Intermezzo - Acrobaat

Steegje tussen Loevestraat en Action in Horst. Sportief ogende zeventiger in korte broek op de fiets kan de herfsthaan in zichzelf niet bedwingen, weigert af te stappen en probeert de barrière al slalomfietsend te overmeesteren. Tussen de twee hekken gaat zijn parmantig zwieren over in wankelen. Wankelen gaat over in beginnend vallen, terwijl de muur rechts steeds dichterbij komt. Beginnend vallen en naderende muur dwingen tot actie. Met zijn rechterhand zet hij zich ferm af tegen de muur. Beginnend vallen gaat over in wankelen. Wankelen gaat over in parmantig zwieren. Minzaam glimlachend laat hij de twee vrouwen die het tafereeltje hebben gadegeslagen in verbijstering achter.
‘Dát ging evvel ma net good.’
‘Liekt wal en circus!’
‘Circus Renz.’
‘Zeg dát wal.’
‘Vur utzelfde gaeld wao ie dór die roet hingegao.’

Top 5 – Horster boodschapervaringen

Boodschappen doen blijft een van de hoogtepunten uit het menselijk bestaan. De Horst-sweet-Horst top 5 van Horster boodschapervaringen van het afgelopen jaar (die Facebooklezers mogelijk soms bekend zal voorkomen):

5. 27 november 2014

Zolang Lidl zijn beloftes niet nakomt (‘Drie in de rij – kassa erbij’), crosst Horst-sweet-Horst bij bezoekjes aan het plaatselijke filiaal voor straf met een Plus-winkelkarretje door de winkel. #volkomennuttelozedaadvanverzetmaarjemoettochwat

4. 14 december 2013

Bij de HEMA. Eén lange rij voor twee geopende kassa’s. Mooi systeem: iedereen op z’n beurt, in de verkeerde rij staan is er hier niet bij. Toch is er altijd wel een 60+-vrouw die de zaak verziekt. Meestal wordt onwetendheid geacteerd (‘Oh, gaat dat hier zo?’). De 60+-vrouw van vanmorgen deed het anders. Aangesproken op haar voorkruipgedrag – niet door mij, daarvoor ontbeer ik de benodigde assertiviteit – koos ze frontaal de aanval: ‘Waarom achter in de rij aansluiten als hiervoor ook plaats is?’

3. 28 november 2013

‘Ik zie ál blie daat ik af en toe nao dörrep kán schoddere’, zei de ene bejaarde vrouw tegen de andere in de rij wachtenden voor de kassa van de plaatselijke HEMA. Mijn dag kon niet meer stuk. Schoddere. Ik geloof niet dat ik het woord ooit eerder had gehoord, maar uit de context viel onmiddellijk op te maken wat het betekent. Het kan bijna niet anders of er bestaat ook een zelfstandig naamwoord dat ervan is afgeleid. ‘Kiek, doa lüept daat vrommes wer. Daat is meej toch en schodder.’ Machtig.

2. 17 juli 2014

‘Twee kilo graag.’

‘Hebt u geen bakjes bij u?’
‘Bakjes? Nee.’
‘Nou, nou.’
‘Mevrouw, ik héb helemaal geen bakjes.’
‘Ja, ja …’
‘…’

(Waarom bedenk ik, sukkel, me dan altijd pas tien minuten later dat ik na dat ‘Ja, ja …’ had moeten zeggen: ‘Weet u wat u doet, mevrouw? Stop die bessen maar lekker in uw reet. En duw die bakjes d’r maar achteraan. En dit is na al die jaren en na al die honderden kilo’s de laatste keer dat u me hier hebt gezien.’)

1. 4 december 2014

Vaker dan strikt gezien noodzakelijk verkeert Horst-sweet-Horst dezer dagen bij het plaatselijke filiaal van Action. Dat wordt momenteel namelijk vooral bevolkt door bloeddorstigen van het type ‘mocht er godbetert een ellendeling in deze winkel rondlopen die het gore lef heeft voor te kruipen dan verslind ik ’m. Met huid en haar. Nu. Hier.’ Gelukkig is er altijd wel een dombo die de dreigende sfeer niet aanvoelt en het erop waagt. Waarop de roedel hyena’s zijn weerloze prooi bespringt en zijn bloederige werk doet. Ramptoeristisch gezien bevredigd maar desondanks een tikkeltje beschaamd gaat Horst-sweet-Horst vervolgens zijns weegs.

Top 5 – Nieuwe gedaanten van Ger Driessen

Zo ben je weg vom Fenster en zo sta je weer in het middelpunt van de belangstelling. Ik heb het natuurlijk over Ger Driessen. Hoewel ‘natuurlijk’: ik kan me ook voorstellen dat u in alle hectiek is ontgaan dat onze voormalige gedeputeerde weer prominent aanwezig is. Het leek me daarom goed dat ik u even bijpraat. En hoe zou ik dat beter kunnen doen dan aan de hand van een top 5 van nieuwe gedaanten van ons comeback kid? Hier komt ie:

5. Ger de Ex-gedeputeerde: al zou ie het willen, die twaalf jaar als gedeputeerde vallen niet meer weg te poetsen. Dus klopte VPRO’s De Slag om Nederland bij Ger aan toen het vorige week ging over de Buitenring in Parkstad Limburg. Quasiwetenschappers, milieufreaks, gefrustreerde buurtbewoners en bevooroordeelde journalisten probeerden hem allemaal bestuurlijke tunnelvisie aan te praten, maar Ger weerde zich kranig: ‘De kunst is om problemen niet vooruit te schuiven, maar de zaken in een onomkeerbare positie te zetten.’ En wie verstaat die kunst? Juist.

4. Ger de Adviseur: brood op de plank is ook wel handig. Rooshorst heet z’n BV, waarvan Ger Driessen Advies en OverheidinNederland.nl onderdelen zijn. OverheidinNederland.nl lijkt eerder een kindje van z’n compagnon Martijn Hulsen, al is de hand van Ger zichtbaar in tweets als ‘Nederland kent de G4 en de G32. Wanneer volgt de G16.738.289?’ en ‘Nu de Kater weg is uit het Catshuis, dansen de muizen, vooral links, op tafel’. Blijkens NRC Handelsblad van 22 februari is Ger onder het motto ‘Kan niet kennen we niet’ in te huren als ‘adviseur voor kwesties op het snijvlak van publiek en privaat’.

3. Ger de Macher: het Venrayse filiaal van Action wil vanuit het centrum verhuizen naar bedrijventerrein De Brier. Dit is tegen het zere been van ondernemersvereniging Venray Centraal, zo meldde donderdag het Venrayse weekblad Peel en Maas. Voorzitter Toon Kateman van Venray Centraal vermoedt handjeklap tussen CDA-wethouder Jan Loonen en Ger Driessen in diens rol als adviseur van Van Og Beheer, de eigenaar van het beoogde nieuwe pand van Action.

2. Ger de Zichzelfwegcijferaar: op z’n danig uitgeklede weblog prees Ger onlangs het Limburgse CDA-PVV-VVD-college van Gedeputeerde Staten om z’n puike prestaties: ‘De start van het bidbook van Maastricht Culturele Hoofdstad, de ontwikkeling van de campus bij Chemelot en de UM, de herstart van de buitenring Parkstad, de sportzone Sittard, de ontwikkeling van de Maasplassen rond Roermond, de start van de N280 Roermond-Weert, maar ook de ontwikkelingen rondom de N271 Bergen-Gennep-Mook, de oude Maasarm Ooijen-Wanssum en last but not least de ontwikkeling van Klavertje Vier bij Venlo met de Greenportlane en de Floriade 2012. Allemaal ontwikkelingen waar dit college trots op mag zijn.’ En raad eens wie bijna al deze ontwikkelingen in gang zette?

1. Ger de Gold Digger: op hetzelfde weblog betoogde Ger onlangs: ‘Een miljard ligt er in Limburg zo voor het grijpen’. En raad eens wie dat miljard opgroef zodat het voor het grijpen ligt?

Zo ziet u dat Ger warempel wel meer in z’n mars heeft dan alleen acteren en regisseren. En mocht het in de play-offs uitdraaien op Eindhoven-VVV dan hoop ik, mocht de nood aan de man komen, Ger evenals op 22 augustus 2008 weer aan te treffen in z’n gedaante als kaartjesversierder.

Klein mysterie 301 – Hond in de goot

Helaas geen reactie ontvangen van mevrouw Postma van de klantenservice van Action op mijn (nieuwe) vragen over de weigering van de winkelketen om munten van één en twee cent te accepteren. Jammer, zo blijft het gissen naar de antwoorden. Ik neem het mevrouw Postma overigens niet kwalijk, vermoedelijk is de eindejaarsdrukte debet aan het uitblijven van een reactie en word ik na Nieuwjaar op mijn wenken bediend. Of zou mevrouw Postma druk doende zijn met het bedenken van nieuwe tegeltjeswijsheden? Want daar kunnen ze wat van, bij Action (en dat voor maar 69 cent). Deze wil ik u beslist niet onthouden:

En deze mag er trouwens ook zijn:

À propos tegeltjeswijsheden: ook in Sevenum laten ze zich wat dat betreft niet onbetuigd. Zaterdag stuitte ik aan de Pastoor / Past. / Past Vullinghsstraat

op dit juweeltje:

Hoe spitsvondig en grappig de wijsheden van Action ook zijn, mijn voorkeur gaat toch uit naar de Sevenumse variant. Die dwingt je namelijk tot nadenken. De Sevenumse tegeltjeswijsheid bevat duidelijk een diepere wijsheid, een tweede laag. Welke? Tja … als ik eerlijk moet zijn is dat ook voor mij nog een raadsel. Vast staat in elk geval dat we de tekst niet letterlijk moeten nemen: ik heb alle goten in de nabije omgeving afgespeurd, zonder ergens een hond aan te treffen.

Een metafoor dan? Een versleuteld bericht? Een opdracht voor een Messias? Wat mij betreft valt niets uit te sluiten. Juist dat nu maakt dat die Sevenumse tegeltjeswijsheid de eendimensionale Actionistische wijsheden naar de kroon steekt. Smaakt duidelijk naar meer.

Actualisatie – Action

Ik had beloofd dat ik de klantenservice van Action zou mailen over de geweigerde acceptatie van één munt van een cent op vrijdag 2 december in het Horster filiaal.

Lang niet al mijn beloftes kom ik na – deze wel. Dinsdag ontving ik de volgende reactie van mevrouw Pronk van de afdeling klantenservice van Action:

‘In reactie op uw email kunnen wij u het volgende mededelen. Action neemt sinds augustus 2009 geen 1 + 2 centen meer aan in de Nederlandse filialen. Dit is wettelijk toegestaan en staat aangegeven bij de ingang van de winkels en bij de kassa’s. Het afvoeren van deze centen brengt veel kosten met zich mee. Deze kostenbesparing stelt Action in staat om de artikelen laag geprijsd te houden.’

Het is dus nog erger dan ik dacht: Action neemt ook munten van twee cent niet aan. Maar zoals mevrouw Pronk zegt hangt bij de ingang van de winkel inderdaad een pictogram dat duidelijk maakt dat munten van één en twee cent niet welkom zijn:

Ik had het dus kunnen weten, het is volgens mevrouw Postma wettelijk toegestaan en volgens Germa zijn er talloze andere winkels die munten van één cent niet accepteren (ik beleefde bij Action mijn première). Mag ik het desondanks vreemd blijven vinden? Je hebt munten van één en twee cent, winkeliers stellen welbewust prijzen vast die je alleen met munten van één en twee cent kunt betalen maar kom je aan de kassa dan ben je verplicht die munten van één en twee cent in je portemonnee te laten zitten.

Mevrouw Postma zegt: ‘Het afvoeren van deze centen brengt veel kosten met zich mee.’ Maar wat is veel? Een tiende cent per munt? Een halve cent? Een cent? Een stuiver? Een dubbeltje? Hoeveel munten van een cent ontving Action vóór augustus 2009? Hoeveel duurder zouden de producten van Action gemiddeld worden als munten van één en twee cent wel welkom waren? Hoe zit het eigenlijk met de kosten van het afvoeren van andere munten? Is het afvoeren van munten van vijf cent goedkoper dan dat van munten van één en twee cent? Nee? Waarom accepteert Action munten van vijf cent dan wel?

Er zijn ergere misstanden op deze wereld (vraag me nu even niet welke), je ertegen verzetten is vechten tegen de bierkaai en er zijn duizend en een dingen die het meer waard zijn om bestreden te worden. Toch blijft het knagen. Mevrouw Postma nog maar eens een e-mail sturen. Hopelijk is ze andermaal genegen tot een antwoord. Misschien helpt het als ik nog wat reclame voor haar werkgever maak:

Klein mysterie 297 – Sinterklaas

Graag is Horst-sweet-Horst bereid te fungeren als doorgeefluik voor de Goedheiligman. Ik ontving vanochtend de volgende brief van hem:

Geachte heer,

U bent toch die meneer van dat weblog over Horst aan de Maas? Telkens als ik het lees, vraag ik me af of ik u eigenlijk niet als Zeurpiet in dienst zou moeten nemen. U kunt er wat van, zeg, queruleren schijnt u niet te deren!
Maar zur Sache, ik heb warempel nog meer te doen vandaag. Juist omdat klagen uw tweede natuur lijkt, wend ik me in dit geval tot u. Ik wil namelijk m’n beklag doen. En wel over de wijze waarop de Horster middenstanders mij menen te moeten vereeuwigen. Daar heb ik slechts één woord voor: schande! Een enkele positieve uitzondering niet te na gesproken, is het gewoonweg ten hemelschreiend hoe ik in deze gemeente wordt weggezet als seniele oude man, haveloze zwerver en drinkebroer. Terwijl ik nota bene grootafnemer ben.
U wilt voorbeelden? Die geef ik u met alle plezier. Laat ik beginnen met Intertoys. Ik ben verdorie de kurk die die winkel drijvende houdt. Maar moet u me daar nou zien hangen:

Een vogelverschrikker is er niets bij: bolle neus, onverzorgde, afgezakte baard, ingevallen wangen, geen voeten, geen staf, een hoofd dat qua omvang in geen enkele verhouding staat tot de rest van m’n lijf en ga zo nog maar even door. Wat een aanfluiting!

Dan naar de buurman van Intertoys, Sproetje Kindermode:

Dat lijkt er wat meer op. Alleen die ogen, tsja, ik weet niet, ik zie er iets vreemds aan.

Bij Trostomaatje is het weer m’n neus, het lijkt wel alsof ik zo uit de kroeg kom gerold:

En jovialiteit is goed, maar je kunt het ook overdrijven. M’n waardigheid wil ik toch wel graag behouden.

Hier, bij Albert Heijn ook weer die neus:

Ik lust op z’n tijd best een neutje, maar zo krijgen mensen nog de indruk dat ik een zuipschuit eerste klas ben.

En bij Action laten ze dan weer m’n tong uit de mond hangen:

Ach, weet u, tot op zekere hoogte kan ik daar allemaal nog wel mee leven, ik ga altijd uit van het goede in de mens. Maar er zijn grenzen, ze moeten me niet op m’n ziel trappen. ‘Dat doen we in Horst ook niet’, zult u zeggen. Dan vergist u zich edoch schromelijk. Moet u eens zien hoe ik bij Meulendijks Sport te kijk sta:

In een Barcelonashirt! Ik! Als beschermheer van Real Madrid, mijn geliefde, mijn goddelijke, mijn Koninklijke! Heiligschennis van de bovenste plank! De socios fluiten me zaterdag tijdens El Clásico Bernabeu uit als ze hier weet van krijgen! Bart, je wordt bedankt!

Zo, dat moest ik even kwijt. Mag ik er op vertrouwen dat u dit epistel via Horst-sweet-Horst wereldkundig maakt? Hopelijk leidt het tot verbetering, anders zie ik me wellicht genoodzaakt Horst volgend jaar maar eens een keer over te slaan en dat lijkt me wel het laatste wat die brave borsten daar zouden willen.

Met welgemeende groet,

Sinterklaas

P.S. Wilt u de heer Van Lin mijn complimenten overbrengen? Die man mag er van u dan wel regelmatig van langs krijgen, hij zet me tenminste niet neer als een lulletje rozenwater:

Klein mysterie 296 – Action

Vrijdagmiddag. Sinterklaasaankoopje bij de Action.

2,89 euro. Wat in de Nederlandse logica 2,90 euro betekent. Ik haal m’n van het kleingeld uitpuilende portemonnee tevoorschijn. Diep een twee euromunt op. Een munt van vijftig cent. Een munt van twintig cent. Een munt van tien cent. Een munt van vijf cent. Twee munten van twee cent. En warempel heb ik ook nog een munt van een cent. 2,90 euro! Voldoening maakt zich van me meester: m’n portemonnee is een tikkeltje lichter en op de koop toe kan ik de caissière van wat kleingeld voorzien. Want als je caissières ergens een plezier mee kunt doen, zo heb ik altijd geleerd, is het wel met kleingeld. In de overtuiging een goede daad te verrichten overhandig ik de caissière de acht munten. ‘Alstublieft.’
‘Wacht, wacht, daar kan ik niets mee.’
‘Wablief?’
‘Die munt van één cent.’
‘Ja?’
‘Kan ik niet accepteren.’
‘Hoezo?’
‘Mag niet van m’n baas.’
‘Wat is dat dan? Een munt van één cent is toch een wettig betaalmiddel?’
‘Kan wel zijn, maar toch mag ik munten van één cent niet accepteren van m’n baas.’
‘Vreemd.’

Waarop ik de munt van één cent en de munten van twee cent terugnam, een munt van vijf cent tevoorschijn toverde en aan de caissière overhandigde en boos de winkel uitbeende. Was ik een assertiever type geweest, dan had ik de filiaalchef op het matje geroepen, de caissière m’n Sinterklaasaankoopje door de strot geduwd of was ik tot ware action overgegaan en had de hele klotezooi kort en klein geslagen. Maar in het echt is elke vorm van assertiviteit me vreemd. Ik ben zo iemand die over zich heen laat lopen. Geen weerwoord heeft. Pas thuis bedenkt wat ie had moeten zeggen of doen. Begrip heeft waar razernij op z’n plaats zou zijn. Ik ben een doetje.

Gelukkig is er altijd nog Horst-sweet-Horst als uitlaatklep voor m’n frustratie.

Welbeschouwd is het al vreemd dat je klakkeloos accepteert dat je 2,90 euro neer moet tellen voor iets dat 2,89 euro kost. Daar zou je nog tegenin kunnen brengen dat je ook slechts 2,90 euro hoeft te betalen voor iets van 2,92 euro (al geef ik u op een briefje dat het aantal producten van 2,89 euro dat van 2,92 euro verre overstijgt).

Ik wil me er ook nog wel bij neerleggen dat je omwille van de veiligheid in sommige winkels niet met biljetten van 100, 200 en 500 euro kunt betalen. Maar een munt van een cent weigeren? Dat wil er bij mij met de beste wil van de wereld niet in. En al helemaal niet als je munten van twee cent wel accepteert. Weet u wat? Ik stuur gewoon een e-mail naar de klantenservice van Action met een verzoek om opheldering.
Als kleine daad van verzet heb ik alvast dit eerder bij Action gekochte tegeltje (0,69 cent)

voorzien van een aangepast opschrift en daarna teruggelegd in de rekken van de Horster Action.

Ik sluit niet uit dat andere tegeltjes ditzelfde wrede lot te wachten staat als het antwoord van de klantenservice me niet bevalt.

Nee, inderdaad, veilig voor de pc gezeten is enige vorm van assertiviteit me niet vreemd.