En toen ploften er, enkele weken geleden, zomaar ineens drie foto’s in mijn
brievenbus. Twee van een verwoeste kerk, een van een kerk in aanbouw. Drie
foto’s zonder enige duiding. Zonder afzender ook. Een schenking van iemand die
op de hoogte is van mijn belangstelling voor de lokale geschiedenis? Ik proefde
er in elk geval ook een aansporing in om er in stukje aan te wijden op
Horst-sweet-Horst.
Op een van de foto’s herkende ik Leonard Debye, voormalig pastoor-deken van
Horst. En die verwoeste kerk, was dat niet die van Meterik, met op de ene foto
het nog altijd bestaande transformatorhuisje? Ik kon het zo snel niet
achterhalen. Geleidelijk verdwenen de foto’s uit mijn blikveld. Totdat ik deze
week Joop, mijn oom uit Blerick, aan de telefoon had. Enigszins terloops meldde
hij enkele weken geleden drie uit het familiearchief afkomstige foto’s van de Sint-Lambertuskerk
in Horst in mijn brievenbus te hebben gedeponeerd. Op een ervan stond zijn
broer, tevens mijn vader. Vandaar dat ik ze kreeg. Raadsel opgelost!
Laten we beginnen met de foto waarop mijn vader als misdienaar prijkt (rechts).
Naast mijn vader inderdaad deken Debye (met wie m’n vader later nog wel eens de
degens zou kruisen) en links Leo Wijnen, eveneens in de rol van misdienaar. Ik
vermoed dat de foto is gemaakt op 26 augustus 1951 – mijn vader was toen 12 –,
de dag van de officiële eerstesteenlegging van de nieuwe Sint-Lambertuskerk. De
huizen op de achtergrond zouden dan aan de Hoofdstraat moeten liggen. Overigens
meen ik mijn vader ook te herkennen op een andere foto van de eerstesteenlegging,
helemaal rechtsonder. De misdienaar naast hem zou dan logischerwijze weer Leo
Wijnen moeten zijn.
De belangstelling voor de eerstesteenlegging viel overigens tegen omdat
diezelfde middag aan de Herstraat het rieten dak van villa De Roskam, bewoond
door de familie Vullinghs, vlam vatte. Deken Debye was
not amused, bleek
enkele dagen later in
De Echo van Noord-Limburg:
‘We zijn niet tevreden over de opkomst der parochianen. Zelfs als we brand
en andere dingen in aanmerking nemen dan was deze nog beneden peil te noemen.
We moeten eerlijk bekennen dat we dit geen ogenblik hadden verwacht.’
Dan die twee andere foto’s. Enig geblader in diverse publicaties leidde tot de
onomstotelijke conclusie dat het hier niet de naoorlogse puinhopen van de
Meterikse kerk betreft maar die van de Sint-Odakerk in Melderslo. Beide foto’s
zijn (onder meer) afgedrukt op bladzijde 111 van deel 6 van
Oud Horst in het
nieuws. Ook dit trafohuisje bestaat trouwens nog steeds: het ligt op de
kruising Vlasvenstraat – Odastraat – Rector Mulderstraat.
P.S. Ik vroeg Joop of ik hem in dit stukje ‘J.’ moest noemen of dat ‘Joop’ ook
was toegestaan. Zijn reactie is te mooi om onvermeld te laten:
‘Ik ben geen
boef, je mag mijn naam noemen. Terzijde: als dank voor het kordate optreden van
de vrijwillige brandweer van Horst tav de brand rieten dak De Roskam is Vullinghs
de brouwer toegetreden tot de vrijwillige brandweer. Jammer dat Jun [mijn
vader]
kerkelijke bezigheden had anders had hij beslist vooraan gestaan in
Herstraat.’
