Klein mysterie 656 – Jo Fuchs

In de persoon van Paul Verhaegh was Horst aan de Maas vorig jaar in Brazilië vertegenwoordigd op het WK voetbal. Een jaar later is er opnieuw een WK voetbal en opnieuw is Horst aan de Maas van de partij. Ditmaal in de persoon van Dominique Janssen, die behoort tot de Oranjeselectie die voor het eerst in de geschiedenis actief is op een WK vrouwenvoetbal. Daarmee schrijft de bij Wittenhorst opgeleide speelster van SG Essen-Schönebeck historie. Toch is Dominique Janssen niet de eerste Horster vrouweninternational: Jo Fuchs ging haar voor. De Americaanse speelde zelfs in de allereerste door de KNVB erkende vrouweninterland.  

Wie had verwacht dat deze historische parallel voor de lokale media aanleiding zou zijn eens flink uit te pakken, komt bedrogen uit. Wellicht zijn mijn zoekkwaliteiten ontoereikend, maar ik heb de voorbije weken nergens iets kunnen ontdekken waarin werd gerefereerd aan de illustere voorgangster van Dominique Janssen. Dus zat er weinig anders op dan zelf een onderzoekje te beginnen. Hetgeen nog flink tegenviel. Ja, het feit dat Jo Fuchs als middenvelder op 9 november 1973 in het Engelse Maidenhead aan de aftrap stond van de eerste officiële Nederlandse vrouweninterland valt nog vrij eenvoudig te achterhalen (klik hier). Verder bleef het aanvankelijk bij wat losse snippers. Zo wordt Jo Fuchs enkele malen genoemd op de website van de Venlose voetbalvereniging VOS (klik hier). Vanaf het midden van de jaren zeventig duikt haar naam regelmatig op in wedstrijdverslagen in het Venrayse weekblad Peel en Maas en Rooyse Rakkers, het clubblad van SV Venray. Een jubileumboekje maakt duidelijk dat ze begin jaren tachtig ook enkele jaren trainster van de dames (zo heette dat toen nog) van Venray was. Uit een ander boek blijkt dat ze dezelfde functie in het seizoen 1983-1984 bij Wittenhorst vervulde. En dan is er nog die opmerking op de website van handbalclub Wittenhorst (klik hier): ‘Jo Fuchs uit America was keepster bij Athene in Venlo. Jo Fuchs had een eigen handbaldoel. Echt waar!’ Zou dat onze Jo Fuchs zijn, elke training en elke wedstrijd een handbaldoel (op de fiets, op een trailer?) met zich meezeulend?

Dat zou het zijn geweest als ik niet op het laatste moment op een interview met Jo was gestuit, afgenomen door Peter Schoeber en gepubliceerd in Dagblad De Limburger van 18 mei 2011. Jo blijkt inderdaad afkomstig te zijn uit America: ‘Ik was een streber in de sport, wilde altijd het hoogste halen. Dat heb ik van mijn vader, die in 1920 voetbalclub America heeft opgericht. We hadden thuis een bakkerij.’ Ook verder doet het interview de meeste puzzelstukjes in elkaar vallen. Zelfs dat van het handballen: ‘Ik wilde heel graag voetballen, maar er was in de omgeving geen club waar vrouwenvoetbal gespeeld werd. Op een gegeven moment zag ik op een groot veld tegenover De Kraal [destijds het stadion van VVV, WM] meisjes sporten. Bleek het elfhandbal te zijn, gespeeld door Athene ’56. Ben ik dat gaan doen.’ Totdat zich alsnog de mogelijkheid voordeed te gaan voetballen: ‘VOS begon in 1971 met vrouwenvoetbal. Ik heb enkele handbalvriendinnen opgetrommeld en we hebben ons gemeld bij VOS. Ik was 26 jaar en dolgelukkig. Mijn meisjesdroom kwam eindelijk uit. (…) Met VOS werden we zes keer Limburgs kampioen, wonnen we drie keer de beker en werden we drie keer derde tijdens de Nederlandse clubkampioenschappen.’ Daarna was ze jarenlang actief voor Venray, dat VOS omstreeks 1980 afloste als Limburgse grootmacht in het vrouwenvoetbal. Nadat ze was gestopt, werd ze inderdaad trainster. Bij Venray en bij Wittenhorst, maar ook bij het Limburgs elftal.

Gelukkig haalt ze in het interview ook herinneringen op aan die interland: ‘De hele trip heeft veel indruk op me gemaakt. “Net echt”, dacht ik nog. Maar het wás echt. Trainen, eten, rusten en om tien uur naar bed. Op de wedstrijddag in Maidstone kon ik nauwelijks geloven dat ik in het Nederlands shirt speelde. De volksliederen klonken, er zaten 3000 mensen op de tribune, geweldig. We verloren met 1-0.’ Bij die ene interland zou het ook blijven: ‘Ik had pech dat ik herstellende was van een meniscusoperatie. Helaas heb ik daarna nooit meer het oude niveau gehaald.’

Resteert het mysterie van dat handbaldoel. En de vraag of Jo en Jopie Fuchs misschien familie van elkaar zijn. Uit Rooyse Rakkers van 24 oktober 1975 (klik hier): ‘Na de thee en sinaasappel moest Jopie Fuchs van SVV [= Venray] Jo Fuchs van VOS gaan bewaken.’