Intermezzo – Knollentuin

Vorige week belandde ik bij toeval op voormalig sportpark Hoogveld, van 1967 tot aan de opheffing in 2010 de thuishaven van T.O.P. (Tot Ons Plezier) ’27 uit Tienray. De fraaie entree is inmiddels verdwenen. Gelukkig heb ik nog een foto:

Wel gebleven zijn de twee velden met in clubkleuren beschilderde dug-outs.

Vandaag maakte VVV bekend de grasmat in De Koel te gaan vervangen door een kunstgrasveld (een besluit dat volgens de clubleiding losstaat van het al dan niet doorgaan van de plannen voor een nieuw stadion op het kazerneterrein – gelooft u ’t?).

Ik houd niet van kunstgras, heb er nooit van gehouden en zal er nooit van houden. Doet me teveel aan hockey denken, ofschoon ook wel enige nostalgie in het geding zal zijn. Maar ik besef dat ik tot een achterhoede behoor. Verzet heeft geen zin, kunstgras is de toekomst. M’n voetballende neefje van 9 weet al nauwelijks anders meer.

Kunstgrasvelden zijn per definitie biljartlakens. Het grote nadeel daarvan is dat de prachtige voetbaluitdrukking ‘een veld als een knollentuin’ dreigt uit te sterven. Hetzelfde staat te gebeuren met de minstens zo mooie dialectvariant ‘kel, kel, waat enne plak’. Nu al groeien hele volksstammen voetballers op zonder ooit kennis te maken met genoemde zegswijzen. Een gemis in hun voetbalopvoeding, historisch besef hoort daar namelijk ook van deel uit te maken. Daarom stel ik voor de twee velden van voormalig sportpark Hoogveld in Tienray in hun huidige staat te conserveren.

Om voor toekomstige generaties voetballers aanschouwelijk te maken waarvoor de voetbalbegrippen ‘een veld als een knollentuin’ en ‘kel, kel, waat enne plak’ ooit stonden.

O ja, nu we het er toch over hebben: laat die dug-outs ook maar gewoon staan.

Ingezonden – Het CDA en het boerenverstand

Voor het eerst in tijden weer eens een ingezonden bijdrage ontvangen. Ze is afkomstig van Jan Duijf (voor alle duidelijkheid: die uit de Kloosterstraat in Horst). Reacties zijn natuurlijk welkom en het zou helemaal mooi zijn als Jans bijdrage (waarvoor dank!) anderen aanzet tot het inzenden van een ingezonden bijdrage. Komt ie:  

De andere politieke partijen zijn stinkend jaloers. Al generaties lang speelt het CDA de kaart van het boerenverstand en zet daarmee de rest van de politiek voor joker. Het boerenverstand was en is de dominante factor in de plaatselijke politiek. En dat heeft het geheel aan zichzelf te danken, want welk ander verstand is zo volstrekt logisch in zichzelf? Intuïtief zo trefzeker? Welk ander verstand is in staat tot het scheppen van een perfecte harmonie tussen commercie en idealisme? Welk ander bevattingsvermogen kan het stellen zonder kennis en opleiding?  Welk ander verstand is zo geschikt voor het handhaven van de interne eenheid? ‘Wij hebben het boerenverstand’, is een ijzersterk bindmiddel en de best mogelijke reclameslogan.

Waarom is juist het CDA in Horst aan de Maas aan de haal gegaan met deze o zo voordelige verstandsoort? De obligate verklaringstrits van erfelijkheid, opvoeding en onderwijs bevredigt hier totaal niet. Het proberen te ontkennen van het bestaan van het boerenverstand is al helemaal een heilloze en doodlopende weg.

Uit intensieve naspeuringen blijkt dat de meest plausibele en steekhoudende verklaring de via de Heilige Geest verkregen genade is. Gelukkig is de feitelijke overdracht van het boerenverstand goed en betrouwbaar gedocumenteerd.

                  Het CDA ontvangt het boerenverstand van de Heilige Geest

                  Tekening van anonieme ooggetuige

                  Bron: archief CDA Horst aan de Maas

Je vraagt je dan tenslotte af waaraan het CDA die uitzonderingspositie verdient?  Het almachtige boerenbevattingsvermogen als beloning voor een vroom bidden of een volgehouden onbaatzuchtigheid? Nee, hier moet een ongekende katholieke biechtcampagne aan ten grondslag liggen. Een innoverende en camouflerende manier van spijt betuigen. Een intensieve communicatie en presentatie die Gods drukke en overbezette oor kon bereiken. Met boerenverstand dus. En al voordat men de genade ontvangen had? Het blijft toch een mysterie.

Klein mysterie 449 – Slaapstraat

Zoals je slaapdorpen en slaapsteden hebt, zo heb je ook slaapstraten. Een treffend Horster voorbeeld is de Van Merwijckstraat. Aanzienlijke huizen, keurig verzorgde voortuintjes, geen achteloos weggegooide snoeppapiertjes. Daar allemaal niet van, maar zo dood als een pier. Schiet er een kanon af en niemand zal het merken. De kans dat VVV ooit de landstitel behaalt is groter dan dat je in de Van Merwijckstraat een levend wezen tegen het lijf loopt. Niemand die de straat zou missen als ze plotseling wegzinkt in de aardbodem of ten hemel opstijgt.

En dan krijg je ineens een tip over iets bijzonders in de Van Merwijckstraat. De Van Merwijckstraat, die straat waarvoor het woord slaapstraat lijkt te zijn uitgevonden? Díe Van Merwijckstraat? Jazeker. En dus niet de Merwijckstraat in Sevenum? Nee, hoor, de Van Merwijckstraat in Horst.

En verdomd als het niet waar is: inderdaad heeft iemand de Van Merwijckstraat wakker gekust. Het is gissen naar het hoe en waarom, maar met één even eenvoudige als subtiele ingreep heeft hij of zij de Van Merwijckstraat in een klap naar een hoger plan getild:

Ja, dit is alles. Zo simpel kan het zijn: een aangekleed speelgoed(?)dier op een straatnaambordje zetten en pats boem het hele imago van zo’n straat staat op z’n kop. Meesterlijk!

Moraal van het verhaal: ook voor andere notoire Horster slaapstraten als de Willem Alexanderstraat, Achter de Smaalbrug en Paulus Potterstraat is nog niet alles verloren. Eén creatief brein volstaat.

Intermezzo – Misdaad

Horst aan de Maas mag er dan nog zo goed voor staan, met de misdaad wil het hier niet zo vlotten. Misdaad in Horst aan de Maas, dat is worden uitgenodigd voor een kopje koffie op het politiebureau als je wordt verdacht van schennispleging. Dat zijn Engelse asfalteerders. Dat is een overval plegen, geconfronteerd worden met een kassa die niet opengaat en ter compensatie voor het geleden gezichtsverlies een reep Snickers aangeboden krijgen.

De Misdaadmeter van het Algemeen Dagblad bevestigde het zaterdag nog maar eens: misdaad in Horst aan de Maas, dat is wel willen maar niet kunnen. Een beschamende 264e plaats op de ranglijst van gemeenten met de hoogste misdaadscores. Eén plaats boven Brummen, één plaats onder Alblasserdam. En ook onder Tynaarlo, onder Beesel, onder Boarnsterhim, onder Menterwolde, onder Venray. Gelukkig nog wel boven Cromstrijen, Peel en Maas, Skarsterlân, Zeevang en nummer laatst (406) Littenseradiel, anders was de ramp helemaal niet te overzien geweest.

Het mooie van de Misdaadmeter is dat je ’m kunt opsplitsen per delict. Horst aan de Maas scoort in vergelijking met andere gemeenten vooral slecht op het gebied van wapenbezit (300e), alcohol in het verkeer (296e), mishandeling (294e), brand/ontploffing (288e) en diefstal uit motorvoertuigen (286e). Wat betreft woninginbraak (178e), zakkenrollen (148e) en diefstal uit box, garage, schuur en tuinhuis (100e) zijn de scores wat beter, maar er is slechts één misdaadterrein waarop Horst aan de Maas echt z’n mannetje staat: de drugshandel. Op dat gebied doen we mee met de grote jongens en laten we steden als Apeldoorn, Haarlem, Alkmaar, Zwolle en Gouda ver achter ons.

Ten opzichte van 2011 vertoonde de drugshandel alhier in 2012 een toename van liefst 85,71 procent (slechts 72 andere gemeenten kenden een nog grotere toename). Dat biedt perspectief. Kunnen we deze lijn vasthouden, dan zit er voor volgend jaar misschien wel een plekje in bij de top 50 van drugshandelgemeenten. Dronten (1e), Venlo (8e), Gemert-Bakel (19e) en vooral Amsterdam (25e): jullie zijn gewaarschuwd.

Van de Horster kernen is het vooral in Griendtsveen dood in de pot. Geloof het of niet, maar in heel 2012 vond daar geen enkel misdrijf plaats. Géén huisvredebreuk, géén openlijk geweld, géén overval, helemaal niets. Saai, saai, saai. Wil je toch niet wonen, in zo’n dorp? Dan nog liever in Broekhuizen: één geval van drugshandel, één geval van fraude, twee vernielingen en één keer alcohol in het verkeer. Beter toeven was het vorig jaar in Horst: 380 misdrijven. Waarmee Horst de meest criminele kern van de hele gemeente is. En waar woon ik? In Horst! Toch nog iets om trots op te zijn.   

Actualisatie – Uitroeptekens Johan (2)

Terwijl VVV is gedegradeerd,

terwijl Wittenhorst niet is gepromoveerd,

terwijl een VVV-Wittenhorstderby in de topklasse dus minimaal tot 2015 op zich laat wachten, terwijl de al dan niet grootste aardbeienvlaai ter wereld de gemoederen beroert, terwijl de bloembakken in Grubbenvorst alweer zijn opgehangen, terwijl de bloembakken in Horst nog wachten op ophanging, terwijl aan de Herstraat vanmiddag een cafetaria is overvallen, terwijl de politie nog in het duister tast over de daders van die overval, terwijl Streekomroep Reindonk al meteen weet te melden dat de daders ‘tussen de 13 en 14 jaar oud en getint’ zijn zonder een bron te noemen, terwijl iemand onder verwijzing naar het bericht van Streekomroep Reindonk meent te moeten twitteren ‘Amper uit de luiers en met de baard in de keel, pubers plegen al een overval’ en terwijl een wethouder en een gemeenteraadslid dat dan meteen menen te moeten retweeten, stoethaspelt onze arme Johan nog altijd met z’n toetsenbord.

Want er was deze week weer nieuws te melden over het afvalbeleid van de gemeente Horst aan de Maas. En dan is Johan het aan z’n stand verplicht van zich te laten horen. Anderhalf jaar lang heeft ie op alle mogelijke websites en forums zitten zeuren en zeiken over de lullige groene emmertjes. Nu lijkt het er warempel op dat ze van het toneel gaan verdwijnen en nog is het niet goed: ‘Brigitte en afvalpannel is dit een afvallig pannel of komen ze nu met nog mindere oplossingen voor de dag zie de plastic zakken als stilte voor de storm in Horst. En dan niet te denken dat dit een prooi is voor baldadigheid. Oplossing is gewoon super eenvoudig terug naar die KLIKOOOOOOOOOOOOOOOOO!!! Birgitte kun jij lezen of ben je nu ?????? Dan hedde dit geemmer oak neet mier tjonge jonge jonge zeg.’

Z’n recordaantal O’s in het woord ‘kliko’ stond tot dusverre op 10. Met de 17 van deze week heeft Johan zichzelf dus ruimschoots overtroffen. Zorgwekkend is wel de terugloop van het aantal uitroeptekens. Waar er ooit 24 stonden, resteren er slechts 3. Magertjes is ook het 2 keer jonge achter tjonge. De 6 vraagtekens zijn min of meer in lijn met z’n eerdere prestaties. Ook de verbastering van de naam Birgit (ditmaal Brigitte en Birgitte) is als vanouds. Hoopgevend is verder dat zich getuige afvalpannel en pannel ook een probleem met de n begint te ontwikkelen.

Eerder heb ik lezers opgeroepen Johan een nieuw toetsenbord te bezorgen. Heeft weer eens tot niets geleid. Eigenlijk maar goed ook. Johan behoort intussen tot het Horster cultuurgoed en daar moeten we zuinig mee omspringen. Standbeeld voor JOOOOOOOOOOOhann!!!!!!!!!!  

Klein mysterie 448 – Gemeentehuis Meerlo (1)

Hallo Horst aan de Maas bevatte afgelopen week een ingezonden brief van Arnold Jacobs van Heemkundevereniging Meerlo-Wanssum. Onderwerp: het voormalige gemeentehuis van de gemeente Meerlo-Wanssum in Meerlo. (Hier op een foto van enkele jaren geleden van InHorst die ik, evenals de volgende, zomaar mag gebruiken – waarvoor dank.)

Dat uit 1985 daterende gebouw wordt momenteel omgetoverd tot gezondheidscentrum. Verder laat ik Arnold aan het woord: ‘Men is bezig de in de gevels aanwezige pilaren wit te schilderen. Alhoewel het gebouw niet als een monument aangemerkt kan worden, kan toch gezegd worden dat de bouw een specifiek karakteristieke stijl heeft. De karakteriserende horizontale belijning wordt verkracht/teniet gedaan door de enorm aandachttrekkende beschildering van de oorspronkelijk en o.i. terechte ondergeschikte verticale belijning. Door het deels wit te schilderen wordt deze stijl ernstig verstoord. De rustige uitstraling van het gebouw wordt hierdoor eveneens teniet gedaan. Wij vragen ons af wat voor argumenten het gemeentebestuur van Horst aan de Maas, eigenaar van het gebouw, heeft aangevoerd om dit gebouw deels wit te schilderen.’

‘Zal wel meevallen, maar als ik toevallig in de buurt ben, zal ik eens een kijkje gaan nemen’, dacht ik in eerste instantie. Totdat de volgende dag het Venrayse weekblad Peel en Maas in de bus lag. Bevatte dezelfde ingezonden brief, maar met een foto van het deels gewitte voormalige gemeentehuis erbij. Een foto die me acuut deed besluiten af te zien van mijn oorspronkelijk plan en zo spoedig mogelijk naar Meerlo af te reizen. Gistermorgen was het zover.

Zal wel meevallen? Om de dooie dood niet. Kijk en huiver (of lach):

Ik kan het allemaal niet beter verwoorden dan Arnold. Lees z’n brief er nog maar eens op na: in elke zin slaat hij de spijker op z’n kop. Al is het aanzien van het gebouw nu zo mallotig dat ik me nauwelijks kan voorstellen dat het bij de huidige toestand blijft. Is het wit schilderen van de pilaren misschien het begin van een operatie om het hele gebouw wit te maken?

Niet dat dat veel verschil zou maken trouwens: het (geheel of gedeeltelijk) witten maakt het gebouw veel te dominant en maakt het helemaal los van z’n omgeving – zeg ik als leek.

Bovendien: als de pilaren zo nodig moeten worden geaccentueerd of als het gebouw zo nodig wit moet zijn, dan had de architect dat toch wel meteen gedaan? Hij zal toch op goede gronden hebben besloten het gebouw zo te ontwerpen zoals hij het ontwierp?

Met Arnold ben ik uitermate benieuwd naar de argumenten voor deze rigoureuze ingreep. Wie heeft ertoe besloten en op welke gronden?

Graag wil ik de dames (?) en heren schilders er ten slotte opmerkzaam op maken dat ze nog een stukje zijn vergeten. Of heeft de ingezonden brief van Arnold z’n uitwerking niet gemist en is men inmiddels alweer begonnen met het verwijderen van de witte verf?

Intermezzo – Jachthut (24)

‘Wat zou ik graag een top 5 van Horster jachthutten samenstellen! Maar helaas, ik kom niet verder dan één exemplaar.’ Geschreven op 17 augustus 2008, bijna vijf jaar geleden. Een eeuwigheid geleden lijkt het wel: inmiddels ben ik de trotse bezitter van meer dan dertig jachthutlocaties. En dat zonder er bijzonder actief naar op zoek te zijn geweest. Waarbij wel aangetekend dient te worden dat mijn jachtgebied tussentijds is vergroot van de voormalige gemeente Horst tot de huidige gemeente Horst aan de Maas én dat ik de zogenoemde hoogzitten of –zitjes ook onder de jachthutten schaar. Mijn vizier is nu gericht op een top 50 van Horster jachthutten. En een atlas. En een digitale kaart. En een fietsroute langs Horster jachthutten.

We zien wel wat ervan komt. Eerst maar eens drie aanwinsten. De eerste dateert al van vorig jaar en staat aan de Heesbeemd tussen Kronenberg en Sevenum. Een sleephut, pal naast de weg, goed verborgen achter struikgewas, uitzicht biedend op een weide,

afgeschermd met prikkeldraad (je weet inderdaad maar nooit met dat dievengespuis van tegenwoordig, je zult zien dat ze zomaar met je sleephut aan de haal gaan).

Verder tipte iemand me onlangs over een hoogzit in een bosje aan de Tienrayse kant van de Diepeling. Zonder die tip zou ik het ding waarschijnlijk nooit hebben opgemerkt, zo goed staat het verborgen in het struweel. Verder niets bijzonders over op te merken.

Hoe dankbaar ik tipgevers ook ben, er gaat nog altijd niets boven de zelf ontdekte jachthut dan wel hoogzit. Vrijdag spoorde ik van Venray naar Venlo toen de trein ter hoogte van Tienray vaart minderde en uiteindelijk geheel tot stilstand kwam. ‘Een verstoring aan de infrastructuur’, aldus de machinist. Na enkele minuten kwam de trein weer aarzelend in beweging. Kort daarna stopte ie weer. ‘Meerdere verstoringen aan de infrastructuur’, aldus de machinist. Tot voorbij Lottum ging het vervolgens stapvoets met horten en stoten. Ik ken een Horster gemeenteraadslid en voormalig Provinciale Statenlid dat z’n frustratie ongetwijfeld van zich af zou hebben getwitterd – ik was Veolia dankbaar voor dit buitenkansje: je ziet ineens allerlei dingen die je normaal niet ziet. Zoals een houten ladder tegen een boom in een bosperceel tussen spoorlijn en Meerlosebaan in Lottum.

Een ladder naar een jachthut? Om dat te kunnen constateren reed de trein helaas net iets te hard. Dus gistermorgen terug. Had ik vooraf geweten hoeveel moeite het me zou kosten de locatie van de ladder te traceren dan was ik vermoedelijk nooit aan het karwei begonnen. Verwarde man van middelbare leeftijd dwaalt urenlang ogenschijnlijk doelloos door bos. Allemaal niet onoverkomelijk als de beloning een pracht van een jachthut was geweest. Maar niks hoor, niet meer dan een wankel hoogzitje dat zo te zien niet eens meer in gebruik is.

Klein mysterie 447 – Baldadigheid

De Horster politievrouw Nicol Claessens twitterde zaterdagochtend in alle vroegte: ‘Rond half 3 spiegel van auto getrapt Schoolstr Horst. Daarna alle vuilcontainers omgeduwd op straat! Spoor tot in Meterik #triest Tips?’

Ik ben zo iemand die dan naar de Schoolstraat fietst om ter plekke de situatie in ogenschouw te nemen. Nicol had niets teveel gezegd. Als je niet beter wist zou je denken dat hier kort tevoren een veldslag had gewoed: ravage van heb ik jou daar met overal rondslingerende bierblikjes, her en der verspreid liggende omgegooide verkeersborden, schots en scheef staande straatjuwelen, omgehakte bomen, in brand gestoken auto’s, links en rechts dwars op de weg geparkeerde zeecontainers en nog nasmeulende vuurtjes. Aleppo was er niets bij.

Nicol vroeg om tips. Zoals te doen gebruikelijk in zulke gevallen werd onmiddellijk een beschuldigende vinger uitgestoken richting jeugd. Geloof het maar niet. Ik zou tegen Nicol willen zeggen: zoek eens in bejaardenkringen. Ga maar na: vrijdag kwam na veertien dagen een einde aan de meivakantie voor leerlingen van basisscholen en middelbare scholen. Veertien dagen waarin opa’s en oma’s zaten opgescheept met de koters van hun koters. De zeurende, brutale, krijsende, in de broek poepende, blèrende, apathische, etterende, gamesverslaafde, zuigende en zich vervelende koters van hun koters. Als je na veertien dagen dan eindelijk van die kwelling verlost bent, wil je wel eens los gaan. Die Sau rauslassen. Grotelijks de beest uithangen. De boel de boel laten. De bloemetjes buiten zetten.

En dus gingen de Horster oudjes vrijdagavond massaal aan de zuip. De goudgele rakkers waren niet aan te slepen. Handelaren in pilletjes en andere opiaten kenden een avond zoals ze ’m lang niet meer hadden gekend. Massaal werden de katjes in het donker geknepen. Tot diep in de nacht werd op stoelen en tafels gedanst.

En toen was het ineens afgelopen. Was de kastelein na het laatste laatste pilsje onverbiddelijk. Zat er na de zoveelste wildplas niets anders op dan weer huiswaarts te keren. De meesten met de auto uiteraard: zoveel hadden ze nou toch ook weer niet gedronken? De weinigen op de fiets konden voor zo’n stoerdoenerij natuurlijk niet onderdoen en besloten in de Schoolstraat blijk te geven van het even trieste als irritante machogedrag waar deze generatie bejaarden zo bekend om staat. Met bovengenoemde ravage tot gevolg.

Allemaal zo voor de hand liggend dat het eigenlijk #triest is dat ik Nicol op dit spoor moet zetten. 

Klein mysterie 446 – Náksen doelie (1)

De náksen doelie, verkeert die eigenlijk nog onder ons? Of is ie verdwenen op de mestvaalt der geschiedenis? Uitgezet als illegale vreemdeling wellicht? Wacht even, hij zal toch niet in afwachting van zijn uitzetting in vreemdelingendetentie zijn genomen?

Náksen doelie. Het begrip kwam vorige week voorbij op een verjaardagsfeestje – is dat tenminste nog érgens goed voor. Het was een eeuwigheid geleden dat ik het had gehoord. Wat is ennen náksen doelie? Is nog niet zo heel eenvoudig te omschrijven. Als ik me er gemakkelijk vanaf wilde maken, zou ik zeggen ‘een naakt persoon’. De pest is alleen dat niet alle naakte personen nákse doelies zijn: een bejaarde man in z’n blootje is geen náksen doelie (eerder ennen fiezen nammie), op een nudistencamping verblijven geen nákse doelies, een aantrekkelijke blondine in adamskostuum is geen nákse doelie. Wat is ennen náksen doelie dan wel? In mijn beleving (laat ik dat vooral benadrukken): een naakt kind vóór de geslachtsrijpe leeftijd. Jonge kinderen die in hun blote kont door de woonkamer lopen, krijgen gekscherend of gespeeld bestraffend ‘Heej, náksen doelie, waat dunkt ow?’ toegeworpen. Pubers, adolescenten, jong volwassenen, volwassenen, 50-plussers, grijsaards, oudjes en eeuwelingen smaken dit genoegen allemaal niet. Of komt dit omdat die doorgaans niet in hun blote kont door de woonkamer lopen? Is een dementerende 103-jarige die pinnekenáks door de verlaten gangen van het verpleeghuis struint wel degelijk ennen náksen doelie?   

Moeten we de Horster en Meerlo-Wanssumse dialectwoordenboeken geloven dan lijkt alles wat hierboven staat onzin. Dan zou het náksedoelieschap uitsluitend voor vrouwen zijn weggelegd. Alleen voor een bepaald type vrouw dan, een doelie: een sloons, slet (Horst), sloerie, slordige vrouw, slons (Meerlo-Wanssum). Is en doelie al erg, en nákse doelie moet dan wel helemaal afschrikwekkend zijn.

Blijkens het Venrays woordenboek kennen ze in het beschaafde Venray geen doelie en bijgevolg ook geen nákse doelie. Wat ze daar wel hebben, en ik ben daar bepaald jaloers op, is een náksen dákraam. Staat in het woordenboek omschreven als een ‘spottende scheldnaam’. Ik probeer het nog eens: zouden we naar analogie daarvan en in weerwil van de Horster en Meerlo-Wanssumse woordenboeken ennen náksen doelie misschien als licht spottende koosnaam mogen betitelen?          

(Wie een ander of beter licht op deze zo interessante kwestie kan werpen is, zoals altijd, van harte uitgenodigd te reageren. Zal er wel weer niet van komen, toch voel ik me verplicht dit zo af en toe eens te herhalen.)

Klein mysterie 445 – Greenpark

Hoe vaak hebben we Dick & Mark in maart en april na wéér een wanprestatie niet horen zeggen ‘Ja, maar als we de laatste 8/7/6/5 wedstrijden winnen, zijn we wél gewoon kampioen’? Wensdenken, hopen tegen beter weten in. Die laatste 8/7/6/5 wedstrijden werden niet gewonnen en nu is dus niet PSV maar Ajax kampioen. Met zeven punten voorsprong. De kans dat je kampioen wordt is nu eenmaal niet zo heel erg groot als je belabberd speelt.

Ik moest aan Dick & Mark denken toen vorige week bekend werd dat Villa Flora nu weliswaar miljoenen tekort komt, maar bij verkoop in 2020 een winst van zeven miljoen euro zal opleveren. Dus of de gemeente Venlo nu alsjeblieft graag snel even drie miljoen euro wil voorschieten. In Dick & Marktaal: ‘Als we er na al die voorgaande miljoenen nu nog eens drie miljoen euro extra in stoppen, zijn we over zeven jaar spekkoper.’ Heeft eveneens alle schijn van wensdenken en hopen tegen beter weten in. Met geen mensenmogelijkheid valt nu toch iets zinnigs te zeggen over de onroerend goedprijzen van 2020? Is de kans dat er miljoenen moeten worden bijgelegd niet even reëel? 

Greenport, Klavertje Vier, Floriade, Greenpark, Venlo, Greenportlane, Development Company Greenport Venlo, Innovatoren, Freshpark Venlo, Campus Greenport Venlo, Villa Flora: zou ook maar iemand nog weten wat het allemaal precies is, wat de dwarsverbanden zijn, hoeveel miljoenen (miljarden?) er door wie in zijn gestoken, hoeveel miljoenen (miljarden) het voor wie op gaat leveren? Zelf ben ik de draad al jaren geleden kwijtgeraakt. Maakt niet uit, is immers allemaal niet mijn business. Maar hoe zit dat met het gemiddelde Noord-Limburgse raadslid? Met het gemiddelde Limburgse Provinciale Statenlid? Heeft dat nog overal zicht op? Of is dat ook ergens tussen Californië en Zaarderheiken de weg kwijtgeraakt? Vertrouwt dat maar op alle juichverhalen van de bestuurders? Of is dat er echt op goede gronden van overtuigd dat die drie miljoen voor Villa Flora, die tientallen (honderden?) miljoenen voor Campus Greenport Venlo en al die andere miljoenen voor al die andere plannen en plannetjes welbesteed zijn?

Afgelopen zaterdag zetten Robin van der Kloor en Roel Ophelders in Dagblad De Limburger nogal wat vraagtekens bij Campus Greenport Venlo (meest verontrustende zinnetje: ‘Er is gewoon geen weg meer terug’). Vergelijk dat eens met het himmelhoch jauchzende stuk van burgemeester Kees van Rooij waarin hij Provinciale Staten oproept Campus Greenport Venlo te ondersteunen (vermoedelijk vooral financieel). Kon zomaar een leerling zijn van Dick & Mark, die Kees.

Top 5 – Toppiezinnen uit de Kadernota (2)

Hoewel het nog ruim een week duurt voor de gemeenteraad ’m aan de voorkant behandelt, heb ik nu al maximaal plezier beleefd aan de Kadernota. Want ze hebben zichzelf weer maximaal overtroffen, onze dames en heren Horster ambtenaren en bestuurders. Muntte de Kadernota van vorig jaar al maximaal uit door creatief doch helder taalgebruik, dit jaar is het niveau aan de voorkant nog hoger. Terwijl de ambtenaren er aan de achterkant toch bij bosjes uitvliegen. Geluk bij een ongeluk is dat de afdelingen en domeinen in organisatie en sturing zijn veranderd naar maximale programmasturing op grote veranderopgaven. Dat leidt tot maximale winst aan de voorkant, zeker nu de vraagverheldering maximaal wordt benut. Tel daarbij de maatwerkondersteuning aan minder zelfredzame burgers aan de voorkant bij op en het paradigma is maximaal. Al moet je het dan wel door de bril aan de voorkant bekijken. Dan kom je ook tot maximale zelfsturing aan de voorkant. Taakobject is dan wel dat het dashboard maximaal meestuurt, zodat ook de uitwerking aan de voorkant opgavegericht is. Integraal vloeit hieruit een benadering voort die maximaal inzet op zelfsturing van de transitieopgave.

Zeer terecht geven de opstellers zichzelf op bladzijde 3 een pluim door te stellen dat het begrip ‘Mijn onbegrijpelijke (gemeentelijke) overheid’ in Horst aan de Maas niet voorkomt. Ter illustratie van de begrijpelijkheid van de kadernota hierbij mijn top 5 van toppiezinnen uit de Kadernota 2013:

5. ‘Door vraagverheldering maximaal te benutten leveren we maatwerkondersteuning aan minder zelfredzame burgers.’ (p. 3)

4. ‘Door digitale ondersteuning worden ook hier zaken maximaal aan de voorkant afgehandeld.’ (p. 3)

3.  ‘Geo-informatie is maximaal aan de voorkant beschikbaar en raadpleegbaar door burgers en bedrijven.’ (p.11)

2. ‘De brillen staan in 2018 centraal in onze rolneming.’ (p. 3)

1. ‘Toepassen van flexibele schil geeft maximaal toegevoegde waarde aan de publieke zaak.’ (p. 14)

Helaas waren er ook dit jaar weer zinnen die net buiten de top 5 vielen. Mijn top 5 van net buiten de top 5 van toppiezinnen uit de Kadernota 2013 gevallen toppiezinnen uit de Kadernota 2013:

5. ‘Om de bewustwording van de 4 ‘Brillen’ in de samenleving verder te versterken, blijven we bij elke verandering de nieuwe rolneming van de gemeente en de samenleving benadrukken vanuit de Brillen.’ (p. 24)

4. ‘Bij ‘bulk’ producten helpen we zelfredzame burgers snel en goed door het digitale kanaal maximaal te benutten (self-service).’ (p. 3)

3. ‘Er is een gelijk vertrekpunt qua kwaliteit, efficiency en kosten of er wordt eerlijk omgegaan met een verschil in vertrekpunt.’ (p. 5)

2. ‘Dit hebben we vanuit verenigingen zelf laten ontstaan door aan de voorkant duidelijk te zijn.’ (p. 12)

1. ‘Het van 2010 tot 2014 doorgevoerd programma rond de 3D’s, deregulering, digitalisering en (werkgevers)dienstverlening heeft zijn vruchten afgeworpen en draagt maximaal bij aan een wederzijdse win-winsituatie.’ (p. 9)

Klein mysterie 444 – Provocaties

Wat ook wel vermakelijk is, is het eeuwige gehakketak tussen PvdA en SP. Twee partijen die in elkaars verlengde liggen, maar in plaats van zich te richten op gezamenlijke vijanden maken ze elkaar af. Of doen daar althans pogingen toe. Niet alleen landelijk, ook lokaal. Volg één gemeenteraadsvergadering en je weet: het zit niet lekker tussen die twee. Altijd zo geweest en zal voorlopig ook wel zo blijven.

De haarkloverijen beperken zich niet tot de raadszaal. Dankzij Twitter kan tegenwoordig de hele wereld meegenieten. De strijd verloopt volgens een geijkt patroon: (1) de PvdA of een PvdA’er zegt iets, doet iets of laat iets na; (2) Thijs Coppus (SP) verstuurt hierover een provocerende tweet; (3) Roy Bouten (PvdA) voelt zich aangesproken; (4) je hebt de poppen aan het dansen.

Vooral het Nieuw Gemengd Bedrijf staat altijd garant voor pittige discussies (klik bijvoorbeeld hier), maar ook de landelijke politiek ontsnapt niet aan de aandacht van beide heren. Zo vlogen ze elkaar afgelopen week in de haren over de rol van de Amsterdamse burgemeester Van der Laan (PvdA) bij de arrestatie van twee republikeinen op de Dam tijdens kroningsdag. Van der Laan kwam daarover aan het woord bij Pauw en Witteman. Thijs: ‘Zo dan. De PvdA-wat-krom-is-recht-lul-show bij de Vara.’ Een ‘zielige reactie van @coppus die er meteen de PvdA weer bijhaalt’, aldus Roy. ‘Deze burgemeester heeft een geweldige klus geklaard.’ Waarop Thijs … enz. enz.

Vermakelijk dus. Interessant wordt het pas als Roy de provocaties van Thijs aan zich voorbij laat gaan. Dat was onlangs nog het geval bij tweets van Thijs over de zaak Dolmatov (‘Het is duidelijk. Als het om asielzaken gaat, staat de PvdA voortaan aan de kant van VVD, SGP en PVV’) en over de worsteling van de PvdA met de strafbaarstelling van illegaliteit (‘En dan na afloop lekker ‘De Internationale’ gaan zingen’). Uit het niet reageren van Roy trek ik de conclusie – provoceren is ook mij niet vreemd – dat ie het in deze beide gevallen voor de verandering met Thijs eens is (hetgeen hem zou sieren).

Het vermaak zou nog groter zijn als Roy meer genoegen zou scheppen in provoceren en zout in de wonde strooien. Nu laadt hij af en toe de verdenking op zich dat hij in wezen meer van het harmonie- dan van het conflictmodel is – en dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn. Neem nu kroningsdag. Per tweet (zij het in slechts drie hashtags) laat Thijs zich voor het eerst in de geschiedenis in het openbaar kritisch uit over z’n eigen partij: #SP #eed #genânt. Wat er daarna ook gebeurt, geen reactie van Roy. En ik had nog wel zó gehoopt op iets in de trant van ‘Is dat nou een barst op een barstje in het altijd zo gesloten SP-bolwerk?’ of ‘Vaandelvlucht @coppus !!!’ of ‘Heeft de Grote Roerganger wel toestemming gegeven voor die tweet van @coppus ?’ of ‘Enkeltje Siberië dan maar voor kritische @coppus’ of ‘Hoe heeft die tweet van @coppus Oss kunnen passeren?’ Volgende keer hopelijk beter.