Klein mysterie 208 – Boekenlegger

Onlangs kwam ik in het bezit van een bijzondere boekenlegger. Tweezijdig bedrukt. Met de ene zijde is weinig aan de hand, hoewel ik nooit zal kunnen wennen aan die belachelijke naam BiblioNu:De andere zijde is raadselachtiger:Gekozen is voor de stijlfiguur van de vergelijking. Van de als-vergelijking zelfs. ‘Horst aan de Maas laat zich lezen als je favoriete boek.’ Was het daar maar bij gebleven. Had de fantasie met de lezer aan de haal kunnen gaan om te bepalen waarin die overeenkomst tussen Horst aan de Maas en ‘je favoriete boek’ gelegen zou kunnen zijn. Maar het gemak dient de mens, dus is de vergelijking verder uitgewerkt. Met behulp van een uit twee elementen bestaande zin:
1. ‘een wending op elke bladzijde’. Akkoord (qua vergelijking dan);
2. ‘een verrassing om elke hoek’. Hier ontspoort de trein. Horst aan de Maas wordt ineens niet meer vergeleken met ‘je favoriete boek’, maar ‘je favoriete boek’ met Horst aan de Maas. Je moet er maar op voorbereid zijn.

Over naar het boek. Moet iemands favoriete boek per se aaneenhangen van verrassingen en wendingen? Nee. Lijkt me een kwestie van smaak. Zoals de een houdt van minimalistische kunst en de ander van expressionistische. Mijn favoriete boek (Het bureau van J.J. Voskuil, en wel alle zeven delen) is juist omdat het géén aaneenschakeling van wendingen en verrassingen is, mijn favoriete boek. Gortdroog en dat duizenden bladzijden lang. Mieters.

Ho. Stop. Ik geloof dat de frik die in me huist in het voorafgaande weer iets teveel de overhand heeft gekregen. Excuses. Want op de keper beschouwd zijn het natuurlijk briljante vondsten, die ‘wending op elke bladzijde’ en die ‘verrassing om elke hoek’. Never a dull moment in Horst aan de Maas. Voorbeelden? Héél Horst-sweet-Horst is eigenlijk het levend bewijs van de juistheid van die beweringen, maar als u per se voorbeelden wilt, dan beperk ik me tot vier woorden:1. Passi;
2. skatebaan;
3. straatnaamborden;
4. schommel.
Klik er op en de verrassingen en wendingen vliegen u om de oren.

Top 5 – Vroegtijdig ontmaskerde Horster 1 aprilgrappen

Wat betreft 1 aprilgrappen gaat mijn voorkeur nog altijd uit naar grappen in de categorie ‘misschien flauw maar altijd doeltreffend’. Toppers in dit genre zijn ‘Je veter zit los’ of ‘Er zit een gat in je trui’. Maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat ik met mijn voorkeur een met uitsterven bedreigde minderheid ben. Van 1 aprilgrappen wordt steeds meer werk gemaakt. De vooraankondigingen lijken ook jaarlijks talrijker te worden en eerder te beginnen – tegenwoordig ben ik al vanaf half maart permanent op mijn hoede. Positief gevolg van deze ontwikkelingen: de groeiende kans om een 1 aprilgrap al vóór 1 april als 1 aprilgrap te ontmaskeren. Dit jaar is het zelfs een fluitje van een cent om een top 5 samen te stellen van vroegtijdig ontmaskerde Horster 1 aprilgrappen:

5. Wethouder Litjens zou worden gedegradeerd tot provinciaal ambtenaar:In feite een 1 aprilgrap met potentie, maar weggestopt in een stukje over de ruimte voor ruimteregeling op een binnenpagina van Hallo Horst aan de Maas zal slechts weinig lezers deze zogenaamde onthulling zijn opgevallen.

4. De Rabobank zou alleen nog kredieten voor megakassen verlenen aan tuinders als ze een goed verhaal hebben. Ik geef toe dat ik er bijna in was getrapt. Maar bij nader inzien is het natuurlijk onzin: eerst Californië volplempen met megakassen en je pas daarna afvragen of je je met megakassen wel op de juiste weg bevindt.

3. Het college van burgemeester en wethouders zou onlangs hebben besloten de aanleg van een fietspad tussen Broekhuizen en Melderslo op te schorten.Klinkt op het eerste gezicht eveneens best geloofwaardig. Maar als het werkelijk zo was, zou de voormalig voorzitter van de dorpsraad Broekhuizen-Broekhuizenvorst die intussen namens Essentie in de gemeenteraad zit en die altijd een groot ijveraar voor aanleg van het fietspad is geweest, toch al lang in opstand zijn gekomen?

2. Kasteel Huys ter Horst zou worden herbouwd. Duidelijk geval van te vroeg pieken. Ger Driessen twitterde er op 11 maart al over. Te vet aangezet ook met die schijnruzie tussen dezelfde Ger Driessen en Jos Jenniskens in De Echo van Horst van 18 maart. Uiteraard wel knap van de bedenkers dat ze zoveel lokale prominenten voor hun karretje wisten te spannen.

1. De reflecterende schommels in het speeltuintje van Op de Vlis zouden worden verplaatst. Over lange voorbereidingstijd gesproken: al in september van het afgelopen jaar verschenen in de media berichten over bewoners van Op de Vlis die zich stoorden aan de slagschaduw en reflectie in hun woonkamer en achtertuin van een tegenover hun woning staande schommel. De schommel verdween, maar keerde enkele weken geleden weer terug. Afgelopen donderdag berichtte De Echo van Horst dat de schommel en de glijbaan van het speeltuintje ‘volgende week’ van plaats zouden ruilen. Doorzichtiger kan niet.

Top 5 – Nieuwe baantjes voor JPB

Beschamend. Zelfs met de beste wil van de wereld kan ik het optreden van Jan Peter Balkenende van vanmiddag niet anders betitelen. Mijn, onze, uw minister-president gaf om half vijf een live op radio, televisie en internet uitgezonden eerste reactie op het vanochtend gepresenteerde rapport van de commissie-Davids. Dat rapport zet grote vraagtekens bij het Irakbeleid van de vorige kabinetten Balkenende. Geen nieuws natuurlijk, maar het is goed dat een commissie van knappe koppen na een jaar van onderzoek en raadpleging van de meest uiteenlopende bronnen dat bestaande beeld bevestigt. Wat zou het JPB hebben gesierd als hij vanmiddag nu eindelijk eens ruiterlijk had erkend dat de gevolgde strategie inzake Irak niet altijd even gelukkig is geweest. Gewoon toegeven dat je iets niet helemaal goed hebt gedaan, dan ben je in mijn ogen pas een vent. Maar nee, wat doet meneer? Gaat een beetje zitten afdingen op het rapport. Mierenneuken ook, met een verwijzing naar bladzijde 270 van het rapport, waar commissielid Van Walsum een kanttekening plaatst bij een conclusie van de overige leden van de commissie (léés die bladzijde en ontdek dat Van Walsum óók van mening is dat het kabinet de Tweede Kamer beter had moeten informeren). Enzovoort, enzovoort. Kortom, een premier onwaardig. Ik verwacht dat als hij al niet met z’n Irakbeleid z’n eigen graf heeft gegraven, dan toch in elk geval met zijn optreden van vanmiddag. En dan? Dan dreigt het grote zwarte gat voor JPB. Hoeveel ik ook op de man tegen heb, dat gun ik hem nu ook weer niet. Laten wij Horstenaren Jan Peter eens onze menselijke kant tonen en hem na zeven jaar premierschap een nieuwe uitdaging bieden. Ik heb alvast een top 5 van mogelijke nieuwe baantjes samengesteld:

5. Metselaar op de kasteelruïne. Kan-ie z’n in november in Horst opgedane ervaring in de praktijk brengen. Is-ie bovendien tot aan z’n pensioen mee onder de pannen.

4. Schommelopzichter in het speeltuintje van Op de Vlis. Ideaal baantje ter stimulering van de (zelf)reflectie.

3. Baanveger op de permanente ijsbaan die Horst krijgt na het overweldigende succes van de afgelopen weken. Ervaart-ie de schade die scheve schaatsen aan kunnen richten eens aan den lijve.

2. Suppoost in Museum De Locht. Kan-ie bezoekers als ervaringsdeskundige haarfijn duidelijk maken hoe een doofpot werkt.

1. Beeldenpoetser. Als liefhebber van het knijpen in vrouwenbillen (een wijsheid die ik ontleen aan De lachende derde van Peter Middendorp) kan-ie in die functie beslist z’n lol op.

Actualisatie – Oplossingen ter opheffing van de overlast van felgekleurde schommels die reflecteren in ramen van woonkamers

Zal ik maar open kaart spelen? Nou, goed dan. Tot een uur voordat ik gisteravond mijn top 5 van vreemd genoeg compleet uit de aandacht verdwenen zaken publiceerde, stond pand Cuppen helemaal niet op 1. Tot zeven uur had ik deze tekst in gedachten voor de nummer 1 positie:

1. De reflectie van felgekleurde schommels in ramen van woonkamers. Allemaal leuk en aardig, mensen die in hun woongenot worden bedreigd door een schommel die reflecteert in de ramen van hun woonkamer, maar het trieste is natuurlijk dat er al maanden geen schommel meer hangt in het speeltuintje van Op de Vlis. De nieuwe wethouder van schommelzaken – whoever that may be – zou zich onsterfelijk maken door op de dag na zijn of haar ambtsaanvaarding persoonlijk de schommel terug te gaan hangen op de plaats waar hij thuishoort.De afgelopen maanden bezocht ik regelmatig Op de Vlis om te zien of de zoveel overlast veroorzakende en in juni plotsklaps spoorloos verdwenen schommel intussen was teruggehangen. Telkens kwam ik van een koude kermis thuis. Alvorens ik tot publicatie van die top 5 van vreemd genoeg compleet uit de aandacht verdwenen zaken overging, wilde ik me er gisteravond van vergewissen dat Op de Vlis inderdaad nog altijd schommelloos was. Wat schetst mijn verbazing – u voelde ‘m natuurlijk al aankomen: de schommel is terug! (In tweevoud nog wel, constateerde ik vanochtend toen ik enkele foto’s maakte.)Hoe de glorious return of the swings te verklaren? Zijn de bewoners die klaagden over de reflectie van de schommels in de ramen van hun woonkamer misschien verhuisd? Met zachte drang uit de buurt verwijderd? Heeft de schommeldief wroeging gekregen? Zijn de schommels voorzien van een onzichtbare antireflectiecoating? Wat is trouwens de rol van verantwoordelijk wethouder Marcella Dings-Polderman in dezen? Heeft ze haar probleemoplossend vermogen opnieuw aangesproken en zich onsterfelijk gemaakt door na de skatebaankwestie op de valreep nog een tweede vlekje weg te werken?Me dunkt dat hier wederom een schone taak is weggelegd voor de lokale en regionale media.