Intermezzo – Horst

Horst-sweet-Horst was zaterdag in … Horst. Dat zat zo: het werd weer eens tijd voor een voetbalwedstrijd in de Regionalliga West. Rot-Weiß Oberhausen-Alemannia Aachen. Ontmoeting van twee naar het vierde niveau afgezakte Traditionsvereine (of dan toch bijna). Niet in een arena, maar in een stadion. Met een atletiekbaan en lekker veel onoverdekte staanplaatsen. Voetbal zoals het ooit bedoeld was.

Wat doe je dan om de tijd tot de aftrap te doden? Je gaat naar Horst! Ortsteil van Gelsenkirchen. Nooit eerder geweest. Vanaf Essen Hauptbahnhof twintig minuten met de ondergrondse (!). Uitstappen bij halte Schloß Horst. En dan meteen dit beeld:

Radikal links, revolutionär – echter Sozialismus – MLPD. Ja, das gibt es noch in Duitsland. Komende zaterdag: Sommerfest rund um die Horster Mitte. Waar solidariteit met de vrijheidsstrijd in Kobani en Rojava wordt betuigd. Inclusief verslagen uit de eerste hand. Kom daar bij ons maar eens om.

Verder: Schloß Horst. Twaalfde-eeuws van oorsprong, in de dertiende eeuw in het bezit gekomen van de familie Von der Horst. Na een brand in 1554 weer opgebouwd als renaissanceslot. Nu wel héél erg opgedirkt.

Andere attractie in Horst: het Nordsternpark. Landschapspark op het terrein van de voormalige mijn Nordstern. Het (veel) kleinere broertje van Zeche Zollverein, enkele kilometers verderop. Hoogtepunt, letterlijk en figuurlijk: de Herkules von Gelsenkirchen.

18 meter hoog, 23 ton zwaar. Meesterwerk van Markus Lüpertz. Alleen al hierom is Horst eine Reise wert.

In Horst wonen meer mensen dan in Horst. Maar minder varkens. Toch staan varkens ook daar op een voetstuk.

De Emscher riekt. Anders gezegd: de Emscher stinkt. Die pijn wordt verzacht door prachtige stalen hangbruggen en bordjes met afschrikwekkende pictogrammen.   

Verder is Horst vooral een Ortsteil waarvan er in het Ruhrgebied zoveel zijn. Iets van een grauwsluier lijkt er altijd omheen te hangen, hoe zonnig het er ook is. Bruisend is anders, maar waar staat geschreven dat het overal en altijd bruisend moet zijn? En als je er gevoelig voor bent heeft zo’n onopgesmukte winkelstraat die zich niet beter voordoet dan hij is, ook zo zijn charme.

Na Horst kon die wedstrijd alleen maar tegenvallen. Wat-ie dus ook deed. RWO was geen partij voor Alemannia: 4-1 (of 1-4, maar ik ben niet van die school).  

De Akense fans, naar schatting wel een kleine tweeduizend, kregen door hun Oberhausener collega’s overigens voor de voeten geworpen dat ze schwule Holländer zijn. Zal de hitte wel zijn geweest, want best leuk en aardig al die onoverdekte staanplaatsen, de zon kan er ook onbarmhartig branden. Meine Güte.