Intermezzo – Wandelgang (2) | Hans de Rijck

Het miezert een beetje als ik op maandagavond aanbel bij Hans de Rijck in de Wittenhorststraat. Hij heeft me gemaild dat hij graag met me wil wandelen. ‘Waarom? Dat vertel ik je tijdens de wandeling.’ Ben benieuwd. Waarschuwing vooraf: ‘Ik heb een knie die weleens sputtert maar dat doen we allemaal wel eens.’ Precies. Hans (50) is APK1-keurmeester bij Nooteboom Trailers in Wijchen. We kennen elkaar niet.

Ik had toch gerefereerd aan Plekskes van (on)geluk? Inderdaad. Nou dan: zijn geheel naar eigen inzicht door zijn vrouw Reggie en hemzelf ingerichte en verbouwde huis is voor Hans een Plekske van geluk. Wat mij zelf als tuinkabouterliefhebber altijd opvalt als ik zijn woning passeer, is de fraai opgeschilderde overmaatse tuinkabouter bij de voordeur. ‘Van Poolse komaf’, onthult Hans als we door de Wittenhorststraat lopen. In de Gebroeders van Doornelaan houden we halt bij een tweede Plekske van geluk voor Hans. In het pand van Huidzorg Horst heeft hij sinds vorig jaar een ruimte waarin hij hypnotherapie en yagertherapie beoefent. Hypnotherapie en yagertherapie? Nooit van gehoord … ‘Maar je weet toch wel wat hypnose is, heb je Rasti Rostelli nooit op televisie gezien?’ Euhh … ja, ik heb wel een vaag idee van wat hypnose is en nee, ik heb Rasti Rostelli nooit op televisie gezien. Wandelend via Noordsingel, Deken Creemersstraat en Doolgaardstraat legt Hans me vervolgens vol overgave uit wat hypnose, hypnotherapie en yagertherapie zijn. En ook dat Rasti Rostelli voornamelijk showhypnose doet.

Hans onderbreekt zijn betoog voor een derde Plekske van geluk: de Doolgaardschool, de lagere school waar hij zes gelukkige jaren beleefde. Omdat zijn sputterknie gelukkig nog steeds niet opspeelt, lopen we verder via de Van Douverenstraat. Aan het einde daarvan gaan we linksaf het fietspad langs de A73 op. Hans doceert over hypnose, hypnotherapie en yagertherapie. Ik onderbreek hem zo nu en dan voor een verhelderende of kritische vraag. Ook bij World Kitchen nog steeds geen opspelende knie en er valt nog heel veel over hypnose te vertellen. Daarom nemen we niet de kortste weg terug, maar wandelen we verder via Venrayseweg, Lindweg en Gebroeders van Doornelaan. Als we weer in de Wittenhorststraat zijn, stel ik de vraag die me al een hele tijd op de lippen brandt en waarop ik het antwoord wel denk te weten: is het Hans zijn ideaal om ooit van hypnotherapie zijn beroep te maken? Inderdaad.

Na een uur en twintig minuten zijn we weer terug bij de woning van Hans. Alvorens we afscheid nemen laat hij me nog de houtsculptuur zien die kunstenaar Frank Kuntzelaers onlangs speciaal voor hem heeft gemaakt. Het beeld verduidelijkt hoe de zintuigen worden omgezet in gedachten. Gedachten die iedereen op zijn of haar eigen manier interpreteert: de ontvanger bepaalt wat hij of zij ontvangt en hoe hij of zij hiermee omgaat. De houtsculptuur zal een ereplaats krijgen in de praktijkruimte van Hans.

Ook een keer meewandelen met Horst-sweet-Horst? Dan ben je te laat … Tenzij je onder de veertig bent: in een poging de totaal scheve verhouding tussen 40-plussers en 40-minners met wie ik inmiddels een wandelafspraak heb gemaakt wat meer in balans te brengen, is aanmelding vanaf nu alleen nog mogelijk voor 40-minners. Dus ben je 40-minner en wil je met mij in de komende anderhalve week een keer door Horst wandelen? Stuur dan een mail naar horstsweethorst@gmail.com en we maken een afspraak.