De grootste gemeente qua oppervlakte van Limburg. De grootste megastal van
Nederland. De gezondste regio van Europa. Aan overtreffende trappen geen gebrek
in Horst aan de Maas. De behoefte zich te onderscheiden van anderen heeft hier
zo langzamerhand dwangmatige vormen aangenomen. Deze manifestatiedrang kwam
afgelopen zaterdag opnieuw tot uiting. Ditmaal ontpopte Horst aan de Maas zich
als het stoutste jongetje van de klas.
Terwijl bijvoorbeeld in Venlo kasteleins die het waagden gasten toe te laten in
hun café op de vingers
werden getikt,
opende de horeca in Horst aan de Maas tussen twaalf en vier zijn deuren. Met
gemeentelijke toestemming. Zo ongeveer als enige in Nederland. ‘De geest is uit
de fles en we laten ons niet meer terug stoppen’, hadden de lokale kasteleins en
restauranthouders op donderdag al laten weten in een paginagrote advertentie in
De Limburger. Ze stelden zelfs een ultimatum aan het kabinet – er ging
een siddering door Den Haag. Ferme taal, die alom met bijval werd onthaald. Ook
ten gemeentenhuize dus, mits de lokale etablissementen zich maar aan de
coronaregels zouden houden.
Burgemeester Ryan Palmen onderscheidt zich vanaf het begin van de coronacrisis
door een eigenzinnige koers. Dit is hem al eens op een reprimande komen te
staan van zijn collega’s in de regio. Van zijn eigen gemeenteraad heeft de
burgemeester veel minder te duchten. Die knikt doorgaans ja en amen. Ook ditmaal
vielen vooralsnog geen kritische raadsreacties op te tekenen. Wat bevreemding
wekt. Is er dan werkelijk niemand die vindt dat één lijn trekken met
buurgemeenten misschien gepast zou zijn?
Nog vreemder is dat bepaalde fracties in de gemeenteraad en ook het
gemeentebestuur te pas en te onpas roepen: ‘Dat is landelijk beleid, daar gaan wij
niet over!’ Onlangs bijvoorbeeld nog toen Horst aan de Maas weigerde nog langer
subsidie te geven aan stichting Slachtofferhulp Nederland. Slechts twee andere
gemeenten gingen Horst aan de Maas hierin voor. Een raadslid repte over Horst
aan de Maas als lichtend voorbeeld voor de rest van Nederland. Je moet het lef
maar hebben, wéér die manifestatiedrang.
Maar als Slachtofferhulp een landelijke aangelegenheid is, dan is het
coronabeleid dat toch zeker ook? Waarom zou de gemeente als het om corona gaat dan
ineens wel een eigen koers mogen varen van diezelfde raadsleden? Wat maakt
waarom Horst aan de Maas afwijkt van de door het rijk bepaalde regels? Stuk
voor stuk legitieme vragen, dunkt me. Maar geen raadsfractie die ze wenst of
durft te stellen. Raar.
Dit stukje verscheen vandaag in iets andere vorm ook in Via Horst-Venray.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten