Trash art of
junk art (‘afvalkunst’) is een vorm van kunst die in Horst aan de
Maas betrekkelijk dun is gezaaid. Ja, jarenlang hadden we de
Automan (mijn zelfverzonnen naam) bij
autobedrijf Gebroeders Hofmans aan de Roothweg in Meterik, maar helaas is de
Automan enkele jaren geleden weggelopen
om daarna nooit meer terug te keren (klik ook
hier).
Een nog wel bestaand, uit 2015 daterend kunstwerk dat je als
junk art zou kunnen betitelen is
Grenspost G aan de Bosstraat in Hegelsom:
een hoofdletter G van aluminium, opgevuld met huis aan huis in Hegelsom
opgehaalde voorwerpen van kunststof (klik ook
hier).
En nu is deze week aan de Bremweg in Horst zomaar een nieuw kunstwerk uit de
hemel neergedaald dat is opgebouwd uit gevonden voorwerpen. Uit wielen van een fiets,
een drinkbak, slangen, een voetbaldoel, vaten, een golfplaat, bromfietsonderdelen,
buizen en een hele hoop andere onbestemde metalen
junk is een olifant ontstaan.
Maker is Nicole van Skipp, zo onthult een bescheiden bordje bij de linker voorpoot
van meneer dan wel mevrouw.
Ik ben eerlijk gezegd wel benieuwd hoe de olifant hier terecht is gekomen. Op
initiatief van het aanpalende Pet’s Place of het nabije Inter Chalet? Op eigen
initiatief van de kunstenaar? Op initiatief van een anonieme weldoener? Op
initiatief van de gemeente? En staat ie er tijdelijk? Of is dit misschien het
begin van een trektocht door Horst aan de Maas?
Wat ik wel een beetje jammer vind is dat de olifant enigszins mager afsteekt
bij de immense grijze doos achter hem – een olifant op schoothondjesformaat.
Maar goed, je kunt niet alles hebben.
En zoals dat gaat: eenmaal geconfronteerd met
junk art meen je het overal in te zien. Op de terugweg van de
olifant zag ik vanochtend aan de Afhangweg deze wasmachine staan:
Gewoon nog niet opgehaald grofvuil? Of junk art die reageert op het wit
gekalkte huis op de achtergrond? Zullen we het oordeel overlaten aan de vuilnismannen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten