Intermezzo – Behoud De Parel

Als je als lokaal politicus, van welke partij dan ook, tegenwoordig een beetje mee wilt tellen moet je elke andere zin het woord ‘duurzaamheid’ laten vallen. Ook ‘leefbaarheid’ is zo’n containerbegrip waarmee je altijd goed zit. Iedereen is immers voor leefbaarheid. Of hebt u ooit iemand horen zeggen dat hij of zij de leefbaarheid wil verminderen? Nee, de leefbaarheid dient altijd te worden bevorderd. 

Nog zo’n begrip dat politici altijd in de mond ligt bestorven, is ‘burgerparticipatie’. Lees de verkiezingsprogramma’s er maar op na, van links tot rechts worden ze omarmd, de burgers die zich ‘van onderop’ willen inzetten voor hun omgeving, voor de medemens, voor de samenleving. Totdat ineens blijkt dat die participerende burgers zich verzetten tegen de plannetjes van de politiek. Omdat ze die plannetjes zien als een bedreiging voor hun omgeving, voor de medemens, voor de samenleving. Dan worden die zo gekoesterde participerende burgers ineens weggezet als een stelletje querulanten, als spelbrekers die De Vooruitgang dwarsbomen en ondernemers het – vaak met vlees belegde – brood in de mond niet gunnen.

Burgerparticipatie is meer dan juichend achter overheidsplannetjes aanhollen. Burgerparticipatie is ook, of misschien nog wel méér, tegen plannetjes in het geweer komen. Zulk verzet mag misschien hinderlijk zijn, het vermindert wel de kans op zelfgenoegzaamheid, het scherpt de geest en het verbetert de politieke besluitvorming. Daarmee leidt het tot een nog betere samenleving.

In Horst aan de Maas is Behoud De Parel zo’n burgerinitiatief dat nooit de politieke erkenning heeft gekregen die het verdient. Al ruim tien jaar zet Behoud De Parel zich in voor het behoud van de leefbaarheid (!) in Grubbenvorst en omgeving. Terwijl andere initiatieven ‘van onderop’ op verschillende manieren werden gefaciliteerd door de gemeente, werd Behoud De Parel door een politieke meerderheid met de nek aangekeken. Het moest overal zelf zijn weg vinden, het moest alles zelf bevechten. Als je voornamelijk weerstand ontmoet, is het ook wel eens fijn waardering te krijgen. Dat overkwam Behoud De Parel twee weken geleden, toen het met zijn fijnstofmeetproject als voorbeeldig burgerinitiatief op de derde plaats belandde in de Duurzame 100 van dagblad Trouw (klik hier). Heel mooi natuurlijk. Nog mooier zou het zijn als de gemeente Horst aan de Maas Behoud De Parel nu eindelijk eens zou gaan koesteren.  

(Dit stukje verscheen afgelopen woensdag ook in Via Horst-Venray)

Helden in ons buitengebied (2) – Parel tegen de zwijnen

Jan Duijf (Kloosterstraat Horst) wil in een drietal artikelen op Horst-sweet-Horst laten zien hoe flinke delen van onze gemeentelijke bevolking in toenemende mate de dupe worden van het politiek-economische beleid in ons buitengebied. Hoe die burgers terechtkomen in een harde en afmattende strijd met het almachtige blok van overheid, politiek en ondernemer. Hoe dat gevecht een zware wissel trekt op hun persoonlijke levens. Welke moed, inzet en volharding nodig is om voor de goede zaak te blijven vechten. In het uiteindelijke belang van een mooi landschap en goede gezondheid voor ons allemaal. Vandaag het tweede artikel (klik hier voor het eerste).

Parel tegen de zwijnen

Aan de Grubbenvorster Witveldweg ontmoet ik een blijmoedige en energieke jongeman van 62 jaar. André Vollenberg is zijn naam. Gehuwd en vader van drie prachtige dochters, die in Peru, Engeland en Melderslo wonen. Zelf is hij afkomstig uit Castenray. Zijn vader werkte als magazijnbediende bij de Boerenbond. Hij is de oudste van tien kinderen. André voltooide de Middelbare Tuinbouwschool en studeerde af aan de HEAO, richting bedrijfseconomie en commerciële economie.

In 1979 startte hij zijn biologisch-dynamisch tuinbouwbedrijf aan de Witveldweg. Hij verbouwde onder andere prei, bospeen, pompoenen, courgettes, witlof, Chinese kool, witte kool, witlof en asperges. Zonder bestrijdingsmiddelen. Door veel agrariërs werd hij voor gek versleten. Toch heeft hij tegen hun negatieve verwachting in goed geboerd, want in 2012 kon hij zijn bedrijf verkopen, zodat hij vanaf dat moment nog meer tijd en energie kon steken in de zorg voor het milieu. Hij wordt daarbij gedreven door de gedachte dat de economie de mens moet dienen en niet andersom.

André Vollenberg is medeoprichter en voorzitter van Behoud de Parel, regionaal voorzitter van de Natuur en Milieufederatie en vrijwilliger bij De Locht, waar hij bezig is met de herbouw van een middeleeuwse boerderij. De vereniging Behoud de Parel is opgericht naar aanleiding van een informatiebijeenkomst over het Nieuw Gemengd Bedrijf. Al snel kwam de vereniging tot de conclusie dat het nieuwe type bedrijf een aanslag zou zijn op het landschap en de gezondheid van de mensen. Bovendien is het milieuvijandig vanwege de aanvoer van voedsel voor de dieren uit Zuid-Amerika. Het vervoer van de ingedikte mestkorrels naar het buitenland richt op zijn beurt weer schade aan het milieu aan.

André vindt dat het stimuleren van grootschalige bedrijven met miljoenensubsidies een oneerlijke concurrentie met de kleine boeren in de hand werkt: de laatsten kunnen daarom in prijs niet meer concurreren en hun bedrijven zijn door de schaalvergroting ten dode opgeschreven. Zo ontstaat een race om het grote (subsidie)geld die ten koste gaat van natuur en mens. Het is hem een raadsel waarom het CDA, dat de grootschaligheid in onze gemeente fanatiek promoot, hiermee blijkbaar bij de kleine boer wegkomt.

De vereniging Behoud de Parel is ook opgericht om juridische procedures aan te kunnen gaan. Op die manier wordt de vereniging betrokken bij de politieke meningsverschillen over de Nieuwe Gemengde Bedrijven en de mestvergisters. André maakt zich ernstig zorgen over de toekomstige ontwikkelingen in het buitengebied. Er zit nogal wat grootschaligheid in de planning. Tegen wil en dank ontwikkelde André op dit vlak een gedegen kennis, waarbij uitspraken van de rechter kunnen leiden tot euforie of een flink in de put zitten.

Vele malen heeft André bij negatieve uitslagen overwogen om het bijltje erbij neer te gooien. Uiteindelijk kon hij het nooit over zijn hart verkrijgen. Waarom niet? De verbondenheid en het gemeenschapsgevoel in de buurt en Grubbenvorst zijn groot. Hij kent de verhalen van mensen uit de buurt die hun huis niet verkocht krijgen of overspannen worden. Het is ook in hun belang dat ondernemers, de politiek en de maatschappij kritischer staan ten opzichte van zaken als grootschalige mestverwerking. En wat dat met mensen doet.

André Vollenberg voelt zich heel verantwoordelijk, door alle toestanden heeft hij geleerd om zich steeds beter en deskundiger uit te kunnen drukken: hij heeft geleerd om te spreken in het openbaar, kan zaken op schrift behoorlijk verwoorden en draait zijn hand niet meer om voor overleg met hoge ambtenaren of politici. Hij wil en kan de bevolking niet in de steek laten. Zijn engagement is geworteld in een diepe innerlijke overtuiging.

André vertelt dat hij de vliegerclub VMVL heeft opgericht en zijn vliegbrevet heeft gehaald. Dat hij dan vanuit het vliegtuigje kan zien dat een mestvergister het zaakje niet goed heeft afgedekt. Het van afstand naar zaken kunnen kijken, is zeker een kwaliteit die deze positief ingestelde man bezit. Hij kan zien en waarderen dat zijn inzet voor mens en milieu leiden tot een aanscherping van de eisen die bijvoorbeeld aan het Nieuw Gemengd Bedrijf worden gesteld, dat het politiek een belangrijk onderwerp is en bovenal: het bedrijf staat er nog steeds niet. Daar zal ook de Partij voor de Dieren heel blij mee zijn.

Jan Duijf   Kloosterstraat

Intermezzo – Verkiezingscampagne

Nog ruim anderhalve week en dan kiezen we een nieuwe gemeenteraad. Zou het nog wat gaan worden met de verkiezingscampagne? Of blijft het ook de komende tien dagen zo lauw, zo slapjes, zo humorloos, zo braafjes als het de afgelopen weken is geweest? Waar blijven de provocaties? Wie durft eens wat heikele puntjes in de strijd te gooien? Waar zijn de felle discussies? Welke partij komt met een verrassende zet waar heel Horst aan de Maas nog dagenlang over praat?

Heus, de verschillen zijn er wel. Alleen lijkt iedereen beducht die te berde te brengen (‘benoemen’ heet dat in jargon), zelfs de partijen die de bijna afgelopen periode in de oppositie zaten houden zich koest. Andere partijen vilein of met een kwinkslag in de hoek zetten (’bashen’ in jargon) is er niet bij. De kiezer behagen (‘pleasen’ in jargon) des te meer.

Wie heeft het lef om iets te zeggen als ‘Met een PvdA-bestuur hadden de zaken er anders voorgestaan’ (PvdA, 1980)?

Waar blijft een leus als ‘Door alle verkiezingspropaganda het spoor bijster? Stem dan op J. van Heijster’ (CDA, 1978)?

Wie durft andere partijen op stang te jagen met iets in de geest van ‘19 maart feest van de H. Joseph, “werkman”. Op welke partij zou hij gestemd hebben?’ (PvdA, 1986)?

Wie waagt zich aan een provocatie als ‘Laat Horst aan de Maas niet “links” liggen’ (VVD, 2006)?

Natuurlijk was vroeger niet alles beter. Maar sommige dingen wel.

N.B. Dit stukje verscheen deze week in licht gewijzigde vorm in Via Horst aan de Maas (klik hier). Inmiddels zijn prikkelende affiches verschenen van Zwembad De Berkel mót bliêve

en Behoud De Parel.

Is daarmee de lont in het kruitvat gestoken?

Intermezzo – Megastal Kleefsedijk (5)

Een dezer dagen meer over de gemeenteraadsvergadering van gisteravond, die ik zou willen betitelen als ‘bewogen’. Voor nu alvast de teksten die werden uitgesproken door vier insprekers over de voorgenomen bouw van een megastal aan de Kleefsedijk in Sevenum, over varkensbedrijf Ashorst aan de Veld Oostenrijk in Horst, over het Nieuw Gemengd Bedrijf in Grubbenvorst en over de intensieve veehouderij in Horst aan de Maas in het algemeen. Het is niet de bedoeling om voortaan alle teksten van insprekers in de gemeenteraad te publiceren op Horst-sweet-Horst, maar ik vind dit wel een mooie aanvulling op de hier vorige week gepubliceerde bijdragen van insprekers uitgesproken in de Commissie Ruimte van 30 augustus. De insprekers van gisteren dank ik hartelijk voor het feit dat ik de door hen uitgesproken tekst hier mag publiceren.  

Peter Strijbosch, inspreker namens de Werkgroep Behoud Woonomgeving De Paes:

Stel, ik heb een adviesbureau. Er komt een Brabantse ondernemer naar mij toe met de vraag: ‘Wat zijn, denk jij, de kansen voor mij om een top modern, milieuneutraal varkenshouderijbedrijf met alles erop en eraan te vestigen in Horst?’
‘Dan zit je goed in Horst’, zeg ik. ‘Want Brabant zit op slot en hier in Horst hebben ze een LOG, doen ze niet te moeilijk over eventuele uitbreiding als je al een bedrijf hebt, en mocht je bedrijf onder de provincie vallen, dan schrijven ze wel een brief van geen bedenkingen. Verder hebben ze daar een gemeenteraad waarvan het CDA de grootste partij is, die de intensieve veehouderij omarmt, met in het kielzog vaak ook de PvdA en Essentie. Zorg wel dat je de SP en D66 niet te veel in het harnas jaagt.’
‘Hoe moet ik dat doen?’, vraagt de ondernemer.
Ik zeg: ‘Gewoon vergunning aanvragen en tegen de omwonenden zeggen dat alles beter wordt en je gebruik maakt van de best beschikbare technieken (BBT). Ook al zijn die niet altijd wetenschappelijk onderbouwd want in Horst gelooft niet ieder raadslid in de uitspraken van professoren.’
De vergunning wordt verleend en vlak voor de bouw komt de ondernemer weer naar mij toe en zegt dat hij tot nieuwe inzichten is gekomen: ‘Ik wil het groter maken dan vergund en meer activiteiten uitvoeren op gebied van mestverwerking.’
Ik zeg: ‘Geen probleem, gewoon doen. In Horst wordt toch niks afgebroken en zolang jij uitzicht hebt op legalisering kun jij gewoon doorgaan met je illegale activiteiten en heb je géén last van handhaving.’
Het bedrijf wordt gebouwd en binnen een maand na ingebruikneming komen de eerste klachten van de omwonenden. De omwonenden melden dit bij bureau Handhaving en al snel constateert men dat dit bedrijf wel een maatje te groot is voor de ambtenaren van Horst/Venray en dat de omwonenden zich maar moeten melden bij de provincie.
Situatie verbetert niet. Omwonenden vragen een gesprek aan bij de burgemeester en die stelt voor een handhavingsverzoek in te dienen.
Zo gezegd zo gedaan. Handhavingsrapport wordt opgemaakt en nu blijkt dat er nog meerdere activiteiten niet kloppen.
Provincie geeft aan dat er een revisie/legalisatievergunning moet komen. Ik adviseer mijn ondernemer maar meteen in die vergunning ook plannen ter verdubbeling van de mestverwerking mee te nemen.
Deze boerenslimheid gaat de omwonenden te ver, met als gevolg dat er een Bestuurlijk Overleg moet komen met provincie. gemeente, ondernemer en omwonenden.
Na 8 Bestuurlijke Overleggen is er radiostilte???? Omwonenden worden niet meer uitgenodigd, ondanks meerdere verzoeken.
Ondertussen moet er in de gemeente ook een nieuw bestemmingplan buitengebied komen. Omwonenden constateren in het voorontwerp bestemmingsplan buitengebied, dat het bedrijf inmiddels de status van regionale mestverwerking heeft gekregen, terwijl alleen vergunning is verleend voor mestverwerking van eigen bedrijf. De ambtenaar was van mening dat alle vergunningen hiervoor reeds verleend waren. Nu constateren ze in het ontwerp bestemmingsplan buitengebied dat regionale mestverwerking er nog gewoon instaat.

Geacht college en raadsleden. Waar blijven jullie met de zorgplicht voor de bewoners? In dit geval bedoel ik de bewoners van de Venrayseweg en Veld Oostenrijk. Ook hebben zich reeds bewoners van de Norbertuswijk gemeld en medewerkers van het Dendron College beginnen zich langzaam ook zorgen te maken. Wordt het na meer dan 5 jaar niet eens tijd om Ashorst alleen maar activiteiten te laten uitvoeren die vergund zijn en de illegale praktijken (economische delicten) stop te zetten? Hoe lang mag uitzicht tot legalisering duren en moeten de inwoners nog in de stank zitten met alle negatieve effecten voor hun gezondheid?
Zorg eerst dat de woon-, werk- en leefomgeving acceptabel wordt zoals voorgeschreven en de ondernemer zich aan de afspraken houdt. Stop met de schijnbewegingen in het bestemmingsplan buitengebied. Wees eerlijk en duidelijk, houd je aan de feiten en de wet. Laat zien dat je de zorgplicht voor de inwoners even serieus neemt als het lot van 1 ondernemer.

Ik dank je voor de aandacht en sta open voor advies.

Geert Ambrosius, burger van de gemeente Horst aan de Maas:

Mijn naam is Geert Ambrosius. Tot voor kort woonde ik op enkele honderden meters van het vleesindustriebedrijf Ashorst. Nu woon ik aan de rand van het centrum Horst, waar de stank van Ashorst ook waarneembaar is. Bij nader onderzoek en navraag bij Wijkcomité Norbertus blijkt dat vele dorpsgenoten deze stank ook ervaren. Alleen weten de meesten niet wat het precies is en waar het vandaan komt.
Waarom ik hier sta? Tijdens de laatste commissievergadering ben ik erg geschrokken omdat dat de spelregels verschillend gehanteerd werden door de voorzitter. Mag je nu wel of geen politiek betoog houden van de voorzitter? Zit daar iets achter?
Toch was het goed dat een commissielid wel de ruimte kreeg om een betoog te houden. Van hem kregen onder andere de burgers eindelijk eens te horen dat zij ondeskundig zijn en andere betrokkenen vreselijke dingen zeiden.
Ik, burger, lees meerdere RIVM-onderzoeken over Veehouderij en Gezondheid Omwonenden. Daarin wordt gewaarschuwd voor de effecten van de intensieve veehouderij en met name van de grote vleesindustriële bedrijven, zoals fijnstof wat ons enkele maanden van ons leven kost en een stukje kwaliteit van leven.
De Gemeentelijke of Gemeenschappelijke Gezondheidsdienst (afgekort GGD) en de Geneeskundige Hulpverleningsorganisatie in de Regio Nederland (afgekort GHOR) achten het daarom raadzaam om op basis van de huidige  onderzoeksresultaten nu al maatregelen te nemen om de gezondheidsrisico’s te beperken.
Dit laatste staat er toch echt voorzitter. Begrijp mij goed, meneer de voorzitter. We houden net als u van de agrarische sector. We hebben haar nodig. Geen twijfel, die sector moet kansen krijgen. Maar wel op de juiste schaal en rekening houdend met de omgeving. De vraag is of deze vleesindustriële bedrijven wel rekening houden met de omgeving. Veel voorbeelden geven aan dat dit niet het geval is, met steun van deze gemeente en provincie.
Zo werd ook gezegd door het commissielid dat een omgevingsdialoog na 10 jaar wel erg moeilijk was geworden. Daar heeft hij een punt. In een dialoog wordt geluisterd en dat luisterend oor is er niet in Horst aan de Maas en Limburg.
Het bestuur zou vooruit moeten denken. Maar wat wij zien, en daar komt het verzet vandaan, is dat men weigert dat te doen. Men weigert een visie te ontwikkelen. Het lijkt wel of men in een auto zit en in het zicht van een bocht denkt: nou ja, wij kunnen altijd nog rustig nadenken als wij in die bocht tegen een boom staan.
Het is dit gedrag dat ons zorgen baart. De laatste Commissievergadering was een hele openbaring. In Horst aan de Maas krijgt elke vleesindustrieel zoals we zien, steeds weer alle ruimte.
Ik hoop, en velen met mij, dat men de visie van de SP en D66 gaat volgen. Ik richt mij naar Essentie en de PvdA: laat zien dat je wel met het oog op morgen besluiten durft te nemen en niet visieloos achter het CDA blijft aan hobbelen.
Bij Ashorst ziet men de nieuwe feiten ook nog niet. De vleesindustrieel kijkt naar de winst van vandaag, een boer kijkt echt vooruit, met gezond boerenverstand. In Horst aan de Maas kiest men nog steeds voor de vleesindustrieel waar niets vanzelf, maar met allerlei regels moet worden afgedwongen die vervolgens worden overtreden.
Ik kies voor de gezonde boerenbedrijven met oog voor een gezonde leefomgeving en ik vraag u beleefd, doch dringend, om dit ook te doen.
Dank voor uw aandacht.

Edwin Michiels, inspreker namens de LLTB gemeente Horst aan de Maas:

Mijn naam is Edwin Michiels. Ik sta hier vandaag als vertegenwoordiger van de LLTB-leden in de gemeente Horst aan de Maas, specifiek de leden met een bedrijf in de Intensieve Dierhouderij. Toch wil ik u vanavond ook aanspreken als inwoner van deze gemeente die naast zijn functie bij de LLTB ook samen met zijn vrouw een agrarisch bedrijf heeft waar onder andere de dierhouderij deel van uitmaakt.
In de Commissie Ruimte van 30 augustus jongstleden hebben verschillende werkgroepen hier in deze raadszaal hun zorgen uitgesproken naar aanleiding van een principeverzoek van één initiatief in de gemeente Horst aan de Maas. We hebben begrip voor de zorgen die in deze zaal geuit zijn. Zorgen die wij delen, problemen die wij erkennen maar vooral ook zorgen waarvoor we samen met onze omgeving een oplossing willen vinden. Zonder draagvlak in de maatschappij heeft de agrarische sector geen toekomst en daarin hebben zowel de sectoren als collectief maar zeker ook iedere individuele ondernemer een verantwoordelijkheid te nemen.
Ik doe op u allemaal een dringend beroep: ben in staat een oordeel te geven op individueel niveau. De hele discussie escaleert en wordt geprojecteerd op een hele sector. Ondernemers en hun gezinnen die in harmonie leven en werken met hun buren en leefgemeenschap, zij die zich inspannen om die goede relatie te behouden, dreigen de dupe te worden van deze discussie. Het lijkt mij dat dit niet de bedoeling kan en mag zijn, niet van u als raad maar ook niet van de diverse werkgroepen rondom Intensieve Veehouderijprojecten in Horst aan de Maas. Ik wil u allen vragen niet langer te spreken over de sector maar over specifieke gevallen. Veroordeel niet degenen die in de discussie niet thuishoren.
Ik daag u als raad uit om boven de partijen te gaan staan. Om vooral te luisteren en zich over alle aspecten te laten informeren alvorens te oordelen. Maar vooral hoop ik dat eenieder in deze gemeente, ondernemer zowel als burger, een raad aantreft die plannen en projecten beoordeelt zonder welk vooroordeel dan ook.
Dankuwel.

Teus Hagen, inspreker namens vereniging Behoud De Parel:

Vereniging Behoud de Parel is voor boeren maar tegen de vleesindustrie zoals NGB, Ashorst en Klevar. Behoud de Parel, Behoud Woonomgeving de Paes en de Werkgroep Kleefsedijk gebruiken al meer dan 10 jaar hun boerenverstand in het belang van een betere leefomgeving en minder ziektedruk voor alle burgers. Op talloze manieren hebben de verschillende bewonersgroepen geprobeerd het bestuur van Horst aan de Maas tot inkeer te brengen. Maar vele rechtszaken, acties van bewoners, inspraak, publicaties, petities en wat dies meer zij veranderde niets aan de voorkeur van dit college van B&W vóór megastallen.
Brabant, nieuws van gistermiddag: Inspectierapport IBT Omgevingsrecht van juni 2017. Bij 9 gemeentes zijn 15 veehouderijen bezocht: het schortte heel veel aan: monitoring (10 van 15), gemeentelijke handhaving (10 van 15), en houden aan vergunningseisen (12 van 15).
De Horst aan de Maas gemeente werd gedwongen een aantal keren handhavend op te treden, de bouw van megastallen werd op z’n minst vertraagd, omdat de gemeente haar vergunningverlening slecht had onderbouwd. Maar écht een bewonersvriendelijk beleid bleef uit. Want de gemeente blijft star en haar slogan getrouw: ‘Alles voor de grote ondernemer’.
Zoals onder andere blijkt uit onderzoek van Behoud de Parel heeft het fijnstofniveau de bovengrens van inmiddels achterhaalde EU-normen in onze regio bereikt. Het niveau is niet voldoende omlaag gegaan om nieuwe vestiging van de vleesindustrie in de regio toe te staan. Het RIVM toonde aan dat er teveel gezondheidsproblemen door intensieve veehouderijen ontstaan. Ondertussen is de aangekondigde themabijeenkomst van de gemeenteraad met als thema de gezondheidseffecten van de Intensieve Veehouderij er na maanden nog steeds niet. Ontwikkelingen gaan echter onverminderd voort en het door Milieudefensie aangespannen kort geding vorige week maakt duidelijk dat de overheid actie moet ondernemen om overschrijding van de luchtkwaliteitsnormen te voorkomen.
Het borrelt en het vertrouwen van burgers in B&W is – zeker ten aanzien van haar beleid jegens de intensieve veehouderij – helemaal weg. Een en ander zal ongetwijfeld impact hebben op het stemgedrag in deze gemeente in maart 2018. Maar het gemeentebestuur kan haar koers nog steeds wijzigen. En de raad kan B&W daartoe dwingen. Er zijn mogelijkheden te over:
- de vestigingsvergunning voor het varkensdeel van het NGB kan zonder problemen vernietigd worden. Zie de brief van Behoud de Parel hierover.
- de feitelijk nieuwe vestiging aan de Kleefsedijk kan tegengehouden worden. Hou je aan je oorspronkelijke belofte. Zie de informatie van de Werkgroep Kleefsedijk en de motie van vanavond.
- de uitstoot van Intensieve Veehouderijbedrijven kan reëel gemeten worden. Zie de brief van Behoud de Parel.
- de luchtkwaliteit in de diverse buurten kan gemonitord worden. De initiatieven van Behoud de Parel samen met GGD, RIVM, en andere burgerinitiatieven zijn er al. Sluit daar bij aan.

Kom als gemeentebestuur tot een actieplan om het beleid ten aanzien van de vestiging van intensieve veeteelt in deze regio op korte termijn te herzien en staak vooralsnog de medewerking aan nieuwe vestigingen van intensieve veehouderij in deze regio. Megabedrijven expanderen tot de ballon knapt en dan zitten wij en Nederland met de brokken. Nu is er voor de gemeente de kans om bij te dragen aan het landsbelang door de verbetering van de luchtkwaliteit. Dat wordt door de EU geëist en nu ook door de rechter opgelegd. Minder vee en de maximumsnelheid naar 100 km/h is al een goede start.
Horst wil de gezondste gemeente zijn in 2025. Het hier voorgestelde biedt de kans om je als gemeente als zodanig te profileren. Zo lopen we straks niet achter de feiten aan.
Of moeten we straks constateren van ‘hadden we maar …’? Het is aan u…

Klein mysterie 621 – Nieuw Gemengd Bedrijf (6)

Toch vreemd: de Tweede Kamer spreekt in een plenair debat meer dan anderhalf uur over het Nieuw Gemengd Bedrijf in Grubbenvorst en de lokale, regionale en provinciale media doen er collectief het zwijgen toe. Ja, 1Limburg nam een ANP-berichtje over dat Omroep Reindonk op zijn beurt weer overnam van 1Limburg. En dat was het dan. Ontbrekend journalistiek instinct? Desinteresse? Luiheid? Gebrek aan mankracht? Verkeerde prioriteiten?

Terwijl er toch genoeg te melden valt over het debat over de Grubbenvorster megastal, dat afgelopen woensdag plaatshad (bekijk het hier). Lees bijvoorbeeld even mee hoe Marianne Thieme (Partij voor de Dieren) de gemeente Horst en in het bijzonder haar burgemeester neersabelde: 

‘De gemeente Horst aan de Maas zet alles op alles om in Grubbenvorst, een dorp met 4.800 inwoners, een megastal met 1,1 miljoen kippen, 35.000 varkens, een slachthuis en een mestfabriek mogelijk te maken. Ze probeerde zelfs te voorkomen dat bewonersvereniging Behoud de Parel een rechtszaak kon beginnen. De Raad van State heeft de gemeente daarvoor op de vingers getikt. De gemeente heeft geen onderzoek gedaan naar de effecten op het milieu. De Nationale ombudsman constateerde dat de gemeente het onderzoek naar de volksgezondheidsrisico’s niet grondig heeft gedaan. Dat was aan dovemansoren gericht; de burgemeester ging liever met de megastalondernemer op een reisje naar China om daar het megastalconcept te promoten.’

Thieme eiste onmiddellijke stopzetting van alle plannen voor megastallen (inclusief het Nieuw Gemengd Bedrijf) zolang geen duidelijkheid bestaat over de gezondheidseffecten. Harry van Bommel (SP) en Dion Graus (PVV) zaten min of meer op dezelfde lijn. De bijdrage van André Bosman (VVD) valt als volgt samen te vatten: ‘De VVD is voor de vrije markt, dus de VVD is vóór het Nieuw Gemengd Bedrijf.’ Jaco Geurts (CDA) onthield zich van een oordeel over het Nieuw Gemengd Bedrijf, hoezeer anderen hem daartoe ook probeerden te verleiden: ‘Wij gaan daar niet over.’ Ook Henk Leenders (PvdA) benadrukte de autonomie van gemeente en provincie. Maar in tegenstelling tot Geurts maakte Leenders wel duidelijk dat zijn partij megastallen ‘niet wenselijk’ acht. Voor D66 geldt hetzelfde. Aan het Nieuw Gemengd Bedrijf wilde woordvoerder Gerard Schouw evenwel geen woorden vuil maken: ‘Er lopen nog verschillende juridische procedures rondom de vergunningverlening voor de bouw van deze stal. Het is de vraag wat de Kamer daaraan kan doen tijdens die juridische procedures.’

En de verantwoordelijke staatssecretaris, Sharon Dijksma (PvdA)? Ook zij zweeg over het Nieuw Gemengd Bedrijf. Omdat alle procedures nog lopende zijn en omdat het Rijk in dezen geen partij is. Wel beklemtoonde ze dat ook het kabinet geen verdere industrialisering van de veehouderij wenst. Deze zomer komt ze met een wetsvoorstel dat die industrialisering moet tegengaan. 

Resumerend: met uitzondering van de VVD en mogelijk het CDA, dat zoals zo vaak een onduidelijke middenpositie inneemt, is iedereen tegen megastallen, inclusief de staatssecretaris en inclusief het kabinet. Niet onwaarschijnlijk is dat binnen afzienbare tijd een wet het licht ziet die paal en perk stelt aan megastallen. Dus geen megastal (in de vorm van het Nieuw Gemengd Bedrijf) in Grubbenvorst? Nee, dat zou een verkeerde conclusie zijn: zowel het kabinet als een Kamermeerderheid lijkt vooralsnog niet bereid de komst van het Nieuw Gemengd Bedrijf tegen te gaan. Samen hopen ze stilletjes dat de Raad van State de kastanjes voor hen uit het vuur haalt en het Nieuw Gemengd Bedrijf onderuit schoffelt. Ik hoop met hen mee – iets minder stilletjes. 

Klein mysterie 473 – Nieuw Gemengd Bedrijf (6)

Vakantietijd – dan kan ook Horst-sweet-Horst wel eens wat ontglippen. Het interview met Patrick van der Broeck dat op 1 juli verscheen op de website Boerderij.nl is echter bijzonder genoeg om nog even op terug te komen. De Limburgse gedeputeerde (CDA; ruimte en infra) doet daarin namelijk opmerkelijke uitspraken over de intensieve landbouw in het algemeen en het Nieuw Gemengd Bedrijf (NGB), de megastal (ook wel betiteld als megamegastal) die moet verrijzen in landbouwontwikkelingsgebied Witveld, in het bijzonder.

Aanleiding voor het artikel vormt het voornemen van het provinciebestuur grootschalige veebedrijven toegang te verlenen tot bedrijfsterreinen. Patrick van der Broeck licht toe: ‘Grootschalige, intensieve productie van vlees, eieren en kasgroenten moet de ruimte krijgen en maatschappelijk in te passen zijn. Dat lukt niet in het buitengebied.’ De gedeputeerde verwijst daarbij naar het Nieuw Gemengd Bedrijf: ‘De locatie van het NGB was het probleem waar het project op strandde. Deze bedrijven kunnen we wel een plek geven op een bedrijventerrein, nabij de stad.’  

Als ik het wel heb, heeft alleen Behoud De Parel dit nieuws opgepikt. Vreemd. Heel vreemd. Want Patrick van der Broeck zegt hier toch heus dat het Nieuw Gemengd Bedrijf is gestrand. Met andere woorden: dat het Nieuw Gemengd Bedrijf na al die jaren is mislukt, geflopt, vastgelopen, op dood spoor is beland, de mist is ingegaan, op niets is uitgelopen, in duigen is gevallen. Wie zou verwachten dat in Grubbenvorst spontane volksfeesten zijn uitgebroken, Behoud De Parel de victorie kraait en voormalig wethouder en NGB-voorvechter Leon Litjens zich bij het vernemen van het nieuws in een paprika verslikte, komt bedrogen uit. De realiteit is dan ook dat een nieuw ontwerpbesluit voor een milieuvergunning voor het Nieuw Gemengd Bedrijf momenteel ter inzage ligt.

De vraag is wat Van der Broeck heeft bezield. Was de wens de vader van de gedachte? Wilde hij gevolg geven aan de aloude CDA-traditie van A zeggen en B doen? Schepte hij er genoegen in olie op het vuur te gooien? Of zijn z’n woorden gewoon verkeerd weergegeven? Laten we uitgaan van het laatste. Dan nog laat dit onverlet dat het standpunt van het provinciebestuur (grootschalige veebedrijven naar bedrijfsterreinen) logischerwijs ook gevolgen moet hebben voor het Nieuw Gemengd Bedrijf. Want als er één grootschalig veebedrijf is, dan deze megastal wel.

Je mag dus verwachten dat de provincie onder leiding van Patrick van der Broeck alles op alles gaat zetten om het Nieuw Gemengd Bedrijf (de eerste spade moet nota bene nog de grond in) verplaatst te krijgen van het Witveld naar een bedrijfsterrein. Hoewel het natuurlijk ook zomaar zou kunnen zijn dat het Witveld ineens tot bedrijfsterrein wordt verklaard. Leer mij mijn pappenheimers kennen.

Klein mysterie 439 – Nieuw Gemengd Bedrijf (5)

Geweldig nieuws voor alle tegenstanders van het Nieuw Gemengd Bedrijf toen woensdag bleek dat de Raad van State de milieuvergunning voor de megastal heeft vernietigd omdat de provincie de ontwerp-milieuvergunning in de verkeerde editie van De Trompetter heeft gepubliceerd. Gedeputeerde Patrick van der Broeck mocht dan wel balen, mijn dag kon niet meer kapot. Ook in huize Bouten en huize Coppus moet gejuich zijn opgegaan. Toch raakten beide tegenstanders van het Nieuw Gemengd Bedrijf vrijdag op Twitter heftig met elkaar in conflict. Over en weer vlogen de beschuldigingen van leugens over tafel.

In feite komt het erop neer dat Thijs Coppus (SP) collega-raadslid Roy Bouten (PvdA-PK) verwijt dat de PvdA medeverantwoordelijk is voor de megastal. Onzin volgens Roy: de fractie is altijd tégen geweest. Maar de wethouder altijd vóór, aldus Thijs.

Bron van de ruzie is de gemeenteraadsvergadering van 12 februari 2008 waarin werd besloten over het collegevoorstel de komst van het Nieuw Gemengd Bedrijf goed te keuren. De PvdA-fractie stemde na een urenlang debat tegen; PvdA-wethouder Arie Stas stond achter het collegevoorstel (of liet althans niet in het openbaar blijken er bezwaar tegen te hebben). Volgens Thijs had de PvdA-fractie toen het vertrouwen in haar eigen wethouder op moeten zeggen (waardoor het college zou zijn opgeblazen). Volgens Roy getuigt de opstelling van fractie en wethouder juist van dualisme en bovendien was er evengoed een raadsmeerderheid vóór de megastal.

Formeel heeft Roy gelijk, zowel wat betreft het dualisme als de raadsmeerderheid. De vraag is alleen waar het dualisme ophoudt en de eigen geloofwaardigheid in het geding komt. Met andere woorden: waar wordt een grens gepasseerd? Niet bij scheefliggende stoeptegels, zoveel mag duidelijk zijn. Maar ook niet bij een megastal, waarbij volksgezondheid, ethiek en meer van dat soort toch vrij fundamentele zaken op het spel staan? De vraag stellen is haar beantwoorden. Als zoiets essentieels al geen aanleiding meer is voor (op z’n minst) een minderheidsstandpunt in het college, wat dan nog wel? De conclusie kan in mijn ogen inderdaad niet anders zijn dan dat de PvdA door haar instemmende wethouder medeverantwoordelijk is voor de komst van de megastal.

Schnee von gestern. Maar irgendwie ook von heute: intussen is de PvdA(-PK) met een nieuwe wethouder vertegenwoordigd in het gemeentebestuur. Die staat achter besluiten die het Nieuw Gemengd Bedrijf dichterbij brengen (of laat althans niet in het openbaar blijken er bezwaar tegen te hebben), terwijl de fractie die besluiten juist (meestal) aanvecht. En daar fietsen dan ook nog de PvdA-Tweede Kamerfractie (tegen; klik ook hier) en het Limburgse college van Gedeputeerde Staten met twee PvdA-gedeputeerden en de Statenfractie tussendoor. Vreemde, contraproductieve spagaat die al vanaf de vorming van dit gemeentebestuur om een toelichting schreeuwt. Die is er nooit gekomen. Nog is het daarvoor niet te laat. Is dit eigenlijk geen mooi moment om duidelijkheid te scheppen?

Top 5 – Horster varkens

Enkele weken geleden verscheen Hamburgers in het paradijs, een boek van Louise Fresco waarin ze (onder meer) vraagtekens zet bij biologische landbouw als oplossing voor het wereldvoedselprobleem. Verwacht van mij geen oordeel over het boek, ik heb het niet gelezen. Ik vermaak me wel met de reacties uit het Horsterse. Die zijn zo voorspelbaar als maar zijn kan. Behoud De Parel noemt de optimistische kijk van Fresco op het wereldvoedselprobleem bijvoorbeeld misplaatst. Wat Fresco betoogt past meer in het straatje van Leon Litjens. Op z’n weblog omarmt de wethouder met intensieve veehouderij in z’n portefeuille Louise dan ook (alleen figuurlijk hoor): ‘Haar visies en ideeën zijn inspirerend, prikkelend, realistisch en gebaseerd op wetenschappelijke feiten zonder daarbij direct de kant voor het gelijk van een sector of maatschappelijke of politieke visie te kiezen.’ Het wachten is nog op een oordeel van Marlies Janssen-Kusters (CDA-raadslid en intensief veehoudster) die het boek op 6 oktober aanschafte, en van Thijs Coppus (provinciaal SP-voorman en verklaard tegenstander van megastallen) die er zaterdag aan begon. Het zou me verbazen als zij wel buiten de pot (durven te) piesen.

Ondertussen ontving ik enkele weken geleden de nieuwsbrief van Varkens in Nood, een stichting die probeert iedereen ervan te overtuigen dat onze varkens een beter leven verdienen. Ik ben Varkens in Nood zeer toegedaan en maak daarom met enige regelmaat een aantal euro’s over op het rekeningnummer van de stichting. Moet u beslist ook doen.
De nieuwsbrief zat verpakt in een vensterenvelop. Nadat ik ’m daaruit had gehaald, bleek er achter het venster een citaat van Koos van Zomeren verstopt te zitten: 

‘Ware woorden van de meester van de natuurobservatie’, zo dacht ik aanvankelijk. Totdat ik eens goed om me heen begon te kijken. Nu zeg ik: ‘Die bewering van Van Zomeren mag misschien opgaan voor de rest van Nederland, voor Horst aan de Maas is ze in elk geval niet geldig.’

Je ziet geen varkens? Man, je struikelt er bijna over. Goedgeluimde, vrolijke en tevreden varkens te over, in alle delen van de gemeente. Mijn top 5 van Horster varkens (en dat laat ik de varkens die enige gelijkenis met mensen vertonen nog buiten beschouwing): 

5. Losbaan, Lottum:

Staarten branden, tandjes vijlen, chips in het oor? Geen denken aan bij onze Horster varkens. Ze heten natuurlijk ook niet voor niets quality pigs.

4. Kloosterstraat, Grubbenvorst:

Een slager die z’n eigen vlees keurt is niet te vertrouwen. Maar een varken is toch bij uitstek bevoegd om z’n eigen vlees aan te prijzen?

3. Boomsweg, Melderslo:

Het zijn ook zulke positieve dieren, ze lopen gewoon met open ogen het mes in en nog hoor je ze niet klagen.

2. Monseigneur Jenneskensstraat, Meerlo:

Malse wei, nagenoeg wolkenloze hemel, hippe oorpiercing: een leven als god in Frankrijk hebben varkens hier in Horst aan de Maas. Dat dier daar rechts? O, dat is een schaap.

1. Herenbosweg, Melderslo:

Schaterlachend met een fototoestel op de borst je eigen ondergang tegemoet, mooier kan toch niet?

Klein mysterie 374 - Vlagincident (5)

De reacties van Sjaak Jenniskens en Leon Coenders vragen natuurlijk om een tegenreactie – en wat ingetrokken keutels.

Eerst de CDA-vlag die op twintig meter hoogte in een GPS-mast hing. Een heel andere vlag dan ik in gedachten had. Eigenlijk best een geslaagde, betrekkelijk onschuldige actie. Sowieso dient gezegd dat het bewonderenswaardig is hoe het CDA er ondanks z’n gestage neergang nog steeds in slaagt her en der zoveel reclame-uitingen geplaatst te krijgen. Zoals al vaker gezegd: laat andere partijen daar een voorbeeld aan nemen in plaats van erover te mauwen.

Je vraagt je af waarom de vlag eigenlijk niet mocht blijven hangen. Sjaak heeft gelijk: in de gemeentelijke Regeling inzake reclame-uitingen van politieke partijen bij verkiezingen (klik hier) waarnaar hij verwijst, staat niets vermeld over een vlagverbod. Uit de reactie van Leon blijkt dan weer dat er blijkbaar andere gemeentelijke regels zijn die het vlaggen boven een bepaalde hoogte verbieden. Het valt het CDA niet aan te rekenen dat het niet op de hoogte is van al die regels en regeltjes. Laat overigens duidelijk zijn dat ik het CDA wat betreft deze vlag nergens van heb beschuldigd. Misschien is er verwarring ontstaan omdat ik wat Sjaak billboard van Raymond Knops langs de A73 noemt, ook als vlag heb betiteld. Mea culpa. Billboard lijkt me inderdaad bij nader inzien een betere benaming (al zou billdoek misschien nog beter zijn).

Goed, dat billboard dus. De gemeentelijke reclameregels waaraan Leon en Sjaak refereren maken nog iets duidelijk. Als ik ze goed interpreteer en als het de enige regels zijn die in dezen gelden – ik houd nog maar even wat slagen om de arm – heb ik dinsdag wat betreft het CDA een veel te grote broek aangetrokken over dat billboard. Uit de voorwaarden voor het plaatsen van verkiezingsborden op particulier terrein kan ik namelijk nergens opmaken dat dat langs de A73 niet zou zijn toegestaan. Mijn fout, excuses aan het CDA voor de ongepaste bewoordingen.

Als mijn interpretatie juist is, zou dat overigens ook betekenen dat de gemeente wat betreft reclameregels langs de A73 tijdens de Floriade niet met twee maar met wel vier maten meet (belangengroeperingen niet, maar politieke partijen wel; bedrijven niet, maar Interchalet wel). Vreemd.

Maar zo bezien maakt het CDA met het billboard van Raymond gewoon gebruik van de mogelijkheden die er zijn (en die ze – dat dan weer wel – zelf mede geschapen heeft omdat het in Horst aan de Maas al sinds mensenheugenis aan de knoppen zit). Je zou wensen dat andere partijen op dit gebied over evenveel assertiviteit en creativiteit beschikken als het CDA.

Het is dat ik geen grond bezit langs de A73, anders mochten GroenLinks, Partij voor de Dieren, PvdA en SP daarop zoveel borden en vlaggen plaatsen en hangen als ze maar wilden (maar natuurlijk niet in of aan te hoge vlaggenmasten). Maar misschien is er wel een grondeigenaar te vinden die net zo’n goedzak is.

Klein mysterie 373 – Vlagincident (4)

Nog vóór de reactie van Leon Coenders ontving ik van Sjaak Jenniskens de volgende reactie op mijn stukjes van maandag (klik hier) en dinsdag (klik hier en hier):

‘Ondanks de helse inspanningen klopt het verhaal niet. De vlag betreft een gewone CDA-vlag in een 20 meter hoge gps-mast

en niet het billboard in het weiland. In de gemeentelijke regeling staat alleen vermeld dat er verkiezingsborden geplaatst mogen worden. We wilden hier geen discussie over en hebben de vlag verwijderd. De verwijzingen aan het adres van het CDA vond ik niet gepast.’

Duidelijk. Klik hier voor mijn reactie op de reacties van Leon en Sjaak.

P.S. Sjaak had in eerste instantie geprobeerd z’n reactie als reactie bij een van de berichten te plaatsen. Dit was, wat hij ook probeerde, niet gelukt. Vervelend, absoluut niet de bedoeling (zolang ze niet al te schunnig zijn, zijn alle reacties welkom) en een geluid dat ik helaas wel vaker hoor. Mail me s.v.p. als u dit ook is overkomen en probeer zo exact mogelijk te beschrijven wat er mis ging, hopelijk kan ik er dan iets aan doen. Overigens heb ik die irritante woordverificatie er inmiddels uitgegooid. 
 

Klein mysterie 372 – Vlagincident (3)

Het vergde een helse inspanning om het te achterhalen, maar het is dus een stevig aan een frame bevestigde vlag. En ze hangt (of moeten we zeggen staat?) er nog steeds. Althans, een uurtje geleden nog wel:

Eerlijk gezegd heb ik het geklaag over meten met twee maten als het gaat om de reclame-uitingen langs de A73 altijd als uitingen van calimerogedrag beschouwd. Zo langzamerhand begin ik aan de juistheid van die opvatting te twijfelen.

Voor de aardigheid nog enkele citaten uit het CDA-verkiezingsprogramma:

Wie kiest voor dit land spreken wij aan op respect en fatsoen (p. 8)

Zonder fatsoen, waarden en normen blijft het herstel op z’n best halverwege steken (p. 11)

Wij kiezen voor een land waarin we samenleven en samenwerken, een land waarin respect en fatsoen de toon zetten (p. 17)

De grenzen worden bepaald door de wet en algemene fatsoenregels (p. 18)

Onfatsoenlijk gedrag vereist een directere, steviger aanpak (p. 77)

P.S. Op de terugweg van de vlag constateerde ik dat Raymond inmiddels ook de digitale reclamemast bij Interchalet heeft bereikt.

Dat is dan weer handig gebruik maken van het ondoorgrondelijk beleid van de gemeente Horst aan de Maas: waarom weet niemand, maar Interchalet is uitgezonderd van het gemeentelijk verbod op reclame-uitingen langs de A73 gedurende de Floriade.

Klein mysterie 371 - Vlagincident (2)

Soms geloof je je eigen ogen niet.
Als kleine bijdrage in de strijd tegen de komst van het Nieuw Gemengd Bedrijf 170 scheurend, bevond ik me vanochtend om half zeven op de A73 tussen Horst en Venlo. De vliegende vaart en de schemering vermochten niet te verhinderen dat ik op een gegeven ogenblik het conterfijtsel van Raymond Knops ontwaarde. Op een vlag of een bord, daar wil ik vanaf zijn. Rechts van de weg, als ik me niet vergis in hetzelfde weiland als waar aan het begin van de Floriade dat fraaie ensemble met kar en bloempot stond opgesteld.

Dat fraaie ensemble dat al snel slachtoffer werd van het beschavingsoffensief dat de gemeente Horst aan de Maas inzette met het oog op de Floriade. Ook het spandoek van Behoud De Parel, iets verderop aan de overzijde van de weg, moest er in datzelfde kader aan geloven.

Ongetwijfeld is de vlag of het bord met de afbeelding van Raymond Knops hetzelfde lot beschoren. Toch blijft het vreemd dat uitgerekend het CDA, de partij van normen en waarden, de partij van fatsoen moet je doen, het zover laat komen. En al helemaal nadat er blijkbaar enkele dagen eerder een vergelijkbaar incident heeft plaatsgevonden.

Daarom geloofde ik dus vanochtend om half zeven m'n eigen ogen niet.

Klein mysterie 368 – Verkiezingscampagne

De CPB-doorberekeningen waarin ze allemaal hun eigen gelijk lezen. Jack de Vries. Dag in dag uit plannen en plannetjes die de volgende dag alweer zijn vergeten. Toch maar wel een stropdas. Het zelfgenoegzame lachje van Pechtold. De gratuite beloftes. Wilders en z’n partij die ondanks alles serieus worden genomen. Het inhoudsloze Samen van het CDA. De thuistribune. De plotse machtsgeilheid van de SP. De vakantiefoto’s. Knevel. De moeilijk serieus te nemen affiches van de VVD.

Hebt u dat nou ook, dat u al moe wordt van de verkiezingscampagne als u er alleen maar aan denkt? Gisteren dus naar Zomergasten gekeken en het Premiersdebat (hoe bespottelijk) mooi aan me voorbij laten gaan. Uit de verslagen en commentaren in de kranten van vandaag maak ik op dat ik weinig heb gemist.

Ze zullen het natuurlijk om het hardst ontkennen, maar vreemd genoeg proef ik iets van eenzelfde campagnemoeheid ook bij Roy Bouten, Thijs Coppus en Raymond Knops, de drie Horster Kamerkandidaten.

Roy Bouten (nummer 75 op de PvdA-kieslijst in Limburg) twittert zoals gebruikelijk dat het een aard heeft, maar toch vooral om iedereen op te roepen een stem op hem uit te brengen bij de verkiezingen voor beste webpoliticus. Allemaal goed en wel, maar als je op z’n weblog klikt op het tabblad ‘Resultaten’, verschijnen de woorden ‘Wordt aan gewerkt’ op het beeldscherm. Van die dingen.

Thijs Coppus (SP, nummer 29) is normaliter een nagenoeg even fanatiek twitteraar die de confrontatie niet schuwt. De laatste weken is z’n tweetproductie naar een zorgwekkend laag niveau gedaald en zijn felle discussies met tegenstanders er al helemaal niet meer bij. Instructies van boven? En z’n verkiezingsdagboek dan? Dat wekt met pas een week na dato bijgewerkte, afstandelijke teksten eerder de indruk van een verplicht nummer.

Resteert Raymond Knops, de hoogstgenoteerde Horstenaar (CDA, nummer 4), wiens campagneauto vooral staat te pronken bij z’n woning aan een achterafweg in Hegelsom. Had bij de vorige verkiezingen in 2010, toen ie aanvankelijk op een zijspoor leek te belanden, nog de beschikking over een eigen campagnehuis dat bruiste van de activiteiten.

Nu hij zich zekerder waant van z’n zaak is dat campagnehuis er bij ingeschoten. De driehoeksborden van toen heb ik ditmaal tot op heden evenmin gesignaleerd. Even vreesde ik dat zelfs de grote borden – de CDA-specialiteit die altijd zoveel irritatie oproept bij SP en Behoud De Parel – deze keer achterwege zouden blijven, maar gelukkig sieren ze sinds zaterdag weer het straatbeeld.

Heren, dit laatste lichtpuntje kan niet verbloemen dat het armoe troef is. Ga uit een ander vaatje tappen en Horst-sweet-Horst is zoals altijd graag bereid jullie van een extra dosis gratis publiciteit te voorzien. Om maar eens een dwarsstraat te noemen: plaats een spotje op de digitale reclamemast van Interchalet langs de A73 en Horst-sweet-Horst besteedt er gegarandeerd aandacht aan. En zo is er nog veel meer te bedenken. Heren, mag ik ook in dezen op jullie creativiteit vertrouwen?