Intermezzo - Carnavalsetalage

Een kleine vier weken voor het begin van De Drie Dolle Dagen heeft de vakjury weer de winnaar bepaald van de jaarlijkse Horst-sweet-Horst-prijs voor de fraaist gedecoreerde carnavalsetalage van de gemeente. Winnaar is opnieuw De Greef Stoffen.

De voor de zoveelste keer uit de faillissementsas herrezen winkel aan de Meterikseweg in Horst heeft de felbegeerde prijs al sinds 1111 stevig in handen. De vakjury waarschuwt de winnaar wel voor zelfgenoegzaamheid. Uit het juryrapport: ‘De verwachtingen van de jury ten aanzien van De Greef Stoffen waren ditmaal nog hoger gespannen dan anders. Dit omdat de Horster prins van 2025 honderd meter verderop aan de Meterikseweg zijn domicilie heeft. In onze verwachting dat dit voor De Greef Stoffen aanleiding zou zijn om dit jaar extra uit te pakken, zijn we helaas bedrogen uitgekomen. Dit neemt niet weg dat De Greef Stoffen opnieuw ver boven de concurrentie uitstak, maar een aansporing om scherp te blijven lijkt ons wel op zijn plaats.’

De welgemeende felicitaties van de voltallige Horst-sweet-Horst-redactie gaan uit naar directie en personeel van de textielwinkel aan de Meterikseweg in Horst.

Intermezzo – Carnavalsetalage

Drie weken voor het begin van De Drie Dolle dagen heeft de Horst-sweet-Horst vakjury weer zijn jaarlijkse rondje door Horst aan de Maas gemaakt om de winnaar te bepalen van de Horst-sweet-Horst-prijs voor de fraaist gedecoreerde carnavalsetalage van de gemeente. Na rijp beraad heeft de jury unaniem besloten de prijs voor het 333e achtereenvolgende jaar toe te kennen aan De Greef Stoffen. De welgemeende felicitaties van de voltallige Horst-sweet-Horst-redactie gaan uit naar directie en personeel van de textielwinkel aan de Meterikseweg in Horst.

Klein mysterie 793 – Carnaval

De voorpret begint steevast op de elfde van de elfde. Niet dat die dan al heel erg prominent aanwezig is, nee, eerder ergens in je achterhoofd. Een veilige wetenschap, een van die weinige echte zekerheden in een mensenleven. Die je helpt de donkere dagen voor kerst door te komen, de naargeestige periode tussen kerst en nieuwjaar, de troosteloze leegte van de eerste januariweken. En dan, heel geleidelijk maar onontkoombaar, dringt de voorpret zich naar het oppervlak. Het begint te kriebelen. Je verkneukelt je in het prettige besef dat het jaarlijkse hoogtepunt aanstaande is. Als in een roes vliegen de dagen ineens voorbij. Je hebt weer iets om naar uit te kijken. Het wachten schroeft je verwachtingen alleen maar hoger op. En dan knaagt er plots iets. Geduld is een schone zaak, maar toch een begin van twijfel. Het zal toch niet? Het geknaag wordt steeds luider, de twijfel wijkt niet meer, je ligt ’s nachts te woelen in je bed. Het zal toch niet dat ons ook dit nog wordt afgepakt? Het zal godverdegodver toch niet waar zijn dat er dit jaar geen carnavalsetalage van De Greef Stoffen komt? Meneer, mevrouw De Greef, beseft u wel wat u ons aandoet? Nog slechts drie weken te gaan tot het feest der feesten en dit is de aanblik van uw etalage aan de Meterikseweg:

Meneer, mevrouw De Greef, heus, met deze etalage is echt helemaal niets mis. Alleen: op dit moment, in deze tijd van het jaar, verwachten we hier iets anders. Zeker nu, dit jaar, in deze kommervolle tijden. Als iets onze zorgen kan verlichten, ons hoogstnoodzakelijke troost kan bieden, dan is het wel uw carnavalsetalage. Wat hebt u ons in de loop der jaren al niet aan moois voorgeschoteld?

En dan zou u nu, uitgerekend nu, nu de nood het allerhoogst is, verstek laten gaan?

Meneer, mevrouw De Greef, in godsnaam, doe ons dit niet aan! Een jaar zonder carnavalsetalage van De Greef Stoffen kunnen we er onmogelijk óók nog bij hebben.

Meneer, mevrouw De Greef, wij rekenen op u!

Top 5 – De Greef-etalages

Het zat er al een tijdje aan te komen, maar nu schijnt het dan toch definitief te zijn: De Greef Textiel BV, met een filiaal aan de Meterikseweg in Horst, is failliet. Ik denk niet dat ik overdrijf als ik zeg dat dit een groot verlies is voor Horst aan de Maas en verre omstreken. Ook zelf ervaar ik dit nieuws als een knalharde klap in mijn gezicht. En dat terwijl ik de winkel in al die jaren hoogstens twee keer heb betreden en er zelfs nooit iets heb gekocht. Waarom ik De Greef dan toch enorm zal gaan missen? Vanwege de etalages.

Onthulling: ik ben geen geoefend etalagekijker. Etalages hebben me nooit bijzonder kunnen boeien en als er vijf etalages op mijn netvlies gebrand staan is het veel. Wat nu precies mijn voorliefde voor de De Greef-etalages verklaart, weet ik niet. Zoals altijd zal het wel weer een combinatie van factoren zijn. Wat zeker een rol speelt is dat De Greef in een verder etalageloze omgeving ligt. Daardoor alleen al sprongen de etalages er altijd uit. Niet te onderschatten is verder het feit dat ik de De Greef-etalage vaak enkele keren per dag passeer, waardoor ik er een band mee heb kunnen ontwikkelen (geen zorgen: ik word ervoor behandeld). Toch lijkt de vormgeving van de etalages me de doorslaggevende factor. Aan die vormgeving waren alle modegrillen voorbijgegaan. ‘Trendy’ is een woord dat niet in het woordenboek van de etaleur(s) van De Greef voorkwam. Daardoor zou je de vormgeving van de De Greef-etalages kunnen afdoen als gedateerd, ouderwets of kneuterig – ik vond juist dat bewandelen van die eigenwijze, tegendraadse weg altijd wel stoer.

Wat ik me afvraag: is het niet mogelijk de etalage van De Greef in stand te houden zolang het pand geen nieuwe functie heeft? Waarbij de etalage laten we zeggen eenmaal per maand van aanzien verandert? Zou voor mij de pijn van het gemis van De Greef aanzienlijk verzachten. 

Voor nu lijkt een Horst-sweet-Horst top 5 van De Greef-etalages me wel een passend eerbetoon. Komt ie: 

5.

De huidige etalage. In de matte kleuren schemert al iets van het trieste lot van De Greef door. Of is dat achterafinterpretatie? 

4.

Carnavalsetalage uit 2016. Bij alle lof ook een enkel kritisch woord: soms was het door de vele posters nog maar moeilijk te zien waar het eigenlijk om ging. Horst-sweet-Horst, 31 januari 2016 (klik hier): ‘Na ampel beraad heeft de vakjury van de jaarlijkse Horst-sweet-Horst-wedstrijd “Hoe verneuk ik mijn in wezen prachtige carnavalsetalage door haar vol te hangen met reclame?” besloten dat de eerste prijs dit jaar gaat naar De Greef.’

3.

De Greef durfde ook z’n nek uit te steken in de Zwarte Pietdiscussie, getuige deze Sinterklaasetalage uit 2016. 

2.

Troonswisselingsetalage uit 2013. 

Ik betitelde het destijds (klik hier) als een süβ tafereeltje en daar sta ik ook vier jaar later nog steeds helemaal achter.

1.

Carnavalsetalage uit 2015. Uitzinnig! Horst-sweet-Horst, 9 januari 2015 (klik hier): ‘Tot troost en bemoediging hebben we gelukkig altijd nog die fantastisch ingerichte etalages van De Greef Textiel aan de Meterikseweg in Horst.’

Intermezzo – Carnavalsetalages

Ja, leef Dreumels en Dreumelinnekes en ander vasteloavesgeboefte, ook Horst-sweet-Horst kan er niet omheen: het carnavalsgeweld is weer in alle hevigheid losgebarsten. Voetjes van de vloer, handjes de lucht in – en dat drie dolle dagen lang. Allemaal leuk en aardig, zo lang Horst-sweet-Horst er maar van verschoond blijft. Dat wil zeggen: als tegemoetkoming aan alle carnavalisten en carnavalistinnekes had Horst-sweet-Horst vorige week een top 5 van Horster carnavalsetalages in de planning staan. Het overlijden van beeldend kunstenaar Piet Killaars (klik hier) gooide evenwel roet in het eten. In tegenstelling tot een stukje over Killaars kon die top 5 van carnavalsetalages wel een weekje uitstel velen, zo was de gedachte.

Maar, waarde feestvierders, zoals zo vaak: van uitstel komt afstel. Na uitputtend veldonderzoek kwam Horst-sweet-Horst namelijk tot de trieste conclusie dat die Horster carnavalsetalages helemaal geen top 5 verdienen. Nader onderzoek zou moeten uitwijzen of het fenomeen carnavalsetalage hier ter plaatse nog in zijn kinderschoenen staat dan wel dat het op sterven na dood is. Maar hoe dan ook: plichtmatigheid alom, een stuitend gebrek aan creativiteit, armoe troef, dát was het treurigstemmende beeld.

Is er dan geen witte raaf, geen uitzondering die de regel bevestigt? Toch wel! En voorwaar geen gevalletje ‘in het land der blinden is eenoog koning’. Nee, de carnavalsetalage van De Greef aan de Meterikseweg – want daarover hebben we het uiteraard – kan zich meten met de besten in haar soort: fraaie compositie, kekke uitdossing, afgewogen kleurstellingen, uitgekiende belichting.

Zo was althans het beeld begin januari. Daarna vond iemand het binnen het De Greef-concern blijkbaar noodzakelijk de (licht gewijzigde) etalage haar magie te ontnemen. En wel door haar aan de bovenkant te voorzien van een wanstaltig doek met daarop de aankondiging van een koopavond. Driewerf schande!

Gelukkig kon ik dit weekend constateren dat deze blunder weer is rechtgezet. Sterker, door de nieuwe, exotische uitdossing van het vrouwelijke hoofdpersonage heeft het tafereeltje nog een extra dimensie gekregen.

Gaat dat zien, gaat dat zien, nu het nog kan. Na morgen kon het immers wel eens heel snel gedaan zijn met de pret.

Zo, hoogste tijd dat u zich na deze ontboezemingen weer onderdompelt in het feestgedruis, dunkt me. En nog enne schonne vasteloavend, wàh, leef Dreumels en Dreumelinnekes en ánder vasteloavesgeboefte! Alaaf!