Als ik boos of gefrustreerd ben helpt het soms om erover te schrijven. Wie weet heb ik daar dit keer ook baat bij.
De gemeente moet binnen vier weken een besluit nemen over zo’n verzoek. Op 24 april kreeg ik bericht dat het ‘gelet op de omvang van het verzoek’ niet ging lukken binnen vier weken een besluit te nemen. Daarom maakte de gemeente gebruik van de wettelijk toegestane mogelijkheid om de beslistermijn met twee weken te verlengen tot 16 mei.
Op 11 mei, afgelopen donderdag, kreeg ik opnieuw bericht van de gemeente:
‘Het lukt ons helaas niet om uiterlijk op voornoemde datum [16 mei] een besluit te nemen op uw verzoek. Daarvoor bieden wij u onze excuses aan! Wij doen ons best om uiterlijk aan het einde van deze maand een besluit op uw verzoek te nemen.’Leuk en aardig, die excuses, alleen rept de wet niet van excuses. Wel van termijnen en procedures die in acht moeten worden genomen. En dat doet de gemeente in dit geval niet. Misschien zou ik hiervoor nog enig begrip kunnen opbrengen als de gemeente had gemotiveerd waarom het tijdig nemen van een besluit niet lukt en op grond van welke wetsbepaling het besluit opnieuw is uitgesteld. Maar dat doet de gemeente niet. Daarom is er bij mij geen begrip. Wel boosheid en frustratie. De overheid verlangt van mij dat ik me aan de wet houd. Andersom mag ik dan ook van de overheid verlangen dat zij zich eveneens aan de wet houdt. En ik heb stellig de indruk dat ze dat in dit geval niet doet. Of zie ik misschien toch een of ander uitzonderingsregeltje in de wet over het hoofd?
N.B. Overigens maak ik me over de inhoud van het besluit geen enkele illusie. Citaat uit het bericht van de gemeente van afgelopen donderdag:
‘Met betrekking tot de gevraagde verslagen/notulen van de aandeelhoudersvergaderingen van Greenport BV merk ik op dat die niet aan u zullen worden verstrekt. In het nog te nemen besluit op uw Woo-verzoek zullen wij, onder verwijzing naar de toepasselijke uitzonderingsgrond van de Woo, onderbouwen waarom de verslagen niet openbaar worden gemaakt en derhalve ook niet aan u verstrekt zullen worden.’
Zo "openbaar" is onze overheid, niet alleen landelijk maar ook onze eigen gemeente(ambtenaren). Wim, misschien kun je de stukken kopen. Laat je niet afzeiken!!
BeantwoordenVerwijderen