Woorden vinden om te verklaren waarom je iets mooi of goed vindt, kan soms
lastig zijn. Maar in het geval van de schuur aan de Swolgensedijk in Melderslo
kost het me geen enkele moeite.
De schuur aan het oostelijke uiteinde van de Swolgensedijk in Melderslo is de mooiste schuur van Horst aan
de Maas. Dat zit ‘m vooral in zijn puurheid, zijn eenvoud, zijn bescheidenheid,
eerlijkheid zelfs. Hier worden geen spelletjes gespeeld, hier worden de zaken
niet mooier voorgesteld dan ze zijn, hier wordt niets opgedirkt. Hier is alles wat
het is. Pronken is niet nodig, de vrijstaande ligging te midden van
onafzienbare blauwebessenplantages garandeert automatisch aandacht.
Hoe zalig dat het zicht op en de toegang tot de schuur niet worden verstoord
door hekwerk. Een open mind in plaats van grimmigheid. ‘Kom hier even
schuilen voor de regen.’ ‘Nou ja, als je echt niks anders hebt, kan je hier een
nachtje doorbrengen, maar verwacht geen luxe.’
De constructie van de schuur laat aan duidelijkheid niets te wensen over. Form
follows function. De visuele aantrekkingskracht schuilt bovenal in de vormgeving
van de beide zijgevels. Met name de uitkragende planken aan het uiteinde van de
voorgevel leiden tot een beeld van ongekende schoonheid.
De puurheid komt ook tot uiting in het materiaalgebruik: eenvoudige houten
planken, onbeschilderd en op het oog ook verder nauwelijks bewerkt. Dat dit op
sommige plekken tot reten leidt? Geen onoverkomelijk bezwaar.
Dat de westelijke zijgevel in vergelijking met de oostelijke een havelozer
indruk maakt? Logisch gevolg van de overheersende wind-, regen- en zonrichting,
moeten we te zijner tijd iets op verzinnen.
Valt op deze onovertroffen schuur dan werkelijk helemaal niets aan te merken?
Toch wel: het detonerende golfplaten dak. ‘Ook dit getuigt van functioneel
bouwen, eerlijkheid en utiliteitsdenken’, zou je kunnen zeggen. Inderdaad. Maar
het oog wil ook wat. Hopelijk ontkomen de beide zijgevels in de toekomst aan
dit wrede golfplatenlot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten