Geschuddebuikt van het lachen. De tenen gekromd van
plaatsvervangende schaamte. Ademloos van bewondering. Tegen het plafond
gevlogen van ergernis. Gevochten tegen tranen van ontroering. Dat, en nog veel
meer is me het afgelopen seizoen overkomen bij Café De Verbeelding.
Wat Café De Verbeelding ook alweer is? Lastig te
omschrijven. Geestelijk vader Jan Duijf heeft het (klik hier) ooit ‘Een soort Facebook maar
dan live’ en ‘Een ontmoetingsplek voor friskijkers’ genoemd. Wat behoorlijk
vaag is. Misschien moet ik dan toch voor deze ene keer mijn toevlucht nemen tot
het vreselijke neologisme ‘je ding doen’: Café De Verbeelding is een plek waar
je je ding kunt doen. Een lied. Een statement. Een sprookje. Een pleidooi. Een
gedicht. Een dansje. Een miniquiz. Een film. Het kan en mag allemaal. Iedereen kan en mag het allemaal. Rijp
en groen. Elke tweede donderdag van de maand (behalve in juli en augustus). Een
minuut, vijf minuten, tien minuten, twintig minuten, desnoods een half uur. In
een volkomen ongedwongen sfeer.
Café De Verbeelding vindt plaats in café Cambrinus.
Natuurlijk vindt Café De Verbeelding plaats in café Cambrinus. Waar anders in
Horst aan de Maas zou Café De Verbeelding kunnen plaatsvinden dan in café
Cambrinus? Muziek in nagenoeg alle genres, toneel, theater, speelfilm, muziek, documentaire,
discussieavond, poëzie, literatuur, olifantenpaadjes, garageboxen: waarvoor kun
je eigenlijk niet terecht bij Cambrinus?
Of er nu een groot of een klein publiek voor is doet er
nooit zo heel veel toe. En ook niet of er nu veel of weinig geld aan te
verdienen valt. Bepalender zijn het enthousiasme, de gedrevenheid, de
intensiteit waarmee het gedaan of gemaakt wordt. Dat leidt tot een eigenzinnige
programmering, waarbij de automatische piloot altijd uitgeschakeld blijft. Dat
schept ook ruimte voor experiment en vernieuwing. Broodnodige ruimte, die
elders in Horst aan de Maas nauwelijks is te vinden.
Disclaimer – U had het
al gemerkt: dit stukje was een ongegeneerde lofzang op Café De Verbeelding en café
Cambrinus en zijn uitbaters Jan Duijf en Henny Smits. Mochten er lezers zijn
die dit als klefheid betitelen omdat Jan nooit onder stoelen of banken steekt
dat hij groot fan van Horst-sweet-Horst is, dan zij dit maar zo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten