die mogelijkheid niet. Hoe levensvatbaar dat filmhuis zou zijn met een bioscoop in de buurt, is dan weer een andere vraag.