Intermezzo – Wandelgang (13) | Bart Vissers

Voor de derde keer in deze reeks wandelingen iemand die ik niet ken. Spannend! Eindelijk eens iemand die me ongezouten de waarheid onder m’n neus zal wrijven? Die in het avonddonker van de eerste maandag van het nieuwe jaar de kachel aan gaat maken met mij en Horst-sweet-Horst? Nope. Binnen een halve minuut is me al duidelijk dat ik niets te vrezen heb van Bart Vissers (39), afkomstig uit Horst, woonachtig in Meerlo en werkzaam bij Sulzer in Lomm.

We parkeren onze fietsen bijna tegelijkertijd naast het Horster gemeentehuis.
Bart: ‘Jij moet Wim zijn!’
Ik: ‘Dan moet jij Bart zijn!’
Bart: ‘Ik lees al jaren jouw stukjes en nu wil ik eindelijk wel eens weten wie jij bent. Jij mag de route bepalen.’
Ik: ‘Mwah. Ik had gehoopt dat jij dat zou doen!’
Bart: ‘Maar eerst wil ik naar de muur der Horster muren. Of waar ooit de muur der Horster muren stond.’

De muur der Horster muren? Wat kan Bart daar in godsnaam mee bedoelen? Wacht! Wow! Ineens besef ik dat Bart refereert aan een stukje dat ik ruim tien jaar (!) geleden op Horst-sweet-Horst heb gepubliceerd (klik hier) over de kort tevoren afgebroken muur aan het begin van de Herstraat, tussen pand Stroucx en pand Seuren. Die verdwenen muur bestempelde ik destijds tot Muur der Horster muren.

Bart: ‘Hier woonden mijn opa en oma!’

Ik: ‘Schoenmaker en schoenverkoper Breur Stroucx! Die eigenlijk Arie Vissers heette!’
Bart: ‘Precies!’   

Door de ramen naar binnen glurend verbaast Bart zich erover dat aan de indeling van de woning van z’n inmiddels overleden grootouders nauwelijks iets is veranderd. Maar ja, wel zonde van die verdwenen muur inderdaad. De huidige kan daar echt niet aan tippen. Ook zonde trouwens dat de werkplaats van z’n opa er niet meer is.

Hoewel nog niet eens begonnen, kan onze wandeling nu al niet meer kapot. Als ze al een doel heeft, dan is het elkaar leren kennen. We lopen kriskras door Horst, geen moment is wat we onderweg zien onderwerp van gesprek. Bart vertelt dat hij niet hecht aan status, hij heeft z’n auto bijvoorbeeld de deur uitgedaan. Hij heeft geleidelijk een steeds grotere afkeer gekregen van materialisme, van het altijd maar meer en altijd maar groter. Hij vraagt zich steeds meer af of de commerciële sector (hij is afgestudeerd aan de HEAO) nog wel bij hem past. Is hij wellicht meer op z’n plaats in de sociale sector?

Bart vraagt of ik geen mening heb over corona, omdat ik daar nooit over schrijf. Antwoord: ik heb wel een mening over corona, maar niet de behoefte die digitaal te uiten.

Bart vraagt waarom ik zo weinig over Meerlo schrijf. Antwoord: goeie vraag, weet ik niet goed, misschien omdat het zo ver, relatief dan, van Horst verwijderd is.

Bart vraagt of ik het buitengebied van Meerlo niet ken. Antwoord: jawel, maar misschien niet goed genoeg. Bart vraagt of we een keer in het Sohr zullen gaan wandelen. Antwoord: ja, graag!

Misschien kunnen we dan ook eens wat dieper ingaan op de vraag waarom hij sinds enkele jaren een seizoenkaart van NEC heeft, want dat zit me eerlijk gezegd niet helemaal lekker.

Bart zit trouwens ook iets niet helemaal lekker, laat hij me weten nadat ik hem het concept van dit stukje ter goedkeuring heb toegestuurd: ‘Je hebt normaal niets te vrezen van mij maar door 2 keer “nek” ipv van “eniesee” te zeggen zat je eigenlijk wel op het randje. ;)’ 

Dit was aflevering 13 van Wandelgang, een serie wandelingen in de kerstvakantie met Horst-sweet-Horst. Klik hier voor een toelichting op deze reeks. Wil je ook een keer meewandelen met Horst-sweet-Horst? Dan ben je te laat: helemaal volgeboekt.