Top 5 – Olifantenpaadjes nabij kruising Westsingel – Van den Bekeromstraat – Schoolstraat

Voor het ware helter skeltergevoel moet je op het moment nabij de kruising Westsingel – Van den Bekeromstraat – Schoolstraat in Horst zijn. Hier vind je het verreweg meest spectaculaire olifantenpaadjeslandschap dat Horst aan de Maas dezer dagen te bieden heeft. Over een afstand van slechts enkele tientallen meters beleef je er sinds een jaar de ene na de andere afstekertjeservaring om je vingertjes bij af te likken. Opzienbarende terreinwinst valt er niet te boeken. Daar staat tegenover dat je hier wel aan het allerbeste adres bent om het pure genot te proeven van de adrenalinestoot die door je lijf raast als je gebruikmaakt van de zes olifantenpaadjes ter plekke.

Alvorens de top 5 te openbaren, eerst kort aandacht voor het paadje dat net buiten de top 5 is gevallen (op bovenstaande foto aangeduid met 6):

Olifantenpaadje in statu nascendi. Of in gewoon Nederlands: olifantenpaadje dat nog tot ontwikkeling moet komen. De aanwezige bandensporen doen vermoeden dat het vooralsnog vooral kerende vrachtwagens zijn die het gebruiken. Maar nu snel over naar het echte werk: de exclusieve Horst-sweet-Horst top 5 van olifantenpaadjes nabij de kruising Westsingel – Van den Bekeromstraat – Schoolstraat. Komt ie:

5.

De twee schrikhekken staan de bloei van dit paadje danig in de weg. Beter gezegd: de te smalle opening tussen beide schrikhekken staat de bloei van dit paadje danig in de weg. Voor een fietser is dit een onneembare horde, voor de wandelaar-met-buikje is het wringen geblazen, voor een kruiwagenbezitter met ambities richting bladkorf is dit een tantaluskwelling.  

4.

Vrij recent ontstaan, groeipotentie aanwezig, verdient een frequenter gebruik.

3.

Het steeds breder uitwaaieren wijst erop dat dit paadje vooral wordt benut door fietsers, komend uit de richting van de zwartwitte paal.

2.

De scherpslijpers onder de olifantenpad-o-fielen zullen dit misschien niet bestempelen als een olifantenpaadje maar als een schamppaadje, maar wtf. Je zou het met een beetje goede wil trouwens ook kunnen zien als een voortzetting van de nummer 3 uit deze top 5.

1.

Klassieke vorm. De kale plek in het afgestoken stuk doet visueel wat afbreuk aan het paadje. Potentieel bedreigend is de op de foto moeilijk zichtbare kuil die aan het ontstaan is in het paadje. Dit zal sowieso leiden tot verbreding ervan, maar kan op termijn ook de ondergang betekenen.

Intermezzo – Tegelwippen

Je kunt niet alles weten. Toen begin maart, in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen, in Sevenum banners verschenen met het opschrift ‘Tegels eruit, groen erin’, beschouwde ik dat als een originele verkiezingsleus, refererend aan CDA-lijsttrekker Rudy Tegels en de behoefte aan een groener beleid in Horst aan de Maas. Niet meer en niet minder. Twee maanden later is Tegels eruit (dat wil zeggen: er zelf uitgestapt) en ben ik er inmiddels achter dat ‘Tegels eruit, groen erin’ veel meer is dan een originele verkiezingsleus.

‘Tegels eruit, groen erin’ is een slogan van een beweging die vanuit Amsterdam langzaam Nederland aan het veroveren is. Een beweging die ook wel bekendstaat onder de naam Operatie Steenbreek. Leidende gedachte erachter: minder stoeptegels leiden tot een groener, gezonder, biodiverser en klimaatbestendiger land. Waaraan ik graag zou willen toevoegen: minder stoeptegels leiden ook tot meer olifantenpaadjes, tot minder gebruik van het onzalige Roundup, tot minder van die gekmakende azijnstank in trottoiromgevingen. Allemaal liever vandaag dan morgen.

Onder het motto ‘Elke tegel telt’ zijn de afgelopen jaren overal in den lande initiatieven ontstaan om tegenwicht te bieden aan de verregaande verstoeptegelingsdwang die Nederland al vele decennia lang teistert. Sinds vorig jaar is er zelfs een heus Nederlands Kampioenschap Tegelwippen. Deelname staat open voor zowel gemeenten als particulieren. Op de lijst van deelnemende gemeenten ontbreekt de naam van Horst aan de Maas. Zoals alle gemeenten die de Gezondste Regio vormen schitteren door afwezigheid.

Gebeurt er hier dan helemaal niets op tegelwipgebied? Toch wel: vorig jaar organiseerde Groengroep Sevenum een Actie Steenbreek in Sevenum, Evertsoord en Kronenberg. En twee weken geleden begon Wijkplatform Noord-West in samenwerking met Wonen Limburg in Venray een Actie Tegelwippen. Als eerste werd de Bevrijdingsweg onder handen genomen. Hoe toepasselijk. Als aardoppervlak eindelijk bevrijd zijn van die ellendige stoeptegels boven je hoofd.

Op het moment zijn overal in Noord-Limburg nieuwe coalities in de maak. Minst gewild is traditiegetrouw de post Wethouder van Scheefliggende Stoeptegels. Het aanzien van deze wethouder zou in één klap een enorme boost krijgen als aan diens takenpakket voortaan ook het beleidsterrein Te Wippen Stoeptegels zou worden toegevoegd.

Alle stoeptegels de wereld uit, om te beginnen uit de Gezondste Regio. 

(Dit stukje verscheen vandaag in iets andere vorm ook in Via Horst-Venray)

Intermezzo – Horster olifantenpaadje van het jaar

Hoe lang zou het er al zijn? Weken? Maanden? Jaren? Maanden sowieso: voor weken is het al te diep uitgesleten. Bovendien duidt de kromming ter hoogte van de laag overhangende tak erop dat het moet zijn ontstaan in een periode dat er nog bladeren aan de bomen zaten. Toonbeeld van bladerdakongemakontwijkingsgedrag.

Zelf ken ik dit Horster olifantenpaadje, dat de Almeweg en de gloednieuwe Van den Bekeromstraat met elkaar verbindt, pas sinds enkele weken. Vanaf begin oktober tot afgelopen zaterdag waren het laatste stuk van de Schoolstraat en het begin van de Afhangweg vanwege werkzaamheden afgesloten. Dat betekende vrijwel dagelijks een flinke omweg. Het zal een week of vier geleden zijn geweest dat ik tijdens een ongenadig stevige regenbui, komende vanuit het centrum van Horst, van op een afstandje iemand richting Almeweg zag fietsen via een traject dat me tot dan volledig onbekend was. Liep daar langs die voormalige volkstuintjes dan een pad? Een weg? Een pad, zo bleek toen ik de eenzame fietser achterna fietste. Een olifantenpaadje. En wat voor een.

Vanaf de Van den Bekeromstraat is het wat lastig te detecteren en nauwelijks herkenbaar als olifantenpaadje. Vanaf de Almeweg is het andere koek. Zoals het een olifantenpaadje van enige allure betaamt, begint het met een kromming: afsnijden wat af te snijden valt, luidt het adagium van elke ware olifantenpaadjesgebruiker.

Na de kromming vanwege de overhangende tak gaat het tussen bomen (links) en bouwhekken (rechts) wel honderd meter door in rechte lijn richting het centrum van Horst. En dan, net voorbij een berg zand ter rechterzijde, buigt het pad, met aan de horizon de Westsingel, naar rechts af en gaat het op in het pad dat naar enkele voormalige volkstuintjes leidt.

De krommingen, de voor Horster begrippen gigantische lengte, de terreinwinst die ermee te boeken valt, de vanzelfsprekendheid, de functionaliteit: alles klopt aan dit olifantenpaadje. Hoe zonde dat het waarschijnlijk geen lang leven beschoren is. Woningbouw ligt in het verschiet, een toekomst als betegeld pad lijkt het maximaal haalbare. Koesteren nu het nog kan. Horster olifantenpaadje van het jaar.

Top 5 – Jachttips

Jawel hoor, daar is ie weer, de oude bekende die we nooit meer hoopten te ontmoeten: de lockdown. Hoe gaan we die vijf lange, lange weken overleven? Misschien met behulp van de Horst-sweet-Horst top 5 van jachttips ter overleving van de komende vijf weken? Toen Mark Rutte in maart de intelligente lockdown uitriep, publiceerde ik al eens een ‘Top 5 van overlevingstips voor de komende twee maanden’. Dat die een bijzonder heilzame werking heeft gehad, blijkt uit het feit dat u nu dit stukje aan het lezen bent. In de hoop op een identiek effect daarom vandaag de Horst-sweet-Horst top 5 van jachttips ter overleving van de komende vijf weken. Die is zowel geschikt voor waaghalzen als voor angsthazen omdat je de tips zowel in de boze buitenwereld als in je knusse thuispaleisje (met Streetview) kunt najagen. Komen ze:  

5. Ga op graffitijacht! Geef graffiti eindelijk eens de aandacht die ze verdienen. Bewonder hun originaliteit of erger je aan hun banaliteit. Probeer je eens te verplaatsen in de maker en vraag je af welke motieven hij /zij kan hebben voor zijn/haar tekening.

4. Ga op lendendoekenjacht! Overal in het buitengebied tref je ze aan: kruisbeelden. Ze lijken allemaal hetzelfde, ze zijn allemaal verschillend. Zie bijvoorbeeld de weergave van de wonden van Christus. Veel spannender: vergelijkend lendendoekonderzoek, met speciale aandacht voor de lengte van de doek en de plooival.   

3. Ga op industrieterreinenjacht! Je hebt paradepaardjes en verschoppelingen. Industrieterreinen behoren tot de tweede categorie. Wie er niet hoeft te zijn, mijdt ze. Waarom eigenlijk? Bloeien op de mestvaalt niet de mooiste bloemen? Nee? Ga dan op zoek naar koning Eenoog.

2. Ga op garageboxenjacht! Nog zo’n volkomen ten onrechte veronachtzaamd jachtgebied. Duik in de duistere zaakjes die er plaatsvinden. Minder avontuurlijk aangelegd? Sta dan versteld van het ritme van de boxen. Maar sta er ook niet van te kijken als je een dissonant aantreft die de uniformiteit teniet doet. Voor je het weet heb je trouwens ook je hart verpand aan garageboxdeurklinken.

1. Ga op olifantenpaadjesjacht! ‘Blijf zoveel mogelijk thuis’, luidt het adagium. Toch valt er soms niet aan te ontkomen huis en haard te verlaten. De kortste weg van A naar B valt dan te prefereren. Olifantenpaadjes zijn per definitie de kortste weg. Geen olifantenpaadje voorhanden? Creëer het dan zelf!  

(Dit stukje verscheen gisteren in iets andere vorm ook in Via Horst-Venray.)

Top 5 – Rundumhausen-plekjes en-objecten

De Horst-sweet-Horst top 5 van plekjes en objecten in de gemeente Horst aan de Maas die je je hele leven al verdomde graag had willen bekijken en die je desondanks altijd links hebt laten liggen omdat je als puntje bij paaltje kwam toch weer de voorkeur gaf aan die prachtige middeleeuwse Italiaanse kathedraal, dat fantastische tropische zandstrand of die bedwelmende trektocht door de Andes, maar die nu van het ene moment op het andere binnen je bereik zijn komen te liggen vanwege je noodgedwongen verblijf in Rundumhausen en die je daarom een dezer dagen beslist met een bezoek zou moeten vereren:

5. De nep-kasteelruïne tussen Vlasvenstraat en Pastoor Teeuwenstraat in Melderslo. Gebouwd in de jaren dertig van de vorige eeuw maar ogend als de restanten van een imposante middeleeuwse burcht.

Niet van echt te onderscheiden. Als de wiedeweerga afzetten die VR-bril, dit is pas the real thing! Wel graag even die lantaarnpaal en die andere hoogst irritante paal wegdenken.
 
4. Het olifantenpaadje tussen Wittebrugweg en sportpark Ter Horst.

Misschien wel het oudste olifantenpaadje van Horst aan de Maas. En misschien ook wel het meest gebruikte. Willen jullie het alsjeblieft wel goed onderhouden nu het sportpark op slot zit? Neem je verantwoordelijkheid!

3. Het kruisbeeld op de kruising Americaanseweg – Speulhofsbaan in Meterik.

Waar elders op deze aardkloot vind je een gekruisigde Christus met zó’n lange lendendoek? Heeft zelfs meer weg van een driekwartbroek dan van een lendendoek. Nodigt uit tot vergelijkend lendendoekonderzoek onder de kruisbeelden in Horst aan de Maas, waarin behalve voor de lengte van de lendendoek ook plaats zou moeten zijn voor de plooival en de bevestigingswijze van de doek.

2. Het best bewaarde geheim van Horst aan de Maas: het Wiel Houwenplein. Je vindt het op de hoek Torenstraat-Hoofdstraat. Althans: het plein vind je niet (want dat bestaat niet), wel de naamaanduiding. Althans: als je heel goed kijkt.

Aangebracht in de jaren zeventig, vermoed ik. Was er niet iets met een steen? Die door een ruit werd gegooid?

1. De voormalige vuilstortplaats Zuringspeel in America.

De begroeide afvalberg is het hoogste punt van Noord-Limburg en daarmee tegelijkertijd ook zo ongeveer de meest kunstmatige plaats van heel Noord-Limburg.

De op deze plek evenmin van nature aanwezige jeneverbessen doen denken aan cipressen. Zeg je cipressen, dan zeg je Italië. En daarmee is het Italiëgevoel niet ver weg: Il Monte Zuringo: Piccola Italia in America!

(Dit stukje verscheen in een iets andere vorm vandaag ook in Via Horst-Venray – klik hier en ga naar pagina 3)

Actualisatie – Olifantenpaadjes (21)

In deze tijden vol kommer en kwel valt gelukkig ook nog nieuws te melden dat de burger moed geeft. Inderdaad ja, u dacht het al, ik doel op het olifantenpaadje aan het begin van het – ook na zes jaar nog altijd naamloze – steegje tussen Smidseplein en Veemarkt in het centrum van Horst. Na enkele jaren van beknotting gloort er voor dit paadje nu een mooie toekomst, waarin het de ruimte krijgt zich in alle vrijheid te ontwikkelen.

Terug naar het begin. Achter complex De Smidse werden een jaar of zes geleden vijftien parkeerplaatsen aangelegd. Het oog wil ook wat, dus werden ze omgeven door wat schaamgroen. Een idealer voedingsbodem voor een olifantenpaadje is nauwelijks denkbaar. Al na korte tijd was een fraai paadje ontstaan, zoals deze foto uit januari 2012 aantoont:

Vervolgens stokte de ontwikkeling van het paadje. Het bleef voortbestaan, maar het werd helaas niet altijd even goed onderhouden, ondanks vertwijfelde oproepen van Horst-sweet-Horst (klik hier). Toen de netheidspolitie begin 2015 keihard ingreep en ter bescherming van het schaamgroen houten paaltjes plaatste die via een ijzerdraad met elkaar verbonden waren (klik hier), leek dan ook het einde van het olifantenpaadje nakende. Ruim een jaar geleden was dit het trieste beeld:

Ondanks alle tegenwerking wist het olifantenpaadje z’n kop boven water te houden. Weliswaar in de sluimermodus, maar toch. En nu lijkt het tij weer ten goede te keren. De redding komt uit onverwachte hoek: geloof het of niet, de netheidspolitie heeft de belemmerende ijzerdraad en paaltjes weer verwijderd.

Daarmee zijn de voorwaarden geschapen voor een wederopbloei van het paadje. Zaak is natuurlijk wel om de loop er weer in te krijgen. Daarom zou ik willen pleiten voor een tijdelijk parkeerverbod voor het parkeervak dat grenst aan het olifantenpaadje. Opdat het olifantenpaadje de kans krijgt tot volle wasdom te komen. (Dit in het volle besef dat een dergelijke handelwijze strijdig is met het wezen van olifantenpaadjes, maar dit paadje verdient na jaren van tegenslag een steuntje in de rug.)

Ik wil daarom afsluiten met een oproep aan de creatieve geesten onder de Horst-sweet-Horst-lezers: ontwerp een verkeersbord – liefst in de vorm van een pictogram – dat duidelijk maakt dat voor het parkeervak dat grenst aan het olifantenpaadje een parkeerverbod geldt omdat het onderdeel is van een olifantenpaadjesontwikkelingszone. Vol verwachting zie ik uw ontwerp tegemoet (mail het naar horstsweethorst@gmail.com). Ik zal vervolgens mijn uiterste best doen de verantwoordelijken te bewegen tot uitvoering van het ontwerp en plaatsing van het bord.

Actualisatie – Olifantenpaadjes (20)

Een van mijn favoriete Horster olifantenpaadjes van jongere datum bevindt zich aan de Westsingel. Het verbindt de Frans Woltersstraat met de Zwaluwstraatflats. Iets wat een officiële weg met voetgangers- en fietsersoversteekplaats honderd meter verderop in noordelijke richting eveneens doet.

Maar waarom zou je die omweg nemen als je uit de zuidelijke aftakkingen van Pieter Belsstraat en Frans Woltersstraat komt of ernaartoe wilt? Dan zou je toch wel gek zijn als je geen gebruikmaakt van dit olifantenpaadje?

Twee dingen spreken me er vooral in aan. In de eerste plaats het avontuur dat je aangaat als je je bedient van dit paadje. Omdat het deels door een greppel voert (hetgeen op de foto’s helaas niet heel goed is te zien), bergt het de sensatie van de bergbeklimming en -afdaling in zich. Zeker voor ongeoefende fietsers is een waarschuwing daarom zeker op z’n plaats: één onachtzaamheid en je ligt met je snufferd in het greppelgras.

Daar staat tegenover dat degene die de beklimming van de steile greppelwand weet te overleven, wordt beloond met een majestueus uitzicht op de Zwaluwstraatflats.

Maar wat me nog veel meer bevalt aan het paadje is de noeste volharding die er uit spreekt. Ik bedoel: het creëren van een olifantenpaadje zoals dit

is een betrekkelijk koud kunstje. Alle waardering hoor, maar de opofferingen die ervoor zijn getroost staan in geen verhouding tot die aan de Westsingel. Het Westsingelpaadje kan onmogelijk in een vloek en een zucht tot stand zijn gekomen. Terwijl de greppelhelling nu nog slechts een Vaalserbergachtige allure heeft, moet die ooit Mont Ventouxachtige proporties hebben gehad.

De pioniers hebben lijf en leden geriskeerd bij het scheppen van dit olifantenpaadje. Niet alleen dat: hun doorzettingsvermogen heeft ertoe geleid dat dit tot een volwaardig paadje, een pareltje zelfs, is uitgegroeid. Met hun beulswerk hebben zij letterlijk de weg bereid voor de velen die het nu benutten.

Zou het deze profiteurs, navolgers of hoe je ze ook moet noemen, niet sieren als ze de anonieme voortrekkers ter plekke op de een of andere manier eren voor hun baanbrekend werk? Met een gedenkplaatje? Met een verguld olifantje? Met een gedenksteen? 

Top 5 – Met voorrang te verwijderen Horster paaltjes

‘Het Horst aan de Maas van de toekomst streeft naar een effectieve en efficiënte inrichting van de openbare ruimte. In 2013 zijn al ruim 1000 overbodige verkeersborden verwijderd. In onze gemeente staan ook veel overbodige paaltjes. Deze paaltjes zijn in verschillende maten en kleuren dominant aanwezig. Onze buitendienst gaat vanaf deze week van start met het verwijderen van overbodige paaltjes. In eerste instantie worden alleen paaltjes verwijderd binnen de bebouwde kom in Horst. In een later stadium komen de overige kernen binnen onze gemeente aan de beurt.’

Wat goed dat Horst aan de Maas, getuige dit bericht op de gemeentelijke website (klik ook hier), eindelijk paal en perk gaat stellen aan de ongebreidelde wildgroei van paaltjes in de openbare ruimte. Die vele duizenden paaltjes in alle mogelijke variëteiten ontsieren al veel te lang op tal van plekken het straatbeeld in Horst aan de Maas. De te verwachten rigoureuze kaalslag zal het aanzien van deze gemeente naar een veel hoger niveau tillen. Omdat het amoveren van de paaltjes waarschijnlijk enige tijd in beslag zal nemen, wil Horst-sweet-Horst graag pleiten voor een prioritering in het verwijderen van paaltjes. Vandaar de Horst-sweet-Horst top 5 van met voorrang te verwijderen Horster paaltjes. Komt-ie:

5. Paaltjes die voor paal staan omdat ze niet met ijzerdaad met elkaar verbonden zijn terwijl het er alle schijn van heeft dat dat wel de bedoeling is, zoals deze paaltjes aan de Americaanseweg.

4. Paaltjes die al vanaf hun plaatsing de vraag oproepen waarom ze toch in hemelsnaam hun tijd liggen en staan te verdoen, zoals deze paaltjes op het Engelerveld.

3. Paaltjes die bedoeld zijn om vlaggen aan op te hangen die moeten bevorderen dat de lachwekkende naam Kasteelpark Ter Horst ingang vindt, zoals deze paaltjes aan de Venrayseweg.

2. Paaltjes die een voorspoedige ontwikkeling van olifantenpaadjes in de weg staan, zoals deze paaltjes op het Smidseplein.

1. Paaltjes die ooit de ingang van bebouwde kommen stonden te verzieken, na verplaatsing van de bebouwde komgrens zijn blijven staan en daardoor helemaal als kut op dirk slaan, zoals deze paaltjes aan de Pastoor Debijestraat in Hegelsom.

Actualisatie – Olifantenpaadjes (19)

Oude liefde roest niet. Toch is het wel zo netjes oude liefdes ook een beetje te onderhouden. En daarin schiet Horst-sweet-Horst herhaaldelijk tekort. Neem nu olifantenpaadjes. Ik ontdekte ze in 2009 (klik hier) en bericht er sindsdien regelmatig over. Regelmatig en tegelijkertijd veel te weinig. Het afgelopen jaar bijvoorbeeld slechts tweemaal. Wat de indruk zou kunnen wekken dat olifantenpaadjes op hun retour zijn, mijn liefde voor olifantenpaadjes is bekoeld of mijn antenne voor het ontdekken van olifantenpaadjes niet meer functioneert. Geen van drieën is het geval. En toch leggen olifantenpaadjes het vaak af tegen andere vermeldenswaardige zaken. Te vaak en ten onrechte. Ik beloof bij dezen beterschap. Rehabilitatie van het olifantenpaadje!

Eén criterium voor het beoordelen van de kwaliteit van olifantenpaadjes is het aantal overbodige meters dat wordt bespaard door gebruikmaking van het paadje. Deze zogeheten terreinwinstfactor leidde in 2011 al eens tot een Horst-sweet-Horst top 5 (klik hier). Op de eerste plaats eindigde een olifantenpaadje bij perron 1 van station Horst-Sevenum. Terreinwinstfactor (in dat geval ook treinwinstfactor): 188 meter.

Het slechte nieuws is dat dit olifantenpaadje inmiddels ten prooi is gevallen aan de almaar oprukkende verstening. Het goede nieuws is dat Horst aan de Maas een olifantenpaadje rijk blijkt te zijn dat de terreinwinst van 188 meter verre overtreft. Het bevindt zich aan de Stationsstraat in Horst en overbrugt de afstand meter tussen de parkeerplaats van Fitklub en het aanpalende fietspad.

Wie op dit punt voor de voorgeschreven route kiest, dient 643 meter af te leggen. Via het olifantenpaadje bedraagt de afstand 4,5 meter. Terreinwinstfactor: 638,5 meter.

Nu zou je kunnen denken dat juist fitnessers hun hand niet omdraaien voor 638,5 extra meters, maar de praktijk wijst anders uit, zo bewijst de mate van uitgesletenheid van het paadje. Daarnaast maakt het feit dat de vertakkingen van het paadje allebei even diep zijn uitgesleten duidelijk dat er geen verschil in gebruiksfrequentie is tussen komende en gaande fitnessers. Enigszins tot mijn verbazing, moet ik bekennen: je zou verwachten dat het paadje voor gaande – en dus vermoeide – fitnessers dieper is uitgesleten dan dat voor komende. Overigens zou nader onderzoek moeten uitwijzen in hoeverre de aftakking voor komende fitnessers ook wordt gebruikt door gaande fitnessers (en andersom).

Maar wat een plaatje van een paadje!