Intermezzo – Jachthut (15)

‘Eerlijk gezegd wil ik je wel eens ontmoeten omdat ik het niet altijd eens ben met je verslagen. Maar dat wil ik wel persoonlijk bespreken met jouw en niet via de mail, want dat vind ik dan verstoppertje spelen.’ Altijd goed om met je lezers in contact te komen, zelfs als ze het niet met je eens zijn. Dus maakte ik een afspraak met J., want hij was het die me onlangs per e-mail voor een gesprek uitnodigde. Het werd een enerverende en leerzame avond. Zo enerverend en leerzaam dat het resulteerde in twee stukjes (klik hier voor het tweede).
J. bleek jager te zijn. J. (en met hem vele andere Horster jagers) is niet bepaald gelukkig met mijn stukjes over jachthutten en meer nog met het feit dat ik in 2008 foto’s en locatiegegevens van twee Horster hutten naar jachthutten.nl heb gestuurd. Waarom? Omdat het vaak voorkomt dat anti-jachtactivisten jachthutten.nl (een website met foto’s en locatiegegevens van honderden jachthutten) gebruiken om hutten op te sporen en ze vervolgens te bezetten, te vernielen of in brand te steken.

J. had in z’n eigen hoogzit eens twee van dergelijke types uit Amsterdam aangetroffen, die hij er slechts met de grootste moeite uit had weten te krijgen. En wat had het duo bij zich? Mijn van jachthutten.nl geplukte foto van de betreffende hut! Met andere woorden: als ik die foto niet had doorgestuurd naar jachthutten.nl, waren die Amsterdamse activisten nooit op het idee gekomen de hoogzit van J. te bezetten. Zit iets in. Maar ben ik verantwoordelijk voor de daden van anderen? Als ik een foto publiceer van een jachthut en diezelfde hut wordt twee weken later vernield, is het dan mijn schuld? Dacht het niet. Het zou misschien anders liggen als ik opriep tot vernieling of bezetting van jachthutten, maar dat heb ik niet gedaan en zal ik ook nooit doen: je moet gewoon met je fikken van andermans eigendom afblijven.

Jachthutten.nl dan, roept dat op tot vernieling van jachthutten? ‘Ja’, zegt J.: ‘Jachthutten.nl is een site die aanspoort tot vernieling van hoogzitten. Dat is in jagerskringen bekend, en bewezen.’ ‘Nee’, zeg ik. Weliswaar noemt initiatiefnemer Harry Voss (gemeenteraadslid voor de Partij voor de Dieren in Apeldoorn) jachthutten.nl een ‘virtuele schandpaal voor illegale bouwwerken van jagers’, maar hij zegt tegelijkertijd (klik hier en vervolgens op ‘opening site’): ‘Het is met nadruk niet de bedoeling vandalisme uit te lokken met de onthulling van de plaatsen waar de illegale jachthutten zich bevinden, maar een maatschappelijke discussie op gang te brengen over de privileges die jagers zich menen te kunnen veroorloven door te handelen alsof ze boven de wet staan.’ Opnieuw is de vraag: als Harry Voss een foto publiceert van een jachthut en diezelfde hut wordt twee weken later vernield, is het dan zijn schuld? Ik vind van niet; J. denkt daar anders over.

Ben ik zelf dan een heilig boontje? Nee. Ook ik maak me schuldig aan het overtreden van de wet. J. wees me daar terecht op. Ik betreed bij het fotograferen van jachthutten namelijk zonder toestemming andermans grondgebied. Kan niet, mag niet, zal ik nooit meer doen (ik overweeg wel een telelens aan te schaffen).

Maar dat is nog niet alles. Zelfs, ik kan er niet omheen, betreed ik wel eens illegaal een jachthut (dat wil zeggen als er geen slot op zit en als de ladder die toegang geeft tot de hut er enigszins deugdelijk uitziet – het laatste was bijvoorbeeld bij J.’s hut niet het geval).

Niet om er vernielingen in aan te richten, maar uit een onbedwingbare nieuwsgierigheid naar het jachthutinterieur.

Kan niet, mag niet, zal ik nooit meer doen.
Omdat er helaas geen biechtvader ter plekke was en ook niet zo snel opgetrommeld kon worden, heb ik ten overstaan van J. maar het Confiteor uitgesproken:

Confiteor Deo omnipotenti,
beatæ Mariæ semper Virgini,
beato Michæli Archangelo,
beato Ioanni Baptistæ,
sanctis Apostolis Petro et Paulo,
omnibus Sanctis, et vobis, fratres (et tibi pater),
quia peccavi
nimis cogitatione, verbo et opere:
mea culpa,
mea culpa,
mea maxima culpa.
Ideo precor beatam Mariam
semper Virginem,
beatum Michælem Archangelum,
beatum Ioannem Baptistam,
sanctos Apostolos Petrum et Paulum,
omnes Sanctos, et vos, fratres (et te, pater),
orare pro me ad Dominum Deum nostrum.
Amen.

(klik hier voor de vertaling)

Intermezzo – Bekeerling

Uren, dagen, weken had Horst-sweet-Horst er op zitten wachten. Gisteren was het moment dan eindelijk daar: Wesley kwam uit de kast. Waarom hij juist De Volkskrant, de krant die Rome veertig jaar geleden al in de ban deed, de primeur gaf, zal wel altijd een mysterie blijven. Enfin, waar het om gaat: Wesley is bekeerd tot het katholicisme. En Wesley is niet zo’n laat-maar-waaien-katholiek, nee, het katholicisme zit bij hem tot in z’n haarvaten. Lees mee: ‘Het katholicisme geeft me kracht. Ik blijf nu sterk in bepaalde situaties. Als ik me even niet lekker voel, bid ik, en dan kan ik dat vervelende gevoel van me afwerpen. Ik ga nu echt makkelijker door het leven dan voorheen. Tijdens het WK bid ik elke dag een Onzevader met Yolanthe. Dat doen we telefonisch.’Allemaal goed en wel, maar wat heeft dit met Horst of Horst-sweet-Horst te maken? Alles! Zoals bekend brengt Horst-sweet-Horst regelmatig een bezoekje aan de Gele Madonna van Voor-America. Om Haar om raad te vragen, om Haar deelgenoot te maken van vreugde en verdriet. Zo ook in de vroege ochtend van 6 mei. En wie trof Horst-sweet-Horst daar aan, met een rozenkrans in de hand Weesgegroetjes prevelend? U raadt het al: de jonge bekeerling. We kunnen niet ontkennen dat hij zich aanvankelijk enigszins betrapt voelde, maar toen het de voormalige godenzoon eenmaal duidelijk was dat hij niet van doen had met een paparazzi, was het ijs snel gebroken. In weerwil van z’n imago bleek Wesley een fijne knul. In z’n eigen woorden: ‘Ik weet van mezelf dat ik goed in elkaar zit.’ Maar waarom kwam hij helemaal vanuit Milaan naar Voor-America? ‘Weet je dat niet? De Gele Madonna biedt speciale bescherming tegen de angstdroom van elke voetballer: een ruptuur van de musculus semitendinosis, een van de drie achterdijbeenspieren die samen hamstrings heten. Later vandaag ga ik nog naar de Blauwe Vrouwe van de Gun en naar de Wenende Maagd van het Zwaanenheike. Die beschermen tegen scheuren van de andere twee achterdijbeenspieren. Heb ik daar tijdens het WK in elk geval geen last van. Arjen zou hier eens wat vaker moeten komen, maar hij zweeft nog tussen atheïsme, ietsisme en katholicisme.’ En zo keuvelden we nog een tijdje gezellig door. Tegen het maken van foto’s had Wesley geen enkel bezwaar. Alleen vroeg hij om pas tot publicatie over te gaan op het moment dat hij uit de kast kwam. Geen probleem uiteraard. Vorige week mailde hij zelf nog foto’s van zijn bezoeken aan de Blauwe Vrouwe van de Gun en de Wenende Maagd van het Zwaanenheike. Vilein had hij erbij geschreven: ‘Arjen heeft te lang gezweefd. De straf van God was zijn deel. Nu is hij hier de godganse dag in de weer met een rozenkrans. Hij wil zelfs een bliksembezoek brengen aan Voor-America, de Gun en het Zwaanenheike. De opportunist.’