Klein mysterie 716 – Optiefen? Kopje thee drinken? De lange lat?

Niet de minsten lieten zich de afgelopen dagen uit over intimiderende jongeren in de wijk Poelenburg in Zaandam. Geert Wilders twitterde:

‘Niet de politie maar het tuig moet “wegwezen en oprotten” uit NL! Ons land wordt gekoloniseerd, geterroriseerd. Knikker ze het land uit. En laat Nederland weer Nederland worden. Waar blijft de missie in Poelenburg en alle andere wijken in Nederland waar het tuig de baas is?! En nu optiefen!’

Mark Rutte had het over ‘tuig van de richel’. Ook onze eigenste Anthony van Baal, fractievoorzitter van de SP in de gemeenteraad van Horst aan de Maas ventileerde – op Facebook – zijn mening (klik hier):

‘Herkenbaar in zoveel dorpen en steden in NL. Onvoorstelbaar wat moet je met zoveel sukkels die de maatschappij klouwen vol geld kosten (alleen al aan politie inzet) en waar een ieder zich aan ergert. Het gaat er niet om of er wel of niet een accommodatie komt. Deze jongeren blijven vervelend. En het allergrootste probleem is dat ze te dom zijn, te weinig hersencellen hebben, om te snappen wat ze zichzelf maar vooral ook een ander aan doen.’

Vrij voorspelbaar, die reacties van Geert Wilders en Mark Rutte (waardigheid schijnt tegenwoordig geen vereiste meer te zijn voor het premierschap). Stoere taal, tot veel meer zijn ze eenvoudigweg niet in staat. Van Anthony van Baal had ik meer reflectie verwacht. Ik begrijp zijn frustratie, begrijp misschien zelfs nog wel dat hij het nodig vindt die in het openbaar te uiten, maar wat ik mis is ook maar het begin van een analyse en een aanwijzing – hoe klein ook – hoe hij denkt dat deze onwenselijke situatie valt te veranderen. Natuurlijk, ik weet ook wel dat Anthony niet zomaar eventjes een pasklare oplossing voor dit lastige maatschappelijke probleem uit z’n hoge hoed tovert. Kan niet, hoeft niet, verwacht ik ook niet. Maar als de fractievoorzitter van de SP in de Horster gemeenteraad zich dan toch geroepen voelt er iets over te zeggen, dan mag het in mijn ogen niet beperkt blijven tot een jammerklacht. Zeker omdat Anthony de betreffende jongeren blijkbaar kent en wéét dat ze dom zijn en over weinig hersencellen beschikken (op grond van de berichtgeving van de afgelopen dagen heb ik zelf een heel andere indruk).

Dat Anthony het met Mark Rutte eens is dat het in Poelenburg gaat om tuig van de richel, lijkt me zonneklaar. Maar vindt hij ook dat dat tuig moet optiefen? Of ziet hij meer in een kopje thee drinken? De jongerenwerker en de buurthuizen van weleer in ere herstellen? Opvoedingskampen? Sociale dienstplicht? Beter of meer onderwijs? De lange lat?

Intermezzo – Film

Na de bok van vorige week natuurlijk geen kwaad woord meer over het CDA. Is trouwens ook geen reden voor. Heel goed bezig, die jongens, hebben de groove duidelijk weer helemaal gevonden!

Neem nu Raymond Knops. Precies de spijker op z’n kop slaan met de vergelijking tussen Al Qaeda en links, de daaropvolgende storm vol bravoure trotseren, voor de vorm op een enkel punt gewiekst een beetje gas terugnemen, maar ondertussen wel z’n punt gemaakt. Chapeau!
Wat helaas een beetje onderbelicht is gebleven, is dat Raymond ook nog een kickstart heeft gemaakt in z’n nieuwe dubbelfunctie van regisseur/acteur. Hij debuteerde vorige week met twee filmpjes op YouTube. Onbegrijpelijk dat ze tot op heden bij elkaar nog geen duizend keer zijn bekeken, terwijl het hier toch heus cinematografische meesterwerkjes betreft in de traditie van Ger Driessen.

Zei ik trouwens dat Raymond een kickstart heeft gemaakt als regisseur en acteur? Misschien liggen z’n grootste kwaliteiten nog wel op het gebied van ensceneren en casten. In de eerste plaats moet je maar op een scenario komen waarin een Henk en Ingrid verklaren dat ze op 12 september op jou gaan stemmen. Briljante persiflage, vooral omdat de figuur ‘Henk en Ingrid’ door anderen nog totaal niet is uitgemolken. Geert zal er beslist nachten van wakker liggen.
Maar op het idee komen is één, acteurs vinden die een geloofwaardige Henk en Ingrid kunnen neerzetten is een heel ander chapiter. Dan komt het dus aan op casting. Honderden Henken moeten de revue zijn gepasseerd en Raymond pikt precies de juiste eruit: Henk Bleker! Want als er één Henk is met een reputatie van onkreukbaarheid, eerlijkheid en betrouwbaarheid dan is het natuurlijk Henk Bleker wel. Geniaal gewoon! Even geniaal is het trouwens om daar een frisse, volkse, enthousiaste en nog onbedorven Ingrid tegenover te zetten. Waar ie ze vandaan getoverd heeft, mag Joost weten, maar overtuigen doet ze (klik hier)!

En dan de zorgfilm (klik hier, jammer genoeg is de insluitfunctie – voor wie dat iets zegt – bij beide films uitgeschakeld). Zwaar onderwerp, desondanks een dijenkletser van jewelste. Beter dan de Horster wethouder Leon Litjens kan ik het niet omschrijven: ‘Goed en leuk.’ Raymond speelt zichzelf in deze film en dat is een rol die ’m werkelijk op het lijf geschreven is. Onbetwist hoogtepunt zijn de laatste veertien seconden als Raymond letterlijk uit z’n rol stapt en z’n stropdas ontknopend tegen twee collega-acteurs zegt ‘Ja, ik maak me hier ook echt zorgen om’. Hierbij vergeleken is Nicolas Cage echt een beginneling.

Nu in een volgende film nog een vleugje seks erbij (‘Sex sells’) en Raymond gaat een zorgeloze toekomst tegemoet.

Klein mysterie 337 – Hand schudden

Overkomt ons weer: zet voor het eerst in de geschiedenis een Turkse president voet op Horster bodem, schrijft het gerenommeerde Turkse dagblad Sabah dat de goede man op station Venlo arriveerde in plaats van Horst-Sevenum.

Terwijl Horst toch een belletje zou moeten doen rinkelen bij het Turkse lezerspubliek.

Wat mij betreft komt er in Limburg een standbeeld voor president Gül, want op de keper beschouwd hebben we het aan hem te danken dat we verlost zijn van de CDA-PVV-VVD-coalitie. Onbegrijpelijk trouwens dat het CDA nu van alle kanten lof krijgt toegezwaaid voor het breken met de PVV. Zelfs ‘verstand komt met de jaren’ en ‘voortschrijdend inzicht’ lijken me nog te veel eer. Ze hadden er gewoon nooit aan moeten beginnen. En zeg niet dat ze van tevoren niet gewaarschuwd zijn.

In de marge van alle Maastrichts en Haags gedoe was er donderdag ook een tweet van onze Horster CDA-wethouder Ger van Rensch: ‘Opstelling PVV stemt tot nadenken: zou ik bereid zijn Wilders een hand te geven??’ Hoewel ik vermoed dat de opvattingen van de wethouder over de PVV en Geert Wilders nagenoeg parallel lopen aan die van mij, heb ik me toch gestoord aan z’n tweet.

Ten eerste: als je overweegt af te zien van een elementaire fatsoensregel in het contact met de voorman van de partij waaraan jouw partij zich zowel landelijk als provinciaal heeft uitgeleverd, dan zou in mijn ogen de eerste consequentie moeten zijn: opzegging van het lidmaatschap van jouw partij. Is voor zover ik weet niet gebeurd.

Verder: ik vind het bepaald gratuit om zo’n fundamentele vraag te stellen en haar vervolgens onbeantwoord te laten. Het gaat hier verdorie wel om iets anders dan de keuze tussen hagelslag en vlokken op je boterham. Zeker als iemand die een openbaar ambt vervult, ben je moreel verplicht argumenten te leveren als je zo’n radicale stap overweegt. Als dat in een tweet niet kan (en dat kan niet), dan maar op je weblog. Anders laad je de verdenking op je gemakkelijk te willen scoren. En daarvoor ben je geen bestuurder.

Ten slotte: hoe verwerpelijk de denkbeelden en uitingen van Geert Wilders ook zijn, je moet je nooit verlagen tot de methoden van je tegenstander. Tenzij er bloed aan z’n handen kleeft, en dat is voor zover bekend bij de voormalige Grote Gedoger niet het geval. Het is zoals nota bene een partijgenote van de wethouder zegt: ‘Altijd hand schudden en groeten. ‘On speaking terms’ blijven. Niet vallen in de valkuil van de ander.’ Je afvragen hoe mensen als Kofi Annan en Nelson Mandela in dezen zouden handelen, kon ook wel eens helpen.

Olifantenpaadjesavond – Column Jan Duijf

Jan Duijf is getrouwd met An. Samen hebben ze vijf kinderen en één kleinkind. Hij werkt een dikke 35 jaar met kinderen, jongeren en ouders. Jan studeerde sociaal-cultureel werk en geschiedenis. Tegenwoordig is hij student cultuurwetenschappen. Hij is redacteur van INFO LGOG, een uitgave van de afdeling Ter Horst van het Limburgs Geschied- en Oudheidkundig Genootschap. Hij noemt zich germanofiel: interesseert zich voor alles dat met Duitsland van doen heeft. Voor hem is Duitsland de menselijke beschaving in een notendop. Jan mag graag tuinieren en is trots op zijn eigen tuincreatie: een combinatie van Japanse- en rozentuin. Hij is vogelaar. Hoogtepunt van het seizoen was de waarneming van een tweetal scholeksters achter de Reulsberg.


Ontspannen wandelen over het olifantenpad

Jan-Dirk van der Burg knipte een beeldschoon boek over olifantenpaden. In het voorwoord van dat boek beweert Maarten ’t Hart dat het menselijk dier altijd instinctief de kortste en grondigste weg zal kiezen. Daarom zijn er olifantenpaden.

Ik ben me eigenlijk zelden of nooit bewust van het pad dat ik betreed, of van de aarde onder mijn voeten. Daar heeft Maarten natuurlijk wel een punt. Want ik loop wel. Ook over olifantenpaadjes.
Maar mijn eigen blik is, als in een reflex, altijd hemelwaarts gericht. Ik ben nu eenmaal een, filosofisch ingestelde, gevoelige ziel.

Vanavond wil ik mijn gevoel voor schoonheid met u delen. Ik hou van:

De roodborsttapuit.
Het silhouet van de grove den bij het vallen van de avond.
De hoge idealen van Friedrich Schiller.
De nachtelijke blauwe sterrenhemel van Vincent van Gogh
Majestueuze witgetopte bergen.
Empire State Building.
Een rozentuin. Vooral de roze- en rode klimrozen.
De hooggestemde dichtkunst van Hölderlin.
Het tolerante Nederland.
De Parabellum.

Je ziet al dat moois alleen als je stug met hooggespannen verwachting hemelwaarts blijft turen. Dan kan de gevoelige &romantische ziel zich laven.

Hoe belangrijk is het besef dat in deze wereld van geld & gewin, ook nog andere idealen en beginselen meetellen en van belang zijn? De kleine dingen des levens. De kunst. Dat we nog kunnen genieten van zoiets ogenschijnlijk triviaals als een olifantenpad. Gekiekt vanaf een simpele keukentrap.

Eind augustus belt Wim Moorman mij in het holst van de nacht. Ik ruik wodka, Slivowitsch en jonge klare. Hij loopt vreemd swingend op rubberen benen. Mompelt binnensmonds zaken als ‘Wieder Dirk machen Jan gut’, en als hij dan eindelijk na een heftige, mij door merg en been gaande, tirade, kalmeert: ‘Ik wil ôw nou heej ôp bezeuk’. ‘En luustere zulde’.
Vijf minuten later word ik, mezelf kletsnat zwetend in de stromende regen, op de stoep van zijn, geraffineerd en slinks in het groen verborgen, villa, onder bedreiging van een AK-47, het aanvalswapen ontworpen door de goede Michael Kalasjnikov, droog, witheet en ijskoud, door Moorman gedwongen om de volgende tien items in mijn verhaal voor u op te nemen:

1. olifanten- en kogeljachtgeweer
2. Breivik en Graus
3. het Horster mannenkoor zingt Wagner in het jaar 1900
4. vreemd swingend op rubberen benen
5. olifanten stampen stempels
6. macht kaputt was euch kaputt macht (anarchistisch intermezzo) (tweemaal)
7. halleluja zingen de klinkers en plavuizen
8. ook Marokkanen mogen afsteken
9. knettergek en van lotje getikt
10. de Parabellum

U kunt zich mijn verbijstering voorstellen. Was dit nu de rationele Wim Moorman waarmee ik een geestelijke band dacht te hebben? De bescheiden, beminnelijke, tolerante, wakkere en alcoholvrije intellectueel die we kennen van Horst-sweet-Horst? Die mij onlangs bij hem thuis nog trakteerde op een goed gesprek en een voortreffelijk glas wijn?
De ware Wim blijkt het prototype van de uiterst agressieve, streng archiverende historicus. En deze beroepsgroep schuwt, zoals al langer bekend, het geweld niet.
Vergeleken met Moorman, verbleekt Wilders tot een watje met pruik.

U kunt zich niet indenken hoezeer deze confrontatie mijn tere gemoed aan het wankelen bracht. Hoe fnuikend en funest deze insnijdende ervaring voor mijn beeld van mens en wereld is geweest. Hoezeer ik uit mijn evenwicht raakte. Ik was totaal in paniek. Een gevoel van permanente angst maakte zich van mij meester. Overal zag ik tot de tanden bewapende, felgekleurde, kabouters.

Ik heb aan die traumatische ervaring gelukkig wel een alles goedmakende fascinatie voor de schoonheid van het wapen overgehouden. Het bevredigende besef dat niets in deze wereld prachtiger is dan een goed vormgegeven en doeltreffend wapen.
Hebt u wel eens gelet op de harmonieuze, klassieke vorm van de ygrecse katapult?
Kent u het magnifieke, vleermuisachtige, futuristische design van de zwarte Stealth bommenwerper?
De eenvoudige, functionele heerlijke Magnum. ‘Damn, wat een lekker geluid ook’.

Weet u trouwens dat een stoer, groot kaliber kogel- en olifantenjachtgeweer van het bekende Britse merk Holland & Holland, behalve mooi, ook bijzonder handig & nuttig kan zijn?
Ik had u nu van Moorman moeten vertellen dat er pasgeleden in Noorwegen met dat apparaat nog een nieuw ‘wereldsnelheidsrecord olifantenpad maken’ werd gevestigd, maar dat durf ik niet, want Anders Breivik gebruikte een handzaam Glock-pistool en een oogverblindend mooi AG3-machinegeweer.

Laat ik nu de naam Dion Graus vallen, dan belanden we, als een donderslag bij heldere hemel, in de hoogste sferen. Op een kwaliteitsniveau van een gans andere orde.
Onze Limburgse intellectueel en politieke ‘Macher’. Alles wat Dion in zijn handen krijgt verandert in goud. Deze door de hemel gezonden bebrilde engel timmert aan een nieuwe Ark van Noah. En hij schiet al flink op.

Ik zie de bewondering in het flonkeren van uw ogen. Ik zie vrouwen met rode koontjes in de zaal. Denkend aan Dion? Opgewonden?
Die appelwangetjes kunnen natuurlijk ook van de schrik zijn, want het wordt ongemeen spannend als een olifanten- en kogeljachtgeweer, Anders Breivik en een Tweede Kamerlid van de PVV in één adem worden genoemd.

Nu is het in geen geval mijn intentie om uw gemoedelijke & ongedwongen avond te verstieren of te vergallen door het leggen van allerlei onverantwoorde, onbewijsbare en overtrokken verbanden tussen een monster van een moordenaar en een redelijk gepacificeerd, bij tijden aimabel en ontwapenend, tamelijk ijverig, soms wat onbeholpen en ongelukkig formulerend, Nederlands parlementslid.

Ik ben niet zo gecharmeerd van het op de persoon spelen. Duijf zal Graus geen Pinguïn noemen. Ook niet als Moorman de provocatie met geweld probeert af te dwingen. En die in zijn zelfgenoegzaamheid al van tevoren op zijn weblog aankondigt. Nee, het gaat mij puur en alleen om het bestrijden van een verwerpelijke ideologie. Niet om de PVV’er als persoon.

Kan ik het bovendien helpen dat Breivik Geert Wilders ziet als zijn gids voor de kortste weg van a naar b? Van Multi naar mono. Van mens naar moslim. Hoe oud, eenkennig en smakeloos een geestelijke olifantenpad ook is: ik blijf een groot voorstander en bepleiter van tolerantie. Ik trotseer hier, zoals u merkt, willens en wetens, en met gevaar voor eigen leven, de extremist Moorman. De streng archiverende historicus. Ik ben zijn bedrijfspoedel niet.

Maar mag de intolerante pestkop, onder het mom van de vrijheid van meningsuiting, de zwakkere de hoek indrijven en monddood maken? Wordt zo niet de bijl aan de wortel van de vrijheid van de ander gelegd? Dient die intolerantie dan niet met alle middelen te worden bestreden? En een koekje van eigen deeg te krijgen? Waar ligt dan de grens? Ik weet het eerlijk gezegd ook niet meer. Ik blijf radeloos zoeken. En probeer het nog eens. Net als de PVV ben ik tegen het gebruik van geweld.

Welk type wapen zou Dion Graus bij zijn hoogzwangere ex-vrouw op het hoofd gezet kunnen hebben? Puur theoretisch natuurlijk.
Ik vermoed de schitterende Luger P08. Uitspreken als Loeoeoeoeder en niet als Lüüüüüüügner. De beruchte ‘selbtsladepistole Parabellum’. Parabellum is afgeleid van de Latijnse spreuk: ‘Si vis pacem, para bellum’, dat betekent: ‘Indien gij de vrede wilt, bereid u ten oorlog’.

Is dat niet mooi?
Zo goed, meneer Moorman?

Ik wilde slechts mijn schoonheidsgevoel met u delen.

Jan Duijf

Top 5 – Horster bedrijfspoedels

Maand voor maand, week voor week, dag voor dag krijgt het scenario scherpere contouren. Ooit – als je het mij vraagt eerder vroeger dan later – zullen de horden binnenvallen. Onvermijdelijk zal ook Horst aan de Maas worden gezuiverd van onreine elementen. Om onnodig bloedvergieten te voorkomen, heb ik alvast een top 5 van de huidige Horster bedrijfspoedels samengesteld. Mét vermelding van hun verblijfplaats, zodat het een fluitje van een cent moet zijn hen als het moment daar is in een Nacht-und-Nevel-Aktion kalt te stellen.

Mijn top 5 van Horster bedrijfspoedels:

5. Prinses Marijkestraat, Horst:

4. Munckhofplein, America:

3. Blaktweg, Melderslo:

2. Gerard Smuldersstraat, America:

1. De Kievit, Meerlo:

Actualisatie – Oproep (3)

Twitterconversatie op 8 september tussen Leon Litjens en Thijs Coppus, naar aanleiding van deze tweet van Ivan Wolffers: ‘In landen met de progressiefste belastingen zijn de mensen het gelukkigst. Geen antidepressiva maar hogere belasting dus.’
Leon Litjens: ‘Zeker weer een onderzoek v e gedragswetenschapper ;)’
Thijs Coppus: ‘Wetenschap is wetenschap.’
Leon Litjens: ‘Laten we dat nou eens bij alle dossiers als standaard nemen. Lost vele politieke discussies op ;)’
Thijs Coppus: ‘Het wetenschappelijk socialisme? ;-)’
Leon Litjens: ‘Ja ook dat maar dan moet WETENSCHAPPELIJK socialisme wel bestaan ;)’
Thijs Coppus: ‘Kijk maar uit, straks staan we weer op Horst Sweet Horst ;-)’
Leon Litjens: ‘Nu is t inhoudelijk of niet wim?’
Thijs Coppus: ‘Wij hebben toch altijd inhoudelijke discussies?’
Kinderen die vragen, worden overgeslagen. En politici die hengelen naar complimentjes en aandacht al helemaal. Dus negeerde ik deze twitterdialoog. Maar het moet gezegd: intussen heeft Leon Litjens, de Horster CDA-wethouder die het hier vaak zo hard te verduren heeft, wel een koekje verdiend.

Wat zeg ik? Wel twee koekjes!

Afgelopen dinsdag maakte minister Leers bekend dat de 18-jarige Mauro Manuel na een verblijf van acht jaar bij z’n Nederlandse pleegouders weer terug dient te keren naar z’n geboorteland Angola. In reactie daarop twitterde Thijs Coppus: ‘GL en SP gaan in de Staten samen knokken voor Mauro. Hopelijk samen met andere partijen. En met Statenlid Leers.’ Dit ontlokte Leon Litjens de tweetreactie: ‘Doen! Mijn steun heb je.’ Koekje!

Stak de wethouder met deze reactie al z’n nek uit, twee dagen later ging ie nog een stuk verder. Over de confrontatie tussen premier Rutte en Geert Wilders tijdens de Algemene Beschouwingen twitterde hij eerst: ‘Zag beelden van Rutte-Wilders. Geert Wilders handelt schandalig. Spreekwoord luidt: waar je mee omgaat, wordt je mee besmet.’ Kort daarop gevolgd door een tweede tweet: ‘Deze partner moeten we als CDA niet willen en met hem stoppen. Politiek moet zich richten op echte problemen en met dit cabaret stoppen.’
Naar aanleiding van de voorgenomen samenwerking tussen CDA, PVV en VVD riep ik alle Horster CDA’ers op 2 augustus 2010 op uit hun schulp te kruipen, duidelijkheid te scheppen en hun nek uit te steken. Het heeft een tijdje geduurd, maar de eerste is nu over de brug en dat is beslist een koekje waard. Wie volgt?

Mijn koektrommel is nog vol genoeg.

Klein mysterie 269 – Getut en gemier (12)

Voor wie het interesseert: een van de lijdende voorwerpen van Getut en gemier 10 is afgelopen week in twitterdiscussie gegaan met het lijdend voorwerp van Getut en gemier 11. Met andere woorden: Thijs Coppus sprak Raymond Knops aan op een tweet waarin hij hulde bracht aan de Horster politie die een inbreker in z’n been schoot.

Dat ging zo (nee, niet dat schieten, maar die discussie):
Thijs Coppus: ‘CDA Kamerlid haalt Wilders rechts in.’
Raymond Knops: ‘Ik zei dit niet omdat dader van antilliaanse komaf is, maar omdat politie tenminste optreedt tegen tuig.’
Thijs Coppus: ‘Ik weet alleen dat de verdachte een A’dammer is. Gaat er om dat schieten voor agenten heftig is. Niet iets voor cowboytweets.’

Raymond Knops: ‘Leg me dan eens uit wat dit te maken heeft met ‘rechts inhalen van Wilders’: dat noem ik cowboytweets.’
Thijs Coppus: ‘Zelfde taalgebruik als het gaat om schieten door de politie (Gouda). Snap dat de politie soms moet schieten, politici moet voorzichtig zijn met een te snel oordeel. Zie NRC van vorige week.’
Raymond Knops: ‘Als dat zo zou zijn dan zou het jou passen je eigen oordeel (jouw commentaar) ook voor je te houden. #potverwijtketel.’
Thijs Coppus: ‘Ik zeg niks over de politie of verdachte. Ik spreek jou aan op jouw woorden.’

Het geijkte patroon: insinuaties, verdachtmakingen, verwijten, jij-bakken, harde woorden, grote woorden, stoere woorden. Worden we er inhoudelijk iets wijzer van? Nee, niets. Terwijl ik juist behoefte heb aan inhoudelijkheid. Kan Raymond Knops me op basis van argumenten overtuigen van de onjuistheid van m’n vorige week geuite mening over z’n tweet? Kan Thijs Coppus z’n bewering dat Raymond Knops Geert Wilders rechts inhaalt met argumenten staven?

Ik ben daar zo benieuwd naar dat ik beide heren een e-mail heb gestuurd met het verzoek mij (en met mij de lezers van Horst-sweet-Horst) die gewenste inhoudelijkheid in een stukje van maximaal vijfhonderd woorden te verschaffen. Zullen ze misschien niet op zitten te wachten, maar ik zit ook niet te wachten op hun inhoudsloos gehakketak. Als ik hun reacties, of beter nog hun stukjes, binnen heb, hoort u weer van mij. Kan misschien even duren, want Raymond heeft het druk, zo lazen we afgelopen week in Spits:

‘De week last-minute Mallorca met het gezin zit er weer op en er wordt nog gekampeerd, maar tussen ingepakte verhuisdozen komt Raymond Knops amper aan toe aan reflectie. Studenten willen hem interviewen voor afstudeeronderzoeken, de BBC wil hem spreken over “Nederland in Europa” en de muziekbond heeft zijn voorzitter nodig. Het gras voor Raymond Knops’ nieuwbouwhuis (type langgevelboerderij) in het Limburgse Hegelsom zal niet door hem zelf ingezaaid worden.’

Actualisatie – Straatzanger

Weet u het nog? Eind februari dook ineens op allerlei plaatsen in Horst aan de Maas een straatzanger op. ‘Een onberispelijke verschijning, strak in het pak, goed bij stem, zingend vanaf een met een oranje doek afgedekte ton’, schreef ik destijds. Toch was er iets met hem aan de hand. Een eenvoudig gesprek met hem voeren bleek namelijk onmogelijk: hij sloeg wartaal uit. Mijn conclusie op 1 maart: ‘Tragisch figuur. Achter die onberispelijke verschijning en dat strakke pak gaat iemand schuil die totaal de weg kwijt is. Maar als straatzanger richt hij betrekkelijk weinig schade aan.’Ruim zeven maanden later ziet de wereld er compleet anders uit. De wartaal uitslaande straatzanger die totaal de weg kwijt was, maakte een enkele reis Canossa (© Marc Chavannes, zaterdag in NRC Handelsblad) en kreeg in ruil het ministerschap voor Immigratie en Asiel. Marlies Janssen-Kusters (u weet wel, die mevrouw die ik laatst een open brief schreef, ruimte op m’n weblog aanbood, haar daar via een persoonlijke e-mail van verwittigde maar desondanks niet reageerde) mag dan wel twitteren ‘daar heb ik alle vertrouwen in’, ik blijf bij m’n conclusie van 1 maart en houd, evenals de straatzanger zelf, m’n hart vast. Mocht het mis gaan (en het gáát mis), dan heeft het in elk geval deze observatie van Remco Campert, zaterdag in De Volkskrant, opgeleverd: ‘Voor Gerd Leers, Maastrichtse trots, moet het vernederend zijn geweest dat hij eerst door Wilders moest worden gekeurd voor hij minister werd. “Voorman van alle ordinaire vuilspuiters” noemde hij Wilders eens. Zelden is er dieper in het stof gebeten.’

Klein mysterie 199 – Verbaal geweld

Zo kwam het Venlose verbaal geweld zaterdagavond bij verrassing niet uit New York maar uit De Koel. ‘No mosque here’ overstemd door ‘Hij is een hoerenjong’. Wat scheidsrechter Van Sichem allemaal bij elkaar floot (en vooral na afloop goedpraatte), was natuurlijk ook een ramp. Niet dat dat schrijver dezes verleidde tot deelname aan bovenstaande spreekkoren: schrijver dezes zul je in het openbaar niet snel kunnen betrappen op dergelijke verbale uitspattingen. Schrijver dezes is wel enigszins sensatiebelust en besloot daarom een filmpje te maken van de aftocht van Van Sichem, in de verwachting dat die wel eens tumultueus zou kunnen verlopen. Oordeel zelf of dat inderdaad het geval was:

Maar dit alles geheel terzijde. Wat ik niet goed begrijp is dat VVV straks ongetwijfeld moet boeten (in geld, of nog erger, punten) voor een in mijn ogen betrekkelijk onschuldige uiting van frustratie, terwijl die andere Venlonaar als beloning voor zijn stelselmatige belediging van complete volksstammen een plaats krijgt in de regeringscoalitie van deze natie.Welbeschouwd hebben we dat laatste overigens te danken aan een Horstenaar (of moeten we zeggen Meterikker?) – ere wie ere toekomt. Want had de opvolger van Ab Klink niet Raymond Knops (‘U kunt mij wel rekenen tot de rechts-conservatieve vleugel van het CDA’, tekende De Volkskrant op 7 september op uit zijn mond) geheten maar bijvoorbeeld Mustafa Amhaouch, dan was het nog maar de vraag geweest of Geert Wilders zijn zegen had gegeven aan heropening van de onderhandelingen met CDA en VVD. Maar Raymond is voor Geert een zekerheidje. Zo zie je maar: Horst spreekt zelfs op het hoogste niveau een woordje mee. Of we daar trots op moeten zijn?

Actualisatie – Oproep (2)

Nu Herman Tjeenk Willink (hoorde ik hem vanmiddag nu werkelijk zeggen ‘Ik ben er redelijk lauw loene in’?) alle seinen voor een coalitie van CDA, PVV en VVD weer op groen heeft gezet, is het misschien goed om eens te kijken wat er is gebeurd met mijn oproep van 2 augustus. Ik vroeg de twitterende en bloggende Horster CDA’ers toen zich hardop uit te spreken tegen die beoogde coalitie. Zes weken hebben ze daarvoor de tijd gehad. Lang genoeg om nu maar eens de balans op te maken. Laten we ze een voor een langs lopen.
Gedeputeerde Ger Driessen bood al enkele uren na mijn oproep duidelijkheid en betoonde zich overtuigd voorstander van de beoogde coalitie. Raymond Knops gaf vorige week dinsdag in De Volkskrant openheid van zaken: ‘Er is onderhandeld met de PVV en ik was het daarmee eens.’ Burgemeester Kees van Rooij deed op z’n weblog geen uitspraken over de kabinetsformatie.
Wethouder Leon Litjens leek vanaf 30 juli wel van de aardbodem verdwenen, totdat ie gisteravond ineens twitterde vanuit … Shanghai. Maar niet over de kabinetsvorming. De twee andere CDA-wethouders, Loes Wijnhoven-Dirckx en Ger van Rensch zijn geen twitteraars maar bloggers. Dat wil zeggen: het laatste bericht op het weblog van Loes Wijnhoven-Dirckx dateert van eind april.
Ger van Rensch meldde op 6 augustus dat hij veel nadenkt over de landelijke ontwikkelingen: ‘In hoeverre kun je als wethouder je persoonlijke overtuiging in de strijd gooien? Ik neem aan dat veel bestuurders op dit moment hiermee worstelen.’ Een waarschijnlijk nog immer voortdurende worsteling, want na 6 augustus uitte hij zich niet meer over dit onderwerp.
Resteert Marlies Janssen-Kusters, het sinds 21 juli twitterende CDA-raadslid uit Meerlo. Zette zich tot tweemaal toe af tegen wat intussen de mastodonten zijn gaan heten. Op 17 augustus: ‘Ruim baan voor alle zelfbenoemde partijprominenten in de pers. Of het CDA er iets mee op schiet?’ En een dag later: ‘Oudgedienden van het CDA roepen om het hardst. Is het dan zo moeilijk vertrouwen te hebben in je opvolgers? Times change, heren.’ Op 31 augustus voorspelde ze dat het CDA zou stoppen met de coalitieonderhandelingen. ‘Is dat goed? ja en nee en ja en nee en ja en nee.’ Tenslotte na het opstappen van Ab Klink als Tweede Kamerlid: ‘Verstandig besluit van Ab Klink. Na zo'n brief-actie is betrouwbaarheid weg.’Conclusies:
1. mijn oproep van 2 augustus was aan dovemansoren gericht;
2. de nalatenschap van Leopold Haffmans is bij de huidige generatie Horster CDA’ers in goede handen;
3. de twitterende en bloggende Horster CDA’ers leggen de loper uit voor Bruin I.Duidelijk.

Actualisatie – Oproep (1)

Ben ik te vroeg geweest met m’n bewieroking van Ger Driessen? Heb ik het allemaal totaal verkeerd begrepen?Dit zei de Horster CDA-gedeputeerde vanavond in NRC Handelsblad over het beoogde CDA-VVD-kabinet met gedoogsteun van de PVV: ‘Dit moeten we zo niet laten gebeuren. Er zijn veel te veel onbesproken punten. Wat gebeurt er met de vrijheid van godsdienst? En met de vrijheid van onderwijs? Wat gebeurt er internationaal? Niemand weet wat er gaat veranderen in dit land.’Dit schrijft Ger Driessen vanavond op z’n weblog: ‘De linkervleugel van het CDA gaat met de aanname dat samenwerken met de PVV betekent dat daarmee de vrijheid van onderwijs en de godsdienstvrijheid op het spel wordt gezet dan ook een stap te ver. Ik voel me wat dat betreft dan ook niet thuis in het rijtje Van den Broek, De Vries en Terpstra. Ik ben ervan overtuigd dat ook in een meerderheidskabinet van VVD/PVV/CDA de waarden die in onze samenleving gemeengoed zijn niet verkwanseld zullen worden. Zoals gezegd onze wetgeving zit zo in elkaar, dat dit in de praktijk wordt uitgesloten.’ Waarna hij Geert Wilders oproept regeringsverantwoordelijkheid te nemen en samen met CDA en PVV in een kabinet te gaan zitten.Het spijt me, maar ik kan de uitspraken van de gedeputeerde in NRC Handelsblad absoluut niet rijmen met die op z’n weblog. Heeft dit niet een héél klein beetje weg van spreken met twee monden? Of wordt hier een ragfijn politiek spel gespeeld dat ik in al m’n onnozelheid niet doorzie? Intussen vrees ik met groten vreze dat ik met m’n eerdere huldebetoon aan Ger Driessen een afschuwelijke blunder heb begaan.

Intermezzo – Oproep

‘Ons past bescheidenheid.’ Das war einmal. Maxime Verhagen sluit een pact met de duivel en wat zegt het Limburgse CDA? ‘Het is allemaal de schuld van de PvdA.’ Zo lust ik er nog wel een paar. Of je gaat vol overtuiging in zee met een partij waarvan je op 30 juni nog zegt dat je er principiële verschillen mee hebt wat betreft ‘de beginselen van de democratische rechtsstaat, etnische registratie, kopvoddentaks en strijd tegen de islam als kernpunt van het buitenlands beleid van Nederland’ (Verhagen) of je sluit elke vorm van samenwerking met die verwerpelijke partij uit.
Ik zou het wel weten. De Horster CDA-gedeputeerde Ger Driessen ook, getuige dit uit NRC Handelsblad van vanavond afkomstige citaat: ‘Dit moeten we zo niet laten gebeuren. Er zijn veel te veel onbesproken punten. Wat gebeurt er met de vrijheid van godsdienst? En met de vrijheid van onderwijs? Wat gebeurt er internationaal? Niemand weet wat er gaat veranderen in dit land.’ Hulde!Zouden er behalve Ger Driessen nog meer Horster CDA’ers zijn die zich hardop uit durven te spreken? Ik bedoel: als je als CDA’er twittert of blogt over uiteenlopende onderwerpen als het Kinjer OLS, luie conducteurs, het dorpsradenoverleg, je bezoek aan de receptie van de zomerprins, een staaltje bureaucratie waarvan de stoom je uit de oren komt of je aanwezigheid bij de Vierdaagse, waarom zou je dan niet je mening spuien over de samenwerking van jóuw partij met de beweging van iemand die ‘is damaging the interests of the Dutch people and the reputation of the Netherlands in the wider world’ (Verhagen)? Ik ben werkelijk heel benieuwd naar jullie zienswijze, dames en heren. Nu het er echt om gaat durven jullie toch ook wel van je te laten horen? Neem een voorbeeld aan Ger Driessen of anders aan andere partijgenoten als Mustafa Amhaouch (‘Ik vind dit tien keer niks’) en Alaattin Erdal (‘Nu begrijp ook ik er niets meer van’) vandaag in De Volkskrant.Wat vinden jullie er bijvoorbeeld van dat Maxime Verhagen nu in zee gaat met de man waarover hij nog geen half jaar geleden zei: ‘He plays people off against one another – in a highly distasteful fashion, I might add. He is not looking to find common ground, uphold shared values or work toward constructive solutions based on these shared values. In fact, his approach is the opposite of constructive: by spreading fear and hatred, he is only destroying, not building.’ En jullie streefden toch naar ‘een samenleving waarin culturen en religies met elkaar samenleven en niet tegenover elkaar komen te staan’? Kom op, Horster CDA’ers, kruip uit je schulp, schep duidelijkheid, durf je nek uit te steken, laat zien waar jullie (voor) staan! Dit kunnen jullie toch niet over je kant laten gaan?

P.S. Klik hier voor het vervolg.

Intermezzo – Verwarrende tijden

De volksopruier: ‘Zo Horst, zijn we d’r klaar voor?’
Het volk: ‘Jaaa!’
De volksopruier: ‘Dat kunnen jullie beter. Nog een keer: zijn jullie d’r klaar voor?’
Het volk: ‘Jaaaaaaa!’
De volksopruier: ‘Mooi. En wat zingen we dan?’
Het volk: ‘Nederland Oh Nederland / Jij bent een kampioen / Wij houden van Oranje / Om zijn daden en zijn doen / Wij houden van Oranje / 't Is de ware kampioen’
De volksopruier: ‘En wie won de verkiezingen?’
Het volk: ‘Geert Wilders!’
De volksopruier: ‘En wat zingen we dan?’
Het volk: ‘There’s only one Geertje Wilders / One Geertje Wilders / There’s only one Geertje Wilders / One Geertje Wilders’De volksopruier: ‘Mensen, jullie zijn fantaaaastisch! In welke provincie wonen jullie eigenlijk?’
Het volk: ‘In Limburg!’
De volksopruier: ‘En wat moet er gebeuren met Limburg?’
Het volk: ‘Limburg mot blieve!’
De volksopruier: ‘Zingen!’
Het volk: ‘Limburg mot blieve, tatatatatata / Limburg mot blieve, tatatatatata!’
De volksopruier: ‘En waar gaan de Hollenders naar toe?’
Het volk: ‘Naar huis!’
De volksopruier: ‘Zingen!’
Het volk: ‘Hollenders go home / Hollenders go home / Hollenders Hollenders / Hollenders go home’
De volksopruier: ‘En waar is Jan Peter Balkenende?’
Het volk: ‘Weg!’
De volksopruier: ‘En wat zingen we dan?’
Het volk: ‘En JPB / Doet niet meer mee / En JPB doet niet meer meeeee’De volksopruier: ‘En wie maakt Nederland wereldkampioen?’
Het volk: ‘Bert van Marwijk!’
De volksopruier: ‘En wat zingen we dan?’
Het volk: ‘Bertje bedankt / Bertje bedankt / Bertje, Bertje, Bertje bedankt’De volksopruier: ‘Fantaaaastisch! En welk percentage stemmen haalde de PVV in Tienray?’
Het volk: ‘32!’
De volksopruier: ‘Drie hoeraatjes voor Tienray!’
Het volk: ‘Hoera! Hoera! Hoera!’
De volksopruier: ‘En wat zingen we dan?”
Het volk: ‘We love you Tienray, we do / We love you Tienray, we do / O Tienray, we love you’
De volksopruier: ‘En kunnen jullie ook zwaaien?’
Het volk: ‘Jaaa!’
De volksopruier: ‘En wat zingen we dan?’
Het volk: ‘We zwaaien met z’n allen naar Cohen / We zwaaien met z’n allen naar Cohen / We zwaaien met z’n allen / We zwaaien met z’n allen naar Cohen’De volksopruier: ‘En wie gaat gedoogsteun geven?’
Het volk: ‘De SGP!’
De volksopruier: ‘En wat zingen we dan?’
Het volk: ‘Heya SGP, Heya SGP, Heya Heya, Heya SGP / Heya SGP, Heya SGP, Heya Heya, Heya SGP’
De volksopruier: ‘En wie heeft de bal?’
Het volk: ‘Nederland!’
De volksopruier: ‘En wat zingen we dan?’
Het volk: ‘Nederland die heeft de bal / Die mooie bal van goud / Nederland die heeft de bal / Die mooie bal van goud’
De volksopruier: ‘En wie zijn de zondebokken?’
Het volk: ‘De moslims!’
De volksopruier: ‘En wat zingen we dan?’
Het volk: ‘Cognac, cognac, de moslims zijn de zak / Cognac, cognac, de moslims zijn de zak’
De volksopruier: ‘En wat nog meer?’
Het volk: ‘Hi ha ho, de moslims zijn k.o. / Hi ha ho, de moslims zijn k.o.’De volksopruier: ‘Mensen van Horst, jullie zijn echt fantaaaastisch! Laten we afsluiten met het volkslied!’
Het volk: ‘Wao deep in briëje bedde / ’t witte gold verborge zit / Ós land van zestien durpe / mit eigenheid en pit / Mien thoes, mien hoes / vertrouwd en wer neej / Hôrs aan de Maas / huurt gewoën beej meej’