Top 5 – Horster huizen aan drie straten (1)

Mijn opa en oma behoorden tot een betrekkelijk zeldzame mensensoort. Namelijk die die een aan drie straten gelegen huis bewoont. Oma hoorde je er nooit over, opa hield er nooit over op – je kunt maar ergens trots op zijn. Julianastraat 49 in Horst is het adres. De voorgevel van de bungalow ligt dan ook aan de Julianastraat; de linkerzijgevel aan de Prinses Margrietstraat, de rechter aan de Westerholtstraat.

In een grijs Horst-sweet-Horst-verleden schreef ik al eens over dit Huis aan Drie Straten (klik hier). Ik besloot dat stukje met de vraag of er één ander huis in Horst te vinden zou zijn dat aan drie straten ligt. Nooit kwam er een antwoord. Betekent dit dat Julianastraat 49 inderdaad het enige Horster huis aan drie straten is? Of dat Horst-sweet-Horst-lezers zich weer eens niet geroepen voelden om te reageren? Dit laatste is helaas het geval. Ik weet dat omdat ik er met de deskundige hulp van iemand uit mijn nabije omgeving zelf maar eens een onderzoekje aan heb gewaagd. Niet dat het in Horst aan de Maas stikt van de huizen aan drie straten, maar een top 5 zit er wel degelijk in.

Let wel: het gaat om huizen. Dus uitgesloten van deelname zijn bijvoorbeeld bedrijven (denk aan Interchalet dat grenst aan Witveldweg, Bremweg en Songertweg) en appartementencomplexen (denk aan Lijsterhof dat grenst aan Westsingel, Americaanseweg en Zwaluwstraat; denk ook aan het Molenveldhuis dat grenst aan Gebroeders van Doornelaan, Noordsingel en Emmastraat).

Ook (voormalige) kerken (denk aan de voormalige Norbertuskerk – nu basisschool De Twister – die grenst aan Gebroeders van Doornelaan, Julianastraat en Prinses Marijkestraat) tellen niet mee, tenzij iemand kan aantonen dat hij in het betreffende huis van God de bewoner er wel eens in levenden lijve heeft aangetroffen.  

Dat een huis aan twee straten met drie straatnamen, zoals dat op de hoek van Venstraat, Hombergstraat en Pitserstraat in Hegelsom, evenmin aan de strenge criteria voldoet behoeft uiteraard geen betoog.

Genoeg geouwehoerd, hier komt ie, de exclusieve Horst-sweet-Horst top 5 van huizen in Horst aan de Maas aan drie straten:

5. Burgemeester Geurtsstraat 1, Horst, tevens aan Venrayseweg en Wittebrugweg

De betrekkelijk grote afstand tot de Venrayseweg doet enigszins afbreuk aan de charme.

4. Meterikseweg 56, Horst, tevens aan Prinses Beatrixstraat en Zegersstraat

Zou aan kracht hebben gewonnen als het een vrijstaand huis was geweest.

3. Vlasvenstraat 25, Melderslo, tevens aan Massenweg en Blaktweg

En dan ook nog bijna aan de Steegstraat liggen!

2. Erverweiden 2, Sevenum, tevens aan Horsterweg en Venloseweg

Volgens Google Maps zou het eerste deel van de Horsterweg aan de vanuit Sevenum gezien rechterzijde Erverweiden heten, waardoor dit géén huis aan drie straten zou zijn. Maar ik hecht meer geloof aan het straatnaambordje en aan Michelin.

1. Julianastraat 49, Horst, tevens aan Prinses Margrietstraat en Westerholtstraat

Zal wel worden uitgelegd als chauvinisme, deze eerste plaats, maar ik zou geen enkel argument kunnen bedenken waarom een van de nummers 2 tot en met 5 méér recht zou hebben op de eerste plaats.

N.B. Ken jij nog meer huizen aan drie straten in Horst aan de Maas? Meld dat dan via een reactie op dit bericht op het blog, op Facebook, op Instagram of via Messenger of e-mail (horstsweethorst@gmail.com)!

Intermezzo – Olifant

Trash art of junk art (‘afvalkunst’) is een vorm van kunst die in Horst aan de Maas betrekkelijk dun is gezaaid. Ja, jarenlang hadden we de Automan (mijn zelfverzonnen naam) bij autobedrijf Gebroeders Hofmans aan de Roothweg in Meterik, maar helaas is de Automan enkele jaren geleden weggelopen om daarna nooit meer terug te keren (klik ook hier).

Een nog wel bestaand, uit 2015 daterend kunstwerk dat je als junk art zou kunnen betitelen is Grenspost G aan de Bosstraat in Hegelsom: een hoofdletter G van aluminium, opgevuld met huis aan huis in Hegelsom opgehaalde voorwerpen van kunststof (klik ook hier).

En nu is deze week aan de Bremweg in Horst zomaar een nieuw kunstwerk uit de hemel neergedaald dat is opgebouwd uit gevonden voorwerpen. Uit wielen van een fiets, een drinkbak, slangen, een voetbaldoel, vaten, een golfplaat, bromfietsonderdelen, buizen en een hele hoop andere onbestemde metalen junk is een olifant ontstaan.

Maker is Nicole van Skipp, zo onthult een bescheiden bordje bij de linker voorpoot van meneer dan wel mevrouw.

Ik ben eerlijk gezegd wel benieuwd hoe de olifant hier terecht is gekomen. Op initiatief van het aanpalende Pet’s Place of het nabije Inter Chalet? Op eigen initiatief van de kunstenaar? Op initiatief van een anonieme weldoener? Op initiatief van de gemeente? En staat ie er tijdelijk? Of is dit misschien het begin van een trektocht door Horst aan de Maas?

Wat ik wel een beetje jammer vind is dat de olifant enigszins mager afsteekt bij de immense grijze doos achter hem – een olifant op schoothondjesformaat. Maar goed, je kunt niet alles hebben.

En zoals dat gaat: eenmaal geconfronteerd met junk art meen je het overal in te zien. Op de terugweg van de olifant zag ik vanochtend aan de Afhangweg deze wasmachine staan:

Gewoon nog niet opgehaald grofvuil? Of junk art die reageert op het wit gekalkte huis op de achtergrond? Zullen we het oordeel overlaten aan de vuilnismannen?

Top 5 – Horster romneyloodsen en romneyloodsachtige constructies

‘Dat de vroeger zo hermetisch gesloten hekken nu al meer dan een week open staan, dat sinds enkele dagen ook de grote toegangsdeur open is, kan vrees ik slechts één ding betekenen: de loods is ten dode opgeschreven.’

Zaterdag geschreven (klik hier). Inmiddels weet ik wel beter: de voormalige tuinbouwloods op de kruising Speulhofsbaan – Americaanseweg in Meterik krijgt een tweede leven, zo heeft de (nieuwe) eigenaar me verzekerd. Waarom die deuren dan open staan? Om de oliegeur eruit te verdrijven. Wat er daarna gaat gebeuren? Staat nog niet vast, maar afbraak komt voorlopig niet im Frage. Pak van m’n hart!

Verder: Leopold P. was zo vriendelijk me te attenderen op de naam van dit type loods: romneyloods. Aan Wikipedia (klik hier) ontleen ik de wetenschap dat de romneyloods een doorontwikkelde variant is van de in de Eerste Wereldoorlog in Engeland uitgevonden nissenhut. Vooral na de Tweede Wereldoorlog kreeg de romneyloods een heel scala aan niet-militaire toepassingen. Zou Freddy Heineken nog hebben geleefd dan had hij u er ongetwijfeld nog veel meer over kunnen vertellen. Tijdens zijn ontvoering in 1983 zat hij namelijk enkele weken opgesloten in een romneyloods in het westelijk havengebied van Amsterdam.

Een Horst-sweet-Horst top 5 van Horster romneyloodsen is een van mijn wensdromen. Maar telt Horst aan de Maas wel zoveel romneyloodsen? Ik heb ze niet kunnen vinden. Hopelijk leidt de publicatie van de top 5 van Horster romneyloodsen en romneyloodsachtige constructies tot tips en ontdekkingen, zodat die top 5 van Horster romneyloodsen er ooit nog van komt. Voor nu houd ik het dus bij de top 5 van Horster romneyloodsen en romneyloodsachtige constructies. Komt-ie: 

5. Driekooienweg, Evertsoord

Een echte romneyloods heeft de vorm van een liggende halve cilinder. Hier is die vorm slechts in aanzet aanwezig. Is dit ooit wel een echte romneyloods geweest? Of is het gewoon de Evertsoordse variant erop?

4. Songertweg, Horst

Ook deze loods, onderdeel van het Interchaletimperium, heeft slechts in aanzet iets weg van een heuse romneyloods. Desalniettemin fraai van vorm, kleur en materiaal. 

3. Jacob Poelsweg, America

Komt een aardig eind in de buurt, maar lijkt me eerder een variant op de (kleinere) nissenhut dan op de romneyloods. Hoe dan ook: de begroeiing met klimop en de bloeiende japanse kers op de achtergrond maken deze loods zeker nu tot een juweeltje. 

2. Zwanenweg, Tienray

Zul je altijd zien: nergens zijn ze te vinden en hier staan er ineens twee naast elkaar! Waarvan de rechtse me het meest kan bekoren: bij de linkse detoneert de groene deur.

1. Speulhofsbaan, Meterik

Hoewel de rechtse Tienrayse loods er aardig mee kan concurreren, blijft deze voor mij vooralsnog onovertroffen. Voor een afgewogen oordeel zou ik eerst ook de Tienrayse loods van binnen moeten zien. 

Ten slotte nogmaals: tips over andere romneyloodsen (en ook romneyloodsachtige constructies) in Horst aan de Maas zijn van harte welkom! Mail ze naar horstsweethorst@gmail.com.

Klein mysterie 588 – Filmhuis

In één week tijd twee films gezien: Una via a Palermo (in Italië uitgebracht onder de titel Via Castellana Bandiera) en Boyhood. Hoewel Italiaanse films bij mij altijd een streepje voor hebben, was ik niet bijster onder de indruk van Una via a Palermo. Dat wil zeggen: tot de slotscène en de aftiteling. De combinatie van majestueus beeld en de hartverscheurende, betoverende muziek van de Siciliaanse broers Enzo en Lorenzo Mancuso maakte alles meer dan goed en heeft ertoe geleid dat hier nu al meer dan een week deze muziek uit de speakers klinkt (af en toe afgewisseld door andere nummers van de Fratelli Mancuso):

Vreemd genoeg kon het allerwegen de hemel in geprezen Boyhood me evenmin helemaal overtuigen. Aardige film, hoor, maar het lukte mij niet het meesterwerk erin te herkennen dat recensenten en bioscoopbezoekers er wereldwijd in zien: zo nu en dan hinderlijk clichématig, te weinig aan de verbeelding overlatend, te zeer uit op effectbejag.

Una via a Palermo zag ik in filmtheater de Nieuwe Scene in Venlo. Ik was er ongeveer anderhalf uur reistijd aan kwijt. Van de circa honderd stoelen in de zaal waren er precies vijf (5) bezet. Boyhood zag ik in Dok6 in Panningen. Mijn autobezittende en –rijdende zus wilde de film gelukkig ook zien, anders had een reis van vele uren, zo niet dagen, in het verschiet gelegen. Van de meer dan vierhonderd stoelen in de zaal waren er uiteindelijk precies twee (2) bezet.

Ik kom hierop vanwege het haalbaarheidsonderzoek naar de exploitatie van cultureel centrum ’t Gasthoês. Want dat onderzoek bracht, behalve een hoop onduidelijkheid (klik hier en hier), ook fantastisch nieuws: het voornemen in het nieuwe Gasthoês een filmhuis te vestigen. Films als Una via a Palermo en Boyhood voortaan op loopafstand! Andere films trouwens evenzeer: bijlage 7 van het haalbaarheidsonderzoek rept van zestien ‘populaire films’, zestien ‘arthousefilms’ en veertien kinderfilms per jaar, waarbij wordt gerekend op een gemiddeld aantal bezoekers per voorstelling van respectievelijk vijftig, vijfentwintig en veertig. (En nu maar hopen dat de dames en heren beleidsbepalers zich niet nog eens achter de oren gaan krabben na het vernemen van de bezoekersaantallen bij bovenstaande door mij bijgewoonde voorstellingen.)

Ook over het filmhuis is het onderzoeksverslag overigens teleurstellend zwijgzaam. Veel meer dan dat in de voormalige kapel een filmhuis moet komen, valt er niet te lezen. Over exploitatie, exploitant, programmering en de verhouding tot het bestaande Filmhuys (klik hier) geen woord. Wel wordt expliciet vermeld dat het gaat om een filmhuis en niet om een bioscoop. Wat het onderscheid is? Dat vermeldt het onderzoeksverslag dan jammer genoeg weer niet. Wikipedia definieert ‘filmhuis’ evenwel als ‘een publieke uitgaansgelegenheid die zich toelegt op het vertonen van films buiten het reguliere commerciële aanbod om’. Dat conflicteert dan weer met de ‘populaire films’ van hierboven. Rrrraarrr.

Of is besloten tot ‘filmhuis’ om ook de optie van een bioscoop bij Interchalet niet uit te sluiten? De gemeenteraad besloot immers vorig jaar de mogelijkheid van een bioscoop bij Interchalet open te houden als er niet binnen twee jaar een bioscoop in het centrum van Horst zou zijn. En met een ‘filmhuis’ in plaats van een ‘bioscoop’ verdwijnt die mogelijkheid niet. Hoe levensvatbaar dat filmhuis zou zijn met een bioscoop in de buurt, is dan weer een andere vraag.

Klein mysterie 518 – CDA (2)

Er zijn van die ogenblikken dat je je afvraagt waarom er nog mensen zijn die níet op het CDA stemmen. Donderdag deed zich weer eens zo’n moment voor. Hallo Horst aan de Maas plofte op de deurmat. De in deze tijden altijd goed gevulde politiekepartijenpagina van het wakkere weekblad bevatte ook een bijdrage van Annemie Craenmehr-Hesen, gemeenteraadslid voor het CDA.

Annemie zet in haar bijdrage in welgeteld 333 woorden het zegenrijke werk op een rijtje dat het CDA de afgelopen vier jaar in de gemeente Horst aan de Maas heeft verricht. Achttien resultaten somt ze op die het CDA deze raadsperiode heeft bereikt. Van Hof te Berkel tot het Gezondheidsplein in Meerlo en van het opstarten van woningbouwprojecten tot de beveiliging van de Maas. Allemaal te danken aan het CDA.

De boodschap is duidelijk: zonder het CDA zouden we hier met z’n allen nog in de donkere middeleeuwen vertoeven, gehuld in berenvellen, bivakkerend in tochtige plaggenhutten, gewapend met pijl en boog op jacht naar een karige maaltijd in de ons omringende zompige moerassen, ’s avonds onze misère wegdrinkend met een brouwsel van dubieuze samenstelling. Maar dankzij de weldaden die het CDA over ons heeft uitgestort liggen deze ellendige tijden gelukkig achter ons.

Het zal de spreekwoordelijke bescheidenheid van het CDA en CDA’ers zijn die Annemie heeft doen besluiten van de eindeloze reeks zegeningen die het CDA onze mooie gemeente de afgelopen vier jaar heeft gebracht, er slechts achttien te noemen. Die bescheidenheid valt uiteraard te waarderen. Toch wil Horst-sweet-Horst niet nalaten aan het rijtje van Annemie nog acht heldendaden toe te voegen waarop het CDA beslist trots mag zijn:

- het levend houden van de droom van het Nieuw Gemengd Bedrijf, tegen alle maatschappelijke weerstand in;
- het bevorderen van de leefbaarheid in Grubbenvorst en Sevenum door de sluiting van de bibliotheken ter plaatse;
- de belangrijke inhaalslag die is gemaakt in de zaligverklaring van Jan Nabben;
- het bevorderen van de leefbaarheid in Horst door de sluiting van zwembad De Berkel in overweging te nemen;
- de richtingwijzende impuls voor de verdere verrommeling van het buitengebied met de vestiging Van Dijck Groenteproducties BV aan de Midden Peelweg;

- de efficiencywinst die is behaald door de verantwoordelijk wethouder op eigen gezag kunstwerken voor de gemeenschap te laten aankopen;
- de metamorfose van het centrum van Horst in een decor voor parkeerplaatsen;

-  de belangrijke inhaalslag die is gemaakt in de heiligverklaring van Interchalet.

Bij de verkiezingen voor Provinciale Staten van 1939 behaalde de RKSP (de voorganger van het CDA) in het huidige Horst aan de Maas 7274 van de 7453 uitgebrachte stemmen (klik op de afbeelding om haar te vergroten). Een score van net geen 98 procent. Met bovenstaande in het achterhoofd moet niemand vreemd opkijken als dit percentage bij de komende verkiezingen wordt overtroffen.

Top 5 – Nieuwe gemeentenamen

Twan van Els, waar kenden we die naam ook alweer van? Juist, van het MIBO-magazijn aan de Grauwveenweg in Griendtsveen. Met dat overblijfsel uit de Koude Oorlogstijd als aanleiding wisselden Twan en ik dit voorjaar een aantal e-mails met elkaar uit. Zeer tot mijn genoegen moet ik zeggen, zijn wat laconieke stijl van schrijven en z’n onderkoelde humor spraken me bijzonder aan. Blijkbaar beleefde Twan ook plezier aan dat e-mailcontact, anders kan ik niet verklaren waarom ik een uitnodiging ontving voor de presentatie van een door hem geschreven boek.

Die presentatie vond afgelopen vrijdag plaats. In Venray, want Twan is een ras-Venraynaar. Ik moet altijd iets in mezelf overwinnen om me te vertonen in dat hol van de leeuw, maar in dit geval kon en wilde ik er toch niet omheen. En het moet gezegd: het viel alleszins mee. Twan bleek in het echt even welbespraakt en geestig als in z’n e-mails, ik werd ondanks m’n (Horster) afkomst niet met de nek aangekeken en zelfs een drankje werd me niet geweigerd. En dat in een zaal vol chauvinisten. Want laat dat duidelijk zijn: als er één chauvinistisch volkje is zijn het de Venraynaren wel. Dus hoe aangenaam de avond ook was, ik was aan het einde toch opgelucht de terugtocht naar Horst-sweet-Horst te kunnen aanvaarden.

‘Onbestaanbaar dat Horst aan de Maas en Venray ooit in een gemeente worden verenigd’, was vrijdag zo ongeveer m’n laatste gedachte voordat ik in slaap viel. Inmiddels zijn we drie dagen verder en is bekend geworden dat het nieuwe kabinet uitsluitend nog gemeenten van meer dan honderdduizend inwoners wil. In ons geval kan dat maar één ding betekenen: Horst aan de Maas en Venray samen. Nieuwe fusieruzies en stammenstrijden gloren aan de horizon, met ten slotte als onvermijdelijke uitkomst dat het onverenigbare toch wordt verenigd. Misschien is het daarom beter nu alvast een naam voor de nieuwe gemeente te bedenken. Mijn top 5 van nieuwe gemeentenamen:

5. Sycambrië
Twan van Els deed vrijdag uit de doeken dat de bewoners van het hertogdom Gelre in de zestiende eeuw ook wel Sicambri werden genoemd. Zowel Horst aan de Maas als Venray maakten deel uit van het hertogdom Gelre, dus waarom niet? Nou, omdat ‘een van Venrays grootste zonen’ (dixit Twan) de bijnaam Sycamber kreeg.

4. D’n Uuthoooook dan wel D’n oêoêoêoêthoēk
Jullie een beetje van dit, wij een beetje van dat.

3. Porkotopia

Horst aan de Maas heeft misschien de naam, maar vlak ook Venray niet uit qua intensieve landbouw.

2. Maessenchalet

Zodat meteen duidelijk is waar de werkelijke macht ligt.

1. Spinhof

Staat voor een gedeeld textielverleden, Bourgondische kneuterigheid en land- en tuinbouwglorie. En wat dacht u van de marketing? Spin-off in Spinhof.

N.B. Dit zijn in een vloek en een zucht bedachte namen. Ongetwijfeld heeft u veel betere suggesties. Mail ze (HorstsweetHorst@gmail.com) en ik maak er binnenkort een nieuwe top 5 van!

Klein mysterie 374 - Vlagincident (5)

De reacties van Sjaak Jenniskens en Leon Coenders vragen natuurlijk om een tegenreactie – en wat ingetrokken keutels.

Eerst de CDA-vlag die op twintig meter hoogte in een GPS-mast hing. Een heel andere vlag dan ik in gedachten had. Eigenlijk best een geslaagde, betrekkelijk onschuldige actie. Sowieso dient gezegd dat het bewonderenswaardig is hoe het CDA er ondanks z’n gestage neergang nog steeds in slaagt her en der zoveel reclame-uitingen geplaatst te krijgen. Zoals al vaker gezegd: laat andere partijen daar een voorbeeld aan nemen in plaats van erover te mauwen.

Je vraagt je af waarom de vlag eigenlijk niet mocht blijven hangen. Sjaak heeft gelijk: in de gemeentelijke Regeling inzake reclame-uitingen van politieke partijen bij verkiezingen (klik hier) waarnaar hij verwijst, staat niets vermeld over een vlagverbod. Uit de reactie van Leon blijkt dan weer dat er blijkbaar andere gemeentelijke regels zijn die het vlaggen boven een bepaalde hoogte verbieden. Het valt het CDA niet aan te rekenen dat het niet op de hoogte is van al die regels en regeltjes. Laat overigens duidelijk zijn dat ik het CDA wat betreft deze vlag nergens van heb beschuldigd. Misschien is er verwarring ontstaan omdat ik wat Sjaak billboard van Raymond Knops langs de A73 noemt, ook als vlag heb betiteld. Mea culpa. Billboard lijkt me inderdaad bij nader inzien een betere benaming (al zou billdoek misschien nog beter zijn).

Goed, dat billboard dus. De gemeentelijke reclameregels waaraan Leon en Sjaak refereren maken nog iets duidelijk. Als ik ze goed interpreteer en als het de enige regels zijn die in dezen gelden – ik houd nog maar even wat slagen om de arm – heb ik dinsdag wat betreft het CDA een veel te grote broek aangetrokken over dat billboard. Uit de voorwaarden voor het plaatsen van verkiezingsborden op particulier terrein kan ik namelijk nergens opmaken dat dat langs de A73 niet zou zijn toegestaan. Mijn fout, excuses aan het CDA voor de ongepaste bewoordingen.

Als mijn interpretatie juist is, zou dat overigens ook betekenen dat de gemeente wat betreft reclameregels langs de A73 tijdens de Floriade niet met twee maar met wel vier maten meet (belangengroeperingen niet, maar politieke partijen wel; bedrijven niet, maar Interchalet wel). Vreemd.

Maar zo bezien maakt het CDA met het billboard van Raymond gewoon gebruik van de mogelijkheden die er zijn (en die ze – dat dan weer wel – zelf mede geschapen heeft omdat het in Horst aan de Maas al sinds mensenheugenis aan de knoppen zit). Je zou wensen dat andere partijen op dit gebied over evenveel assertiviteit en creativiteit beschikken als het CDA.

Het is dat ik geen grond bezit langs de A73, anders mochten GroenLinks, Partij voor de Dieren, PvdA en SP daarop zoveel borden en vlaggen plaatsen en hangen als ze maar wilden (maar natuurlijk niet in of aan te hoge vlaggenmasten). Maar misschien is er wel een grondeigenaar te vinden die net zo’n goedzak is.

Klein mysterie 372 – Vlagincident (3)

Het vergde een helse inspanning om het te achterhalen, maar het is dus een stevig aan een frame bevestigde vlag. En ze hangt (of moeten we zeggen staat?) er nog steeds. Althans, een uurtje geleden nog wel:

Eerlijk gezegd heb ik het geklaag over meten met twee maten als het gaat om de reclame-uitingen langs de A73 altijd als uitingen van calimerogedrag beschouwd. Zo langzamerhand begin ik aan de juistheid van die opvatting te twijfelen.

Voor de aardigheid nog enkele citaten uit het CDA-verkiezingsprogramma:

Wie kiest voor dit land spreken wij aan op respect en fatsoen (p. 8)

Zonder fatsoen, waarden en normen blijft het herstel op z’n best halverwege steken (p. 11)

Wij kiezen voor een land waarin we samenleven en samenwerken, een land waarin respect en fatsoen de toon zetten (p. 17)

De grenzen worden bepaald door de wet en algemene fatsoenregels (p. 18)

Onfatsoenlijk gedrag vereist een directere, steviger aanpak (p. 77)

P.S. Op de terugweg van de vlag constateerde ik dat Raymond inmiddels ook de digitale reclamemast bij Interchalet heeft bereikt.

Dat is dan weer handig gebruik maken van het ondoorgrondelijk beleid van de gemeente Horst aan de Maas: waarom weet niemand, maar Interchalet is uitgezonderd van het gemeentelijk verbod op reclame-uitingen langs de A73 gedurende de Floriade.

Klein mysterie 368 – Verkiezingscampagne

De CPB-doorberekeningen waarin ze allemaal hun eigen gelijk lezen. Jack de Vries. Dag in dag uit plannen en plannetjes die de volgende dag alweer zijn vergeten. Toch maar wel een stropdas. Het zelfgenoegzame lachje van Pechtold. De gratuite beloftes. Wilders en z’n partij die ondanks alles serieus worden genomen. Het inhoudsloze Samen van het CDA. De thuistribune. De plotse machtsgeilheid van de SP. De vakantiefoto’s. Knevel. De moeilijk serieus te nemen affiches van de VVD.

Hebt u dat nou ook, dat u al moe wordt van de verkiezingscampagne als u er alleen maar aan denkt? Gisteren dus naar Zomergasten gekeken en het Premiersdebat (hoe bespottelijk) mooi aan me voorbij laten gaan. Uit de verslagen en commentaren in de kranten van vandaag maak ik op dat ik weinig heb gemist.

Ze zullen het natuurlijk om het hardst ontkennen, maar vreemd genoeg proef ik iets van eenzelfde campagnemoeheid ook bij Roy Bouten, Thijs Coppus en Raymond Knops, de drie Horster Kamerkandidaten.

Roy Bouten (nummer 75 op de PvdA-kieslijst in Limburg) twittert zoals gebruikelijk dat het een aard heeft, maar toch vooral om iedereen op te roepen een stem op hem uit te brengen bij de verkiezingen voor beste webpoliticus. Allemaal goed en wel, maar als je op z’n weblog klikt op het tabblad ‘Resultaten’, verschijnen de woorden ‘Wordt aan gewerkt’ op het beeldscherm. Van die dingen.

Thijs Coppus (SP, nummer 29) is normaliter een nagenoeg even fanatiek twitteraar die de confrontatie niet schuwt. De laatste weken is z’n tweetproductie naar een zorgwekkend laag niveau gedaald en zijn felle discussies met tegenstanders er al helemaal niet meer bij. Instructies van boven? En z’n verkiezingsdagboek dan? Dat wekt met pas een week na dato bijgewerkte, afstandelijke teksten eerder de indruk van een verplicht nummer.

Resteert Raymond Knops, de hoogstgenoteerde Horstenaar (CDA, nummer 4), wiens campagneauto vooral staat te pronken bij z’n woning aan een achterafweg in Hegelsom. Had bij de vorige verkiezingen in 2010, toen ie aanvankelijk op een zijspoor leek te belanden, nog de beschikking over een eigen campagnehuis dat bruiste van de activiteiten.

Nu hij zich zekerder waant van z’n zaak is dat campagnehuis er bij ingeschoten. De driehoeksborden van toen heb ik ditmaal tot op heden evenmin gesignaleerd. Even vreesde ik dat zelfs de grote borden – de CDA-specialiteit die altijd zoveel irritatie oproept bij SP en Behoud De Parel – deze keer achterwege zouden blijven, maar gelukkig sieren ze sinds zaterdag weer het straatbeeld.

Heren, dit laatste lichtpuntje kan niet verbloemen dat het armoe troef is. Ga uit een ander vaatje tappen en Horst-sweet-Horst is zoals altijd graag bereid jullie van een extra dosis gratis publiciteit te voorzien. Om maar eens een dwarsstraat te noemen: plaats een spotje op de digitale reclamemast van Interchalet langs de A73 en Horst-sweet-Horst besteedt er gegarandeerd aandacht aan. En zo is er nog veel meer te bedenken. Heren, mag ik ook in dezen op jullie creativiteit vertrouwen?