Intermezzo – Peter Elbers

Ik hang aan elkaar van vooroordelen. Zo beginnen CDA’ers en VVD’ers bij mij altijd op achterstand. Die weten ze daarna slechts zelden in te lopen – de praktijk ondersteunt meestal mijn vooroordelen. Heel soms is het anders. Zoals in het geval van Peter Elbers, de fractievoorzitter van de VVD die de gemeenteraad van Horst aan de Maas gaat verlaten omdat hij het raadslidmaatschap niet kan combineren met zijn nieuwe baan. Zat eraan te komen, maar dat maakt het niet minder erg.

Mijn eerste indruk van Peter, opgedaan tijdens het lijsttrekkersdebat voorafgaand aan de gemeenteraadsverkiezingen van 2018, was niet onverdeeld positief. Hij leek wel een kamergeleerde, niet bestand tegen de sneren van z’n collega’s, niet ad rem genoeg, te weinig straatvechter. Dat je niet altijd moet afgaan op je eerste indruk, bleek al snel. De VVD kwam na de verkiezingen in de oppositie en ontpopte zich onder leiding van Peter tot luis in de pels van de coalitie – misschien nog wel meer dan de SP. Peter deed wat een gemeenteraadslid moet doen: hij nam zijn controlerende taak uiterst serieus. Hij had inhoudelijk z’n zaakjes op orde, was kritisch en vasthoudend, vroeg welbespraakt door waar anderen zwegen en toonde zich een vaardig debater. En dan beschikte hij ook nog eens over onderkoelde humor.

Wat wil je nog meer? Een fijne uitspraak over z’n keukentafel misschien? Ook daarvoor was Peter niet te beroerd (klik ook hier, hier en hier): ‘Vaak worden er goedkope Chinese of andere surrogaatluchtwassers aangeschaft die net zoveel functie hebben zoals bij mij op de keukentafel de namaakschoorsteen.’

Tijdens de raadsvergadering van afgelopen dinsdag diende Peter samen met de SP een motie van afkeuring in tegen wethouder Han Geurts (CDA) vanwege diens slechte, trage en vage informatievoorziening van de gemeenteraad over de verbouwing van ’t Gasthoês [‘broddelcommunicatie’). Hoewel deze kwalificaties een grote kern van waarheid bevatten, sloten de coalitiepartijen de gelederen en werd Peter met pek en veren besmeurd. Niet zeuren, zo is het spel, zo zijn de regels. De onverkwikkelijke nabrander kwam van Henk Weijs, het CDA-gemeenteraadslid dat er een sport van heeft gemaakt zijn collega’s op niet mis te verstane wijze de les te lezen. Dinsdag tijdens de raadsvergadering was Aniet Fonteyne (SP) het slachtoffer van zijn blinde woede, een dag later was Peter Elbers aan de beurt. Op Facebook nota bene: ‘Het is een partij als de VVD die een bestuurderstraditie hoog te houden heeft zeer onwaardig, om een wethouder/bestuurder zonder directe aanleiding en fatsoenlijke onderbouwing met een dergelijk zwaar middel te confronteren. (…) Slecht voor het onderlinge vertrouwen en draagt op geen enkele wijze bij aan een beter Horst aan de Maas!’ Alsof het slippendragerschap van het gemeentebestuur wél bijdraagt aan een beter Horst aan de Maas. Alsof via Facebook je frustratie uiten over een appje (klik hier) wél goed is voor het onderling vertrouwen.

Ik houd het er vooralsnog op dat Peter Elbers de uitzondering is die mijn regel (‘De praktijk ondersteunt mijn vooroordelen over CDA’ers en VVD’ers’) bevestigt.