Top 5 – Konijnenmuziek

Geweldig bos, dat Kasteelpark Ter Horst. Alleen zo jammer dat er allerlei dieren huizen. Die ons de pis lauw komen maken. Maar daar zijn wij niet van gediend! Wie denken die beesten eigenlijk wel dat ze zijn? Aalscholvers die illegaal komen vissen, waar zijn ze in godsnaam mee bezig? Konijnen die zich tegen de klippen van de hel op vermenigvuldigen, menen die onverlaten nu werkelijk dat ze zich alles kunnen permitteren? Helpen met hun duizenden de toch al zo tere voetbalvelden van Wittenhorst helemaal naar de mallemoer.

Wat is het dan toch goed dat er jagers zijn. Zien onmiddellijk de ernst van het probleem onder ogen en zijn terstond bereid hun geweren ter hand te nemen om die vermaledijde konijnen naar een andere wereld te helpen.

En wat is het dan toch ongelooflijk zeurpieterig dat er meteen weer mensen zijn die op hun achterste benen staan over dat schieten en naar politie en pers (Hallo Horst aan de Maas) stappen. Om zich te beklagen over het feit dat de jagers op konijnen schieten op momenten dat er ook wandelaars in het bos, sorry, park zijn. Tja, nou vraag ik je, wil je verlost worden van de plaag van die ‘graafgrage langoren’ (© Hallo Horst aan de Maas) of niet? Maar wat is het dan toch weer goed dat de politie meteen een diepgravende analyse van het probleem maakt. ‘Dat het schieten op konijnen met een luide knal gepaard gaat, brengt bij veel wandelaars of joggers een schrikreactie teweeg’, liet een attente politiewoordvoerder het wakkere weekblad weten.En wat is het dan toch goed dat we een pragmatische gemeente hebben die de jagers verzoekt zo vroeg mogelijk in de ochtend op pad te gaan. ‘Dan is de kans dat zich wandelaars in het bewuste gebied bevinden relatief klein’, aldus een gemeentelijke woordvoerder in Hallo. En wat is het dan toch goed dat de introductie van die animal cops zo traag verloopt. Want anders zou er van dat schieten natuurlijk helemaal niets meer terecht komen. Dan zou ongetwijfeld ook hier voor de halfzachte Drontense variant worden gekozen. Wat die inhoudt? ’s Nachts harde muziek door de speakers van de geluidsinstallatie laten schallen om de beestjes van de voetbalvelden te verjagen. Zoetsappiger kan niet. Maar mocht het onverhoopt toch ooit zover komen, dan hierbij mijn top 5 van konijnenmuziek:

5. Schnuffel – Ich hab’dich lieb

4. Mijn konijn en ik door Het Feestteam

3. Flappie door Youp van ’t Hek

2. Lief klein konijntje door Henkie

1. Bright Eyes door Art Garfunkel

Actualisatie – Applaus

Als zwarte heeft hij het hier maar moeilijk. ‘Ga toch terug naar je eigen land.’ Hoe vaak krijgt hij het niet naar z’n hoofd geslingerd? Dagelijks wordt hij beschimpt, bespot en vernederd. Al z’n goedbedoelde integratiepogingen ten spijt, voelt hij zich almaar meer buitengesloten. Behandeld als een paria. Steeds vaker en op steeds brutere wijze wordt hij gedwarsboomd in het bijeenscharrelen van z’n dagelijkse kostje. Gezinshereniging zal er wel nooit meer van komen. Uitzichtloos, anders kun je z’n situatie niet noemen. Althans, tot voor kort. Want plotseling gloort er hoop aan de einder. Zit er misschien wel een generaal pardon aan te komen. Maakt verguizing plaats voor bewieroking. Wordt hij niet meer met de nek aangekeken maar op handen gedragen. En dat allemaal dankzij Ronnie Veldkamp. Ronnie wie? Ronnie Veldkamp. Bioloog uit Steenwijk. Eigenaar van Bureau Veldkamp, bureau voor ecologisch onderzoek en advies. Promovendus aan de Rijksuniversiteit Groningen. Dankzij deze Ronnie ziet de toekomst voor de aalscholver – want over hem hebben we het hier – er in één klap een stuk zonniger uit. Wat ontdekte Ronnie namelijk na twintig jaar onderzoek? Dat de aalscholver de visstand in z’n eigen voordeel manipuleert. Simpeler gezegd: de aalscholver is geen visrover, maar juist een viskweker. Ronnie in NRC Handelsblad van 2 oktober: ‘In wateren die door aalscholvers worden bevist, groeit de visstand sneller aan dan in wateren zonder aalscholvers.’Rehabilitatie voor de aalscholver, dat is nog eens wat je noemt opzienbarend nieuws. Bij dezen zou ik dan ook Hengelsportvereniging ’t Bliekske op willen roepen de vorig jaar in de visvijver van de Kasteelse Bossen geplaatste visbeschermingskooien weer als de wiedeweerga te (laten) verwijderen. Andere aalscholverbestrijdingsmiddelen als kruiskroeskarpers en de zogenaamde Cormoshop met onderwatergeluiden kunnen eveneens de mestvaalt op. Vanaf nu moet het motto zijn: ruim baan voor de aalscholver. Na al die jaren van vernedering heeft hij er recht op dat we hem voortaan met alle egards behandelen, hem in de watten leggen, hem vertroetelen. Ik stel wel voor dat we dat klappen er gewoon in houden. Dat wil zeggen: geen agressief geklap meer om het dier te verjagen, maar een beschaafd, warm applausje om hem welkom te heten en hem te danken voor z’n goede daden. Moraal van het verhaal: altijd hoop blijven houden, hope dies last.

Klein mysterie 117 – Applaus

Als u een regelmatig bezoeker bent van wat we voor het gemak maar even de Kasteelse Bossen zullen noemen, is het u ongetwijfeld ook opgevallen: het applaus dat daar de laatste weken met enige regelmaat weerklinkt. Dat het niet is gericht tot de spelers van het standaardteam van Wittenhorst leek me duidelijk, of het zou cynisch bedoeld moeten zijn. Evenmin is het waarschijnlijk dat het ploegje plichtsgetrouwe metselaars aan wat ooit een kasteelruïne was, om de paar minuten spontaan wordt toegeklapt. Maar voor wie is dat applaus dan in godsnaam wel bestemd? Zoals zo vaak biedt die goeie ouwe Echo van Horst weer eens uitkomst. Het weekblad berichtte twee weken geleden over de slachting die aalscholvers onder vissen aanrichten: ‘Deze vogel kan op één dag gemakkelijk 3 kilo vis opeten (…), alleen de grote vis kan overleven, vis onder de 30 cm. is een geliefde prooi.’ Om de visstand in de visvijver van de Kasteelse Bossen toch op peil te houden, zo gaat De Echo verder, heeft Hengelsportvereniging ’t Bliekske op 24 oktober in samenwerking met onderwatersportvereniging Quintus acht grote visbeschermingskooien in de vijver geplaatst. Graag zou ik alles willen weten over werking, effectiviteit et cetera van die enkele duizenden euro’s kostende kooien die de zwarte moordenaar het leven zuur moeten maken. Gelukkig is er van het project ‘een mooie film’ gemaakt, lees ik op de website van HSV ’t Bliekske. Misschien moet ik die maar eens op m’n verlanglijstje voor Sinterklaas zetten, want ongetwijfeld geeft de film antwoord op tal van mijn vragen.Maar ik moet terug naar dat applaus, daar draait dit stukje tenslotte om. Welnu, het bericht in De Echo sluit af met een oproep van het bestuur van de hengelsportclub: ‘Wandelaars in de bossen om de vijvers zouden ook hun steentje kunnen bijdragen. Als je ze ziet met hun lange zwarte nek in het water, probeer ze dan te verjagen door in je handen te klappen, de sportvisser zal er jullie dankbaar voor zijn.’ Kijk, zonder dat u er iets voor heeft hoeven doen, heb ik zomaar een wonderlijk mysterie voor u opgelost. Soms heb ik het idee dat ik te goed ben voor deze wereld.