Intermezzo – NK Tegelwippen (2)

Bij het passeren van het Horster gemeentehuis aan de zijde van de Jacob Merlostraat bespeurde ik de afgelopen tijd telkens enige ergernis bij mezelf: steeds vaker stonden steeds meer auto’s illegaal geparkeerd op de beklinkerde voetgangerszone naast het gemeentehuis. Op Goede Vrijdag was het ineens anders. Van geparkeerde auto’s geen spoor. Integendeel, sterke mannen waren druk bezig honderden klinkers te verwijderen uit de voetgangerszone. Met groot genoegen sloeg ik dit tafereeltje gade: weg met die stenen!

Het centrum van Horst is de voorbije twee decennia herschapen in een steenwoestijn. Voor de andere dorpskernen van de gemeente Horst aan de Maas geldt hetzelfde. Voor vrijwel elke Nederlandse dorps- en stadskern eveneens. Versteenwoestijning als toonbeeld van Nederlands conformisme. Waar je ook komt: overal grauwe, ongure vlakten waar de wind vooral ’s winters vrij spel heeft en de veelbezongen oer-Hollandse gezelligheid ver te zoeken is.

Een positief gevolg van de klimaatverandering is dat de steenwoestijnen mogelijk hun langste tijd hebben gehad. Om de ontwoestijning te bevorderen is vijf jaar geleden het NK Tegelwippen in het leven geroepen. Daarbij gaan gemeenten in het hele land met elkaar de strijd aan: wie wipt de meeste tegels? Want, aldus de website van het NK Tegelwippen: ‘Wanneer tegels worden vervangen door gras, bloemperken, bomen en geveltuinen, wordt Nederland meer klimaatbestendig, behaaglijker voor insecten en dieren, koeler op warme dagen én veel mooier.’

Venray nam vorig jaar voor het eerst deel aan het kampioenschap. Het aantal van 550 gewipte tegels stak schril af tegen dat van winnaar Venlo: 414.395. De rangorde wordt trouwens bepaald op basis van het TPI, het aantal gewipte tegels per duizend inwoners. Het TPI van Venray bedroeg verleden jaar 12,61; dat van Venlo 4070,8.

Dit jaar heeft Venray concurrentie gekregen van het debuterende Horst aan de Maas (Horst-sweet-Horst schreef er hier eerder al over). In de tussenstand (klik hier) heeft Venray inmiddels een flinke voorsprong genomen op zijn aloude rivaal: met 1935 gewipte tegels (TPI: 44,38) overklast het Horst aan de Maas, dat niet verder komt dan 34 gewipte tegeltjes (TPI: 0,8). Wat de vraag oproept wanneer die honderden (schat ik) gewipte klinkers bij het Horster gemeentehuis in de tussenstand worden verwerkt. Sowieso: met een dosis gezond chauvinisme als motivator moet het toch mogelijk zijn die Piëlhaze in Venray in dit opzicht een vies poepje te laten ruiken?

(Dit is een sterk gewijzigde versie van het stukje dat vorige week verscheen in Via Horst-Venray)

Top 5 – Absoluut noodzakelijke verwijderingsmachines voor het Horster centrum

Eind april besloot ons gemeentebestuur à raison van 6800 euro een kauwgumplakkaatverwijderingsmachine aan te schaffen. Dit gebeurde op verzoek van het Centrummanagement. Centrummanager Anita Rongen in Hallo Horst aan de Maas van 7 mei (klik hier): ‘Als centrummanagement willen we voor de consument maar ook voor de ondernemers een zo aantrekkelijk mogelijk centrum creëren en daar hoort geen straat of stoep vol kauwgum bij.’ Het gemeentebestuur onderschreef deze opvatting, aldus Hallo: ‘Volgens de gemeente had het verwijderen van kauwgum voorheen geen prioriteit, maar ziet zij wel in dat dit kan bijdragen aan de kwaliteit van het centrum.’

De kauwgumplakkaatverwijderingsmachine is intussen operationeel. Ik durf gerust te stellen dat het een goede zaak is geweest kauwgumplakkaatverwijdering tot speerpunt van het centrumbeleid te maken. Nu de Horster centrumstraten zijn ontdaan van het kleverig goedje stroomt het kooplustig publiek, dat Horst zo lang heeft gemeden, weer in groten getale toe. Voorbij zijn de tijden dat mensen massaal bleven plakken aan het trottoir. Weg zijn de eeuwige twisten tussen kauwgumplakkaatrekkelijken en kauwgumplakkaatpreciezen. Verdwenen zijn de hordes die zich schrapend met een plamuurmes een weg probeerden te banen naar de lokale neringdoenden. Afgelopen is het wanhopige stoeptegelgestaar, de blik staat weer als vanouds op oneindig. En dat allemaal voor een luizige 6800 euro!    

Maar Horst-sweet-Horst zegt ook: nu doorpakken! Met de kauwgumplakkaatverwijdering  zijn we een aardig eind op streek, maar ook het laatste taaie ongerief dat ons nog kwelt, dient uit de weg te worden geruimd. Opdat het Horster centrum verandert in een volmaakt netheidsparadijs! Centrummanagement, gemeentebestuur, neem uw verantwoordelijkheid en ga over tot de aanschaf van andere absoluut noodzakelijke verwijderingsmachines die ons mooie centrum weer helemaal spic en span zullen maken!

De Horst-sweet-Horst top 5 van absoluut noodzakelijke verwijderingsmachines voor het Horster centrum:

5.

De asfaltscheurverwijderingsmachine

4.

De verfsporen-op-putdeksels-verwijderingsmachine

3.

De scheefliggende-stoeptegels-in-boomspiegels-verwijderingsmachine

2.

De in-wegdekdroedels-verzonken-blikjes-verwijderingsmachine

1.

De bandensporen-op-zebrapaden- annex in-asfalt-verzonken-deksel-verwijderingsmachine

Intermezzo – Prijsvraag (4)

Zo, deze week het prijzenpakket van de prijsvraag over de figuren in de Horster bestrating aan de winnaar (klik hier), Ruud Willems, overhandigd. Het bestond uit een zweefvliegtuig en een parachute (om zicht te houden op eventuele nieuwe bestratingsfiguren), een handig speeltje om zelf geld te maken (om de misgelopen Ferrari California alsnog zelf te kunnen bekostigen), een fles wijn (die als je er maar genoeg van drinkt leidt tot een verdubbeling van het aantal Horster bestratingsfiguren) en een tegoedbon voor ijssalon Passi. (Ook de winnaar van de prijsvraag naar het figuur in de Tienrayse bestrating, Leopold Post, hoop ik eerstdaags een fraai prijzenpakket te kunnen overhandigen.)

Terug naar het verhaal achter de Horster bestratingselementen. Het begon allemaal met de toevallige ontdekking van het silhouet van een kerk in de bestrating op de kruising Herstraat-Gasthuisstraat. Ik schreef er een stukje over (klik hier), waarin ik me afvroeg of zich op nog meer plaatsen in Horst figuren in de bestrating bevonden. ‘Jazeker’, reageerde gemeenteambtenaar Roel de Jong (klik hier). Hij daagde me uit op zoek te gaan naar nog drie elementen. Mocht die missie slagen dan zou hij een gesprek met de bedenker arrangeren. Dat liet ik me natuurlijk geen twee keer zeggen. Samen met neef T., erkend Google Streetview-expert, ging ik aan de slag.

De locaties van de drie andere creaties hadden we snel achterhaald. Met wat ze voorstelden hadden we in het geval van de T-splitsing Loevestraat-Groenewoudstraat en de kruising Herstraat-Americaanseweg-Kloosterstraat ook vrij weinig moeite: respectievelijk enkele bomen en drie kruisen. In het figuur op de T-splitsing Gasthuisstraat-Hoofdstraat meenden we iets kasteelachtigs te herkennen. Hierin zagen we een relatie met de kasteelruïne, in de bomen een relatie met de Moelbaerenbos (dan wel Kasteelpark Ter Horst) en in de kruisen een relatie met de Sint-Lambertuskerk.

Roel nam gelukkig genoegen met de antwoorden en zo kwam het dat hij neef T. en mij uitnodigde voor een gesprek met hem én de bedenker van dit fraais. Op vrijdagmiddag 29 augustus maakten we – neef T. kwam rechtstreeks uit school – onze opwachting bij de gemeentewerf aan de Americaanseweg. Behalve door Roel werden we daar ook welkom geheten door Hans Meskers, inmiddels gepensioneerd civieltechnisch gemeenteambtenaar en bedenker van de creaties. Eerlijk gezegd had ik verwacht niet Hans, maar een voormalig burgemeester van Horst aan te zullen treffen. In hem had ik namelijk de geestelijk vader van de bestratingselementen vermoed. Héél ver bleek ik er niet naast te zitten, zo vertelde Hans: toen het centrum van Horst achttien jaar geleden werd opgeknapt, was het inderdaad Romé Fasol geweest die Hans had gezegd dat er ‘iets’ moest gebeuren met de grote beklinkerde vlakken op een aantal verkeersplateaus. Waarop Hans met in de klinkers uitgespaarde figuren was gekomen.

Hij had ze ontworpen met behulp van AutoCAD, en nee, de stratenmakers waren er niet zo heel blij mee geweest. Het idee van de kerk op het plateau bij ’t Gasthoês – een verwijzing naar de nabije Kerkstraat – was er het eerst en daarna was de rest een invuloefening geweest: een aan Hoofdstraat refererend hoofd op de T-splitsing Gasthuisstraat-Hoofdstraat, een aan Groenewoudstraat refererend woud op de T-splitsing Loevestraat-Groenewoudstraat en drie zowel naar het voormalige klooster als naar het voormalige kerkhof verwijzende kruisen op de kruising Herstraat-Americaanseweg-Kloosterstraat. Waren ze dat allemaal? ‘Nee’, aldus Hans: een vijfde creatie, het wapen van de voormalige gemeente Horst, had zich bevonden in de bestrating voor het gemeentehuis aan de Jacob Merlostraat (ongelooflijk dat me dat nooit is opgevallen). Maar dit had alweer jaren geleden het loodje gelegd vanwege een nieuwe reconstructie. ‘Mijn schuld’, bekende Roel.

Of de figuren grote bekendheid genoten? Hans kon het zich nauwelijks voorstellen, het bestaan ervan was nooit aan de grote klok gehangen. Hoefde ook niet, het was niet meer dan een geintje. Toch voelde hij zich wel gestreeld nu zijn creaties waren ontdekt door Horst-sweet-Horst. Wat ons trouwens misschien ook wel zou interesseren: elders in Horst bevond zich nóg een figuur in de bestrating! Waar? Op een kruising van fietspaden tussen Klompenmaker- en Leertouwerstraat. Zouden we op eigen houtje nooit vinden, er was inmiddels ook weinig meer van over. Ook hier ging het om een aardigheidje: omdat een van de paden op de kruising precies naar het noorden gaat, was in de bestrating op initiatief van Hans een noordpijl (de pijl die op een tekening het noorden aanwijst) aangebracht.  

Na een uurtje togen neef T. en ik heel wat wijzer en onder dankzegging aan Roel en Hans weer huiswaarts. Samen kwamen we tot de conclusie dat het jammer is dat Horst aan de Maas niet veel meer van zulke aardigheidjes herbergt.

Oh ja, toen Maarten Voesten veronderstelde (klik hier) dat de kruisen op de kruising Herstraat-Americaanseweg-Kloosterstraat stonden voor de drie kruisen uit het gemeentewapen van Amsterdam (‘vanwege de vele Ajacieden in onze gemeente’), heb ik Roel voor de zekerheid nog even gemaild. Ik meende namelijk bij Hans een Rotterdams accent te herkennen. Had Hans soms Rotterdamse roots? Roel: ‘Hans heeft inderdaad Rotterdamse roots. Geen Amsterdamse. Hij is ook verstokt Feyenoord fan.’ Wat moet Hans gisteren een slechte dag hebben gehad …

Intermezzo – Prijsvraag (3)

En we hebben een winnaar! Na de herhaalde oproep van vorige week (klik hier) kwamen er ineens toch enkele reacties binnen op de eerste prijsvraag (klik hier) uit de geschiedenis van Horst-sweet-Horst. Ter herinnering: het ging om deze drie vragen: 1. Welke drie figuren zijn, naast een kerk, nog meer in gestileerde vorm in de Horster bestrating weergegeven? 2. Waar liggen ze? 3. Wat is de link met de betreffende locatie? Waarbij dient opgemerkt dat ik vorige week al de drie locaties van de figuren had verklapt: respectievelijk de T-splitsing Gasthuisstraat-Hoofdstraat, de T-splitsing Loevestraat-Groenewoudstraat en de kruising Herstraat-Americaanseweg-Kloosterstraat.

Ik neem de reacties even met u door. Eerst die van Maarten Voesten. Hij mailde: ‘Op de kruising bij Johnny’s [= kruising Herstraat-Americaanseweg-Kloosterstraat] staan de drie kruisen van Amsterdam! Dit is natuurlijk gedaan vanwege de vele Ajacieden in onze gemeente!’ Beslist een bijzonder originele kijk op de zaken. Aan de twee andere figuren durfde hij zich niet te wagen.
Mart van den Munckhof beperkte zich op zijn beurt alleen tot een link met de locatie en liet de aard van de figuren onbesproken: ‘Omdat op betreffende locaties waren gevestigd: 1. Beckers Pietje; 2. Boerenbond; 3. Vissers Fien oftewel Vissers tankstation cq oliehandel.’ Later voegde hij daar nog aan toe: ‘Bij de Meent [=T-splitsing Loevestraat-Groenewoudstraat] zit een silhouet van een huis in de drempel verwerkt.’

Bij Leopold Post ontbrak dan weer een link met de locatie, al dient gezegd dat zijn reactie evenmin van originaliteit gespeend was: ‘Figuur 1 is het spiegelbeeld van een Miele wasmachine, figuur 2 een Stimorol kauwgum en figuur 3 de afdruk van een pizza (quattro formaggi).’
Arjanne van der Meer ten slotte liet weten nog zoekende te zijn: ‘Ik heb wel een silhouet gevonden maar wat het voorstelt ben ik nog niet achter.’

Was het bij deze reacties gebleven, dan zou het nog een hele kluif zijn geweest een winnaar vast te stellen. Die ellende bleef me gelukkig bespaard dankzij Ruud Willems, die zichzelf introduceerde als ‘nieuwe eigenaar garagebox waar je vroeger niet tegen mocht voetballen’ (nooit geweten dat mijn stukjes zó nauwgezet worden gelezen). Zijn inzending: ‘Dat was nog lastiger dan ik dacht. Heb namelijk eerst zitten googelen op de kruispunten. Ik dacht namelijk dat het ooit in De Echo heeft gestaan zo rond het aanleggen van deze verkeersdrempels. Maar helaas, niks te vinden. Toen via Google Streetview toch gaan kijken. Nu denk ik het te weten. Maar het is af en toe slecht te zien. Antwoorden:

Gasthuisstraat-Hoofdstraat --> een hoofdje

Loevestraat - Groenewoudstraat --> een groen ‘woud’

Herstraat - Americaanseweg - Kloosterstraat --> 3 kruizen (Andreaskruizen?) ivm klooster of de nabijgelegen Lambertuskerk?’

Ongelooflijk maar waar: he-le-maal goed! Zover waren zelfs neef T. en ik niet gekomen! Jammer voor Ruud dat ie niet een week eerder reageerde, dan was die Ferrari California voor hem geweest. Maar goed, dan had ie ook meteen weer op zoek gemoeten naar een nieuwe garagebox – elk nadeel … Met de prijs die ik Ruud een dezer dagen hoop te overhandigen, is trouwens ook weinig mis, kan ik u alvast verklappen.

En dan was er nog die tweede prijsvraag: een elders in de gemeente aangebracht figuur in de bestrating. Zich bevindend, aldus Roel de Jong (de ambtenaar van de gemeente Horst aan de Maas die dit hele circus in gang zette), ‘in een nieuw dorp waar de inwoners zich met carnaval naar een vierpotig dier noemen’. De enige serieus te nemen reactie kwam van Leopold Post: ‘De duif met een boodschap; ingelegd in het wegdek van het Hanna van der Voortplein [in Tienray]!’ Geheel correct! Alleen zo triest dat de inzending van Leopold een dag na de sluiting van de inzendingstermijn arriveerde. Daardoor ziet hij de geheel verzorgde reis van drie weken voor twee personen naar de Bahama’s aan zich voorbijgaan. Na rijp beraad heeft de jury wel besloten hem een troostprijsje toe te kennen (dat hem deze week zal worden overhandigd)..  

Volgende week kom ik nog één keer terug op de betekenis en achtergronden van de Horster bestratingsversieringen. Dit naar aanleiding van het bezoek dat neef T. en ik onlangs brachten aan Roel de Jong en de bedenker van de creaties. 

Intermezzo – Prijsvraag (2)

Zo, die Ferrari California kan dus mooi op stal blijven. Precies nul (0) reacties kwamen binnen op de prijsvraag (klik hier) die Horst-sweet-Horst vorige week uitschreef! Ter herinnering: het ging om deze drie vragen: 1. Welke drie figuren zijn, naast een kerk, nog meer in gestileerde vorm in de Horster bestrating weergegeven? 2. Waar liggen ze? 3. Wat is de link met de betreffende locatie?

Waren mijn vragen, me ingefluisterd door gemeenteambtenaar Roel de Jong, wellicht te moeilijk? Was u te lui? Had u het net als Mart van den Munckhof te druk? Of dacht u ‘Die prijs zal wel weer niets voorstellen, laat anderen de kastanjes maar uit het vuur halen en dan zie ik volgende week wel wat de juiste antwoorden zijn’? Had ik dan misschien expliciet moeten vermelden dat de hoofdprijs een gloednieuwe Ferrari California was? Enfin, doet er verder allemaal niet meer toe. Al zit ik natuurlijk nog wel met die Ferrari opgescheept. Misschien toch maar weer automobilist worden, temeer omdat ik ook al niet ben uitgeroepen tot ambassadeur van Greenport Bikeway, ondanks een sollicitatiebrief waarvoor ik alles uit de kast had gehaald (klik hier en hier).

Ik zou u natuurlijk kunnen straffen door die drie elementen, hun locaties en hun link met de betreffende locaties niet prijs te geven. Maar zoals al vaker gezegd ben ik heus de beroerdste niet. Dus ik weet het goed gemaakt met u en onthul bij dezen de drie locaties: de T-splitsing Gasthuisstraat-Hoofdstraat, de T-splitsing Loevestraat-Groenewoudstraat en de kruising Herstraat-Americaanseweg-Kloosterstraat. Aan u de schone taak te achterhalen welke figuren op de betreffende plekken in de bestrating zijn weergegeven en wat de link is met hun locatie. Mail uw reactie uiterlijk 14 september naar horstsweethorst@gmail.com. En ik mats u helemaal, want ondanks uw apathie van vorige week verloot ik onder de juiste inzenders (of de inzenders die de juiste antwoorden het dichtste benaderen) een toepasselijke prijs, al is het ditmaal niet meer iets in de orde van grootte van een Ferrari California.

Nu ik toch bezig ben met prijsvragen ook maar meteen de volgende. Werd me eveneens ingefluisterd door Roel de Jong en heeft opnieuw betrekking op een figuur dat is aangebracht in de bestrating. Roel mailde me daarover: ‘Wim, je vindt deze creatie in een nieuw dorp waar de inwoners zich met carnaval naar een vierpotig dier noemen. Zelf ben jij ook al ter plaatse geweest voor een van de top vijfs die je in 2010 gepubliceerd hebt. De figuur heeft direct betrekking op het thema van je top vijf ...’ Bleek een stuk eenvoudiger dan de vorige opgave, voor de oplossing hoefde ik zelfs de hulp van neef T. niet in te roepen. Maar wat denkt u? Mail uw antwoord naar horstsweethorst@gmail.com en ook hierbij verloot ik onder de juiste inzenders een prijsje. En reacties of niet: volgende week de oplossingen plus de weergave van een gesprek dat neef T. en ik hadden met de bedenker van de Horster creaties. 

Intermezzo – Prijsvraag (1)

‘Telt Horst aan de Maas meer van zulke silhouetten?’, vroeg ik me vorige week af na de ontdekking van het silhouet van een kerk in de bestrating op de T-splitsing Herstraat – Gasthuisstraat. Intussen heb ik een antwoord op die vraag: jazeker telt Horst aan de Maas meer van zulke silhouetten!

Bij het vinden van dat antwoord waren twee mannen mij behulpzaam: neef T., maar vooral Roel de Jong, teammanager Integraal Beheer Openbare Ruimte van de gemeente Horst aan de Maas. Roel mailde me na het stukje van vorige week: ‘Mooi dat je de kerk gevonden hebt. Hij ligt er overigens allang … Er zijn nog meer elementen in bestratingen terug te vinden. Neem je de uitdaging aan?’ Pijnlijk natuurlijk dat hij de vinger op de zere plek meende te moeten leggen (hoe kan het nou toch dat het zo lang heeft moeten duren, terwijl die kerk er al jaren ligt?). Toch ging ik, samen met T. díe uitdaging graag aan, zo liet ik Roel ook weten. Hij mailde terug: ‘Benieuwd of jullie de 3 overige creaties kunnen vinden. En of jullie als jullie de creaties gevonden hebben er achter komen wat de creaties zijn (de stenen zijn door de jaren heen flink verweerd, zo lang liggen ze er al ...) en wat de link met de betreffende locatie is … Iemand heeft hier echt ooit over nagedacht ...’

Ondanks dat hernieuwd benadrukken van het feit dat ze er al zo lang liggen, togen T. en ik welgemoed aan de slag. Extra stimulans daarbij was dat Roel ons een exclusief interview met de geestelijke vader van deze creaties in het vooruitzicht had gesteld als we de locaties zouden vinden. En ik kan u verklappen dat we de drie andere elementen hebben achterhaald, min of meer hebben ontdekt wat de link met de betreffende locatie is én een exclusief interview met de auctor intellectualis van deze scheppingen hebben gehad!

Maar dat is dan ook echt het enige dat ik verklap. Want het leek me eigenlijk wel aardig u in de vorm van een prijsvraag met dezelfde opdrachten op pad te sturen als waarmee Roel ons opzadelde:
1. Welke drie elementen zijn, behalve de kerk, nog meer in gestileerde vorm in de Horster bestrating weergegeven?
2. Waar liggen ze?
3.  Wat is de link met de betreffende locatie?

Bonuspunten zijn te verdienen als u ook nog de locatie weet aan te wijzen van een element dat enkele jaren geleden verloren is gegaan.

Mail uw reactie uiterlijk 7 september naar horstsweethorst@gmail.com. Onder de juiste inzenders (of de inzenders die de juiste antwoorden het dichtste benaderen) verloot Horst-sweet-Horst een toepasselijke prijs. Verhef u dus uit uw luie stoel, verruil de slippers voor degelijke stappers en begeeft u zich op weg! Volgende week de antwoorden en de uitslag!

Oh ja, één aanwijzing dan: de creaties bevinden zich allemaal in Horst. Intussen zijn T. en ik alweer druk bezig met een nieuwe infrastructurele uitdaging van Roel. Ook daarover binnenkort meer.

Klein mysterie 586 – Kerk

Nooit geweten dat je verwijzingsbordjes zo kunt vervloeken. Nou dient gezegd dat ik sowieso al geen groot liefhebber ben van verwijzingsbordjes, maar dat is nog iets anders dan ze vervloeken. Het is ook niet zo dat ik alle verwijzingsbordjes vervloek, nee, er is één speciaal verwijzingsbordje, of beter gezegd ensemble van verwijzingsbordjes dat ik vervloek.

En het is ook niet zo dat ik dat ensemble van verwijzingsbordjes al sinds jaren vervloek. Nee, eigenlijk pas sinds een week. Sinds ik mijn ontdekking deed. Mijn ontdekking waarvan u waarschijnlijk zult zeggen: ‘Maar wist je dat dan niet? Wist je dat werkelijk niet? Jij, die elke Horster stoeptegel, elk Horster kauwgumplakkaat, kortom elke Horster muggenscheet tot in den treure analyseert, fotografeert en vervolgens veroordeelt of doodknuffelt, wist jij dat niet? Heus niet?’ Met de hand op mijn hart: heus, ik wist het niet. Ik wist niet dat in de rode bakstenen bestrating van het verkeersplateau op de T-splitsing Herstraat – Gasthuisstraat in het centrum van Horst met zwarte bakstenen het silhouet van een kerk is weergegeven. Terwijl ik toch duizenden keren gebruik heb gemaakt van de bewuste T-splitsing. Ik schaam me diep. Duizenden keren blind geweest voor m’n omgeving. Waarom heeft u het me verdorie ook nooit verteld?

Ik zou verzachtende omstandigheden kunnen aanvoeren. Zoals het feit dat het silhouet van de kerk moeilijk te onderscheiden is als je je op maaiveldhoogte bevindt. Of het feit dat de kerk voor de meeste verkeersdeelnemers ondersteboven staat.

Die verzachtende omstandigheden nemen niet weg dat het voelt als een nederlaag, een pijnlijke nederlaag zelfs, dat het bestaan van deze kerk me tot een week geleden volledig onbekend was. Wie heeft haar gemaakt? Wanneer? Waarom? Telt Horst aan de Maas meer van zulke silhouetten? Welke kerk wordt verbeeld? De Sint-Lambertuskerk?

Maar wat heeft dat ensemble van verwijzingsbordjes nu met het silhouet van de kerk te maken? Welnu: ’t Gasthoês, het de laatste weken zoveel besproken Gasthoês, heeft aan de zijkant een (prachtige) trap die wel speciaal lijkt te zijn ontworpen om de ideale foto van het kerksilhouet te maken.

Totdat je, de trap bestegen hebbend, tot de ontdekking komt dat er iets is dat de ideale foto gruwelijk in de weg staat:

Top 5 – Patronaatspatronen

Steeds sterker worden de aanwijzingen dat het Horster winkelcentrum Kloosterhof over een jaar van de aardbodem zal verdwijnen. Geen al te groot verlies, ben ik geneigd te zeggen.

Alleen zo jammer dat we vervolgens weer een jaartje of vijftig zitten opgescheept met zo’n wangedrocht à la De Smidse.

Wat met de afbraak van Kloosterhof vermoedelijk eveneens van de aardbodem zal verdwijnen, is de huidige bestrating van de Kerkstraat, tussen het pleintje voor het Patronaat en de doorgang naar de parkeerplaats van Kloosterhof. En dat nu zou wél een groot verlies zijn.

Te midden van alle eenheidsworst dien je te koesteren wat uniek is. Gratis parkeerplaatsen hebben ze overal, Intertoys hebben ze overal, dertien in een dozijn straatmeubilair hebben ze overal, de Hema hebben ze overal, reclameborden waarover je struikelt hebben ze overal. Maar de bestratingspatronen vóór het Patronaat en Kloosterhof hebben ze nergens. Dat is nu weer typisch zoiets dat Horst onderscheidend doet zijn, dat Horst tot Horst maakt, dat Horst … euhh … op de kaart zet.

Stratenmakers hebben hier de afgelopen decennia al hun creativiteit en vakmanschap mogen botvieren. Met een verbluffend resultaat, mogen we wel zeggen. En dat nota bene in het zo aangeharkte Horst! Onbegrijpelijk dat dit de media tot dusverre is ontgaan. Hopelijk dat dit stukje bij kan dragen tot meer bekendheid voor het grootse werk dat hier is verricht. Het is trouwens ook de hoogste tijd dat kunsthistorici zich eens gaan buigen over de mogelijke diepere betekenislagen van de patronen.

Anyway, hier komt-ie, mijn top 5 van Patronaatspatronen:

5.

Als neergedaald uit de hemel liggen ze daar, de twaalf lichtgrijze betontegels. Vormen ze een brug, een barrière een trait d’union? Ik gok op een combinatie van drieën. 

4.

Gebakken klinkers in keperverband, een gootje, (fragmenten van) donkergrijze betontegels, een aantal frivole driehoekjes van gebakken klinkers, vijf lichtgrijze betontegels: het oogt misschien wat chaotisch, maar ik verzeker u: hier steekt iets achter.

3.

Voor de afwisseling ook een werk met enkele driedimensionale elementen. Let vooral op de speelse wijze waarop gebakken klinkers (in wisselende verbanden) en betontegels elkaar afwisselen. Ook de onnadrukkelijke markering van de driedimensionale elementen door hun plaatsing in een vlak van gebakken klinkers is grandioos.  

2.

En dan ineens zo’n strook met gewassen grindtegels. Dat noem ik nou lef hebben! Mooi contrast ook tussen de gewassen grindtegels en de betontegels, waartussen heel subtiel dat lijntje gebakken grindtegels figureert. En wat dacht u van dat putdeksel, dat de strakke ordening dan weer magistraal doorbreekt?

1.

Meesterlijk hoe hier de straatkolk tot centrum van de voorstelling is gemaakt. Dit uit zich bijvoorbeeld in het aanvankelijk breed uitwaaierende vlak betontegels dat zich naar de kolk toe versmalt. De licht meanderende goot staat bol van de symboliek. Ongekend is ook het aantal verbanden waarin de gebakken klinkers zijn gelegd.   

Klein mysterie 40 – Centrumbestrating

Langzaam bekruipt me het vreemde gevoel dat ik milder aan het worden ben. Dát is niet de bedoeling! Terwijl ik juist groot genoegen schep in een potje zeuren en zuigen, heb ik me de afgelopen weken bezondigd aan positieve uitlatingen over de 95 duizend euro kostende verwijdering van de serre van v/h Van Heijster, de vervanging van het Norbertuskerktrottoir en de afbraak van de kiosk op het Wilhelminaplein. Hoewel daar ook cynisme over twee paaltjes bij sportpark Ter Horst, ergernis over de voorgenomen bouw van een schiethal door Davy Crockett en vraagtekens bij de ontglazing van het Meterikse Veld tegenover staan, heb ik toch het idee dat ik soms wat begin door te slaan in mijn loftuitingen. Laat ik me dan beïnvloeden door de anonymus die schreef ‘Als ik deze site zie en lees dan proef ik veel negativiteit’? Zelfs als dat zo zou zijn, dan zou ik het natuurlijk nooit toegeven. Nee, ik houd het toch op toeval, van een bewuste keuze is beslist geen sprake. Ik beloof u dan ook plechtig dat ik mijn uiterste best zal doen de komende weken weer eens enkele porties ongebreidelde negativiteit los te laten op verschijnselen in de Horster openbare ruimte. Maar vandaag nog even niet. Vandaag wil ik me nog één keer van mijn positieve kant betonen. Wil ik nog één keer een pluimpje uitdelen. Waarvoor dan wel? Voor het nieuwe plaveisel in het centrum van Horst. De oude bestrating kenmerkte zich door allerlei onbestemde patronen die slechts onduidelijkheid schiepen: De nieuwe is strakker en van alle overbodige tierlantijnen ontdaan. In een oogopslag is duidelijk welke ruimte voor voetgangers is bestemd en welke voor fietsers. Zoals het hoort dus, hulde!Heb ik er dan helemaal niets op aan te merken? Toch wel. Op 13 augustus pleitte ik voor herintroductie van het trottoir in het centrum van Horst. Niet gebeurd.
Nog meer bedenkingen? De inkt van het Convenant puiverbetering, reclames, uitstallingen en terrassen van de gemeente Horst aan de Maas is nog niet opgedroogd, of de eerste reclameborden zijn al weer gesignaleerd, terwijl het convenant juist het tegendeel beoogt. Nóg meer kritiek? Jazeker. De eerste stenen van de nieuwe bestrating die fietsers- en voetgangersstromen nadrukkelijk van elkaar scheidt, waren nog amper gelegd, of wethouder Litjens maakte op 24 september al bekend dat het gemeentebestuur overweegt om fietsen in het centrum te gaan verbieden.Zo is deze bijdrage ongewild toch nog een oefening in negativiteit geworden – dit smaakt naar meer.