Een enkele keer weet Horst-sweet-Horst wel eens iemand
wakker te schudden. Zelfs in journalistieke kringen. Vorige week bijvoorbeeld. Maandagavond verscheen hier een stukje over een gemeentelijke
commissievergadering van een week eerder waarin het legaliseren van een
autobedrijf in America aan de orde kwam. Twee dagen na de publicatie van het Horst-sweet-Horst-stukje
kwam ook Dagblad De Limburger ineens
met een artikel over dezelfde zaak.
In een ideale wereld zou het wat mij betreft altijd zo mogen
gaan: Horst-sweet-Horst stipt iets aan, de journalistiek diept het verder uit en belicht het wat minder eendimensionaal dan Horst-sweet-Horst pleegt te doen.
Maar zoals bekend leven we niet in een ideale wereld. Dus blijft het merendeel
van het lokvoer dat Horst-sweet-Horst zo gretig rondstrooit helaas
onaangeroerd. Ook als dat lokvoer de journalistiek bijkans door de strot wordt
geduwd. Zo riep ik de plaatselijke en regionale journalistiek anderhalf jaar
geleden onder het motto U vraagt, wij
draaien (‘jukeboxjournalistiek’; klik hier) expliciet op eens na te gaan wat
er toch was geworden van de verzinkbare Horster urilift. Die was ons namelijk
al in 2011 met enig aplomb door het gemeentebestuur in het vooruitzicht gesteld
(klik hier en ga naar agendapunt 18). Sindsdien was er niets meer vernomen van
deze aanwinst voor Horst-centrum, ondanks het feit dat de portefeuillehouder, burgemeester
Kees van Rooij, in 2011 had verzekerd dat de urilift niet op de lange baan zou
worden geschoven.
Mijn oproep bleek helaas aan dovemansoren gericht: ook de
afgelopen anderhalf jaar werd vanuit de journalistiek niets meer vernomen over
de urilift (vanuit de politiek evenmin). Zelfs nu de lokale politie zich sinds
enkele weken onledig meent te moeten houden met het uitdelen van monsterlijke
boetes aan wildplassers in het centrum van Horst blijft het stil. Ja, Hallo Horst aan de Maas hield een poll
over het beboeten van wildplassen en in hetzelfde blad verscheen een column
over de kwestie. Best leuk en aardig, maar ik zit toch echt eerder te wachten
op harde informatie over het lot van de urilift. Waarom is de lift uiteindelijk
toch op de lange baan beland? Gesneefd omdat ie te duur is? Vergeten, al dan
niet bewust? Een onoplosbaar conflict tussen ondernemers en de gemeente over de
vraag wie de aanschaf dient te bekostigen? Of is het wachten op de aanschaf soms
tot de wildplasboetes voldoende hebben opgebracht? Je hoort, leest of ziet er
niets over. Waarom niet?
Overigens lijkt de kans me vrij groot dat het CDA het
wildplasprobleem morgenavond in de gemeenteraadsvergadering aan de kaak stelt.
Het is immers verkiezingstijd en dan ontwaakt het CDA traditiegetrouw uit z’n
winterslaap. Nog twee dagen en dan kan het zich weer voor lange tijd koesteren
in de behaaglijke luwte van het pluche.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten