Intermezzo – Biomassacentrale (1)

Het is ijskoud, donderdagavond op het Wilhelminaplein. Toch hebben meer dan zestig mensen zich verzameld om een uur lang, staand, de gemeenteraadsvergadering te aanhoren en te aanschouwen.  Dan moet er iets aan de hand zijn. En dat is er! Waar aan de Schengweg nu nog een pluimveebedrijf huist, dreigt namelijk een biomassacentrale te komen. Iets dat moet worden voorkomen, vinden die zestig koutrotseerders. En met hen vele anderen. Omdat de afgelopen jaren steeds duidelijker is geworden dat houtgestookte biomassacentrales ongezond en niet duurzaam zijn. Niet voor niks besloot het kabinet deze zomer tot in elk geval een tijdelijke subsidiestop op nieuwe biomassacentrales.

Waar luisteren we naar, daarbuiten? Naar drie insprekers die even bevlogen als welbespraakt hun argumenten tegen de biomassacentrale te berde brengen. Naar gemeenteraadsleden die daarop reageren, vragen stellen en met elkaar in discussie gaan. Naar twee wethouders die de zaak proberen te downsizen. Eric Beurskens, wethouder met vergunningen in zijn portefeuille, lijkt de angel uit het debat te halen met zijn bewering dat voor een biomassacentrale met een capaciteit tot vijftien megawatt helemaal geen vergunning nodig is. Enigszins gedesillusioneerd druip ik af.

Gisteren keek ik het thuis allemaal nog eens terug (klik hier en ga naar 3.00 minuten). Zag ik het nu goed dat één van de insprekers, Ayda Frings, heftig nee zat te schudden toen wethouder Beurskens zei dat een biomassacentrale tot vijftien megawatt geen vergunning nodig heeft? Ik besloot het haar gewoon te vragen. Haar reactie:

‘Ik zat inderdaad nee te schudden omdat de wethouder aan een cruciaal punt voorbij ging. Het lijkt erop dat de aanvrager te laat is met een aanvraag voor de subsidie omdat het subsidieprogramma voor nieuwe centrales is afgeschaft. De aanvrager kan inderdaad een biomassacentrale bouwen zonder vergunning, maar in dat geval krijgt die géén subsidie van 25 miljoen. En zonder die subsidie is het  niet rendabel. Dus dat is een belangrijk punt om te melden en dat miste ik toen de wethouder sprak.’

Maar had ik het dan ook goed gezien dat Ayda even later driftig ja zat te knikken tijdens het betoog van dezelfde wethouder? Ayda:

‘Ja, klopt. Dat was toen de wethouder het had over een bestemmingsplanwijziging. Die is nodig als de aanvrager de vergunning van het bestaande pluimveebedrijf zou willen overnemen. In dat geval krijgt hij wél 25 miljoen euro subsidie. Maar de gemeenteraad moet de noodzakelijke wijziging van het bestemmingsplan dan eerst goedkeuren. Dus óf de aanvrager bouwt zonder vergunning maar krijgt geen subsidie óf er komt een bestemmingswijziging die langs de gemeenteraad zou moeten gaan en hij krijgt wel subsidie. Daarmee staat de raad dus niet buitenspel.’

Duidelijk. ‘Die biomassacentrale komt er dus nooit’, ben je dan geneigd te denken. Maar in Horst aan de Maas weet je het nooit, ondanks een overschot aan gezond boerenverstand. Goed dus als Ayda, die over twee maanden afstudeert aan de Technische Universiteit in Eindhoven als energietransitiedeskundige, de Werkgroep Luchtkwaliteit Horst en vele anderen de strijd blijven voortzetten.