Eindelijk weer weer om weer eens een fietstochtje te maken. Ik beland op de
Veld Oostenrijk. Ik fiets voorbij drie hoopjes zand. Ik kijk. Ik kijk nog een
keer. Ik geloof m’n ogen niet. Toch is het zo, blijkt als ik nóg een keer kijk:
op een van de hoopjes prijkt een fazant. Een dode fazant, al doet de felle wind
anders vermoeden. Ik walg ervan. Ik maak foto’s.
Ik maak filmpjes.
Ik fiets door. Allerlei vragen spoken door m’n hoofd. Is het een opgezette
fazant? Aangereden? Hoe kan het dat ie zo fier rechtop blijft staan? Hoe is die
fazant daar beland? En waarom? Zit er een diepere bedoeling achter? Is dit een
statement? Humor misschien? Zou het ook humor zijn als het geen fazant maar een
kat of een hond was geweest? Heeft het iets met carnaval (fazantenveren) te
maken? Bestaat de dierenpolitie eigenlijk nog? Waarom gruw ik er zo van? Is dit een schending van de dierenethiek? Is
het een schending van de dierenethiek om hier foto’s en filmpjes van te maken?
Is het overdreven om hierover verontwaardigd te zijn? Ben ik te teergevoelig? Of
laat ik me op stang jagen door een nep-fazant?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten