Klein mysterie 264 – Vermistedierenbriefjes

En wéér was Horst behangen met een vermistdierbriefje. Nog maar nauwelijks bekomen van het verdriet om de vermissing van Tijger,

de schuwe kater die niet zonder z’n medicatie kan, rinkelden ditmaal alle alarmbellen vanwege Misty.

Beide briefjes waren geheide kandidaten geweest voor m’n top 5 van vermistedierenbriefjes, ware het niet dat ik die twee maanden geleden al heb gepubliceerd. En het is me te vroeg om nu al met een tweede versie van die top 5 te komen. Wat de weg vrijmaakt voor enig gespeculeer over de terugvindkans van Tijger en Misty. Helpt die hoge beloning (hoe hoog?) bijvoorbeeld bij het opsporen van Misty?

Ik heb m’n twijfels. Zouden er werkelijk mensen zijn die een vermiste kat zien, maar daar geen melding van maken omdat het vindersloon niet hoog genoeg is of omdat er helemaal geen vindersloon is? Mensen zijn slecht, maar zo slecht? Nee dus.

En zou de mededeling dat het zonder z’n medicatie niet lang goed gaat met Tijger bijdragen aan z’n opsporing? Ik vrees het niet. Sowieso ben ik niet al te optimistisch gestemd over de terugvindkans van vermiste katten: auto’s en kattenmeppers zijn gevaren die overal en te allen tijde op de loer liggen. Het doorgaans schuwe karakter van de beesten maakt het er ook al niet beter op. Evenals het feit dat het wemelt van de katten. Ondanks de foto zal het namelijk beslist niet meevallen Tijger en Misty te identificeren. Voor mijn gevoel struinen er wel honderden Tijgers en Misty’s door Horst aan de Maas.

Eigenaars van vermiste olifanten zijn wat dat betreft duidelijk in het voordeel: zie je ergens een verdwaalde olifant rondlopen dan kun je er donder op zeggen dat het de olifant van het vermisteolifantenbriefje is.

Om er achter te komen hoe vaak vermiste dieren worden teruggevonden, zou ik natuurlijk in contact kunnen treden met de ophangers van vermistedierenbriefjes. Wat mij daarvan weerhoudt, is de valse hoop die ik het baasje geef op het moment dat ik vraag ‘Bent u de eigenaar van Tijger / Misty / Spike / Piefje / Riko / Paco?’ Baasje zou dan natuurlijk verheugd opveren (‘Hè, hè, eindelijk een teken van leven’) om meteen na een bevestigend antwoord op de inleidende vraag het deksel op z’n neus te krijgen (‘Ik ben namelijk bezig met een wetenschappelijk onderzoek naar het effect van het ophangen van vermistedierenbriefjes’). Zou baasje in een nog diepere poel van ellende storten en dat wil en kan ik baasje niet aandoen. Kunnen we niet afspreken dat de ophangers van vermistedierenbriefjes mij voortaan enige tijd na het ophangen van het briefje berichten over het effect dat het heeft gesorteerd?