Ingezonden – Komt het Groot Veld onder het paard?

Jan Duijf (Kloosterstraat Horst) ontwikkelt zich zo langzamerhand tot speciaal reporter buitengebied van Horst-sweet-Horst. Ditmaal van zijn hand een bijdrage over verontrustende ontwikkelingen aan de rand van het Groot Veld, een eeuwenoud landbouwgebied tussen Sevenum en Kronenberg.

Komt het Groot Veld onder het paard?

Tussen Sevenum en Kronenberg ligt een juweel van een cultuurhistorisch landschap: het Groot Veld. Bronnen melden dat projectontwikkelaar Stefan Janssen voornemens is om paardenboxen in het gebied te gaan bouwen. Dat is heel vreemd.

Janssen zou al in overleg zijn met Bob Vostermans en Paul Driessen om de plannen te kunnen realiseren. Volgens getuigen is er al een bodemonderzoek gedaan. De gang van zaken is zo apart, omdat het gebied in het onlangs vastgestelde bestemmingsplan is aangemerkt als ‘agrarisch met waarde’: dat betekent dat er niet mag worden gebouwd. Op dit moment is bij de gemeente nog geen bouwaanvraag ontvangen.

Het Groot Veld is al vele eeuwen in gebruik voor akkerbouw en, in mindere mate, veeteelt. Het is een van de laatste overgebleven oude, grote en open velden in onze gemeente en daarom van enorm cultuurhistorisch belang. Ook heden ten dage wordt het Groot Veld nog intensief voor landbouwdoeleinden gebruikt. Het gebied heeft bovendien een niet te onderschatten recreatief belang voor lokale wandelaars en toeristen, die naar hartenlust van het unieke, onbebouwde landschap kunnen genieten.

Je zou denken dat het Groot Veld een schoolvoorbeeld is van een relatief geslaagde balans tussen agrarische, cultuurhistorische en recreatieve belangen. In wie zijn voordeel is het in vredesnaam dat juist daar paardenboxen moeten worden gebouwd? Kennelijk zit er geld in het bijstellen van een bestemmingsplan ten behoeve van een projectontwikkelaar? Dat is op zijn minst verbazingwekkend.

Dat omwonenden weer eens in een juridische martelgang terechtkomen, wordt op de koop toe genomen? Letterlijk Ingecalculeerd? Een zich repeterende manier van doen in het buitengebied, die in dit geval zou kunnen leiden tot de aantasting van de levenskwaliteit van de Kronenbergse omwonenden. Het bouwen van de paardenstallen zou wederom een verdere teloorgang van ons historische landschap betekenen: iets waar we in Horst aan de Maas toch echt vanaf moeten. Er is al te veel aan schoons en waardevols in ons buitengebied naar de mallemoeren geholpen.

Jan Duijf Kloosterstraat

Top 5 – Potentieel heikele puntjes op de agenda van de gemeenteraadsvergadering van morgen (1)

Ach, ongetwijfeld zal burgemeester Kees van Rooij weer z’n uiterste best doen het allemaal snel snel en kort kort te houden en uiteindelijk zal alles wel weer toegedekt worden met de deken van zelfvoldaanheid die de Horster politiek al sinds jaar en dag omhult, maar in potentie biedt de agenda van de gemeenteraadsvergadering van morgenavond alle voorwaarden voor een waar spektakelstuk. De Horst-sweet-Horst top 5 van potentieel heikele puntjes op de agenda van de gemeenteraadsvergadering van morgen. Komt ie:

5. Gasthoês

Na jaren en jaren moet de raad morgen eindelijk instemmen met het verstrekken van een krediet van 12,5 miljoen euro voor de verbouw van ’t Gasthoês. Wat een paradepaardje moet worden, heeft door falende communicatie en pr tot nu toe vooral geleid tot chagrijn, zowel bij huidige gebruikers als (potentiële) nieuwe gebruikers van ’t Gasthoês als bij leden van de zogeheten kopgroep. Vreemd genoeg is dat chagrijn bijna uitsluitend off the record geuit. 

4. Van Dijck Groenteproducties

Bedrijf dat de gemaakte afspraken op het gebied van de landschappelijke inpassing een zorg zal zijn en gewoon z’n eigen naad naait. En dan wethouder Paul Driessen twee weken geleden in de vergadering van de Commissie Ruimte horen zeggen: ‘Als we heel eerlijk zijn en we rijden langs dat bedrijf dan kan ik niet anders zeggen dan dat het er fantastisch bij ligt.’ Je zult zien dat ie er nog mee wegkomt ook. 

3. Kasteelboerderij

Twee jaar geleden al uit en te na besproken, maar dit voorjaar door vragen van D66 en SP opnieuw op de agenda gekomen. Vragen die onbevredigend zijn beantwoord, zo liet Jim Weijs (D66) twee weken geleden in de Commissie Ruimte doorschemeren. Hij kondigde aan er morgen op terug te komen. Gaat hij een onafhankelijk onderzoek naar de verkoop van de Kasteelboerderij eisen? En wat als de andere partijen, zoals te verwachten valt, daarin niet meegaan? Leggen D66 en SP dan het moede hoofd in de schoot? Of weten ze nog iets uit de hoge hoed te toveren? 

2. Zwembad

Evenals ‘t Gasthoês een al jaren voortslepend proces, waarbij het gemeentebestuur vanaf het begin is afgekoerst op een nieuw zwembad in de sportzone. De gemeenteraad wordt stapje voor stapje meegezogen in troebel water. Maar in tegenstelling tot ’t Gasthoês lijkt hier het point of no return nog niet bereikt.  

1. Megastal Kleefsedijk

Het zal de vaste lezers van Horst-sweet-Horst niet zijn ontgaan: het principebesluit van het gemeentebestuur om – in tegenspraak met wat het jarenlang beweerde – medewerking te verlenen aan de bouw van een megastal aan de Kleefsedijk in Sevenum, leidde twee weken geleden tot de nodige commotie in de raadszaal. Morgenavond zal het ongetwijfeld niet anders zijn. Verantwoordelijk wethouder Bob Vostermans – twee weken geleden nog op vakantie – kan z’n borst nat maken. 

Hoe het morgenavond zal gaan? Dat D66 en SP het gemeentebestuur zoals altijd het vuur na aan de schenen zullen leggen, staat wel vast. Dat het CDA volgzaam zal zijn zoals altijd is eveneens een uitgemaakte zaak. De grote vraag is hoe de coalitiepartijen Essentie en PvdA zich zullen opstellen. Met nog een half jaar te gaan tot de gemeenteraadsverkiezingen zullen zij onderhand toch ook wel de noodzaak voelen zich nadrukkelijker te profileren? Durven ze, daartoe ongetwijfeld aangespoord door D66 en SP, op het een of andere punt het CDA te isoleren en afstand te nemen van het gemeentebestuur? En zal  het gemeentebestuur mogelijk onheil proberen te bezweren door wederom zijn beproefde vertragingstactieken toe te passen? We zullen het zien ...

Intermezzo – Megastal Kleefsedijk (3)

‘Ik ben erg geschrokken van de toonzetting van een aantal insprekers. Ik vind het nogal iets wat er gezegd is.’ Aldus CDA-gemeenteraadslid en commissielid Henk Weijs, afgelopen woensdagavond tijdens de vergadering van de gemeentelijke Commissie Ruimte. Hij reageerde op vier mensen die aan het begin van de vergadering hun mening kenbaar hadden gemaakt over het besluit van het Horster gemeentebestuur om medewerking te verlenen aan de bouw van een megavarkensstal aan de Kleefsedijk in Sevenum. Omdat de geluidsapparatuur haperde, wist ik niet wat die vier insprekers hadden gezegd. Na een oproep, afgelopen vrijdag (klik hier), heb ik van hen inmiddels de door hen uitgesproken teksten ontvangen, waarvoor dank. 

Hoewel de gemeente heeft aangekondigd dat het volledige geluidsbestand van de vergadering morgen in de loop van de dag op de gemeentelijke website valt te beluisteren, publiceer ik de teksten hier toch, opdat iedereen die dat wil er zelf een oordeel over kan vormen. Mijn eigen oordeel heb ik verwoord in een apart stukje (klik hier). Voor de goede orde: het betreft hier de uitgeschreven teksten, die woensdag in een enkel geval misschien iets anders zijn uitgesproken.

Niek Verhaegh, inspreker namens de Werkgroep Kleefsedijk:

Vanaf het eerste moment dat we van de laatste nieuwe aanvraag van de heer Haenen voor een megastal aan de Kleefsedijk hoorden, riep de wethouder dat deze binnen de geldende regelgeving paste. De aanvraag kón niet geweigerd worden, want dan zou de gemeente opgezadeld worden met een forse schadeclaim. Dat bleek beiden niet waar te zijn! Het plan past niet binnen de geldende regelgeving, omdat een groot deel van de stallen in het ongenummerde perceel komt te liggen, waarvoor nog het Bestemmingsplan Buitengebied 1998 geldt. En daar mogen géén bedrijfsgebouwen worden opgericht.
Van een reële kans op een schadeclaim door de ondernemer blijkt, volgens diverse deskundigen, ook geen sprake te zijn. Omdat 4 van de 5 partijen in de gemeenteraad duidelijk hebben aangegeven dat ze tégen megastallen aan de Kleefsedijk zijn, zou je denken dat het probleem nu opgelost was. Echter, op dat moment nam het College een positief principebesluit met betrekking tot de plannen van de heer Haenen, om een grootschalig intensief veehouderijbedrijf aan de Kleefsedijk te realiseren. Dit werd alleen niet meteen gecommuniceerd, sterker nog, de raad wist weken later nog steeds niet dat het besluit genomen was.
Er wordt en werd vaag over het besluit gedaan: het was allemaal nog maar voorlopig en alles was nog mogelijk, etc. Maar wij weten wel beter… Zo’n besluit neemt de verantwoordelijke wethouder niet zomaar! Welke rol zou de adviseur van de heer Haenen hierin gespeeld hebben??
Maar ja, een positief standpunt terwijl de plannen niet in de regelgeving passen, is niet voldoende!!! Dus, moest het in de maak zijnde nieuwe bestemmingsplan hulp gaan bieden: ‘Als we dat nu eens versnellen, gezondheid buiten beschouwing laten, de 25-groenverplichting niet meenemen en zorgen dat het plan van Haenen hieraan al voortijdig getoetst gaat worden, dan komen we er ook …’,  zullen de wethouder, de ondernemer en de adviseur gedacht hebben. Want, dan geldt voor beide betrokken percelen wel hetzelfde bestemmingsplan, waardoor er géén bestemmingsplanwijziging meer nodig is en het plan doorgang kan vinden. Zónder de afgesproken beslissingsbevoegdheid van de raad.
Dit zal wel wat onrust teweeg brengen binnen de raad, maar tezamen met het positieve principestandpunt, wat het College inmiddels dus genomen heeft, moet dat een grote kans maken bij de rechter, zal men gedacht hebben … Echter, de raad voelde ook wel ruis en wilde het Ontwerp-Bestemmingsplan Buitengebied niet (wéér) in de zomer ter inzage laten leggen. Vierkant niet! Dan zou men zelfs een motie indienen. De wethouder negeerde dat echter. En toen wij allen op vakantie waren, kwam het tóch ter inzage. Hoewel we de raad  meteen geïnformeerd hebben, lieten ze dit  toch gebeuren. Omdat ook zij, u raadt het al, in het buitenland zaten. Ook de Nota Reikwijdte en Detail van het plan voor de megastal aan de Kleefsedijk lag toen natuurlijk al ter inzage. Exact in de zes weken schoolvakantie …
Het wordt erg slim gespeeld, maar we gaan ervan uit dat de raad dit zo niet laat gebeuren. De wethouder speelt een dubieus spel, wat hij niet zomaar doet. Waarom gaat hij zó ver? Gaan jullie als raad dit toestaan en laten jullie je buitenspel zetten?  Met als gevolg dat het Kleef alsnog verpest wordt, ondanks dat de meerderheid van de raad altijd gezegd heeft dit niet toe te staan.
De gang van zaken laat heel goed zien, dat dan niets meer zeker is. Burgers en zelfs grote recreatieve bedrijven met heel veel werknemers lijken de dupe te worden en dat voor één enkele boer die wordt geholpen door een dubieuze adviseur die schijnbaar nog steeds heel veel invloed heeft bij de gemeente. De hele geschiedenis, veel gemeenschapsgeld en alle beloften ten spijt.
Wij en vele andere inwoners van Horst aan de Maas doen een dringend beroep op jullie als raad, om de gedane belofte ‘géén grootschalige intensieve veehouderij aan de Kleefsedijk’ vast te houden en uiteindelijk waar te maken!

Thea Lemmen, inspreker namens de Werkgroep Kleefsedijk:

Onze jongste was 8 toen dit begon. Inmiddels is ze 19! Als een rode draad loopt dit door onze levens, die ook lang niet altijd over rozen gaan. Maar we kunnen niet anders. Onze huizen zijn niets meer waard en zelfs onverkoopbaar bij de komst van megastallen zó dicht er tegenaan. Op plekken nog geen 100 meter!
En, hoewel het veel kost en gekost heeft zijn we zielsblij dat we samen die kracht hebben kunnen opbrengen. Anders hadden er nu 16.000 mestvarkens op het Kleef gelopen. Minstens! En er hadden 4 enorme mestvergisters gestaan. Mestvergisters, waarin een rottingsproces gas moest opleveren. Een smerigere stank kun je niet bedenken.
En wat er ook gebeurt, een boer die van plan was om een dusdanige vee-industrie bijna tegen onze woningen aan te bouwen, zullen we toch nooit, maar dan ook nooit kunnen vertrouwen. Zijn wensen zijn duidelijk en die zijn, zoals gebleken is, in principe niet gewijzigd. Men kijkt nog steeds ‘wanneer’ en vooral ‘hoe’ de plannen gerealiseerd kunnen worden. Het is daarbij natuurlijk discutabel dat een, voorheen bestuurlijk betrokken oud-gedeputeerde, hier de zaakwaarnemer is.
En ja, er zijn emoties! En ja, we zijn inmiddels gekleurd! Is dat vreemd? Als keer op keer je hele hebben en houden op het spel staat?
Wij wonen en werken met velen op ‘t Kleef. En hoeveel toerisme is er niet? Hebben jullie enig idee hoeveel er bij ons gewandeld, gefietst, etc. wordt? En hoeveel bedrijvigheid er is? Mag dat allemaal verziekt worden? Dan zijn er vele gedupeerden, voor één enkele boer. Met straks 2 of misschien 3 fte.
Velen blijken ons te begrijpen en zelfs te ondersteunen! Tegen het plan zijn al meer dan 220 zienswijzen ingediend. Méér dan 220 gezinnen en bedrijven, van heel dichtbij tot in ’t dorp, zeggen actief géén megastallen aan de Kleefsedijk te willen.
De gemeente zei dat voorheen ook. Maar plots niet meer! En plots staan we met minstens 2-0 achter. En niet omdat de regelgeving dat toestond, maar door acties van het College! Wat gebeurt hier? En waarom? Niemand begrijpt nog de gang van zaken! Ze zullen zeggen dat we voorbarig zijn. En ze zullen zeggen dat het één niets van doen heeft met het ander. Maar na 11 jaar durf je dat niet meer te geloven en weet je wel beter. En de feiten, die liegen niet.
De boer en diens adviseur weten de weg en lijken inmiddels te worden geholpen om te kunnen winnen. Ten koste van alles… Ongelofelijk! En niet uit te leggen …

Susanne Janssen, inspreker namens de Werkgroep Gelderdiëk:

In februari was er in de Wingerd een omgevingsdialoog over de plannen van Haenen voor een megastal op de Kleefsedijk. Omdat wij op slechts een paar honderd meter van deze locatie af wonen, gingen wij hier vol verwachting naar toe. We dachten eindelijk eens met de heer Haenen in gesprek te kunnen gaan, maar het was meer een discussie met de heer Driessen die daar als adviseur zat.
Er bleek, na alles wat er in de afgelopen jaren is gebeurd en gezegd, geen enkel draagvlak voor het plan van Haenen. Ook kregen wij de indruk dat deze aanvraag waarschijnlijk niet de laatste zal zijn. Er werden vragen gesteld en suggesties gedaan, maar de ondernemer stapte heel gemakkelijk over alles heen door te zeggen dat hij er gewoon recht op had. Over verdere toekomstplannen die waarschijnlijk al lang en breed zijn uitgezet, werd niks gezegd.
Op een beknopt verslagje van de adviesgroep na, hebben wij van zowel de ondernemer als van de gemeenteraad geen enkele terugkoppeling meer gehad. Die zogenaamde dialoog was dus een wassen neus.
Ook van alle inbreng voor het nieuwe Bestemmingsplan zien we helemaal niets terug. Zelfs niet van hetgeen de gemeenteraad heeft ingebracht.
Wat er wél gebeurde was dat de gemeente voor de plannen van Haenen aan de Kleefsedijk een positief principebesluit nam. Wij schrokken daar enorm van en ook van de hele dubieuze gang van zaken. Wij zijn het hier niet mee eens en om ons hiervoor sterk te maken hebben wij ons verenigd in de Werkgroep Gelderdiëk. Wij krijgen overigens veel steun vanuit verschillende hoeken en we merken ook dat dit onderwerp erg leeft in Sevenum en dat er veel tegenstand is vanuit vele burgers.
In juni zaten we hier te luisteren en hoorden we dat de gemeenteraad erop stónd dat het ontwerp bestemmingsplan pas ná de zomervakantie ter inzage gelegd zou worden. Anders zou er zelfs een motie ingediend worden. We werden gerustgesteld want er was besloten dat dit, zoals inmiddels duidelijk is, zéér belangrijke Bestemmingsplan, pas in oktober ter inzage zou komen.
Wederom een schok, toen we hoorden dat dit plotseling toch al in augustus ter inzage werd gelegd.
De gemeenteraad weet dit inmiddels al enkele weken, echter een motie hebben we nóg niet gezien. Niet eens een bezwaar, omdat het vakantietijd was. Maar die vakantietijd was het eigenlijk ook voor ons.
Wij, van de Werkgroep Gelderdiëk, zijn reuze benieuwd hoe de raad nu zal laten zien dat deze manier van doen van het College absoluut niet kan. Wij hopen dat de raad de touwtjes weer in handen neemt en er uiteindelijk voor ons als ongeruste burgers zal zijn. En dat ze het Kleef voor ons én voor de toeristische sector zal houden hoe het nu is: een prima plek om te wonen, werken en recreëren.

Peter Strijbosch, inspreker namens de Werkgroep Behoud Woonomgeving De Paes:

‘Van wethouder tot wegbereider’ noem ik mijn betoog voor u. Waar ik vroeger de hoop had dat de wethouder invulling zou geven aan de naam van zijn functie, merk ik steeds meer dat in Horst aan de Maas dit betekent dat je op alle mogelijke manieren moet zorgen dat iets wat niet kan toch mogelijk wordt gemaakt.
De mazen in de wet, vergunningen en bestemmingsplannen worden opgezocht en onder het mom van ‘we moeten onderzoek doen naar legalisatie’ wordt ook alles gelegaliseerd of vergund.
Het hoeft niet, maar wordt wel steeds, tegen gezond verstand in en tegen de gerechtvaardigde gevoelens van omwonenden in gedaan en zo krijgt een ondernemer bijna alles klaar of, in andere gevallen, wordt gerekt wat niet gerekt mag worden of wordt rechtgepraat wat krom is.
Zowel wethouder Vostermans, als wethouder Driessen, zoeken samen met oud wethouder en oud gedeputeerde Ger Driessen, met al hun invloed op het ambtelijk apparaat naar gezochte oplossingen.
Dit speelt niet alleen bij De Kleefsedijk, maar wij vrezen  ook op Veld Oostenrijk. Ashorst om man en paard maar te benoemen.
Tegen expliciet geschreven regels in wordt toch weer alles met hele en halve waarheden en gezochte argumenten voor elkaar gebokst.
Met heel veel geld, ons geld, vecht de gemeente c.q. provincie alles aan, gaat zijn eigen gang, mat werkgroepen af en gaat eindeloos door, met als enig doel haar intensieve agrarische zin te krijgen. U als commissieleden, en ook de raadsleden staan dit toe. De coalitie, een grote partij en twee bijwagens, hebben soms mooie betogen, maar stemmen altijd in met de bedenkelijke maatregelen van het college.
Het wordt tijd dat u de werkelijkheid onder ogen ziet. De acties om een intensive veehouderij visie te ontwikkelen worden tegen gewerkt. De kennis van het RIVM wordt in twijfel getrokken. Tijd wordt gerekt.
Uw wethouders stellen alles in dienst om de intensieve veehouderij te laten groeien. Als je in Wageningen gestudeerd zou hebben zou je beter moeten weten. De vraag is dus voor ons, wat steekt hier achter, welk doel dient dit, of wiens doel dient dit?
Het wordt tijd dat het college zich niet meer onder druk laat zetten door adviseurs en oud politici, met al hun macht op een deel van het college en het ambtenarenapparaat. Het wordt tijd dat die adviseurs die al bij veel discutabele beslissingen betrokken waren, geen toegang meer wordt gegeven tot ambtenaren en alleen onder begeleiding van de wethouder. Het wordt tijd dat u ziet dat de tijd veranderd is, dat u ook ziet wat het RIVM schrijft en dat u meegaat met wat de bevolking wil en niet met de ondernemers die doorgaan met wat niet gewenst of vergund is. Die soms ook de vergunningsvoorwaarden om geldelijk gewin overtreden en daarmee een economisch delict plegen en dus aangepakt moeten worden.
En dat in plaats van zoals er in onze gemeente gedaan wordt, namelijk ondernemers belonen met een legalisatieonderzoek en eindeloos gedogen terwijl de omwonden al 5 jaar in de stank en uitstoot zitten, er gehandhaafd moet worden.
Als men met pek omgaat wordt men met pek besmeurd. College, zorg dat uw handen schoon blijven en bereidt niet alleen de weg voor, maar houdt de wet en leef die na.
We zien het gebeuren en doen een beroep op uw gezonde boerenverstand.

Intermezzo – Grandorse

Het is een beetje ondergesneeuwd in het geweld van de vernoeming van de Amsterdam Arena naar Johan Cruijff, maar we hadden afgelopen week natuurlijk ook nog de hernoeming van onze eigen sportarena. Het perdjesspeul in Kronenberg dat tot nu toe door het leven ging als ‘hippische zone’ kreeg een nieuwe naam. En die naam is … [aanzwellend tromgeroffel] … Grandorse!

‘Wà bende gai an ut doeoen?’

‘Má ziede gai dà dan nie? Ik ben ut gran an ut dorse!’

 Je ziet het helemaal voor je: door statige beuken omringde akker midden in het bos, geen vleugje wind, verzengende hitte, onweer in aantocht, gerimpeld Brabants keuterboertje, klak op z’n kop, eeuwige sigarenstomp bungelend in z’n rechter mondhoek. Boertje dat de onnozele voorbijganger even aan z’n verstand peutert dat boertje ‘ut gran an ut dorse’ is. Met rollende r’en uiteraard.

Het gran dat ons keuterboertje an ’t dorse is, is vanzelfsprekend haver. Haver: paardenvoer bij uitstek. Ziedaar de naamsverklaring voor Grandorse. Een geniale, gelaagde, welhaast filosofische naam, die het grote klein en het kleine groot maakt, teruggaat naar de bron, iets aan de verbeelding overlaat en een onbestemd verlangen in zich bergt.

De werkelijkheid blijkt helaas weer eens aanzienlijk minder poëtisch. Dagblad De Limburger van afgelopen maandag:

‘Een marketing- en communicatiebureau bedacht de naam Grandorse. Afgeleid van de woorden grand, horse en endorse. Volgens wethouder Paul Driessen (Essentie) van Horst aan de Maas heeft het gebied nu een internationaal herkenbare merknaam die gebruikt kan worden in de communicatie met buitenlandse partijen.’ 

Uit een persbericht van Grandorse:

‘Grandorse staat voor groots, voor grandeur, voor internationale allure, voor verbindingen, voor ambities, voor de paardensport waar elegantie en kracht centraal staat.’

Tja.

Maar als je dan toch dik wilt doen, doe het dan ook meteen helemaal goed. Had er dan Grand’orse van gemaakt. Nog net iets potsierlijker, bovendien met gouden glans.

Is het trouwens de Grandorse of het Grandorse?

Klein mysterie 736 – Van Dijck Groenteproducties (4)

Als dagblad De Limburger drie weken na dato nog een keer terugkomt op een gemeenteraadsvergadering, mag Horst-sweet-Horst dat vier weken na dato natuurlijk ook. Onderwerp: andermaal de uitbreiding van Van Dijck Groenteproducties op de hoek Midden Peelweg – Peelheideweg in America. Eerder wijdde ik er al twee stukjes aan (klik hier en hier).

De Limburger schreef dinsdag: ‘De gemeenteraad van Horst besloot in 2012 dat uitbreiding van het bedrijf niet is toegestaan.’ Verantwoordelijk wethouder Paul Driessen schreef zelf op 7 februari van dit jaar in een brief aan de gemeenteraad (klik hier) dat de raad op 26 juni 2012 had uitgesproken dat ‘uitbreiding in de toekomst niet plaats mag vinden’. Diezelfde wethouder verklaarde in de gemeenteraadsvergadering van 7 maart vervolgens doodleuk: ‘In het raadsbesluit [van 26 juni 2012] vind ik niet terug dat het bedrijf niet mag uitbreiden.’ De sprekende wethouder beweert precies het tegenovergestelde van de schrijvende wethouder. Rrraarrrr. 

In diezelfde raadsvergadering van 7 maart nam ook Eric Beurskens (Essentie) het woord over Van Dijck, en wel over de landschappelijke inpassing van het bedrijf. Met trillende stem van woede:

‘Ik ben altijd geneigd even terug te kijken wat we in de stukken hebben staan, in dit geval de stukken uit 2012. Als ik daarin terugkijk en ik pak het landschappelijk inpassingsplan erbij dan moet ik zeggen dat het bedrijf volgens mij grotendeels voldoet aan het landschappelijk inpassingsplan, alleen aan de Midden Peelweg ontbreken een paar bomen.’

Zelf had ik het landschappelijk inpassingsplan uit 2012 er al in augustus vorig jaar bij gepakt (klik hier). Ik kwam toen tot een heel andere conclusie dan Eric Beurskens:

‘Niets, werkelijk helemaal niets, is terechtgekomen van alle landschappelijke inpassingsbeloftes. Horsten en slenken zijn in geen velden of wegen te bekennen. Oeververflauwing, plas-draszone, mantel- en zoomvegetatie, vruchtdragende heesters? Noppes. Een beukenhaag, niet meer en niet minder. Een rij notenbomen dan tussen bedrijfshal en Peelheideweg? Naar mijn beste weten zijn het gewoon eiken. “In plaats van een steile grondwal wordt een flauw oplopend talud aangelegd”, heette het in het advies. Flauw oplopend? Zelfs berggeiten zouden hier niet overleven! Het ”infiltratiegebeuren” opengesteld voor bezoekers Meerdal? Educatieve borden? Wandelpaden? Verbondenheid tussen het bedrijf en het landschap? Allemaal niks van waar. Allemaal holle woorden. Allemaal praatjes voor de vaak.’

Misschien wil Eric me een keer aanwijzen waar alles wat ik mis, zich bevindt. Dan mag hij me tegelijkertijd ook uitleggen hoe het nu precies zit met de werktuigenloods van het bedrijf. Op bladzijde 50 van het Bestemmingsplan Peelheideweg 12 (klik hier, ga naar agendapunt 10 en klik op 10d) staat daarover vermeld: ‘Aan de noordwestzijde wordt de werktuigenloods gerealiseerd. De loods wordt in de grondwal ingebed, enkel de bovenzijde is zichtbaar.’

Ook Eric zal toch niet kunnen ontkennen dat er tussen loods en wal een gat van een meter of twintig gaapt en dat de loods dus niet in de grondwal is ingebed?

Top 5 – Opmerkelijkheden uit het Kloosterhofdebat

‘Redenen te over om te veronderstellen dat het morgen wel eens een heel heet avondje kon worden’, schreef ik vorige week aan de vooravond van de vergadering van de commissie Ruimte waarin de vernieuwbouwplannen van winkelcentrum Kloosterhof werden besproken (klik hier).

Wérd het een heet avondje? Dat is teveel gezegd. Wel stond het debat (klik hier en klik vervolgens op agendapunt 4) bol van onbegrip, irritatie, woede en onbegrijpelijke tournures. Ik zou er met gemak drie, vier stukjes aan kunnen wijden, maar ik volsta met een top 5. Komt-ie, de Horst-sweet-Horst top 5 van opmerkelijkheden uit het Kloosterhofdebat:

5. Marc Janssen verklaarde namens projectontwikkelaar Suyderland dat het plan voor het nieuwe Kloosterhof is gebaseerd op referentiebeelden. Belangrijkste referentiebeeld is het gemeentehuis: in het nieuwe Kloosterhof (klik hier voor de artist’s impressions) is de gevel van het gemeentehuis te herkennen. Waarom Kloosterhof juist aan het gemeentehuis gaat refereren en niet aan de Sint-Lambertuskerk, de Mèrthal, ’t Gasthoês of gebouw Mooren (om maar eens een paar dwarsstraten te noemen), bleef helaas onduidelijk.

4. Het CDA speelde een rol die het normaal nooit speelt: die van niet loslatende terriër. De commissieleden Marcel Beelen en Henk Weijs bleven verantwoordelijk wethouder Paul Driessen (Essentie) continu bestoken met vragen, tot diens grote irritatie en frustratie. Kern van de CDA-vragen: waarom wordt de gemeenteraad over zó’n belangrijke ontwikkeling pas achteraf geïnformeerd?

3. Wethouder Driessen spreekt alleen maar ‘blije mensen’ als het gaat over het nieuwe Kloosterhof: ‘Mij heeft een brede maatschappelijke discussie over Kloosterhof niet bereikt. Ik ga niet af op sociale media.’ En waarom de gemeenteraad pas achteraf geïnformeerd? ‘Omdat het plan voldoet aan alle kaders die de gemeenteraad zelf heeft gesteld’,  herhaalde hij tot vervelens toe in telkens andere bewoordingen.

2. De PvdA toonde zich weer eens van haar slappe kant. Terwijl Richard van der Weegen in september nog uitermate kritisch was over de Kloosterhofplannen (klik hier) zei zijn partijgenoot Jan Wijnen nu: ‘Ik denk dat er een heel aardig plan ligt, wat een zesje is. Het voldoet aan het verdienmodel, maar er had een plusje bij gemogen.’

1. Qua draaien als een blad aan een boom spande Eric Beurskens (Essentie) de kroon. ‘Dit moeten we niet willen’, zei hij in september over de Kloosterhofplannen. Nu verklaarde hij zich akkoord. Want: ‘Dit plan voldoet aan de kaders.’ En: ‘De huidige kwaliteit van Kloosterhof is nóg bedroevender dan wat er nu gaat komen.’

Mijn conclusies:
1. Het nieuwe Kloosterhof wordt gebouwd volgens de ingediende plannen, hoewel bijna niemand in de politiek daar gelukkig mee is, uitgezonderd Paul Driessen en de SP (‘Ik houd wel van blokkendozen’, zei commissielid Bart Cox).
2. De gemeenteraad heeft dit min of meer over zichzelf afgeroepen door in het verleden akkoord te gaan met wat in het jargon ‘de kaders’ heet.
3. De commissie liet de kans aan zich voorbijgaan om ‘de kaders’ ter discussie te stellen, waardoor het een volgende keer niet anders zal gaan.
4. De commissie liet de kans aan zich voorbijgaan om de onafhankelijkheid van de commissie Ruimtelijke Kwaliteit (die bouwplannen beoordeelt) ter discussie te stellen.
5. Het CDA kán het dus wel, assertief zijn.
6. Als het gaat om de geloofwaardigheid van de politiek hebben Eric Beurskens en de PvdA iets uit te leggen.

Klein mysterie 731 – Kloosterhof (4)

Zoals twee weken geleden aangekondigd (klik hier) zijn Jeu van Helden en ondergetekende begonnen aan een zoektocht naar de Horster Maat. Dat resulteert in een korte serie, waarvan morgen de eerste aflevering zal verschijnen. Directe aanleiding voor deze zoektocht waren de vernieuwbouwplannen voor het Horster winkelcentrum Kloosterhof. Nauwelijks had ik veertien dagen terug geschreven dat het daaromtrent wel erg stil was of het gemeentebestuur maakte bekend dat het de vergunning voor de renovatie had verleend.

In een zogeheten raadsinformatiebrief maakte het gemeentebestuur vervolgens duidelijk hoe en waarom het tot dit besluit is gekomen (klik hier en vervolgens op agendapunt 4). Heel kort samengevat komt het erop neer dat de bouwaanvraag voldoet aan alle geldende eisen en criteria. Het nieuwe Kloosterhof (klik hier voor de artist’s impressions) heeft volgens het gemeentebestuur ‘ruimtelijke en stedenbouwkundige kwaliteit en belevingswaarde’, is ontworpen ‘met wat meer respect voor de kerk’ en leidt tot een ‘hoogwaardige wandvorming’ die beter aansluit op de Kerkstraat en bovendien het atrium van de Sint-Lambertuskerk respecteert. Omdat ook de commissie Ruimtelijke Kwaliteit haar zegen gaf, stond niets de vergunningverlening in de weg. 

Niets aan het handje dus? Dat valt nog te bezien. Het gemeentebestuur heeft het zichzelf met de raadsinformatiebrief (waartoe het niet verplicht was) niet bepaald gemakkelijk gemaakt. De raadsinformatiebrief is namelijk een vrijbrief voor de gemeenteraad om de discussie aan te zwengelen en zijn afkeuring van de Kloosterhofplannen te laten blijken. Om te beginnen morgen in de vergadering van de commissie Ruimte. Naar het zich laat aanzien komt verantwoordelijk wethouder Paul Driessen (Essentie) hierin tegenover een breed front van tegenstanders te staan. Tegenstanders uit coalitiekringen nog wel. Zei zijn eigen partijgenoot Eric Beurskens immers niet over de Kloosterhofplannen ‘Dit moeten we niet willen’? Coalitiegenoot Richard van der Weegen (PvdA) was in Hallo Horst aan de Maas (klik hier) al bijna even uitgesproken:

‘De schetsen van het nieuwe Kloosterhof lijken de harmonie in het Horster centrum te verstoren. Het lijkt op een fantasieloze blokkendoos die geen kwaliteit toevoegt op die locatie. Dit ontwerp lijkt een gemiste kans om ook dat deel van het centrum weer Horster allure te geven.’

Verder mag je aannemen dat Leon Litjens en Jan Nabben, vooraanstaande CDA’ers en verklaarde tegenstanders van de vernieuwbouwplannen, hun partijgenoten hebben weten te mobiliseren. Redenen te over dus om te veronderstellen dat het morgen wel eens een heel heet avondje kon worden. 

Overigens: was het niet veel logischer geweest een discussie te voeren vóórdat de vergunning werd verleend? Wat heeft discussie nog voor zin nadat een onomkeerbaar besluit is genomen? Is die discussie er misschien niet eerder gekomen in de wetenschap dat er brede weerstand was tegen de vernieuwbouwplannen? Komt wethouder Driessen er met een standje vanaf? Morgenavond weten we hopelijk meer.

Ingezonden – Dat gebeurt er (19) / Verkeer Tienrayseweg (2)

Wat volgt is een ingezonden stuk: de mening van de schrijver is niet noodzakelijk dezelfde als die van Horst-sweet-Horst. Klik hier voor de spelregels voor ingezonden stukken.

Tienrayseweg ongeschikt als 80-kilometerweg

Bovengenoemde stelling kreeg reacties (klik hier en hier). Ondersteunend alsook afwijzend. Gelukkig: goede besluiten worden genomen op basis van meningen en kennis van alle kanten.

Twee reacties steunen me en doen eigenlijk een oproep tot deze lagere snelheid. Pas je gedrag aan en gebruik je gezonde verstand is hun boodschap. En haal de bomen niet weg, die beschermen de fietsers. De andere reacties, drie onder naam en twee anoniem, wijzen de gedachte af. ‘De oorzaken zijn niet te wijten aan de wegsituatie, pas gewoon op en als je een fout maakt straffen de bomen je wel af, kap gewoon alle bomen en maak de weg breder, plaats meer verlichting, laat de mensen niet hun telefoon gebruiken, weer het vrachtverkeer, alleen de TomTom zegt wel dat het de snelste weg is, ik kan er wel inhalen en 80 rijden, alleen die overhangende bomen he.’ Een tegenstander van 60 kilometer per uur rijden: ‘Beste oplossing is waarschijnlijk gezond verstand en normaal rijden.’

Allemaal goede opmerkingen en ze zeggen allemaal eigenlijk ook dat er iets aan de weg gedaan moet worden (verlichting, bomen weg, breder maken) en dat het gedrag aangepast moet worden (telefoon die anderen gebruiken, weer het vrachtverkeer etc). De kern: laat een ander de problemen oplossen. Laat een ander zijn gedrag aanpassen. Dat is het probleem. Anderen, niet ik, maar anderen. Kijk nog eens naar de vrachtwagen en de wegbreedte (SWOV), de bomen, ze laten allemaal zien dat het geen 80-kilometerweg is. Het stuk weg van de A73 tot de spoorweg is 3,1 kilometer lang. Bij 60 kilometer duurt dat drie minuten. Ons gedrag aanpassen zou dus drie minuten moeten duren. Die ander ben ikzelf. Een rit van drie minuten, voor een enkeling de rest van zijn leven. Laat ‘ze’ wat doen aan de weg, laat ‘ze’ hun gedrag aanpassen.

Daarom nog maar eens: gedrag dwing je af door de inrichting van de weg, de regels en het handhaven daarvan. Deze weg is ongeschikt voor 80 kilometer per uur. We willen wel allemaal ons, of liever, andermans gedrag aanpassen, maar we kunnen het niet zonder wat hulp. En: lagere snelheid, andere uitkomst TomTom en dus minder doorgaand (vracht)verkeer.

Moet u bang zijn voor een aanpassing? De wethouder weet: vrijwel alle ongelukken zijn te wijten aan persoonlijke fouten, gedrag. De omstandigheden dragen daar wel sterk aan bij weet hij ook wel. Het zal wel blijven zoals het is.

Andries Brantsma (Andries.brantsma@hetnet.nl)

Ingezonden – Dat gebeurt er (18) / Verkeer Tienrayseweg (1)

Wat volgt is een ingezonden stuk: de mening van de schrijver is niet noodzakelijk dezelfde als die van Horst-sweet-Horst. Klik hier voor de spelregels voor ingezonden stukken.

Tienrayseweg: pak door wethouder

Na mijn kritische stukje in december, over de wat dubieuze voorlichting in 2016 door de wethouder over verkeersveiligheidsresultaten, stond er ‘toevallig’ een week later een stukje in de Hallo over de verkeerssituatie op de Tienrayseweg. Mooi dat de wethouder daar wat aan wil doen. Een paar bomen weg in een bocht en een stukje vangrail. Is dat de echte oplossing als je ‘voor nul wilt gaan?’ Zwaar onvoldoende als je het echt meent. Daarom wat gegevens over deze weg. Door de jaren hebben er dodelijke ongelukken plaatsgevonden op deze weg. Mensen zijn er blijvend invalide geraakt en er gebeuren met regelmaat ongelukken. Hoe kan dat hier en op verschillende andere 80- kilometerwegen in onze gemeente?

Er zijn een aantal kenmerken aan deze weg die schreeuwen om echte actie. Er staan bomen zeer dicht naast deze weg. Dus als het maar even misgaat raak je een boom. Er is nauwelijks controle op snelheden in onze gemeente, dus, behalve gezond verstand geen reden om rustig te rijden. Je mag 80 kilometer per uur rijden en inhalen op een weg die daar totaal ongeschikt voor is. Dit laatste stelt de SWOV ook. Op een 80 kilometerweg moet je ruime rijbanen hebben. Veel wegen in Nederland hebben rijbaanbreedtes van 2,75 meter. Het SWOV vindt deze rijbaanbreedtes onverantwoordelijk smal. 

De Tienrayseweg is nog een paar graden erger. De strepen zijn zo smal als mag. De ruimte tussen de strepen midden op de weg is circa 5 centimeter (normaal 20-30 centimeter). De bomen staan 30-60 centimeter van de verharding af, maar als klap op de vuurpijl: de rijbaanbreedte is slechts 2,60 meter. Wat er na onverantwoord komt mag u zelf invullen. Vrachtwagens passeren elkaar rakelings. Inhalen is levensgevaarlijk.

De echte verbetering is, als je het  meent, simpel. Maak van deze weg, en ook bijvoorbeeld het stuk van Horst naar Castenray en andere, 60-kilometerwegen, ga handhaven, bouw enkele echte snelheidsremmers in en voer een inhaalverbod in op deze (kleine) stukken. Voordeel: minder kans op een ongeluk, bij een ongeluk een veel minder harde klap dan bij 80 kilometer. Als we dan ook in de bebouwde kom van Tienray bijvoorbeeld een 30-kilometersnelheid handhaven, heeft deze weg meteen een kleinere aantrekkingskracht op doorgaand verkeer en helpt het ook daartegen. Gerenommeerde bureaus zeggen ditzelfde.

Het is niet zo moeilijk serieus ‘voor nul’ te gaan wethouder, maar je moet wel willen en durven.

Andries Brantsma

Ingezonden – Dat gebeurt er (10) / Verkeer

In een ingezonden bijdrage zet Andries Brantsma vraagtekens bij de interpretatie van de cijfers over verkeersslachtoffers in Horst aan de Maas:

Verkeer: we gaan voor nul … echt waar?

Tijdens de begrotingsbehandeling in de gemeenteraad gaf een raadslid van de PvdA aan dat er in de raad sprake was van dualisme armoede. Het leiden van de vergadering vond hij, is daar mede debet aan. Hoera, ik heb een medestander uit onverdachte hoek! En met de pas aangenomen motie van D66 en PvdA gaat er nu misschien echt iets gebeuren. Omdat deze dualisme armoede toch nog wel even zal duren, zal ik regelmatig aangeven wat de boodschappen die gebracht worden waard zijn. Dualisme armoede leidt ook tot gebrekkige informatie en gebrek aan controle, vandaar nu en dan enig inzicht in boodschappen die worden uitgedragen.

Nu informatie over het verkeer. Het verschil tussen kernboodschap en de cijfers.

In het Gemeentelijk Verkeer- en Vervoerplan (GVVP), vastgesteld begin 2013, heeft het college de ambitie uitgesproken om op termijn te streven naar nul verkeersslachtoffers. In hetzelfde plan geeft het college ook al aan dat het dat toch wel niet zal halen. Daar spreekt geen echte ambitie uit. Het niet hebben van een inventarisatie van verkeersrisico’s, het niet jaarlijks evalueren en maken van plannen, het nauwelijks handhaven op snelheden: het geeft allemaal aan dat de ambitie een loze is.

Deze weinig krachtige opstelling wordt ook zichtbaar in de veiligheidsresultaten. Het aantal verkeersdoden en ernstig gewonden laat duidelijk zien dat er al zes jaar geen verbetering is, zoals blijkt uit de cijfers over de gemeentelijke en provinciale wegen in onze gemeente. Sterker nog, er is eerder sprake van een verslechtering, hoewel statistisch gezien de getallen wel erg klein zijn. Van 2006 tot en met 2010 waren er zes dodelijke verkeersslachtoffers. Van 2011 tot en met 2015 waren er tien dodelijke verkeer slachtoffers. Een toename van 65%!!!!!!

Iets soortgelijks geldt ook voor de cijfers waarmee het college zich op de borst slaat. Behalve dat het aantal dodelijke slachtoffers is toegenomen in de laatste vijf jaar, is het (overigens toenemend onbetrouwbare) cijfer van ernstige verkeersslachtoffers al zes jaar vrijwel hetzelfde.

De wethouder stopt die uitkomsten weg. Hij wil dat niet zien en is wars voor waarschuwingen en kritiek, zowel in commissies als in de gemeenteraad. Na veel druk heeft de verantwoordelijk wethouder een raadsinformatiebrief laten zien en een ‘factsheet’ opgesteld waaruit de wethouder de conclusie/kernboodschap trekt dat het verkeer veel veiliger is geworden ten opzichte van de periode vóór 2010. Juist is dat de cijfers ten opzichte van vóór 2010 sterk zijn verbeterd, echter ook juist is dat de wethouder weet dat deze cijfers toenemend onbetrouwbaar zijn (zie GVVP). Vanaf 2010 is er geen enkele vooruitgang te zien. En de aantallen dodelijke verkeersslachtoffers kent u.

De boodschap die de wethouder met de raadsinformatiebrief heeft afgegeven kan zeker in twijfel worden getrokken, daarover kunt u nu uw eigen oordeel vormen. Het GVVP is goed, de uitvoering en de resultaten zijn ruim onvoldoende. Cijfers en kernboodschap lijken strijdig. Daarom zal ik blijven rapporteren.

Andries Brantsma

Intermezzo – Vlagvertoon (2)

Wat gemeenteraadsvergaderingen zo ontzettend boeiend maakt? Nou, bijvoorbeeld deze gedachtewisseling, die zich afgelopen dinsdag voltrok (klik ook hier en ga naar 16.17 minuten): 

Gemeenteraadslid Hay Emonts (CDA): ‘Er zit mij iets niet helemaal lekker in de Kasteelse Bossen. En dat zijn de vlaggenmasten. Er staan keurige vlaggenmasten, maar er hangt geen vlag aan. Ik dacht: “Ik ga eens een rondje door Horst maken om te kijken hoe het staat met andere vlaggenmasten.” Ik ben een half uur rondgefietst en je ziet dan overal vlaggen. Mijn oproep aan wethouder Driessen: “Doe dat ook eens in de Kasteelse Bossen!” Dat maakt het nog aantrekkelijker.’

Wethouder Paul Driessen (Essentie): ‘Ik moet allereerst toegeven dat ik niet weet waar we overal vlaggenmasten hebben staan. Ik ben het wel met u eens dat als je masten hebt, dat je er dan ook iets mee moet doen. We zullen kijken of we die masten in de Kasteelse Bossen kunnen voorzien van vlaggen. Maar we zullen ook kijken of ze wel op de goede plek staan. Het blijft overigens niet bij één keer een vlag hangen. Zeker bannervlaggen kun je om de drie maanden verwisselen, dus daar hangt wel een prijskaartje aan. Ik weet ook niet in welk kader ze ooit geplaatst zijn, daar ben ik heel eerlijk in. Maar we pakken ’m op en ik kom daar met een antwoord op terug.’

Gemeenteraadslid Eric Beurskens (Essentie): ‘Het is ook een vorm van horizonvervuiling. Is de hoeveelheid vlaggen die we hier in Horst hebben wel noodzakelijk? Je kunt daarover van mening verschillen. Ik zou niet per definitie zeggen dat daar nu vlaggen moeten komen.’

Wethouder Driessen: ‘We nemen uw opmerkingen mee.’ 

Burgemeester Kees van Rooij: ‘Punt is in elk geval dat er masten staan. Die moet je of weghalen of er vlaggen aan hangen.’

Nog net iets vaker de woorden vlaggen, masten en vlaggenmasten laten vallen en de vier heren kunnen er zo de theaters mee in. Succes bij voorbaat verzekerd.

Zou de wethouder trouwens, nadat ie alles heeft opgepakt en meegenomen, zowel de heer Emonts als de heer Beurskens tevreden weten te stellen? Of ligt zijn antwoord al besloten in dat oppakken en meenemen?

Oh ja, nog één ding: de wethouder weet niet in welk kader de vlaggenmasten in de Kasteelse Bossen zijn geplaatst. Ik weet dat toevallig wel. In het kader van behulpzaamheid ben ik graag bereid die wetenschap met de wethouder te delen. De vlaggenmasten zijn in 2009 geplaatst in het kader van de onzalige naamsverandering van de Moelbaerenbos / Kasteelse Bossen in Kasteelpark Ter Horst (klik hier). In datzelfde kader verschenen op verschillende plaatsen in de bossen onder meer hunebedachtige stenen, zuilen met betonnen leeuwen en hagelwitte slagbomen, stuk voor stuk met het opschrift Kasteelpark Ter Horst. Vergeefse moeite: alleen een enkele hotemetoot heeft het wel eens over Kasteelpark Ter Horst – ongetwijfeld in het kader van politieke correctheid.

Top 5 – Bouwwerken die erkenning verdienen en waarvoor een vergunningsplicht moet gaan gelden

De Horster gemeenteraad weet soms van gekkigheid niet wat te doen. Zo sloot de voltallige raad zich dit weekend samen met het gemeentebestuur 24 uur vrijwillig op in het gemeentehuis. Waardoor het nóg lastiger wordt de gemeenteraad serieus te blijven nemen.

Maar goed, af en toe doet de gemeenteraad ook wat hij zou moeten doen: het controleren van het gemeentebestuur. Zo ook afgelopen dinsdag. D66 was tot de ontdekking gekomen dat voor het stapelen van strobalen een bouwvergunning vereist is. ‘Maar een stapel is helemaal geen constructie’, zo betoogde D66-raadslid Jim Weijs (klik hier en ga naar 1.10.30 minuten) en dus diende hij mede namens de SP een motie in waarin hij het gemeentebestuur opriep ‘middels een eenvoudige actie het aanvragen van een vergunning voor het stapelen van gedroogd gras op een agrarische bestemming overbodig te maken’.

Verantwoordelijk wethouder Paul Driessen (Essentie) was duidelijk overvraagd: ‘Ik ben bereid om effe te onderzoeken waar het hier feitelijk inhoudelijk, ook vergunningstechnisch, om gaat. Dat is mij nog niet helemaal duidelijk.’

Besloten werd de motie aan te houden. Dit betekent dat er pas in een later stadium over wordt gestemd. Het uitstel biedt mij de mogelijkheid de wethouder te waarschuwen voor onbezonnen daden. In zijn reactie proefde ik namelijk enige welwillendheid om tot uitvoering van de motie over te gaan. Dit zou een blunder van de eerste orde zijn.

De motie van Jim Weijs zal menigeen sympathiek in de oren klinken. Toch is de gedachte die eraan ten grondslag ligt fundamenteel onjuist. Die gedachte is dat een stapel strobalen geen bouwwerk zou zijn. Dat nu is een totale miskenning van de feiten en een belediging voor strobaalstapelbouwers. Er is toch niemand die met droge ogen zal durven te beweren dat dit géén bouwwerk is?

Strobalen (al dan niet verpakt) stapelen is een vak. Een vak dat erkenning verdient. De hoogste erkenning is een vergunning. Een vergunning is immers een kwaliteitskeurmerk, het middel bij uitstek om het kaf (de klungelaar) van het koren (de vakman) te scheiden, het ultieme bewijs dat iets de toets der kritiek kan doorstaan.

Als wethouder Driessen verstandig is, zal hij de motie ontraden, zal hij verklaren dat de vergunningsplicht voor gestapelde strobalen nooit en te nimmer zal verdwijnen en zal hij er met nadruk op wijzen dat wat voor strobalen geldt, evenzeer geldt voor een aantal andere typen van bouwwerken die vaak niet als zodanig herkend en erkend worden. Aan welke typen van bouwwerken daarbij moet worden gedacht? De Horst-sweet-Horst top 5 van bouwwerken die erkenning verdienen en waarvoor een vergunningsplicht moet gaan gelden:

5. Hopen veelkleurig bladafval, zoals hier aan de Seurenweg in Meterik:

4. Stamstapels, zoals hier aan de Schadijkerweg in Meterik:

3. Gestapelde pallets, zoals hier aan de Vlasvenstraat in Melderslo:

2. Gestapelde oud papierdozen, zoals hier aan de Kerkstraat in Horst:

1. Tot boven de rand gevulde bladkorven, zoals hier aan de Tienrayseweg in Horst: