Klein mysterie 610 – Kloosterhof (1)

Om met dominee Gremdaat te spreken: ‘De uitdrukking “Dat is een gebed zonder einde”, kent u die?’ Volgens mijn editie van Van Dale betekent deze zegswijze ‘daar schijnt maar geen einde aan te komen’. Als dit ergens op van toepassing is, dan wel op de Kloosterhofbeloften. Minstens tweemaal per jaar krijgen we een worst voorgehouden als het om het verouderde Horster winkelcentrum Kloosterhof gaat. En dat al vijf jaar lang.

Kloosterhof zou van de aardbodem verdwijnen heette het altijd. Een walhalla zou ervoor in de plaats komen. Een willekeurige greep uit de beloften: een gebouw van twee bouwlagen met spitse kap. Een winkelstraat ‘met zijstraatjes en een passende uitstraling’. Zeven koopwoningen ‘in het middensegment’, allemaal met een daktuin van tien meter diep. Een parkeergarage. Een parkeerkelder. Een parkeerplaats op het dak van de nieuwe locatie van supermarkt Jan Linders. Kortom, een investering in kwaliteit, ‘in de lijn van de zogenoemde Horster maat maar niet te bescheiden’. Allemaal beloften afkomstig uit de koker van eigenaar Suyderland Venrode, naar eigen zeggen bewaker ‘van de performance van de Kloosterhof’. Stuk voor stuk loze beloften, bleek toen Suyderland precies een jaar geleden bekendmaakte af te zien van sloop en nieuwbouw van Kloosterhof. Daarmee kwam een einde aan de wilde plannen – niet aan de loze beloften. De vette worsten die Suyderland ons jarenlang voorhield zijn weliswaar verschrompeld tot miezerige worstjes, maar worst is worst.

In december vorig jaar heette het dat Kloosterhof een ‘grondige renovatie’ zou ondergaan. Directeur Marc Janssen van Suyderland Venrode verklaarde tegenover Dagblad De Limburger dat de werkzaamheden medio 2014 zouden beginnen, dat Jan Linders in maart 2015 voor een half jaar naar de Mèrthal zou verkassen en dat het vernieuwde Kloosterhof eind 2015 zijn deuren zou openen.

In elk geval één loze belofte, zo werd begin juni duidelijk uit een stukje in Dagblad De Limburger. De bouw zou namelijk niet medio 2014 beginnen, maar wel vóór Kerstmis, aldus Marc Janssen. Nee, dit betekende geen verdere vertraging: oplevering eind 2015 was nog altijd haalbaar. En de precieze invulling van het complex zou binnen twee maanden naar buiten komen.  

Inmiddels is het kort voor Kerstmis. In het hele centrum van Horst wordt geboord, getimmerd, gemetseld, gebouwd, verbouwd en wat al niet meer. Met uitzondering van Kloosterhof. Daar moeten de eerste boor en hamer nog worden gesignaleerd. Over de precieze invulling van het complex is sinds begin juni niets meer vernomen.

Dit vraagt om nieuwe loze beloften. Kom op Marc, bouw voort op die mooie traditie en houd ons een nieuwe worst voor, al is het maar een Bifi waarvan de uiterste houdbaarheidsdatum meer dan een jaar is verstreken. Horst rekent op je! Kunnen we het jaar tenminste schaterlachend afsluiten.