Intermezzo – Johan Neeskens (1)

Rond een uur of vijf luidde vanmiddag de doodsklok van de Sint-Lambertuskerk in Horst. Ter nagedachtenis aan Johan Neeskens? Vermoedelijk niet. Toch was er wel degelijk een connectie tussen Horst aan de Maas en een van de grootste voetballers die Nederland ooit heeft gehad.

In juli 2010 bivakkeerde Neeskens een week lang met Galatasaray in het Parkhotel. De Turkse topclub had een trainingskamp belegd in Horst en stond sinds kort onder leiding van Frank Rijkaard. Neeskens was een van zijn assistenten.

De trainingen vonden dagelijks plaats op de velden van sportpark Ter Horst.

Of Johan Segundo ook Melderslose bodem heeft gekust, is twijfelachtig, hoewel een bericht uit het Limburgs Dagblad van 28 mei 1977 anders doet vermoeden. De roemruchte cafévoetbalvereniging Paradijsvogels uit Melderslo nam het die zaterdagmiddag op tegen oud-Ajax. De krant meldde dat Paradijsvogels versterking zou krijgen van Johnny Rep, Ruud Geels, Gerrie Mühren en de op dat moment voor Barcelona uitkomende Neeskens.

Maar op beelden van die wedstrijd (klik hier en ga naar 13.22 minuten) is Neeskens niet te zien, net zo min als Geels. Mühren en Rep verschijnen wel regelmatig in beeld, net als Sjaak Swart. Ook op de teamfoto ontbreekt Neeskens, in tegenstelling tot Sjaak Swart (staand, tweede van links), Gerrie Mühren (staand, vierde van links) en Johnny Rep (staand, tweede van rechts).

Klein mysterie 337 – Hand schudden

Overkomt ons weer: zet voor het eerst in de geschiedenis een Turkse president voet op Horster bodem, schrijft het gerenommeerde Turkse dagblad Sabah dat de goede man op station Venlo arriveerde in plaats van Horst-Sevenum.

Terwijl Horst toch een belletje zou moeten doen rinkelen bij het Turkse lezerspubliek.

Wat mij betreft komt er in Limburg een standbeeld voor president Gül, want op de keper beschouwd hebben we het aan hem te danken dat we verlost zijn van de CDA-PVV-VVD-coalitie. Onbegrijpelijk trouwens dat het CDA nu van alle kanten lof krijgt toegezwaaid voor het breken met de PVV. Zelfs ‘verstand komt met de jaren’ en ‘voortschrijdend inzicht’ lijken me nog te veel eer. Ze hadden er gewoon nooit aan moeten beginnen. En zeg niet dat ze van tevoren niet gewaarschuwd zijn.

In de marge van alle Maastrichts en Haags gedoe was er donderdag ook een tweet van onze Horster CDA-wethouder Ger van Rensch: ‘Opstelling PVV stemt tot nadenken: zou ik bereid zijn Wilders een hand te geven??’ Hoewel ik vermoed dat de opvattingen van de wethouder over de PVV en Geert Wilders nagenoeg parallel lopen aan die van mij, heb ik me toch gestoord aan z’n tweet.

Ten eerste: als je overweegt af te zien van een elementaire fatsoensregel in het contact met de voorman van de partij waaraan jouw partij zich zowel landelijk als provinciaal heeft uitgeleverd, dan zou in mijn ogen de eerste consequentie moeten zijn: opzegging van het lidmaatschap van jouw partij. Is voor zover ik weet niet gebeurd.

Verder: ik vind het bepaald gratuit om zo’n fundamentele vraag te stellen en haar vervolgens onbeantwoord te laten. Het gaat hier verdorie wel om iets anders dan de keuze tussen hagelslag en vlokken op je boterham. Zeker als iemand die een openbaar ambt vervult, ben je moreel verplicht argumenten te leveren als je zo’n radicale stap overweegt. Als dat in een tweet niet kan (en dat kan niet), dan maar op je weblog. Anders laad je de verdenking op je gemakkelijk te willen scoren. En daarvoor ben je geen bestuurder.

Ten slotte: hoe verwerpelijk de denkbeelden en uitingen van Geert Wilders ook zijn, je moet je nooit verlagen tot de methoden van je tegenstander. Tenzij er bloed aan z’n handen kleeft, en dat is voor zover bekend bij de voormalige Grote Gedoger niet het geval. Het is zoals nota bene een partijgenote van de wethouder zegt: ‘Altijd hand schudden en groeten. ‘On speaking terms’ blijven. Niet vallen in de valkuil van de ander.’ Je afvragen hoe mensen als Kofi Annan en Nelson Mandela in dezen zouden handelen, kon ook wel eens helpen.

Intermezzo – 2010

Meest overbodige Tienrayse deur:Tenenkrommendste-Limburgs-volkslied-in-een-bus-zingende-burgemeester: Kees van Rooij.
Overbodigste Horster functionaris: centrumsteward.
Meest tot tranen toe roerende cd (vals sentiment? So what? Luister en oordeel zelf hier, hier, hier en hier): Kundigste Horster geometrist: Jos van Lin.
Meest misplaatste tweet van een Horster politicus: ‘Somaliërs verdacht van willen neerhalen apaches Gilze Rijen. Beter 12 lieden preventief opgepakt dan 1 terrorist in actie. Chapeau AIVD’ (Raymond Knops, 28 december).
Verreweg het best bekeken bericht op Horst-sweet-Horst: Top 5 van Galatasaray-overwegingen om voor Horst te kiezen
Mooiste boek (intussen ook in Nederlandse vertaling verschenen, klik hier):Grootste Horster schande: de skatebaanschande.
Meest schuldbewuste Horster politicus: Thijs Coppus, bekende op 5 februari op z’n weblog: ‘Ik heb me de afgelopen dagen weer schuldig gemaakt aan impulsief-twitteren. Daarom ga ik me de komende tijd eens goed afvragen welke meerwaarde Twitter voor mij als Statenlid heeft.’
Meest gehavende Horster brievenbus:Eerbiedwaardigste Horster parkeerproblemenanalist: Jos van Lin.
Meelijwekkendste straatzanger: Gerd Leers.
Hardnekkigste paardenkwaal: zomereczeem.
Beste cabaretier: Jos Houben, burgemeester van Barneveld en middagvoorzitter van het CDA-congres op 2 oktober.
Opzwependste live aanschouwde voetbalwedstrijd: Fenerbahce-Galatasaray.
Inventiefste gebruik van een Lottumse Victor Veilig: Meest verontrustende twitterterugval: Leon Litjens (welgeteld twee tweets in de laatste drie weken van 2010).
Grootste wanvertoning VVV (moeilijk kiezen): uit tegen Ajax, nipt gevolgd door de thuiswedstrijd tegen Roda.
Meest door Horst-sweet-Horst getagde Horster politicus: Raymond Knops (achttien keer).
Wildst om zich heen meppende Horster middenstander: Jos van Lin.
Meest angstaanjagende optreden: Camiel Eurlings tijdens het CDA-congres op 2 oktober.
Schunnigste Horster verkeersbord:Grootste Horster politiefarce: opsporing ruitvernielers met behulp van filmbeelden.
Meest verposterde Horster politicus: Raymond Knops.
Treurigste Engelse asfalteerder: Timothy.
Beste buurburgemeester: Hans Gilissen (Venray).
Grootste farizeeër: Gerd Leers.
Productiefste Horster politieke twitteraar: Roy Bouten (voor het 73e opeenvolgende jaar).
Meest hilarische dvd (voor slechts vijf euro hier te bestellen, al sta je dan helaas wel te boek als ‘sponsor’ van die club):Meest veelbelovende getal: 15
Grootste watersnoodrampslachtoffer: Raymond Knops.
Best beveiligde in Horst verblijvende Turkse voetbalploeg: Galatasaray.
Meest adequate Horster kwakzalver: Jos van Lin.
Moeilijkst bij wakker te blijven: Horster gemeenteraadsvergaderingen.
Meest raadselachtige Horster politietweet: ‘HN: Oeps foutje.’
Zieligste Broekhuizenvorster kinderfiets:

Top 5 – Curieuze vragen aan Horst-sweet-Horst

Omdat u de beroerdste niet bent, wil ik u vandaag graag een uniek kijkje achter de schermen van Horst-sweet-Horst gunnen. Ik neem u mee naar een plaats die normaalgesproken taboe is voor buitenstaanders: het ‘postvak-in’ van het e-mailadres horstweethorst@gmail.com. Daarin komen regelmatig tips binnen waar ik de ene keer vroeg, de andere keer wat later dankbaar gebruik van maak. Maar het blijft niet alleen bij tips, zo nu en dan ontvang ik ook vragen. Niet altijd even voor de hand liggende vragen. Mijn top 5 van curieuze vragen aan Horst-sweet-Horst: 5. ‘Heb een vraag en dat gaat over de sigarenindustrie in Horst in vroeger tijd. Het is bekend dat in die plaats vroeger enkele sigarenfabrieken/fabriekjes hebben gestaan. Nu is mijn vraag aan U heeft U daar nog documentatie van. Het gaat over namen dezer bedrijven en welke bandjes er om die sigaren zaten. Is hier nog wat over bekend? En zijn er nog mooie sigarenkistetiketten hiervan in omloop?’
Aan Horster sigarenbandjes en sigarenkistetiketten heb ik de vraagsteller, Herman Jansen uit Heeten (wecheltie@ziggo.nl), niet kunnen helpen. Wel heb ik alle acht delen van Oud Horst in het nieuws doorgelopen op vermeldingen van sigarenfabrieken. Verder heb ik de heer Jansen beloofd dat ik op Horst-sweet-Horst aandacht zou schenken aan z’n verzoek. Dat doe ik dus bij dezen. Ik zou zeggen: overspoel de heer Jansen met informatie en documentatie (en verwittig mij daar ook van).

4. ‘Als ik uw blog lees dan lijkt het me dat u goed bekend bent in de omgeving horst. Misschien kunt u mij dan ook verder helpen. Mijn vraag is: kent u één van de mensen op de foto in de bijlage? Ik heb van deze groep vorige week een foto gemaakt in Maasbree met de belofte deze door te sturen. Helaas heb ik een foutief e-mail adres gekregen.’
Natuurlijk kende ik een van de mensen op de foto!

3. ‘Als natuurliefhebbers en Galatasaray-fanatiekers willen we graag een bezoekje brengen aan Horst. Hoewel we de bezichtingswaardigheden niet kennen. Is het soms mogelijk om ons enkele plaatsen en tips te geven, we zijn namelijk van België.’ Horst-sweet-Horst is van alle markten thuis, dus deze Galatasaray-fanatiekers zijn op hun wenken bediend.

2. ‘Ik heb een vraagje: kunnen jullie ook een beeld van een vrachtwagen maken?’
Horst-sweet-Horst kan veel, maar een beeld van een vrachtwagen maken? Zou de vraag eigenlijk zijn bedoeld voor Europa Stock Tuindecoratie waaraan ik op 6 april 2009 een stukje wijdde? Dat stukje blijkt trouwens een van de drukstbezochte pagina’s van Horst-sweet-Horst te zijn – zegt dat iets over de populariteit van Europa Stock Tuindecoratie of over die van Horst-sweet-Horst?

1. ‘Kan je mij zeggen welk de kostprijs is voor een bruggetje met overspanning van 11 m en 2 meter breedte van het type zoals afgebeeld op foto van Helenaveenseweg, Griendtsveen. Gelieve plaatsing en transport kosten apart op te geven.’ Behalve als Horstersigarenfabriekendeskundige, Horstermensenherkenner, Horsterbezichtingswaardighedenexpert en beeldenmaker van vrachtwagens word ik dus ook gezien als bruggenbouwer. Ik ken politici die daar hun neus voor ophalen, maar mijn ego wordt er door gestreeld.

Intermezzo – Kater

Wat een genante vertoning zeg, die gemeenteraadsvergadering van dinsdagavond. Dan heb ik het niet alleen over de zoveelste episode skatebaanschande (waarover PvdA-PK-raadslid Roy Bouten intussen nieuwe schriftelijke vragen heeft gesteld), maar bijvoorbeeld ook over een wethouder die op het onbeschofte af (anders kan ik het niet noemen) antwoord geeft op aan hem gestelde vragen (klik hier en vervolgens op agendapunt 7) en een burgemeester die na een schorsing van de vergadering weigert te wachten totdat de raad weer voltallig is. Daar hield ik dus, zonder dat ik ook maar een druppel alcohol gedronken had, een fikse kater aan over. Maar dan is er gelukkig nog Galatasaray om die kater weg te spoelen.Cim Bom speelde gisteren in Mönchengladbach tegen aartsrivaal Fenerbahçe. Lang getwijfeld of ik dat reisje van drie kwartier wel moest maken: de tijden dat ik – per definitie oninteressant – vriendschappelijk voetbal live bezocht of op televisie bekeek, liggen ver achter me. Uiteindelijk toch maar besloten om te gaan. En het moet gezegd: het was alweer even geleden dat ik zo’n goed besluit had genomen.34.191 toeschouwers, naar schatting 99 procent Turks of van Turkse afkomst. De ene helft van het stadion roodgeel (Galatasaray), de andere blauwgeel (Fenerbahçe). Een orkaan van geluid al tijdens de warming-up.

Na een kwartier vier gele kaarten en een rode (Selçuk Şahin; Fenerbahçe). Gejoel. Na een half uur 1-0 voor Fenerbahçe (Santos). Vuurwerk vanuit het Fenerbahçe-vak.

Waarschuwing van de stadionspeaker. Meer vuurwerk. Wedstrijd gestaakt.

Oorverdovend gefluit. Wedstrijd hervat. Meer gele kaarten. Politie. Ritmisch handgeklap. Overtredingen. Vuurwerk. Flitsen van de klasse van Arda Turan. Meer vuurwerk. Meer overtredingen. Uitdagend gezang. Meer politie. Uitblinker Alex (Fenerbahçe) uit de wedstrijd geschopt. Hels gebrul. Vuurwerk.Waarschuwing van de stadionspeaker. Overtredingen. Steeds grotere druk van Galatasaray. Gezang. Overtredingen. Nog meer politie. Weer een gele kaart. Vuurwerk.Geen waarschuwing meer van de stadionspeaker. Vrije trap Arda Turan op de lat. Woest gekrijs. Vuurwerk. Waarschuwing van de stadionspeaker. Overtredingen. Laatste minuut. Kopbal Arda Turan net over. Afgelopen. Uitzinnige vreugde (Fenerbahçe).

Stilte (Galatasaray). Gelukkig is er meer tussen hemel en aarde dan genante gemeenteraadsvergaderingen.

Intermezzo - Schoenen

Nu de hitte geleidelijk weer ondraaglijk begint te worden, lijkt me dit een mooi moment om er ter afleiding weer eens een quizje in te gooien. Van een held die vorige week van z’n voetstuk is getuimeld en intussen verwoede pogingen doet er weer op te klauteren, ontving ik deze foto (dank!). Ra, ra, wat zijn dit?A. De schoenen van Galatasarayspelers die op kousenvoeten het Parkhotel zijn uitgeslopen om een avondje te gaan stappen in het bruisende Horster uitgaanscentrum.

B. Kinderschoenen die Sinterklaas in december vergeten is te vullen.

C. De schoenen van Galatasarayspelers die voorafgaand aan hun training in Horst nog snel een gebed tot Allah richten in de mobiele moskee die zich tijdelijk op sportpark Ter Horst bevindt.

D. Een door de spelers van PAS Hamedan meegenomen verzameling schoenen die het afgelopen jaar tijdens persconferenties in Iran naar het hoofd van westerse politici en diplomaten zijn gegooid.

Mail het juiste antwoord vóór komende zondag naar HorstsweetHorst@gmail.com. Onder de inzenders van het juiste antwoord verloot ik een zakje dropveters.

Klein mysterie 181 – Galatasaray (2)

Stel je eens voor dat honderd jaar geleden iemand had gezegd dat er op 18 juli 2010 in Horst een voetbalwedstrijd zou plaatsvinden tussen een club uit de Turkse Süperlig en een club uit de binnenlanden van Iran en dat de hele wereld van die wedstrijd zou kunnen meegenieten. Het lijkt me niet uitgesloten dat die man of vrouw zou zijn getrakteerd op een enkeltje Venray. En toch vond gisteren op sportpark Ter Horst een voetbalwedstrijd plaats tussen de Turkse topclub Galatasaray en de Iraanse laagvlieger PAS Hamedan en kon de hele wereld, mits aangesloten op internet, via allerlei websites live meegenieten. Sta me alstublieft toe dat ik dat fascinerend vind.

Wat me verder blijft verbazen, is het wereldvreemde gedrag van Galatasaray. Zelfs bij de wedstrijd van gisteren was eigenlijk geen publiek welkom. Dat uiteindelijk toch twee- à driehonderd toeschouwers aanwezig waren, was voor zover ik het kon beoordelen het gevolg van een combinatie van burgerlijke ongehoorzaamheid (van de toeschouwers) en enige lankmoedigheid (van de bewaking). Een wanklank werd overigens niet gehoord. Laat ik, nu ik toch m’n verwondering over van alles en nog wat uit aan het spreken ben, ook nog maar even zeggen dat het me bevreemdt dat Horst zo weinig doet met Galatasaray. Want vergis u niet: Cim Bom (spreek uit: ‘Dzjim Bom’) is de grootste club van Turkije, met alleen al in West-Europa 400 duizend fans. Turkse kranten en televisiezenders en websites berichten dagelijks vanuit Horst. De website van Galatasaray doet zelfs van elke scheet die spelers en trainers laten uitgebreid verslag. En het wordt gevreten. Het verslag van de wedstrijd tegen de Iraniërs is op dit moment al meer dan honderdduizend keer bekeken! Als zich daarom ooit een gelegenheid voordeed om Horst (aan de Maas) op de Turkse kaart te zetten, dan nu wel. Toch heb ik niet de indruk dat dat gebeurt. ‘Is helemaal geen belangstelling voor’, zou een tegenwerping kunnen zijn. Inderdaad zal voetbal altijd de boventoon blijven voeren in de verslaggeving, maar als je al die journalisten op de juiste manier voedt, ben ik ervan overtuigd dat je ook Horst onder hun aandacht kunt brengen. Horst-promotie houdt toch hopelijk niet op bij de landsgrenzen? En Galatasaray mag zich dan wel niet van z’n meest gastvrije kant laten zien, dat wil toch nog niet zeggen dat Horst (aan de Maas) dat ook moet doen?

Klein mysterie 180 – Galatasaray (1)

Hé, wat doen die Turkse jongemannen daar in het Horster struikgewas?En die?En die?Zal ik het verklappen? Ze proberen een glimp op te vangen van de training van Galatasaray. Hun Galatasaray.

Dat hebben wij (en zij) weer: komt er eens een topclub naar Horst, krijg je ‘m niet te zien. Sportpark Ter Horst is dezer dagen een onneembare vesting, alleen toegankelijk voor spelers, begeleiders en (vooral) beveiligers van Galatasaray. En voor de in groten getale aanwezige pers. Het gepeupel is veroordeeld tot een plaats in de coulissen. Zomaar rustig achter de hekken de training van hun favorieten gadeslaan, is er voor de talrijke Duits-, Belgisch- en Nederlands-Turkse supporters van Cim Bom (heerlijke bijnaam) niet bij. Beleefd doch dringend worden ze door de security verzocht zich te verwijderen.Duidelijk is nu in elk geval dat overweging 2 (‘De overdadige aanwezigheid van bordjes die onbevoegden de toegang tot sportpark Ter Horst ontzeggen’) van mijn top 5 van Galatasarayoverwegingen om in Horst een trainingskamp te beleggen, de doorslag heeft gegeven. Alleen als de spelersbus – ja, de driehonderd meter van trainingsveld naar hotel worden per bus afgelegd – arriveert bij het Parkhotel en spelers en begeleiders de tien meter tussen de uitgang van de bus en de ingang van het hotel wandelend dienen te overbruggen, doet zich voor de fans een fotomoment voor. Daar wordt dan ook gretig gebruik van gemaakt. Wie zou ook de kans op een foto met Arda Turan laten schieten, zeker nu de sterspeler naar verluidt op het punt staat om te verkassen naar Bayern München? En hoe vaak doet zich nu de gelegenheid voor om Frank Rijkaard in Horst op de gevoelige plaat vast te leggen? De laatste keer was vermoedelijk 25 jaar geleden, daarom liet Horst-sweet-Horst zich dit buitenkansje niet ontglippen:Waarom hangt – zo vroeg ik me zaterdag al af – rondom het veertiendaags bezoek van Galatasaray aan Horst toch zo’n waas van geheimzinnigheid? Eerst mocht de naam van het hotel waar de ploeg verblijft niet naar buiten worden gebracht en nu zijn er geen pottenkijkers welkom bij de trainingen. ‘Allemaal uit angst voor een aanslag’, hoorde ik vanochtend iemand opperen. Met alle respect, maar dat lijkt me onzin. Tactische training? Evenzeer onzin, zeker in deze fase van het seizoen. Nee, ik denk eerder dat het te maken heeft met behoefte aan rust en niet-behoefte aan opdringerige supporters. Kan ik me nog iets bij voorstellen ook.Maar al die hekken zijn toch juist bedoeld om die eventuele opdringerigheid te weren? Waarom moeten die fans – duizenden zijn het er nu ook weer niet – zelfs áchter de hekken worden weggejaagd? Zou er een betere manier zijn om je als topvoetbalclub van je aanhang te vervreemden?

Top 5 – Galatasarayoverwegingen om voor Horst te kiezen

Wie had dat kunnen denken, dat Horst-sweet-Horst tot in Istanbul wordt gespeld? Wat zeg ik, zelfs tot op de burelen van Galatasaray? Want zo moet het zijn gegaan: op zoek naar een Nederlandse locatie voor een trainingskamp raakte de leiding van de Turkse topclub verzeild op Horst-sweet-Horst. Alle teksten gelezen en alle foto’s bekeken hebbend, was er slechts één conclusie mogelijk: ‘Wij slaan deze zomer twee weken onze tenten op in Horst.’ Vanaf morgen is het zover. Rondom de verblijfplaats hangt nog een waas van geheimzinnigheid (klik hier en hier). Vast staat wel dat de enige Turkse club die ooit een Europese beker wist te winnen, zal trainen op de velden van Wittenhorst. Maar wat waren nu de overwegingen voor de leiding van Galatasaray om op grond van Horst-sweet-Horst te kiezen voor Horst?

5. De aanwezigheid van De Groene Kathedraal. Horst-sweet-Horst schreef op 17 augustus 2008 over het ‘achterste veld’ van sportpark Ter Horst: ‘Dit ademt een intimiteit die je maar op weinig andere sportparken zult vinden.’ En welk van de zes Wittenhorstvelden wordt vanaf morgen door Galatasaray gebruikt? Juist: De Groene Kathedraal.

4. De in ruime mate aanwezige hunebedden in de zeer nabije omgeving (Horst-sweet-Horst schreef erover op 16 juli 2008). Een trainingskamp behoort ook een cultureel tintje te hebben. Maar om daar nu weer een heel eind voor te moeten gaan reizen? Die hunebedden om de hoek combineren het nuttige met het aangename.

3. De aanwezigheid van een woud aan wandelroutes in de zeer nabije omgeving (Horst-sweet-Horst schreef erover op 18 juli 2008). Biedt de trainers Rijkaard en Neeskens de kans om elke dag een ander parcours uit te zetten voor de traditionele ochtendbosloop. Wel opletten dat de heren spelers niet verdwalen of door de vele paaltjes en bordjes het bos niet meer zien.

2. De overdadige aanwezigheid van bordjes die onbevoegden de toegang tot sportpark Ter Horst ontzeggen (Horst-sweet-Horst schreef erover op 12 januari 2009). Nooit weg met tienduizenden voetbalgekke Ruhrpottturken in de buurt.

1. De in ruime mate aanwezige leeuwen in de zeer nabije omgeving (Horst-sweet-Horst schreef er onder meer op 28 en 29 juni 2009 over en moet er binnenkort misschien weer eens een stukje aan wijden). Geeft Milan Baros en co zo ver van huis toch iets vertrouwds. Een van de bijnamen van Galatasaray is namelijk Aslanlar (‘Leeuwen’). (Overigens: mochten Frank Rijkaard en Johan Neeskens ook voor Horst hebben gekozen in de hoop een sentimental journey naar Melderslo te kunnen maken, dan moet ik de heren helaas teleurstellen. Het veld van de roemruchte Paradijsvogels, waarop Johan Neeskens in 1975 acteerde en Frank Rijkaard tien jaar later, is niet meer. Maar goed, ook aan de hand van de meest recente nieuwsbrief van de Stichting Geschiedenis Melderslo kunnen de heren herinneringen ophalen.)