Intermezzo – Horizonvervuiling

Knibbel knabbel knelt
wie knabbelt er aan ons Meterikseveld?

Lees mee op de website van projectontwikkelaar Van de Klok (klik hier voor het volledige bericht) en huiver:

‘Op 1 oktober hebben Wonen Limburg en Van de Klok een intentieovereenkomst ondertekend voor de gezamenlijke ontwikkeling van een nieuwe woonwijk aan de Molengatweg en de Meterikseweg in Horst. Met dit document spreken beide partijen de intentie uit om samen de haalbaarheid van de ontwikkeling van circa 225 woningen verder te onderzoeken. (…) Het plangebied beslaat circa 8 hectare en is in eigendom van Van de Klok. De komende periode worden de mogelijkheden voor de locatie verder in kaart gebracht, in nauw overleg met de gemeente Horst aan de Maas. (…) De uitkomsten van het haalbaarheidsonderzoek en de besluitvorming door de gemeente bepalen het verdere vervolg. Als alle procedures succesvol zijn doorlopen, zou naar verwachting rond 2030 de bouw van de eerste fase kunnen starten.’

De beoogde woonwijk aan de Molengatweg en Meterikseweg is onderdeel van het Meterikseveld. Dit eeuwenoud akkerbouwcomplex strekt zich uit van de Bergsteeg in Meterik tot de Molengatweg in Horst. De klassieke driedeling van het Noord-Limburgse landschap in weiland, akkerland en onbebouwde, ‘woeste’ gronden is hier zonder al te veel moeite nog leesbaar: weiland langs de Kabroekse Beek, bouwland op het Meterikseveld, ten noorden daarvan de in de negentiende en twintigste eeuw ontgonnen woeste gronden, boerderijen in de overgangszones.

Op de ruim tweehonderd jaar oude Tranchotkaart is goed te zien dat het immense aaneengesloten akkerbouwgebied oorspronkelijk bijna tot aan de huidige Venrayseweg reikte.

Met de ontwikkeling van de Norbertuswijk in de eerste decennia na de Tweede Wereldoorlog werd een flinke hap uit het oostelijk deel van het Meterikseveld (daar deels Molenveld geheten) genomen. Aan de westzijde deed de recente ontwikkeling van het woningbouwgebied Meteriks Veld afbreuk aan het gebied. En nu dreigt dus een nieuwe aantasting.   

Natuurlijk, er moet worden gebouwd. Maar waarom uitgerekend hier? Waar je hemel en aarde nog kunt zien samenkomen. Waar het landschap nog leesbaar is. Waar de wortels van ons (agrarisch) bestaan liggen. Waar de horizon nog amper is vervuild. Waar het verleden tastbaar is. Waarom uitgerekend hier?

‘Ach, het Meterikseveld is zó groot, daar kan wel een stukje vanaf’, zou je kunnen zeggen. Maar dat werd bij de ontwikkeling van de Norbertuswijk en het Meterikse Veld ongetwijfeld ook gezegd. Elke afkalving wordt op die manier een vrijbrief voor de volgende afkalving. Totdat er uiteindelijk een postzegel resteert.

Knibbel knabbel knelt
handen af van ons Meterikseveld!